Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAMURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yumarmaq. tomurmaq. tomruq tomruq yapmaq, kəsmək.
ağac tomurmaq: ağacı girdə girdə kəsmək.
damlamaq. qanamaq. tamurmaq.
tomruq yapmaq. kəsmək. tomurmaq. yamurmaq.
yəncimək. ısırmaq. kötüləşmək. tıncmək. yençmək. yönçımaq.
tamurmaq. damlamaq. qanamaq

YAMURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıxmaq. devirmək

YAMURT : Arin Turkish Etimology Dictionary

amurt. təsgin

YAMURTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

amurtmaq. yatıtmaq. dindirmək. səğnitmək. soğutmaq. söndürmək

YAMUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuva. bark. barnaq. ev

YAMÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oldumu: bu sôzü qəbul ettin mi. söylədiğimi yapmaq üçün qafana qoydun mu

YAMYAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

adamyiyən

YAMYAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

insanxarlıq. adamyiyənlik

YAMYASSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərabər

YAMYASSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapyassı

YAN YATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıyışmaq. əğilmək

YAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər nərsənin yanı: yanğaq. yanaq

YAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yal.
qıyı. qırağ. əşqır. əşqıya (< əş + qıya. qır: cızıq. xədd).
kərən > kəran (kərmək: kəsmək). qıraq. qırıq.
iki yanlı: ikili. iki tərəfli.
qıra. qıraq. qıyı. boy. kənar.
ırmaq boyu getdik.
tərəfdar.
qoltuq.
qoltuq tükan: məhəllə baqqalı. qoltuq.
mütəəlliq.
yön. çırpı. doğru. istiqamət.
çırpıdan çıxmaq: ölçünü itirmək.
çırpıya gətirmək: yola qoymaq.
zil;.
yön. qol. tərəf. cəhət.
dön.
əl altı. yaxın.
yan yan demək: qoğmaq. qırağ ol demək. hər gələnə can demə, hər görənə, yan demə.
bir yanlı olamamaq: iki arada qalmaq.
gedərkən yanına almaq, yanında yeritmək: yədəklənmək. götürmək.
bu kərə oğlunda götürdü.- qarşılıqlı olaraq iki yanlı iki keçəli.
iki əli yanına gəlmək: ölmək.
yan vermiş: ləm vermiş.yanqılıc uzanmış. ələveri.- dörd döndən, yandan: hər yöndən.
dördyan: tördül: dördül: dördgən: dördboy. mürəbbə;.
yanakı, yana çevirmək: tərsçevrək.
tıraxtor kürəyi ilə, toprağı tərsçevrədi.- dörd qoldan gəlib ocaq qurdular.
yanı başında: yanbayan. qucax qucağa. çox yaxın.
qırağ, yan gəzmək: küncələnmək. quşəgirlənmək. qırağsınmaq. qıranlanmaq. kərənlənmək.- beş açılı, bucaq, yanlı: beşgən.
bir yana edmək: bir tərəf edmək.
hər yan: hər tərəf: dörd bucaq.
dörd yanı bəylik: hər yanı bayındır, abad.- qırax, yan yer: künc. qoltuq.- o yan: qarşı. ötə yön.
siz qarşı yana keçin: qarşıya.
o yana, ötəyə keçirmək: qarşıya keçirmək.- yan ba yan: yanında. birlikdə. qoşalıqda.
o ilə birlikdə deyə bilmərəm.
bu ikisi bilrlikdə satılır.- yan baxış: süzdürmə. göz süzmə. qəmzə.- yan qonşu: bitişik.
bitişikdəkilər toy keçirirlər.- yan yan, yanaki yerimək: çalıq.
yan yön: dolay. dolayı. dövrə bər. çevrə. yaxın. çulqa. çuval. civar. həndəvər. homə. ətraf.
bu dolayda çox gəizşməyin.
dolay dolayı çönüb gəzdik.
dış yan: dışarı. eşik.
nərsənin yanına, yallarına, qırağına qoyulan, sancılan qoruqluq, barmaqlıq: anğıc. yanğıc. nərdə. mə;cər.
anğıclı yük arabası.
kərdi, dam, eyvan, dərə anğıcı.
nərsənin axmaması üçün, önünə, yanına qoyulan önlək, engəl, maniə: qalavat.
(gəmi) yanını yaslamaq, dayamaq: qarınlamaq.
bir yanı açıq, ağzı tikili olan topraq daşıma çuvalı: qarnı yarıq.
heç nərsəsin, heç yanın bıraxmazın sezərək: qarış qarış. incədən incəyə. addım addım.
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı: qaraban. qaravan.- qırağın, yanın çəkmək: çalralamaq. kanralamaq. yellənmək. əldən qoymaq. yel çıxartmaq.
astara bax astara, tellərivi yan dara, gözəl xamcıq, göyçək qız, hərəngələ yanlama.- baş yan, tərəf: qabaq
qabağda oturan kimdir.- hər yanı açıq: qabaq kimi. çıplaq. tüksüz. lüt.- ələri yanına gəlmək: ölmək.
hər nəyin yan bölümü: qapırqa.- hər yana baş vurmaq: qapı qapı dolaşmaq.
neçə yanı birdən tutmaq: bir yanlı yönlü olmamaq. bir nala, birdə mıxa çalır.
iki yandan, ucdan: iki başdan.- iki yanıda gözətərək qılınmaq: ikili oynamaq.- kiçik, qırağ, yan avlu (həyət): xəlvətlik. dulda. duldaq. dalda. daldağ. qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov). həyat xəlvəti.
qatına, qulluğuna, yanına, xidmətinə almaq: qatnalmaq. qəbul edmək.
bəyəfəndi, çox gözləmədən bizi qatnaldi.- qışınki yağlı əbbək, isti kürsü, yayınki kərdi yanı, odlu tüstü.
yan çalma: yalan çıxma.
arvad yuxusu yan çalar.
yanını görüb, bezini al, anasın görüb, qızını al.
yana atmaq: yanqatmaq. yanatmaq. bir kənara qoymaq. ırqatmaq. ıraqlatmaq. qırağlatmaq. qırağa qoymaq.
yana əğik, əğrik: yanğrıq. yanaki. çapaki. çəpəki. qanğrıq. qaynırıq

YAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanğ. yanğ. yak.
tərəf. qablavuş. qırağ.
qırax. çet. yet.
çet qapı: yan qapı.
bir çetdə: bir yanda. özüvü çetə al: özüvü yana çək.
yaxın.
yan gəl bir az. çox yan gedmə ona.
yandan uzalaşma.
bənzər. kimi. yanı. yalı. mənqiz. bir nərsəni andıran nərsə.
yaxın. dost. arxadaş. ağraba.
yanaq. üz.
qaburqa. əyəkü. əyəği. hər heyvanın əyəğisi. əyə qəmiği. çadırın yanı.
kənar. qıtıq. qıdıq. qıyı.
yan baxmaq: alartmaq. bələrtmək (qöz). bərətmək.
qınqru. şaşı. qınğır.
taba. qayaq.
yançaq. sağrı. köçük. göt.
uca (göt) qəmiği. uca qəmiğinin başı.
yön. yör. çevrə.
bu yanda bir nərsə tapılmaz.
cəhət.
hançı yana getdi.
qabırqa. böyür. qapdal. yantıq. bıqın. eşikdən. üz ilə arxanın qovuşan yeri.
arxadaş.
duvarlarda boydan boya qoyulan dirək. buna
yanlı; da deyilir.
oturacağa qoyulan döşək.
nərsənin qırağından sallanan bölüm.
gövdədə qoltuğun altından başlayan aşağıya sarı bölüm.
keçə. tərəf.
< ( n < > m ) > yam. yanlamaq: yamlamaq.
qanad. qol. yama. yaxa. uc. cinah.
tuş. tüş. ötləş. sarı. yanqı. yan yön. qaya. qıraq. qarağay. qıyan. qıya. saq. bükür. tərəf. təpər. qaptal. qıptal. qapdal. abağu. yapaqu. cəhət. səmt.
çit. çet. yaban. çet. sapa. sapaq. ucra. qıraq yer. qaladan, şəhərdən dış.
ortanqay. qat. ok. qulluq. qaş. ön. qabaq. qarşu. hizur. xidmət. al.
qamtu. qatu. üzür. huzur. bərəbər.
bucaq. qırağ. inziva.
cəhət. səmt.
yaxın. civar.
mənim yanımdaki kişi.
buların yanında.
ön. piş. nəzd.
xanın yanında.
o bölmənin yanında.
kimin yanında böyüdü.
gövdənin bir yanı.
heç yanı bir təhər tutmur.
doğru olmayan. əğri. bir yana, bir tərəfə.
yan baxış.
yan baxmaq.
böyür. bögür.
qoltuq. qırax. kənar. bucaq. quytu yer.
orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
üzər. əl. ərkə. ixtiyar. üst.
qat. qulluq. xidmət. hizur.
onun qurrasından (qururundan) qatına varılmaz.
zil;.
qabıl. qat.- xan qablında: xan qabalında: xan qabağında: xan qatında.
yanı sıra: yan yana. bərabər.
doğru.
hançı yönə: hara doğru.
ön, arxa, alt, üstdən başqa yön. cinah.
sol yan.
sağ yan.
qıra.
yan yerimək: yanğsımaq. çarpuq yerimək.
yan kəsici: oğru. oyalayıb, aldatıb cibdən kiçik ayın oyun çalan.
yan gəlmək: bir yana çəkilib dinc oturmaq.
yan yana: yenəşə. yanaşı. yaxın.
hər yan: hər tərəf.quşə bucaq: bucaq bucaq.
iki yanlı: iki başlı: qarşılıqlı.
qarşılıqlı sevgi.
