Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YANUVLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

canuvlamaq. saldırtmaq. qışqırıtmaq. təhrik edmək

YANUVLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

canuvlanmaq. parlanmaq

YANUVU EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

canuvu edmək. qonuşturmaq. qayğı edmək. təlaşlanmaq

YANUVUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

canuvuq. öfgəli. hiddətli

YANUVUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

1) qoşturma.
təlaş. qayğı

YANVERMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenilməz. sarsılmaz. sağlam. sınmaz. yanverməz batır

YANYAXA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yantərəfə.- yanverməzlik: sarsılmazlıq

YANYANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapışıq. bitişik.
neçə dirək təxdəni, yanyana birbirinə çiviləyib (mıxlayıb), tutturulmalarına yarar ağac parçası: qapur. qabur

YAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşu. vər vəsayil.
yap ox: təmrənli ox.
yap yap: asda asda. yavaş yavaş. ataq ataq. azar azar.
yapyol: arx yol.- sən yapdığın yap, fələk öz işin işləyəcək: olan olacaq, köçən köçəcək. iş olacağına varır. bir soruna, gərəyə aldırmadan, etgilənmədən, olan olmaq. sən eddigivi ed, sonuc dəğişmiyəcək

YAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

yab. {əb}.
usul. yol. metod.
qolaylıq. əl yatqınlığı.
imkan.
arx. kəhrəz. kəriz ( < kərmək: kəsmək. qazmaq).
asta. yavaş.
ap. birdən. birdən birə. ansızın.
kök. əsas. zat. bün. pey. bünbyad.
yap yap:
yap yap gizlicə ağlamaq: inqirənmək. inlənmək.
yapca. yapbac. oğrın. yavaşca.
yap yap: yab yab: yapca yapca: yabbac: oğrun oğrun.
ip: sap.
dəğirmi olan hərhanki bir nərsə.
yap yarmaq. dəğirmi para. sağ para.
yam. vurqulayan sözlərdən.
yam yassı.
yam yamalaq.
yup. hilə. al.
yapıq, quruq qurulmuş, çevrələnmiş, girdə nərsə. açıq. doğru. çin.
yapraq: < yap + raq: nərsənin düz olduğuna, vurqu, tə;kid simgəsi):
çin çin. lap doğru.
meydan. çəkinmədən, açığına işə danışığa, açıq olan nə, ərsə.
hilə. al.
yap yup: gizli püslü.
yap yup qılmaq:
kələk qılmaq. al edmək.
yubılamaq. yuplamaq. burbatmaq. geciktirmək.
yavaş. asta. yıp.
yap yap: yavaş yavaş. usul usul. sağrın. səssizcə. uzun uzaq. ağır ağır.
uyğun. yaxşı. yaşıqlı. yengəl. yügül. rahat.
usul. yol. metod. əl yatqınlığı. qılıq. püf.
yapın tapmaq: yolun, qolayın tapmaq.
yapına düzəlmək: işi yoluynan yapmaq.
işin yapın bilən armaz: işin yolun bilən yorulmaz.
yapıq. yatıq. suyun yatağı. hədd. cızıq.
yapdan çıxmaq: yağın aşmaq. həddin aşmaq.
tab. taxal. yaraq. imkan. uyqunluq. çarə. müsaid. fürsət.
başqa bir işə yapım yoxdu.
yap düşsə: imkan olsa.
yap tapmaq: fürsət aramaq.
yapına düşdü: qabına düşdü.
yaplı: uyqun. cür. imkanlı.
yapın saxlamaq: yerin gözləmək.
yap gözdə: uyğun əlverişli çağda. yap görmək: tablamaq. yaxcı uyğun tapmaq.
yapday. yağday. olduğu durum, şərayit. varlıq. çevrə. ortam. qoşul. dolay. çevrə. yan yön. ətraf. yanlar. çəpçevrə. şərayit. mihit. qonalqı.
yapıva baxıb xəşlə.
yapa versən çıxar: imkan versən çıxar.
yapsızlığdan: imkansızlığdan.
qolay yapa: uyqun yapa: yaxcı şərayit.
yaplığda: bu şərayitdə.
çayın yapı: çayın yatağı, iznəsi.
hər işin yapın öyrəşməliyik.
su evin yapın basdı.
yapı bilinməyən yerə girmə.
yap kişi sanqusun etgiləsədə, yönətməməlidi.
yapına baxıb dononu tik.
yapsız toxum bitsədə, gülə oturmaz. dolay olsa əyri düzələr.
yapın saymayan, şaşa bilər.
qar yapını bürüyüb, yel əsib qasırqa qopdu.
tarix yapından asılı olmayaraq.
yapınız necədi.
doğal yapıyı iyilətmək üçün.
daban. bir nərsənin təməl olan alt qatı. ayağ. dayaq. paya. qaidə. olumun, varlığın, birinci əsas şərayiti.
hər işin yapın öyrəşməliyik: dabanın.
evin yapı.
silah. tüfəh. güc.
incə. arığ.
tap. tay. bənzər. əş. oxşar.
tapsız: taysız. əşsiz.
bu kökdə ilişmək qarışmaq, keçələşmək, qovuşmaq, tikilmək, qanaşmaq anlamı var.
yap yap:. ağır ağır. azar azar. yavaş yavaş.- yap yup:. çap çup. çav çuv. cıvıltı.- alay edməyə yapım yox: öylə yapmaya imkanım yox.
yap düşmək: imkan olmaq. mümkün olmaq.
yapdan çıxmaq: irəli gedmək. həddini aşmaq.
yapa gələn: uysal. munis.
yap yup: yapıq yupuq. gizli mizli. hilə. al

