Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAŞLAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

mübaşirət.
açılış. iftitah

BAŞLATAÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

başladaçu. başlatıcı. yönətici. hakim

BAŞLATIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birinin başladığı işi iz bə iz sürdürmək: izindən yerimək, gedmək

BAŞLATMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlanış. açış.
qurultay açışı

BAŞLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başdatmaq. faşlatmaq. faş edmək. çıxartmaq.
istart vermək

BAŞLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

mübaşirət edmək.
açmaq. iftitah edmək.
mübaşirət edmək.
təbrətmək.
turcitmək. törcütmək. durcutmaq. dirsətmək. girşitmək. qursatmaq. işə salmaq. bərpa edmək

BAŞLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

girişimçi. girişgən. təşəbbüsçi. mütəşəbbis.
başqalarından öncə bir işə başlayan: başayaq. başataq. başatan. başat. başqa. başqıl. başlıq. başqıt. başqat. başağı. başaçı. başgül. öncül. pişqədəm. təşəbbüskar

BAŞLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

öndər

BAŞLAYARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

e;tibarən. nərsədən bəri.
ondan bəri.
saldırıdan bəri

BAŞLAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlama. çıxış

BAŞLAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyruq. əmir veriş, ediş. fırman. fərman

BAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlı tüblü bolmaq: yuvarlanmaq. düşüp takla atmaq

BAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayıq. azıq. huşlu.
önəmli. əhmiyətli. əsaslı.
ən başlı işimiz. başa gələn. başa keçən

BAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalqan. çalaq. çalağan. çalğan. zirəng. huşlu.
başıl. üstün
quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. ).
zirək.düşüncəli. qavrayışlı. anlayışlı. bilgili. bilgin. beyinli. oyunçu. oyanıq. uslu. huşlu. ağıllı.
bəlli başlı: bilinən. tanınmış.
başaqlı. ağıllı.
yuvarlaq. topçul. yaralı. önəmli. içli. içgin. törəli. yöndəmli. əsaslı. mühümm.
bəlli başlı: önəmli. təməl.
bəlli başlı olmaq: başdaqmaq. önəmləmək. önəmsəmək. dayanmaq. əhmiyətləmək.
qara başlı: qara damaqlı: qara dadaqlı: tərs. inadçı.
bir yerin yaşlısı, başlısı, böyüyü: qarakütük.- genbaşlı: (
daşqa təkərlərinin ortasına taxılan iri, gen başlı çivi, mıx: qama. qaqa. qaqam. qəmə).- qəlbirlə su daşınmaz, başlı ağız, hər gələni danışmaz.
qıt başlı. qıt ağıllı: qanmaz. qıtqafa. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. bilməz. bilməyən. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal. toy. dalıq. uyuq. uyquş. uyquç. kor. anmaz. aymaz. ummaz. qafil. bön. sadə. dışarılı. daşralı. dışqır. bir konuda yetəri, bilgisi olmamaq. dalıq. uyqaş. uyqaç. anmaz. aymaz. aymazaq. ummaz. bilsiz. toy. qafil. qaqlaq. kal. anlamaz. bilməz. kor. korsan(< kor). gözü bağlı. qaqlaq. kal. bilgisiz. nadan. mə;lumatsız. sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. yayan. cahil.- o ki bəlli başlı bir dəlinin, dəliliyini danan, özü içdən dəlidir.- yumşaq başlı: yumşaq qıllı: kövüz. köküz. kəkiz. kəviz. uysal.
iki başlı: iki yanlı, uclu.
qabaq başlı: qabaq qafa: qabaq qafalı:
keçəl.
qıtqanac. qıtanlaq.abdal. budala. qafası üşük, uyuşuq. qanğırıq. qanırıq. qaqrıq. sadə. batalaq.
ikibaşlı: iki yanlı.
yumşaq başlı: tölək. dölək. sözə baxım. başəğər. uyan. enik. yenik. müti’.
iki başlı tutmaq: çox ölçülü davranmaq.- işli başlı: əməlli başlı. teyxa. dibindən.
ağırbaşlı: (
xanıməfəndi. ağırbaşlı, ərdəmli, yörətli, yönətli xanım: qadın qadıncıq. xanıməfəndi)

BAŞLIBAŞINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

müstəqil

BAŞLIBAŞINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

öz başına. müstəqillən

BAŞLICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ən birinci. xas. əhəmm.
ümdətən. lap çox.
başlıca suçu kimdə görürürsü.
alış verşi başlıca məndən edənlərdə var.
ən əsaslı. ən önəmli. ən əhmiyətli.
əhmiyətli

BAŞLICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

irinci. önəmli.
düşünəkli. ağıllıca. usluca. huşluca.
ən öncə. ən önəmli. birinci.
önəmli. birinci. əhmiyətli

BAŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşaman. araqçı. başçı. elbaşı. baştutan yönətici. baş. şef. baştıq. yol başçı. menqqoruçu. kamandan. salar (< sal ər).
qur. qor. başı dik. qururlu.
təkərlənmiş, başlıq. təpəlik. yumşaq, yalın, sadə, yaxasız baş örtüsü,. gəlin başlıqı, tac. taqqa. çapqa. şapqa. bərə. toqalac.
başdıq. başad (> padaş (fars)).
başıq. savğat. ağırlıq. andac. anmalıq. ərməğan. sunqu. yadiqar. töhvə.
(< başlamaq). başlanışda verilən pul.
başlıq parası: qalın. qalım. qalaq. gəlin başlıqı.
gəm. yüyən. yügən. yular. yelo. cilo. ovsar. lüqam. liqam.
tupi. topi. taqya. ərəqçin.
başlu. təpəli.
sərdar. sərkədə. rəyis. amir.
toğulğa. miğfər.
yaddaş dəfdəri.
rəis. əmir. riyasət.
başlama. qapla. uca, dik nərsənin başında olan örtük. gəmi, çadır dirəyinin başında olan təkərlək başlıq.
kapıtanlıq. riyasət.
ünvan.
sərlohə.
adres. başqaruçı.
şeyx.
ayətullah.
yaddaş dəfdəri.
aşuq. yaşuq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başuq.
gəlinin gərdəh gecəsi taxdığı başlıq: didim.
yanalduruq. yanğalduruq.
başlı.
yaralı.
cul. yul. yol. fidyə. taqıya. taxya. taqqa.
başlıq parası: qalım

BAŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əmirlik. rəislik.
başa geyilən, börk kimi geyim.
təpəlik. balçaq. başlaq. sərlovhə.
mark.
başqan. buyurq. buzurq. böyük. rəis.
başqanlıq. rəi;slik. idarəçilik. iryasət.
börk. giriş. muqəddimə. kəbin. mehriyyə. qalın. ağırlıq.
börk. taqqa.
çoban. hökmdar.
ataman. başbuğ. fərmandeh.
qoşun başlığı: fərmandehi kulli quva.
saltarlıq. saltərlik > sərdarlıq. yolbaşçılıq. boyratlıq. qılavuzluq. qiyadət.
baş. əçə. əcə. dayı. rəis.
bastıq. sap üzərinə qonulmuş, basılmış dadlı çeşiti.
maslıq. ləş. cəndək.
başçı. yaptır. müdür. karfərma.
qalaq. çalaq. börk. kepi.
balçaq. başlaq. balçaq. taclıq. qalpaq. çalpaq. çalbağ. pipik. ipik. ibiğ. tac. (xoruz, quş) qıqırdaq. qaqırdaq. qaqırt. qaqart.
cehiz. kəbin. ağırlıq. ağralıq. mehr. mehriyyə.
qıza, gəlinə alınan başlıq, cehiz: qalan.
ağır qalanla qızın köçürdü.
elbaşçı. elxan. sərdar.
kasa. qapsa. kasaq. kasq.
qaqlıq. yuxarlıq. sədirlik.
qalın. süt parası.
qapuşon. tapa. tapaç. təpə. təpəç. təpək. tıpa. tıpaç. tıxa. tıxac. tutac. qaput. qapıt. qapıc. qapışın. buşan. buşon. bukan. bükən.
sarıq. əmmamə.
süt parası. qalın.
börk. şapqa. qalaq.
topcuq başlığı, rəisi: boy bəyi.
içi pambıqla doldurulmuş başlıq, börk: kavuq.
dikbaşlıq: basağanlıq. basavanlıq. qatılıq. inadlıq.
parçanın, başlığın, nərsənin qırağına yapılan oya, yazma oyası: əğdirmə. əkdirmə (< əkləmək: yapışdırmaq.).- heyvanlara taxılan başlığın, alna gələn bölümü: alınlıq.
başlığının alna gələn bölümü: alınsalıq.
alt başlıq: təməl başlığı tamamlayan başlıq.
güvənc başlığı: komiser.
ana başlıq: ünvan.
üst bölümü gen, keçə börk, başlıq: baranda.- başlıq düşdü, baş göründü: sökərsə dan, sönər gecə. örtük düşdü, dan söküldü. dan sökdü, yandı gecə. taqqa düşdü, kəl göründü.- güvənlik, əmniyyət, ittilaat başlığı, vəziri: qarqat.
gəlin evdən yola salınanda verilən başlıq: qapıcalıq. qapısalıq.
incə, yüngül, yuvarlaq, kiçik başlıq: taxa. taqqa.
keçədən, yuvarlıq qoşunluq başlığı: hartavı. kavtağı.
qırtabaşlıq: qırıqlıq. qırtlıq. qartlıq. axmaqlıq. içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. kavırlıq. kavıllıq. kovatlıq. (< kov. kav). beyinsizlik. qavrayışsızlıq. anlayışsızlıq. başsızlıq. qafasızlıq. qanmazlıq. düşünməzlik. gəbəlik. qabalıq. bönlük. budalalıq. səfehlik.
müsəlman qadınlarının, üz bölümü tor olan başlıq: gözlük. gözənə.
pətəkçilərin, üz yanı telli, gözlü başlığı: gözlük. gözənə.
yekəbaşlıq: təklik. yekəlik. inziva.
yekə başım, dinc başım.
yekə otur, dinc otur

BAŞLIQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlar. başıqlar. ruəsa. rəislər. ulular

BAŞLIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara başlıqlı, börklü kimsə: qarabaş

BAŞLIQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başnaq. tulqasız. börksüz

BAŞLIYARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

e;tibarən

BAŞLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlıq. təpəli