yana vermək: yalpa. yanpa. gəminin yanlaması, yana əğilməsi. sağa sola vurmaq.
yanına qalmaq: qınaqsız (cəzasız) qurtulmaq.
bir yana dursun: şöylə dursu. bundan sıvay. bundan sərfi nəzər.
yandan görnüş: yan duruş. pırofil. bir şəklin, cizginin yandan görnüşü.- yanıca götürmək: taşınmaq. daşınmaq. üstündə bulunmaq.
simsiz tilfun daşına bilir.
şəhərdə otlu yaraq taşınmaz.
yan baxmaq: kinlə qıyınla baxmaq.
yan çızmaq: usulluca sıvışmaq.
yan kəsici: oğru. cibvuran.
yan gəlmək: bir yana çəkilib dinc oturmaq.
yanına qalmaq: etdiyi yolsuzluğun cəzasını görməmək. cəzasız qalmaq.
yan yan: əğri əğri.
yandan yana: ucdan uca.
yan yana: bitişik. müttəsil.
yan yana oturmaq.
evlərimiz yan yanadır.
yanı başında: pek yaxınında.
onun tükanı evi başındadır.
yanı qara: yanığ qara: taun çibanı.
üzərində para olmamaq.
yaraqı üzərindən atmaq.
mənim üzərimə düşdü.
bir yandan bir yana: bir başdan bir başa: bir ucdan bir uca: boyuna.
ötə yan: otayqa. otayan. qarşu. o yan.
yana. tutaş. müttəsil.
bir yanı: biriki. birisi.
o yan: ögərü. keçür.
o yana: ötə. mavəra.
ötə yan: qarşı.
sol yan: solaq.
yan üzə dayanmaq: söyəmək. suyanmaq. söykənmək. dayanmaq. yasdanmaq.
yanına götürmək: yavutmaq. yaxınlaşmaq.- yan ağrısı: zatürriyə.
yan baş: göt. yan. kalça.- yan baş: begin. bevir. böyür. qapdal (qapının dalları. yanları).
yan vermək: söykənmək. qəmilmək. yanaşmaq. yana yatmaq.
yan gedmək: qarşı durmaq. tərs durmaq: sən mənə yan getdin. yan gedən yardan yar olmaz.
yan üsdü: ayğuru. ayqırı. yanlamasına. tərs. qarşı. tərsinə. əğri. iğri. yassı. eninə.
yan yana: yanaşa.
qulaq yan: şaqaq. şəqiqə.- yan basmaq. qayırmaq. iltimas edmək.
yan yatmaq: yampaymaq. əğilmək.
yan yatmış. yampaq. yampaqay. yantaqay. əğiq. əğri. bükük.
yan basmaq: qayırmaq. iltimas edmək.
yan basmay: adilana. haqlı olaraq.
yan basuv: iltimas. qayırman.
yan yanın qarmamaq: təlaş edmək. didinmək. uğraşmaq.
ırmağın yan qolları: yanuv.
o yan: arlaq. ötə tərəf. digər tərəf. ötə. daha uzaq. daha iləri.
yana doğru: yantın. yandan.
yana yatmış: calpaqay. əğri.
yan yanına qaramaq: çevrəsinə baxmaq.
yan yanından almaq: çevrəsin çevurmək. quşatmaq.
ol yanqa gedmək: ölmək.
oqarı yanı: güney.
öksüzlə yanı: doğü.
töbən yanı: quzey.- yan vermək yana keçmək. qaçınmaq. çəkinmək. savışmaq. nəqədər çağırdım yanaşmadı yan verdi türklər birləşməyib yan verdilər

YANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yan: əğim. meyl).
ək.
ına. kimi.
bu yana: bu kimi.
nə yana biridir.
anormal. ənayi. yava.
qılnıb yana qudurma: özündən çıxıb yavalıqa qoyulma.
yana yatmaq: kəmilmək. qamılmaq. söykənmək.
anru. nəru. ayru. sonra. dahi.
bundan nəru kəslinir: bundan yana, bundan sonra qurtulur.
qenə. yenə. təkrar. ikinci dəfə olaraq. geri dönmə bildirən ilgəc.
başqa. ayrı.
yan yana. tutaş. müttəsil.
yengə. yanqa. tərəfə.
yana çəkilmək: bucaqmaq. qırağlanmaq. inziva edmək.
taba. təpə. doğru.
yampaqayına. əğri olaraq.
yora. yolqu. ülkü. xiyal. xulya. kölgə. yılqım. imgə. rö;ya. sanı. tale;.
ötrü. ötür. cəhət. bağa. başa. yaxa. nədәn. üçün.
qorxudan yana: qorxu içində. qorxaraq. qorxulu. qorxudan.
qorxudan yana qaçmaq: qorxudan qaçmaq.
( < > yə;ni). yenə. artığı. sonra. demaxki.
yenə. görə. ötür.
bu yana gəldim: buna görə gəldim.
nə yana gəldiz: nəyə görə gəldiz.
qorxu yana: qorxudan.
yana!: yaxın gəl. yaxınlaş. yanına var.
yana yatmaq: yan vermək. söykənmək. yanaşmaq. qəmilmək.
yana il: yeni il.
dən yana: cə. gəlincə. cəhətcə.
yiyəcəkdən yana sıxındımız yoxiydi.
tərbiyədən yana nasıldır.
yazıdan yana bərk geridir.
məndən yana bir nə taparmadı.
səndən yana: ötürü

YANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ötür. ötəri. üçün.
sizdən yana yaranmış aldatmaq, yox içizdə, zərrəcə qanmaq.
yana olan:
qıraq, kənar olan.
ötrü olan. bir yönə doğrulan.
dəngəsin itirib, bir yana əğilmək, yanalmaq, yaslanmaq, büdrəmək. yanılmaq. yaynılmaq. qayğılmaq. qayğışmaq. qayrışmaq. qayışmaq. qaytılmaq. qanğışmaq. qanğrılmaq. qanrılmaq.
yerirkən birdən qanrıldım, belimə ağrı girdi.
atın yükü geriyə qayğılmış.
bizim uşaq böyüdükcən düzəlməkdənsə qayrışır.
yana yatmış: yanğırıq. qanğırıq. bir yana əğik.
məni qoyub, yana baxmasın gözün.
sizdən yana yaranmış aldatmaq, yox içizdə, zərrəcə qanmaq

YANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yala.
həvəng.
həzyan.
kimi. bənzəri. asa (fars) < yası < yansa ( < yansımaq: bənzəmək).
dev yası: dev kimi. dev yana.
adam yası: adam yana: adam kimi.
havayı. boşuna

YANAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxacaq. yaxat yandırılmağa yararlı nərsə

YANAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanaç. canib

YANACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxıt

YANACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanacağ. yanğıç. yaqacaq.
ödun. tın. yaqılğı. kyüçü. yanarmay. yaqulık. yağılıq.
çaxmaq

YANAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanac. canib

YANAKİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıyşıq. qınqır. əğri büğri. doğru olmayan. yay verib duran. qovqı. kovqı. kəc.
yanakı, yana çevirmək: tərsçevrək.
tıraxtor kürəyi ilə, toprağı tərsçevrədi

YANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanağ.
qop. üzün şişik yeri.
tuluq. tulum. duluq. gözlə qulaq arasında qalan tüklü bölüm. şakak. şəqiqə.
yalı. dənğ. bənzəyiş. kimi.
yanğıraq. engirək. qıra. qıraq. yaxa. qıran > kəran. kəranə. qırnaq. nərsənin boyu.
yalı. kimi. bənzəyiş. tay.
öz yanaqlarınla oyna.
yoldaş. ər. arvad.
yanağın tapmaya, evsiz qalar.
aşıl. çıxma.
haşiyə. nərsənin işləndiyi çəkdən, çevrədən yana, dışa aşan bölümü.
alnaş. alnış. not. yaddaşd.
oxuya, okula (mədrəsiyə) yaraqış, hazırlıq üçün qurulan gənəl dərslik. başdövür. pişdovrə.
öğrətim. əkitim. öğrətim. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. barvarış. pərvəriş. becəriş. əğitim. öğrəti. öğrətim. aşıl. yanaq. çıxma. bəslək. sayqıt. tərbiyə. yetiştirmə. yetiştiriş. alışdırış. tə;lim.
ilk okul. baştalqıç oxu. ilk öğrətim.dəbistan.
iş öğrəşmə dövrəsi.
qanaq. tanışman. tanquşman. bilən. biləyən. bilgin. bilgic. biləcən. bilən. bilgili. bilir. bilici. bilgili. bilgəşli. alim.
yalaq. yanı. yalı. çanı. çalı. çanaq. çalaq. kimi.
bu yanaq: bu yalı: bu yanı: bu yalaq. bu çanı: bu çalı: bu çanaq: bu çalaq: bu kimi.
yarşıqlı. yaraşıqlı. gözəl. dilmə. diləm.
yanağı sözə, yanağlı yanıt gərək: gözəl sözə, gözəlcə cəvab gərək.
gəlin yanağı: portağal boyalı yeyilən göbələk türü.
gəlinyanağı: qızarmış biriştə, xasa çörək.
yanağa, duluq tuluğa (doluğa, şəqiqəyə) düşən sarkaq qıvrıq saç: bürçük. burçıq. pərçəm.
yanağın, üzün alt yanı: əng. enək (< enmək). çənə

YANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanğaq.
yanğaq < aynağaq: girdə. bənzər. yan. yanı. yalı. mənqiz. üz.
üz.
yanqaq. yanqğaq < aynağaq: girdə. almalıq.
dəvə tikani.
uvurt. avurt.
qırmızı yanaq: qızılıvurt.
şişman yanaqlı: qıştı uvurt.
tombul yanaqlı. qop uvurt.
yumuşaq yanaqlı. tombul yanaqlı: qopqu.- al yanaqlı: pambıq yanaqlı. (qozalı pambığın boyası açıq al qırımızı olur).
yanaq yumrusu: almacıq.
yanaq çuxuru.
çökük yanaqlı: ovurdu çökük. qaşıqçı avırdı