Arin Turkish Etimology Dictionary
YALÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalçuq. elçi
YALÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
elçi. səfir.
vəkil.
numayəndə.
miyanəro
YALÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalçu. elçi
YALFAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalpaq. yalpuq. yayvan. açıq. geniş. yası. düz
YALFATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalqatmaq. yalatmaq. utturmaq. yutturmaq
YALI : Arin Turkish Etimology Dictionary
yanı. yanaq. yalaq. çanı. çalı. çanaq. çalaq. kimi.
bu yalı: bu yanı: bu yanaq: bu yalaq: bu kimi.
(ölçək. əndazə. miqdar. miqyas. dərəcə). qədər. yaxış. oxşaş. kimi. (
görən, yiyən yalı (qədər) dadanmaz.
balıqçı, balıq yalı (qədər) gözəl olmaz.
oda sən yalı (qədər) var.).
yanaq. kimi. bənzəyiş tay.
yanaq. dənğ. bənzəyiş. kimi.
önğsi yalı, kimi: kəma fissabiq.
bu, şu cür, tür, təhər, qıllı, yalı, kimi: kəza.
qumyalı: qumluq qıyı, sahil. qumsal. qumçıl
YALI : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalqı. yalıq. < yalamaq.
suyun yalax yeri. ləpənin yalıyan yeri qırax. kənar ( < kıran). dəniz qırağında yapılan ev.
qır. qırax. sahil.
yə;ni. kimi bənzər. yan. yanı. mənqiz. yanaq. üz. dəniz qırağı.
qıyı. adaq.
qıyı. qırağ. kənar.
yalıya enmək.
yalı boyunca gedmək.
yalıya düşmək.
tənəkə. pənəkə. pənahqah. qoraq.
dəniz qıyısında, boğazda olan təpincək, ev. yazlıq. yaylıq.
kimi. tayı.
meşə yalı: meşə kimi.
bu yalı o yalı
YALICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
kisəcik. kiçik yan çantası
YALIĞAR : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalığar. iftiraçı
YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalığ.
qayış.
yalığı köklət: qayışı bərkit.
pipik. xoruzun tacı. ibik. pipiyi.
yıl. at yələsi. yal.
yəhər qaşı.
öndüni yalıq, geyin yalıq: ön qaş, arxa qaş.
yanaq. hər nəyin üzü dikəsi, ucu.
alıq. layıq. uyqun. üstün. münasib.
o bu işə alıqdı.
yalanğ. çıplaq. yalqın.
yalıq yılıq:. insan heyvan
YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalığ. yala. qədəh. ayaq. heyvanların buynuzundan düzələn bardaq
YALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yarlığ. qarar. əmir
YALIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
calıqlamaq.
kapris yapmaq. nazlanmaq.
qaçmaq. yaxayı sıyırmaq. qurtulmaq
YALIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
horoz ıbiqlənmək. at yələlənmək. yallanmaq
YALIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalqamaq. yalğımaq. yalaqmaq
ərkək istəmək. qızmaq.
yalığmış qancıq.
yarıqmaq. yararlanmaq. asıqmaq. karıqmaq. karlanmaq. çıxraşmaq. dəğərlənmək. qazanmaq. istifadə edmək.
gur səsdən qulağın tutulması
YALILDAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
parıldamaq
YALILINĞ : Arin Turkish Etimology Dictionary
yallı. yalınğ.
oynağan. oynağan od. şö;lə.
parlaqlıq. təşə;şü;.
şimşək. çalğın. çılğın. çaqın. barqa
YALILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
usanmaq. bıqmaq. darığmaq
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
( < yal: yar): iki qarşıt anlam daşıyır.
oyuqluğu göstərir.
dikliyi. dilimliyi göstərir).
sərt. sarp. yalın. yalçın.
yalım uçumlar keçilməz olur.
qartal iyəsiz dağda olur. yalım qayada yuva qurur.
yalım yalım yar (uçurum) kimi görünən dağlar.
kərtə. dərək. dərik. yüksəklik. xədd. cızıq. dərəcə. çək. çəkə.
yalımlı parça.
yalımın aşdı.
yalım qoymaq.
soy. maya. kök.
ağız. hər bir nərsənin qırıq. çatıq yeri. qılıcın kəsərlərin kəsən iti yanı.
yalımsız qılıc: kəsəri küt olan.
yalımı düşük: iti olmayan. yasdı.
yalımı alçaq. əsərsiz.
yalaz. alov. alov dili.
od. qıvılcım.
qılıcın kəsgin tərəfi. incə ağzı. kəsgin. incə.
yüksək qayalıq
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
dil. ağız. tirə. kəsərlərin kəsən ağzı.
qılıncın yalımı.
soy. maya. covhər. gövhər. cins.
yalımı alçaq: alçaq yalım: firumayə.
təxdə.
yalım qaya: təxdəsəng.
yal. yalav. alov. odun, ışığın yalımı, şu;ası. (tiğ (fars) < dik)
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
təxdə.
sarp, dik, yalçın.
yalım qaya: {
sarp dağın ətəği.
təxdəsəng}.
odğuc. oduc. alov
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
siriş. çiriş. yapışqan. çəsb.
yarıq yalım: balıq çirişi
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
yalam. əlov. yalaz. alaz. yalav.
ağız yalımı: qoyu tüpürük.
gün yalımı: iti sıcaqda toprağa yaxın yerlərdə havanın titrəşir kimi görünməsi
YALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary
yəlim. yapışqan. çəsb. tutuş. tutqal. kəndisiylə tük
YALIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary
parıldamaq
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani