Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YALÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalçuq. elçi

YALÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçi. səfir.
vəkil.
numayəndə.
miyanəro

YALÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalçu. elçi

YALFAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalpaq. yalpuq. yayvan. açıq. geniş. yası. düz

YALFATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalqatmaq. yalatmaq. utturmaq. yutturmaq

YALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanı. yanaq. yalaq. çanı. çalı. çanaq. çalaq. kimi.
bu yalı: bu yanı: bu yanaq: bu yalaq: bu kimi.
(ölçək. əndazə. miqdar. miqyas. dərəcə). qədər. yaxış. oxşaş. kimi. (
görən, yiyən yalı (qədər) dadanmaz.
balıqçı, balıq yalı (qədər) gözəl olmaz.
oda sən yalı (qədər) var.).
yanaq. kimi. bənzəyiş tay.
yanaq. dənğ. bənzəyiş. kimi.
önğsi yalı, kimi: kəma fissabiq.
bu, şu cür, tür, təhər, qıllı, yalı, kimi: kəza.
qumyalı: qumluq qıyı, sahil. qumsal. qumçıl

YALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalqı. yalıq. < yalamaq.
suyun yalax yeri. ləpənin yalıyan yeri qırax. kənar ( < kıran). dəniz qırağında yapılan ev.
qır. qırax. sahil.
yə;ni. kimi bənzər. yan. yanı. mənqiz. yanaq. üz. dəniz qırağı.
qıyı. adaq.
qıyı. qırağ. kənar.
yalıya enmək.
yalı boyunca gedmək.
yalıya düşmək.
tənəkə. pənəkə. pənahqah. qoraq.
dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev. yazlıq. yaylıq.
kimi. tayı.
meşə yalı: meşə kimi.
bu yalı o yalı

YALICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kisəcik. kiçik yan çantası

YALIĞAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalığar. iftiraçı

YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalığ.
qayış.
yalığı köklət: qayışı bərkit.
pipik. xoruzun tacı. ibik. pipiyi.
yıl. at yələsi. yal.
yəhər qaşı.
öndüni yalıq, geyin yalıq: ön qaş, arxa qaş.
yanaq. hər nəyin üzü dikəsi, ucu.
alıq. layıq. uyqun. üstün. münasib.
o bu işə alıqdı.
yalanğ. çıplaq. yalqın.
yalıq yılıq:. insan heyvan

YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalığ. yala. qədəh. ayaq. heyvanların buynuzundan düzələn bardaq

YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarlığ. qarar. əmir

YALIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

calıqlamaq.
kapris yapmaq. nazlanmaq.
qaçmaq. yaxayı sıyırmaq. qurtulmaq

YALIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

horoz ıbiqlənmək. at yələlənmək. yallanmaq

YALIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalqamaq. yalğımaq. yalaqmaq
ərkək istəmək. qızmaq.
yalığmış qancıq.
yarıqmaq. yararlanmaq. asıqmaq. karıqmaq. karlanmaq. çıxraşmaq. dəğərlənmək. qazanmaq. istifadə edmək.
gur səsdən qulağın tutulması

YALILDAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parıldamaq

YALILINĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yallı. yalınğ.
oynağan. oynağan od. şö;lə.
parlaqlıq. təşə;şü;.
şimşək. çalğın. çılğın. çaqın. barqa

YALILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

usanmaq. bıqmaq. darığmaq

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yal: yar): iki qarşıt anlam daşıyır.
oyuqluğu göstərir.
dikliyi. dilimliyi göstərir).
sərt. sarp. yalın. yalçın.
yalım uçumlar keçilməz olur.
qartal iyəsiz dağda olur. yalım qayada yuva qurur.
yalım yalım yar (uçurum) kimi görünən dağlar.
kərtə. dərək. dərik. yüksəklik. xədd. cızıq. dərəcə. çək. çəkə.
yalımlı parça.
yalımın aşdı.
yalım qoymaq.
soy. maya. kök.
ağız. hər bir nərsənin qırıq. çatıq yeri. qılıcın kəsərlərin kəsən iti yanı.
yalımsız qılıc: kəsəri küt olan.
yalımı düşük: iti olmayan. yasdı.
yalımı alçaq. əsərsiz.
yalaz. alov. alov dili.
od. qıvılcım.
qılıcın kəsgin tərəfi. incə ağzı. kəsgin. incə.
yüksək qayalıq

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

dil. ağız. tirə. kəsərlərin kəsən ağzı.
qılıncın yalımı.
soy. maya. covhər. gövhər. cins.
yalımı alçaq: alçaq yalım: firumayə.
təxdə.
yalım qaya: təxdəsəng.
yal. yalav. alov. odun, ışığın yalımı, şu;ası. (tiğ (fars) < dik)

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

təxdə.
sarp, dik, yalçın.
yalım qaya: {
sarp dağın ətəği.
təxdəsəng}.
odğuc. oduc. alov

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

siriş. çiriş. yapışqan. çəsb.
yarıq yalım: balıq çirişi

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalam. əlov. yalaz. alaz. yalav.
ağız yalımı: qoyu tüpürük.
gün yalımı: iti sıcaqda toprağa yaxın yerlərdə havanın titrəşir kimi görünməsi

YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəlim. yapışqan. çəsb. tutuş. tutqal. kəndisiylə tük