Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YAQRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrın.
sırt. sırtın yuxarı kürək bölümü. atın bel kürək bölümü.
yağrı. atın omuzları, çiyimləri arasında olan yağlu yer. dalu. dal. çiyin. omuz. (# bağrın: atın döş yanı)

YAQRIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrın. arxa. gəriş. kürək

YAQRINÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrınçı. imçi. nişançı

YAQRINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrınlaşmaq. bir birinə arxa durmaq

YAQRIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrış. yarqış. yarğış. rəhmət. iyilik. bağış. oxşaq. lütf

YAQRITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağrıtmaq. yarqıtmaq. heyvan yağırın, kürəyin yaralamaq, zədələmək.
ol dəvəni yağrıttı

YAQRU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağru. yağur. yoğur. yaxlıq. yağılıq. yağday. dövrə bər. çevrə. mihit.
buna yağru yürimə: onun döğrə bərinə dolanma

YAQSANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsanca. yaxşınca. xoşlanca. xoşsanca. oxsanca. oxşanca. imrəncə. imləncə. imsəncə. umranca. umsanca. yumranca. yumsanca. tutsunca. tutsanca. gözsüncə. gözsəncə. düşsüncə. düşsəncə. çalsınca. bəğəncə. bəğsəncə. əğsəncə. çəksincə. çəksəncə. istəncə. isləncə. issəncə

YAQSANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsanış. bax > yaxşınma

YAQSARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsarmaq. yaxınlaşmaq. az qalmaq

YAQSAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsayış. bax > yaxşınma

YAQSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsı. ( < yal. yaq).
ışıq. ıldırım.
yaxıtlıq. açığlıq. ışıqlıq. yaxsu. yaşınlıq. roşənlik.
şö;lə. pərtöv.
yaşınlıq. roşənlik

YAQSILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsılıq. yaxsılıq. yaldıramlıq. ışıqlıq. ıldırım ışıqı

YAQSIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağsımaq. yağısmaq. yağ dadmaq. yağ dadınmaq.
yağru yağı, yağısmaz: piy yağı, yağ (kərə) dadı verməz

YAQSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxsınmaq. (yak. yaq: tən. bədən gövdə).
paltarı əğininə (sırtına) almaq, çiğninə salmaq. bürünmək. çərşovlanmaq.
eşik soyuqdu, bir şal yaxsın çıx.
çoban kaftanın geyməz, yaxsınar.
savunmaq. tərəf çıxmaq. himayə edmək. savunmaq. tərəf çıxmaq. himayə edmək.
yan, tərəf çıxmaq. savınmaq. qorumaq

YAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağsız. çırsız.
yaxsız. çaqsız. himayəsiz. kimsəsiz. zayıf.
yaksız. yaxsız. zərərsiz. ziyansız.
yaksız dərman.
yağsız. yavan.
yavan ət.
yavan şorba.
yaxmaz. yaxımsız. sürümsüz. kəsət. kasad. qısıq. rivacsız.
yaksız. zərərsiz. ziyansız.
yaksız dərman.
yağsız pənir: kəş. kəç. çək. yoğurt pəniri

YAQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağsız. inamsız. imansız. quru. yavan.
yaxsız. yanız. yanğsız. cansız. soyuq. donuq. odsuz. sönük. durqun. oturuq. yatqın. quru. təpgisiz. gərimsiz. həyəcansız. çökük.
yağlı pənirlə yağsız pənir qarışığı: qatıqlı çökələk.
yağsız, bud əti: qara ət. balça əti: kas əti: mahiçə əti.
yağsız sütdən yapılan pənir çeşiti: əkşimik.
uzun burun, yağsız balığ çeşiti: qapsomun.- bol sütlü, yağsız, yalnız uclu quyruqlu qoyun çeşiti: merinus ivəsi.- yağsız (gövdəyə yağ sürülmədən) geysitsiz (> kesvət), kökəni orta asiyaya dək uzanan, sərbəst biçimdə gələnəksəl gürəş: qaraqucaq. qaraqucuq.
ətin yağsız yeri: qaradoğram.
yağsız ət: qara ət

YAQSU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaksu. yəkso. əksü. ( < yaxmaq: yandırmaq). yaxılmışnərsə. köskü. bir yanı yanmış, qaralmış od qarışdıran ağac

YAQSUNUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağsunuş. iltimas. isləyiş. istəyiş. yalvarış. yaxarış

YAQSUNUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağsunuşmaq iltimas edmək

YAQŞACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağşacaq. yaxşacaq. yaxışacaq. yarşacaq. yaraşacaq. oxşayacaq. düşəcək. tutacaq. uyqaşacaq. uyquşacaq. uyuşacaq

YAQŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxşaq caqcaq. yanqşaq. gəvəzə. dediqoduçu qadın

YAQŞAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxşam. axşam. aşam. yaşam. aşqam. yaşqam. günün yaşan, yatan, batan çağı

YAQŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxşan. > rəxşan

YAQŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxşatmaq. düzümək. uydurmaq. çalqı araclarının tellərin birbirinə uydurmaq: kökləmək