Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YANALAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamlaş. yamalaş. düz. pürüzsüz. sürüz. qayğan

YANALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yasılı < yansalı ( < yansımaq: bənzəmək). dəngli. dəngəli. dəngəkli. lingəli. lingəkli. taylı. əşli. əşitli. bənzərli. mislili. əmsallı. muşabehli. kimili. asalı bəkdəşli. bəkdaşlı. bağdaşlı. bərabərli. əkranlı. maadilli. özdəşli. həmvarlı. başabaşlı. bənizdəşli. manğızdaşlı. təkinli

YANALQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

öhran. bunalım. bunaltı. bunluq. darlıq.
qızdırma.
öldrücü xəstəlik.
yanalqı tutmaq: dığ tutmaq

YANALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəngəsin itirib, bir yana əğilmək, yanalmaq, yaslanmaq, büdrəmək. yanılmaq. yaynılmaq. qayğılmaq. qayğışmaq. qayrışmaq. qayışmaq. qaytılmaq. qanğışmaq. qanğrılmaq. qanrılmaq.
yerirkən birdən qanrıldım, belimə ağrı girdi.
atın yükü geriyə qayğılmış.
bizim uşaq böyüdükcən düzəlməkdənsə qayrışır

YANALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxada olan kir

YANALTURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanalduruq. yanğalduruq. kəpənəgin arxasına, yaxasına tikilən parça. başlıq

YANAMAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

saz çalmağı bilməyib. yalnız oxuyan aşıq

YANAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanatmaq. ( < yanqmaq).
enqmək. enmək. qayıtmaq. cavablamaq. eko vermək.
qorxmaq. çəkinmək.
( < yan: yaq. yön. tərəf). (yana: yaqın gəl. yaxınlaş. yanına var). (yanğmaq < > yaxınmaq ) yaxınlaşmaq. yanaşmaq. yaxlanmaq.
yanığsamaq. qorumaq. savınmaq. sevmək. çəkmək (çəkərlik edmək. > çaqər).
bastamaq. tərəfdarlıq edmək.
yanında yataraq. cocuğu əmişdirmək.
birinə qərə yaxmaq. yersiz yerə qınamaq.
bilövləmək. ititmək. qıraqlamaq

YANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

köyən. azarkeş. yançı. yaxcı. tərəfdar.
yanar. küyən

YANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanışan. yanğışan. yaxınan. yaxışan. yaxnışan. alışan. otuşan. tutuşan. odlaşan. od tutan.
hər sulanan, yanmayıb, hər yananda sulanmayıb

YANAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yanmaq).
ılıca. qapalı yer. hamam. qaplıca. ılısu. ılıcaq. salqam.
ocaq. aralıq ayı.
ışıltı. ışıq.
odlı. sıcaq qanlı. həyəcanlı.
örtər. issi. isti. qızqın.
yanan. küyən. yanma. yanqın. < güdaz. küydas. küydaz( < küymək: yanmaq)( > qodaz (fars)) küyən nərsənin durumu.- nə küyə küyə, küydazla yalvarırdı.
yanar dağ: burkan. volkan. ot püsgürən dağ.
yanar dağ: burkan. bulqan. vulqan > volkan

YANAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarğar. yardar. yansıyar. səslənər. əks edər.
göz gördüyü, ürəkdə yanar: göz gördüyü, ürək yağı.
arvad, dildən yanar, kişi gözdən yahalar (aldanar).
uzaq olsa, qıraq olsa, qan damarsa, yanar damar.
yanar sönər ışıq: ipilti ipilti.
itisin yanar, itisin külər: kül olar. (çapıq bəğənib, çabıq vazkeçənlər üçün söylənir)

YANARAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanar ay. yay aylarından. təmuz.
yanargün: təmuzun son üç günü

YANARCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanar. kibrit.
gözbəbəyi

YANARLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

şikayətçilər

YANARTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanardağ.
yanardağ daşları çeşitlərindən: incidaşı

YANARTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanardağ. bürkan. vulkan

YANARTÖNƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanardönər. (olduğu yerin boyasın alan).
opurtünist.
qaya kələri, kərtənkələsi

YANARTÖNƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanar dönər. rəng verib rəng alan. alvan boyalı parça. qımıldanıb. dalğandıqca rəngi dəğişən nərsə

YANAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yönəş. yörəş.
yoldaş. yolbir. qolbir. həmcəhət.
ayaxçı. sağər. qulluqçu. tutma. qarson. xidmətçi. ata baxan uşaq. gənc uşaq.
nərsədə ilk addımçı. öğrənçi. naşı.
ayağ altında yatan. ayağdan çəkən. qandıran. tovlayan.
yan gələn. yumşaq. ağırbaş. səssiz. soğuqqanlı.
( < yanmaq). yanıb coşan. qaynar. tərs. qızqın. uyuşmaz. çəlişik. ayqırı. titiz. inatçı. qırçın. dövüşgən. didişgən. çıtaq. dik qafalı.
alınğan. darılqan. hirsli. əsəbi. xuysuz.
yanaşma. kömək

YANAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

sırayla.
bax > yanaşı. yanaşa. yanaşıq. bitişik. yaxın.
uşaqlar cərfə cərfə yamaşı düzülmüşdüş.
yandaşqay. yanına vara.
yaxın. qərib.
yan yana.
qarnaşları yanaşa görgə saldılar: qardaşləri yan yana məzara qoydular

YANAŞACAQ YER : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanşaq. iskilə. ağız

YANAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(1 < yanmaq: qızmaq.
< yanamaq: yoluna qoymaq.). qızqın heyvanı nallarkən. qudurqanlığının. qırçınlığının qabağın almaq üçün. burunlarına vurulan iki ağac parçası. (lavaşa (fars))

YANAŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanaşan, yapışan iki nərsənin arasındaki açıqlığı qapamaq üçün qoyulan incə şırıq parça: qonta. qonda

YANAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanaşa. yanaşıq. bitişik. yaxın. yan yana. diz dizə.
yanaşı oturmaq: bitişik. yan yana. diz dizə otumaq.
sıryla