Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuxal. çul. at yarağı

YANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalçaq. qalça. (< qal: böyük). göt

YANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yan. sağrı. köçük. göt

YANÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yancıq. çuqal. zireh. at taxımı. yanqıc, yanpır gedən nərsə

YANÇAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaçağı yekə olan. qalçaqlı. qalçalı. (< qal: böyük). götlü

YANÇALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

rəndə. bir nərsənin yanyönün qoparıb. sığallayıb düzəldən

YANÇƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

xənçər. kəncər. kavçar (< kav). belə taxılıb sökən, kəsən araclardan bir çeşiti

YANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

çirağ. şayırd. qulluqçu

YANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qanatçı.
yangəzən. firqəçi. bir sürüyə, topluma qarışmayan kimsə, malqara.
yanaçı. işi dolandıran, uzaldan kimsə.
nərsənin yanında olan.
tərəfdar.
bilim ilim, aydınlıq açığlıq yançısı, tərəfdarı: qanaqçı. yanaqçı

YANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortaquçi

YANÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamcı. yardımçı. yədək. yamaq. yan duran (qıraq duran) qorucu güclər ki gərəkli yerdə işlədilir.
qoşunun yan dövrəsin qoruyan çəri birligi.
lotu. bir nərsəni qorumaq üçün yanıda götürülən dəli qanlı.
qoruma. qorunma. gözləmə. gözlənmə. hərasət.
yançılıq: yancı birligi yapdığı iş.
yançıq. əksig. böyürdən çıxan. düdük. imalə

YANÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qancıq. düdük.alçaq. əksik. soydan çıxmış. onursuz. rəzil. pərdəsiz. axlaqsız.
parça tikəsi. cında.
qancaq. çobanın belinə bağlayan yemək dağarcığı. kisə. çanta. cüzdan.
yancaq. qancaq. küləpüştü.
işliyəndə qorucu kimi gövdəyə bağlanan dəricik. kösələ parçası. necəki gön önlüyədə
yancaq; söylənir.
qadınlar. bellərinə yancıqlarına sardıqları hörmə süslər.
atın sağırının (uyluğunun: budunun. paçasının) geniş bölümü. almacıq. qalça. göt bölümü.
yarıq. qalxan.kəsmə. zireh. kərtik.

YANÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yançuq.
həmyan. kisə. qabcuq. cib.
basılmış. çeynənmiş

YANÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yançuq. kiçik torba, kisə

YANÇIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yankəsici. cibkəsən. cibgir < cibə girən. cibə əl uzadan. cib vuran

YANÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yancı birligi yapdığı iş

YANÇILIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanğılış. yantılış. yansılış. encela;.
parlama. parlayış. parlantı. sığallanış. cilalanış. cilalanma.
bəllənmə. bəlləniş. bəllənim. təzahür

YANÇITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yansıtmaq. qanqaçmaq. qanqıçmaq. qansıtmaq. qançıtmaq. qorxmaq. qorxunmaq. quşqulanmaq. quşqunmaq. üşünmək. çəkinmək. qaçınmaq. saxlanmaq. saxınmaq. sakınmaq. şübhələnmək. şübhələnmək

YANÇQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

sancı. sızı. acı.
yançqı söz: acı söz. alay

YANÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yancıq. at zirehı. at örtüsü. torba

YANÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yançıq.
həmyan. kisə. qabcuq. cib. külbar. sanac. çobanların, dərvişlərin bel torbaları.
basılmış. çeynənmiş

YANÇUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yançıq. torba. kisə

YANÇUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

göynək. sızı

YANEV : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanavıl. yanoda. yandam.təkdam. daldam. diboda. dibotaq. qurna. qırağ yer, dam, otaq. xəlvətxana

YANĞILINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanğılınc. yenğilinc. dikə olmayan. gücsüz. quvvətsiz. zəif. miskin