Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAQINLAŞMADAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlaşmadan. geridən geriyə. uzaqdan. dolayıdan

YAQINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlaşmaq.
cütləşmək. qolaylaşmaq. yanaşmaq. yandaşmaq. birləşmək. odlaşmaq. yapınlaşmaq. qovuşmaq. tapışmaq. buluşmaq.
sızlaşmaq. şikayətləşmək. birbirinə yada birbirindən sızlanıb şikayətlənmək.
qavuşmaq. yaqumaq. yaxlaşmaq. yaxuşmaq.
yağudu diləyim.
yavuşmaq. yavuqmaq. yavutmaq. yanına götürmək

YAQINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlaşmaq.
yaxalaşmaq. yaxlaşmaq.
yaxsarmaq. az qalmaq.
ölümü yaxınlaşmış. bir ayağı çuxurda, gorda.
gəlmək.
yaxınlaş: gəl bəri

YAQINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlaşmaq. yuvuqlanmaq. yovuqlanmaq. yaxlaşmaq. yuvuşmaq. birbirinə ısınmaq

YAQINLAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlaştırmaq. yuvurtmaq. yaqlaştırmaq

YAQINLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlatmaq.göndərmək ulamaq

YAQINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlı.
çaqınlı. kaprisli. şımarıq.
üzlü. sırnaşıq. sulu. cıvıq. kaprisli. şımarıq

YAQINLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlı. odlu.
qulaq altı, tüpürük bezlərinin şişməsi ilə bəlirən, yaxınlı, bulaşıcı, salqın kəsəli: qaba şiş

YAQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlıq.
aşnalıq. isnəşlik. isiklik. ürəkdəşlik.
uçru. uçruş. ucraş. yoluğ. irtibat. vəslət.
yavuşqarı. yovuşqarı. yoğuşqarı. birlik.
yaxınlıq edmək: sevişmək

YAQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınlıq.
doğanlıq. qarnaşlıq. qohumluq. ilişik. ilgi. ilişgi. bağlanma. bağ. qurav. sevgi. qatnaşlıq. qaqnaşıq. dəğişmə. rabitə. irtibat. münasibət.
yaxın yer. dolay. ətraf. yörə. banliyö. hovzə. çulqa. çuval. civar. bölgə. məntəqə. evərək. evrək. çevərək. çevərə. devrə. həndəvər. kəmdəvər. çevrəbər. devrəbər. çövrəbər. dövrəbər.
bir birisiylə qartığı, qarmığı, bağı, yaxınlığı olama: qardaş.
gücə yaxınlıq, yararlı ola bilir

YAQINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınma.
savunma. müdafiə. qoruma. himayə.
kapris.
yaxını tutmaq: xuysuzlanmaq. kapris yapmaq.
şikayət. sızı

YAQINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınma.
yaxınıq. yaxınış. yaxınım. yaxnım. yaxnış. yanığ. yanğış. yanğışıq. yanığış. diləkcə. duruşum. giley. sızlanma. sızıltı. sızlama. şikayət.
yaxınış. üzülmə. qırılma. qısılma. üzülmə. yaxınma. içərləmə. gücənmə. acıma. acınma. təpginmə. təpginiş. mütəəssir olma.
yaxınış. yanma. yanış. yalpınma. yalpınış. tutuşuş. tutuşma. alışma. alışış. alovlanma. alovlanış. odalma. odalış. iştial.
yaxış. yaxınış. yanış. yanışma. yanma. tutuşma. iltihab.
yanma. küynümə. küynəmə. göynümə. göynəmə. dağlanma.
yanma. otuşma. tutuşma.
keçən günə yaxınma.
uçan vara (əldən gedən) yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma)

YAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınmaq.
( < yanqmaq: yanmaq). şikayətlənmək. sızlanmaq.
( < yax. yak. yaxınlaşmaq). yaxınında durmaq. birinə yaxınlaşmağa, içini, ürəyini əldə edməyə çalışmaq. yaltaqlanmaq. bir nərsədən asılmaq. sürtünmək.
< yar: yağ: yaxşı.). yaxşınmaq: yaxşı yarlı, xoş, uyqun, yararlı görünməyə çalışmaq.
yaxınlaşmaq.
birbirizə yağıqmayın, yaxının.
ortanmaq. qavrunmaq.
yalqutmaq. yaxınmaq. yalınmaq. yalvarmaq. rica; edmək. iltimaslanmaq

YAQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınmaq. yanmaq.
yaxnımaq. yaxnıqmaq. yaxnışmaq. yaxınıqmaq. yaxınışmaq. yanığışmaq. yanqışmaq. yanığmaq. şikayətlənmək.
diləmək. yalvarmaq. rica; edmək. xahiş edmək.
küyünmək. göyünmək. yanmaq.
çapsılanmaq. çapıslanmaq. çapsılmaq. qamsılmaq. gileylənmək. çilənmək. sızlanmaq. şikayətlənmək.
incinmək. acınmaq. azarlanmaq. üzünmək. üznülmək. üzülmək. yerinmək. yanığsınmaq. yazıqsınmaq. hayıfsınmaq. heyifinmək. əsəflənmək. təəssüflənmək.
küynəmək. küynümək. göynəmək. göynümək. göynəlinmək. küynəlinmək. dağlanmaq.
keçən günə yaxınma.
xəstə olan, sağlığına (sağlığından) yaxınır.
iş var qılsan yaxır, iş var qılmasan yaxır.
uçan (əldən gedən) vara yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma)

YAQINMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınmamaq. yalvarmamaq. diləməmək. rica;, xahiş edməmək

YAQINSAMAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınsamama. yaxınsaymama. olmazsama. olmazsayış. olmazsanış. uzaqsayış. uzaqsama. qıraqsama. qıraqsayış. ıraqsama. ıraqsayış. dışsayma. dışsama. dışsayış. uzaq, qıraq, ıraq, bəi;d görmə. ehtimal, imkan verməmə. istiba;d

YAQINSAYMAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınsaymama. yaxınsamama. olmazsama. olmazsayış. olmazsanış. uzaqsayış. uzaqsama. qıraqsama. qıraqsayış. ıraqsama. ıraqsayış. dışsayma. dışsama. dışsayış. uzaq, qıraq, ıraq, bəi;d görmə. ehtimal, imkan verməmə. istiba;d

YAQINSIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınsırmaq. əğimsərmək. sapınmaq. əğimsərmək. meyillənmək.
qaçmağa sapınmaq, yol aramaq: qaçımsamışmaq. qaçımsarmaq

YAQINSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxınsız.
ehmalkar. özənsiz.
yaraşıqsız. gəvşək. özənsiz. diqqətsiz. bax > # yaxın.- yaxınsız işlir: özənsiz çalışır

YAQINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxında. əlaltında. qolayda. hazır. movcud. dəsdrəsdə

YAQINTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxından.
köp turmay: çox geçmədən

YAQINTOQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxındoğu. xavəri nəzdik

YAQIOT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxı ot. acıot. bibər.
istiot, acıot, qoxotlarla (əduvalarla) bastırılıb, istidə, günəşdə qurutulan ət: bastırma

YAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

həm yapır, həm yaxır: bir suçlu, birdə güclü. suçluğun aldırmayıb, qabaxdan gələn.
həm yanır, həm yaxır: həm ziyarət, həm ticarrət. həm gedir həm çəkir. iki işi birdən yapmaq. iş içində iş görmək.
iş var qılsan yaxır, iş var qılmasan yaxır.- yağmır yağır, bulağ qaynır, taxıl qanırır. (qanırır: kanlaşır. bollaşır)

YAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağır. yağrı.
(
< ağmaq: şişmək. ağuq: şişik.
< yağlı ). ağrıq. şişik. qoğzağ. atın ağrıqı. yağırı. kürəyi. atın iki omuzu arasındaqi yağlı yer.
yağırqadan quyruq soxumuna gələn arxa sümük.
yağırlıq. təğəlti. yünə: yəhərin altına qoyulan keçə.
arxa. sırt. təkiz. yalama. saf.
heyvanın sırtında (belindıki) oluşan yara.
topraq.
yağrın. ( < yarıq. yarqın). odun. ağac. ət yarmaya yarıyan kündə. kötük. qutuq. yarmaca. iri ağac kəsiyi. yaslac. yastıqaç. yastağac. bazı. bölük. çigin. düğün. çotuq. kökət. ərgənək: əkgin. əyin gövdə. kosat.
yağır. (yağ + ır: yağ olan yer). atın omuzları arasında olan yağlı yer.
yağır. cıdav. yəhərin vurmasından atın yağırında oluşan yara.
yağır. at, qatır, eşşək kimi heyvanların sırtında, səmər, əkər, yük vurmasından ortaya gələn yara.
yakır. yakın. ( < yaxmaq). verimsiz. sısır. doğmaz. doğurmaz. əqim.
sırt yarası.
yağırlı at: beli yaralı at.
yağırı sağaltmaq. iyi edmək: yaqırlamaq.
yağırı çoğalmaq: yaqırlanmaq.
yağırdan qaşınmaq: yaqırlanmaq.
yağırlı. sırtı yaralı: yaqırlıq.
yağ. iç yağı. piy.
yarın. kürək, bel gəmiyi. çiğin gəmiğı