Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalaq. dalaq. çaltaq. qaltaq.qaytaq. qaltuq. qalaqlı. qallaş. kəllaş. kəlləş. çaqqal. çalqaş. çallaş. kavtaq. kavtuq. kovtaq. qoltaq. ediş. iş. fışqı. dışqı. fışqıraq. dışqıraq. qaldırım yosması. ərcən. ərkək istəyən qızmış qadın. qarabet. dönək. şələxtə. qancıq. sürtük. yelə. yələ. qəhbə. fahişə. ruspi.
yanaq. yanı. yalı. çanı. çalı. çanaq. çalaq. kimi.
bu yalaq: bu yalı: bu yanı: bu yanaq: bu kimi

YALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraq. yarıq. yırtıq. çırtıq. cırıq. dodaqdaqi çapıq. oyuq. boşluq.
sırnaşıq. simitən. yağçı. dalqavıq.
yalamlığ. rüşvət.
axar suyun dağılmasının sıçramasının qabağın almaq üçün. altına qoyulan çuxur deşikli daş.
yalaçan. suvağ. suvlağ. malqaranı suvarmağ. yemək vermək üçün böyük qab.
yalağan. çox yalayan. yalamağa öğrəncəkli.
əsgik. yalım. yalağa. yaltaq. aşağlıq. onursuz. asalaq. arsız.
dönək. xain.
düşgün. tamahkar.
hər nərsəyə burnun soxan. sürtük. fizul.
sığ. dayaz. çox dərin olmayan çuxur.
ortası çuxur yer. tarla. hər çeşit təndir ocağ kimi çuxur.
yalağ açmaq: suv çatdırmaq üçün ağac diblərini oyub çuxurlamaq.
gölcək.
dərələrdə dağ ətəklərində yamaclarında kiçik verimli düzlük.
çanaq. saxanğ. tabağ. kasa kimi qablara verilən gənəl ad.
itmək. utulmaq. boşa. boşluğa düşmək. əli boş qalmaq.
yalağçı. yalaqlıq edmək. gəvəzə. çox danışan. söz daşıyan. boş boğaz.
yala. rüşvət.
yalağ. boş.
çeşmə yalağı: qolla.
çeşmə yalağı: təkənə

YALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalama. yalağ.
aşınma. aşınmış. köhnə. yetik.
yalaq mal.
peyvət.
yalaq ağac: aşınmış ağac.
heyvanların bulağ, quyu başında, tövlə ağzında suyuq nələri içdikləri qab.
yalan. yalğan. səthi. üzdən. üzən.
yalan bir ev qurdu.
yalandan süpürdi.
yalandan kişi: dayaz kişi. dərin düşüncəli olmayan

YALAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşalıb qımıldayıb coşub atılan. vulkan. ot püsgürən.
qanlı canlı igit.
yalaqoz. çanaq yalayan

YALAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yal: yar: uçurum. oyuq. boşluq). yalaq. yalaqor.
boş. gəvşək.
gücsüz. abtal. işsiz. təpgisiz. tə;sirsiz. xunsa.
dözümsüz. səbirsiz.
yalığ. yalağıc. acgöz.
rüşvətxor.
yalançı. köpöoğlu. müzəvvir

YALAQAYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşluğ. işsizlik

YALAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalığ. yalağıc. yalamış. dalqavıq. acgöz. qarınpa.
rüşvətxor.
bax > yalaq.
gəvəzə.
qulluqçu. xitmətçi

YALAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalağçı. yaltaq. yalataq. sürnaşıq. sürtük. sırtıq. üzlü. ağabəliçi. aşmalaq. mütəməlliq. mütəməlliq. çaplus

YALAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dalqavıqlıq. yağcılıq. yardaqçılıq

YALAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalağı.
yalançı. iki üzlü. qaraçı. qara yaxan. iftiraçı.
yolaq. keçiyolu. çobanyolu. çobancığırı. cığır. iz.
yalanqı. alov.
çuxur

YALAQİÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalaq + içi. iki dağ arasında dar boğaz

YALAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalınlamaq. boşaltmaq. çıxarmaq.
paltarın yalaqladı.
oynatmaq.
qılıcın yalaqladı.
dodağın burnun yalaqlamaq: dodağın burnun oynadıb qımıldadıb yalamaq. yadalqalanmaq: bayraqlar yalaqır.
yalanmaq. ac gözlülük dalqavuqluq yapmaq

YALAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arsızlaşmaq. sırnaşmaq. üzləşmək

YALAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arsızlıq. hayasızlıq. əsgiklik

YALAQUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalağuz. yalnız. yalanqız. yalqız. yalız. yalqı

YALALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalanmaq. töhmətlənmək. itham edilmək.
töhmətlənmək

YALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

- yalam yalam eləmək: dilin çıxarıb yalama oyunun çıxarmaq. yalam yalam edmək ilanın işidir

YALAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalım. əlov. yalaz. alaz. yalav

YALAMA DUZU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaya daş duz

YALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

acından it götü yalır

YALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

issilikdən günəşdən dodağda gələn yarıq.
dodaqda çıxan uçuq.
təkiz. yağır. saf.
yalamıq. bir nərsənin yeyilib aşınması. safalmas. bur (buru: burqu: piç) yatağının yeyilib genişlənməsi. tutmaz olması. yeyilib köhnəlib işdən düşən nərsə. yalama pıçax. yalama sap.
alnı axıtmalı. şırıx ağ boyalı at. ağşar. töpəl.
szündə durmayan. iki üzlü

YALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalaq.
aşınma. aşınmış. köhnə. yetik.
yalaq mal.
peyvət.
yalaq ağac: aşınmış ağac.
üzdə çıxan bir çeşit çiban.
neçə tikədən qurulmuş yapıc, zireh

YALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsiyə sürtünərək ondan az az özünə götürmək. bala bala qazanmaq.
işlətmək. vurmaq. qazanmaq. tapınmaq. dəğərlənmək. istifadələnmək.
silmək. diləmək. dilləmək. sürmək.
yaxından toxunmaq, dəğmək. dadlamaq. dadlanmaq.
yalayıb almaq. səpəmək. somurmaq. soluyub çəkərək içmək.
töhmətləmək. yamamaq.
quru yala yaladılar.
oğruluq yaladılar.
yalqamaq. yalvarmaq.
rüşvət almaq.
od saçlarımı yaladı.
yeməsəkdə yaladıq.
siyritmək. sürtüb, dəğib keçmək.- qurşun sırtdı keçdi.- avcını yalamaq: əli boşa çıxmaq.
yalayub somurmaq: yalmarmaq. çəkib içərmək.- yalarıqı bolğan: zəngin. varlı

YALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalmaq. uzun, yelpəkli geyim. əba.
əğmək.
ovcun yalamaq: təəsüf çəkmək.
bal tökdə yala!: çox arın, təmiz.
bal tutan barmağın yalar: iş görən, qazanc sağlar, aparar.- çanaq yalamaq: çanaqçılıq, dalqavuqluq edmək.
pıçaq yalamaq: qılıc yalamaq: ülgüc yalamaq: çox qorxunc, toxulu, xətərli qılınmaq, işə baxmaq

YALAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərkük. gərilmiş. açıq