YAPA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaba.
atqı. ikuc. üçuc. ucu barmaq yaruqlu kürək.
yapa yapa: qıla qıla: edə edə.
həp. bütün. bütünlük.
yumşaq, əprik olan, yaş, ıslaq olan.
yaba. yapma. çaba. enerji.
bütün. həp. bütünlük.
vəfa.
qapalı. bağlı. bağlı. durqun. işləri yapa qoymaq.
yapa
yapa:. ləpə ləpə.
qaravaşa don geydirsən qadın olmaz. yapa yapa qarlar yağsa yaza qalmazdədə qurqud

YAPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yamac. < yamaq yapaq >). əməc.
nərsənin bir nəyə tutunma ayqıtı.
tozalan. tozsoran. aspirator. əmməc

YAPAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapılı. qabaç. əndamlı. qamətli

YAPACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nə yapacağını bilməmək: tutar tutmaz. aşır qaşır. aşır qaçır.
nə yapacağını bilməmək: yolunu çaşmaq

YAPAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yataç. yatlac. yaplac. qartal. qartaq. qartalaq. qatalaq. qartalac. qatalac. picza. pitza

YAPAÇLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaçlıq. yapaqanlıq. qapaqanlıq. qapamanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. yiğitlik. iğitlik. yiğitgənlik. iğitgənlik. yürüktülüq. ürəklilik. qarmanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. batırlıq. atılqanlıq. güstaxlıq. dəlilik. ataqanlıq. qeyrətlilik. şüca;lıq. cəsurluluq. cəsarətlilik

YAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( yamaq yamac. yapac >). əməc.
nərsənin bir nəyə tutunma ayqıtı.
tozalan. tozsoran. aspirator. əmməc

YAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapağı.
sıx. gür. gur.
çabqıç. yapaq.
örtük. yorqan.
kipir. kifir.
yapağın ayır: yuğun arıtlan.
qoyun yunu.
yapaqı arıtlır: tük tökmək. tük dəğişmək.
yapağı arıtqan it: uyuz köpək. tükləri tökülmüş it.
düz. yassı.
yapqa. yapaqa. abaqa. abqa. albağ.
istək. istənilən, görülən nərsə.
sənin abağan nədir.
oya. məşquliyyət.
özüvə bir abaqa seçdə, oyasız qalma.
peyk. payaq. elçi. savaç. qasid.
yumşaq qalın yün. qoyunun qışın sürən yuni

YAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapıq. yapağı. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək

YAPAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapağ. yun. yün. qoyunun dərisinin üstündə olan tükə deyilir

YAPAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapağan. abığan.(< abımaq). örtən. gizləyən. gizli, örtülü tutan

YAPAQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapaqanlıq. qapamanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. qapaçlıq. yapaçlıq. yiğitlik. iğitlik. yiğitgənlik. iğitgənlik. yürüktülüq. ürəklilik. qarmanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. batırlıq. atılqanlıq. güstaxlıq. dəlilik. ataqanlıq. qeyrətlilik. şüca;lıq. cəsurluluq. cəsarətlilik

YAPAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapağı.
bir illik dayça.
yapıq. yapaq. yapıncaq. yapraq. ambalaj. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək

YAPAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapağı. biləzik. yün.
heyvan yapağısın (yunun) qırxılan çağı: qırqım. qırxım.
birindən yapağı (yun) borc alıb, qırxımda ödəmək

YAPAQILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapa + qılı. ( y < > ç. < çapaqıl.). {( < çapaq yaxud çapa: yapaq yaxud yapı:
çapılmış. qırıq.
bu söz (kəsikdə qırıqda. cırıqda. bölükdə) genişlyi, iriliyi, böyük olduğu bildirir: (
çapıq: hər nərsədə olan yekə, gen cırıq. yapa: çapa: lapa:ləpə iri qar dənəsi. ) və hərəkətdə itiliyi göstərir (- çapa
çapa: atıla atıla: qaça qaça.)}.
örtülü. gizli.
yapa: çapa: böyük. uzun. uzun tüklü.
yapaqlı kürk.
çapa qıllı. tükləri qırılmış. tökülmüş.
çapaqılı dayça yaza çıxsa. at olur