Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAQUTLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxutluq. axudluq. burxanlıq. baştaqlıq. mallalıq

YAQUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yax). yaxarmaq. yaxutmaq. yaxdurmaq. yaxlaşdırmaq. yaxılatmaq. yoxunlatmaq

YAQÜRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağürək. yavyürək. şişman. səmiz

YAQVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağva. yağlı. yağlı kağaz

YAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

{çal}. {< yələ. yələk}.
arası açıq, iri, sərt, yelpiklənib quşun uçmasın sağlayan tük.
bir para heyvanların ənsəsində (boyun arxasında) olan uzun qıllar, ki yellənib sağa sola çarpar.
yalım. yalav. alov. odun, ışığın yalımı, şu;ası. (tiğ (fars) < dik).
yalın. çıplaq. açıq.
düz. saf.
parlaq.
boynun kökü. hər nəyin qalın yeri.
güc. zor. quvvət.
yallı ballı: yaraşıq gövdəli.
at yələsi.
yaman andlı atın, calı uzun bolur: kötü atın yələsi uzun olur.
ücrət. gündəlik.
qoy cal: çoban ücrəti.
alov.
iki yanı dərə. çuxur olan diklik.
yer. yan. qıraq. yanböyür. yamaç.
heyvanlara yedirmək üçün un. kəpək. su ilə düzələn yemək.
heyvanların çoxunun ənsəsində çıxan tük.
heyvanların yemək yediyi böyük qab.
sikun. sağrın. səssizlik. istirahat. yengəllik. yüngüllük.
yal almaq: yallanmaq. dinlənmək.
yalın. yalıq. yalınğ. ışıq. şövlə. yenir ( > nur).
yələ. qıl. tük.
önək. kira. ücrət.
boyun.
qolda. dirsəkdən çiğinə (omuza) dək olan bölümü.
( < al). nərsənin hündürlüyün.şişginligin. genişlyin. uzunluğun. yayqınlığın. qızqınlığın görsətir.
dağ yalı: daın dirsəyi.
atın yalı: atın onqura gəmiyinin. omuzundan başına dək olan geniş. uzun yaylı boyunu.
dəng. yarı. bərabər. musavi.
çal gürəş.
yavaş. yavaşcanğ. səhilcə.
gen. aralı.
kül rəngi. ağ. çalımtıl.
çal saçlı: çal başlı: ağ saçlı: yaşlı.
çal quyruq: ağ quyruq.
çalışma. iş. çaba.
çalçı: yalçı. işçi.
qarın çalçı: boğaz toxluğuna işləyən kimsə.
çıplaq, lüt təpə.
qeyrət.
qoca. ulu.
yalıq. at yələsi.
yal tükü: sırt. qalın qıl.
parlaq.
düz. saf. lüt. lut.
yal almaq:. dinlənmək.
yal varmaq:. yol gedmək. davam edmək. doğru yol gedmək.- yala dönmək:. yavanlaşmaq. dadı qaçmaq.
balı ye suyu iç \\ ağzın yala dönsün \\ balamutu (palamutu) ye suyu iç \\ ağzın bala dönsün.
yala gəlmək:. itlərin cütləşməsi

YAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyun.
ənsə.
qaruca. qolun üst bölümü.
at boyun tükü.
əsrik. çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. kefli. tutuq.
uca.
pəhləvan.
sahil.
ənsə. ensə ənğsə. yengsə. boynun arxası.
yan. qıraq.
nərsənin yanına, yallarına, qırağına qoyulan, sancılan qoruqluq, barmaqlıq: anğıc. yanğıc. nərdə. mə;cər.
anğıclı yük arabası.
kərdi, dam, eyvan, dərə anğıcı.
yal kopal: şə;n şokət

YALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

töhmət. ittham. iftira. köksüz. havayı.
yala sözlər.
incə. yala yuğa: yala yufa: nazik, incə, xasa çörək.
nazlı.
yala qız.
dəğmə düşər kişi.
nə yala kişisən oğul.
zayıf.
yala yağı: zayıf düşman.
yalan. töhmət. suçlama. yalayma.
çala. rüşvət.
yalaçı: çalaçı: rüşvətçi.
yalaq. rüşvət.
yalavuz. börkün qırağına tutulan boyalı, qırmızı ipək parça. bıqraq. bayraq. ələm

YALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğri. yana. həvəng. yalığ. qədəh. ayaq. heyvanların buynuzundan düzələn bardaq

YALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yapal. çuqşın (> coşən). coşun. zireh

YALAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

alav.
parraq. parıl. parlaq. ışıqlı. ışıqlıq. ağlıq.
yalab yalab: ışıl ışıl. parıl parıl. bax > yalap yalap.
ala yalbımaq: parıldamaq.- yalab yalab sular axır

YALABADAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yalabıdaq

YALABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalbaş. qarabaş. subay. mücərrəd. (# qoşabaş. qoşbaş. xoşbaş. evli. başqalı. müzdəvəc. )

YALABI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanığ. yanqa. pejvaq. inikas.
aynalar yalabır.
günün suda yalabısı.
çıraqların camlarda yalabısı.
al. sütük. sütlük. ılqın. ılqım. salqım. salqın. kölgə. su yatan yalı. tumarıq. sərab.
yalaba (yalabıya) inanıb azdı

YALABIDAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalabadaq.
lütdən. lütünə. yalın. açıq açıq. iti iti.
yaldaq. çapacaq. birdən. ansızın.
baş qaldırdı. yalabıdaq gözün açdı.
yalnızca. təkbaşına.
yalabıdaq işə başladı

YALABIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalabır. yalabuq. yalamuq. yalyalabuq. ( < yal: alov. ışıq).
oynaq alov.
parıldaq. parıltılı. ışıltı. şimşək. ıldıra. ıldırayıcı.
parlaq. ışıldaq. şimşək.
yalabıq atmaq: şimşək çaxmaq.
düzgün.
gözəl. yaxışıqlı. sevimli. gözəl. cana yaxın.
yalabıq dilli: yumşaq dadlı dilli.
atıq. iti. çevik. ivədi.
yalabıq ged. yalabıq gəl.
döyüşdə üstün gəlmək.
içi əğri. yanqılıc. qaypaq. züvgan oyulmuş qab. qayıq. qoyuq.
dəliqanlı. tüksüz (çox gənc).
yalaq. yalacan. dönək. iki üzlü. üzə gülən. qaypaq. yalançı.
bir yalımlıq. azacıq. önəmsiz.
alovun oynayıb parlaması.
parıldama. parıldı. ışıldayan. parlayan. parıldayan. dirəxşan.
yalabıq saçlar

YALABIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışınmaq. ışımaq. ışnamaq. ışılamaq. ışıqlanmaq. parlamaq. aydınlanmaq

YALABIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parıldamaq. parlamaq. ışıldamaq

YALABIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaldırmaq. yalpırmaq. yalbıramaq. yaldıramaq. yalpıramaq. yalbırdamaq. yaldırdamaq. yalpırdamaq. yalpır yalpır edmək. yalım atmaq.
parlamaq. parıldamaq. ışıldamaq. ışıq yansımaq. atmaq. parlaq bir nəsnə parlayıb sönmə. çaxmaq. şişmşək yalabırdı: çaxdı.
şimşək çaxmaq.
gözəlləşmək. düzəlmək. dalqalanıb yellənib güllənmək.
yalap yalap yalabıyan incə donlum mənim

YALABITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıq saçıp açıqlatmaq. aydınlatmaq.
darağlayıb sığallamaq. yontup gözəlləmək.
işi çalıq görüb bitirmək.
beş günlük işi bir gündə yalabıdı. ıldırım kimi hızlı. iti çalıb. endirb vurmaq.
yalratmaq. parlatmaq. yalrıtmaq

YALABUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalap. parlaq. parlayan. ışıq saçan. ışıltı

YALACANĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

axırçı. çanaxçı. kovbaçı > heybəçi (< kov: kav: boş. puç). torbaçı. yavaçı. havaçı. aylaqçı. hayvaçı. bayqac. bayquc. boşdançı. boşnaçı. boşqonac. çapaçı. çapadançı. sovğaçı. savıraçı. bələşçi. bəlləşçi. bəlləkçi (bələş. bəlləş. bəllək: töhvə). müfdəçi. müfdəxor

YALAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yala + çan). yalaq.
malqaranı suvarmağ. yemək vermək üçün böyük qab.
yalama. ağşar at.
yalabıq. yalağan. yalaqoz. yalaq. dönək. iki üzlü. üzə gülən. qaypaq. yalançı.
sırtıq. sırnaşıq. şımarıq.
dayaz. yayvan. dərinliyi az.
yalacıq. balaca. kiçik

YALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçı. iftiraçı. itham edən. şərr.
yalaçı bəylər.
yalaçı qadın.
yalaçı yoğa: incə, kəvrək əkmək.
tamahkar

YALAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalaçılığı bəllənərək kiçinmək, kiçik düşürülmək: pozum olmaq

YALAFAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

insanlar arasında elçi. xaqanın, devlətin əlçisi. tanrı elçisinə yalavac deyilir