Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAPCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yabca.
yap. yapbac. oğrın. yavaşca.
yapca yapca: yapbac: yabbac: yab yab: yap yap. oğrun oğrun.
yavaş. yavaşca.
lapça. yassı. düz.
yapca yapca:. yavaş yavaş. yasda yasda. azın azın. arqın arqın. yapca yapca yığıb birdın birə itirən dünya

YAPCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapraq. qapcaq. səfə. səfhə

YAPCAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

avşar.
başarıqlı.
uyumlu. itaətkar

YAPCASINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yassı yönünə. tərəfinə. düzləməsinə.
yapcasına salmaq: düzəyinə qoymaq. yatsına qoymaq

YAPCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapıcı.
tüzağac. düzəkçi. düzəci. düzədici. sazqur. tikici. uzan.
düzəldən. inşaatcı

YAPCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapqıc. yapşaq. taxı. çalaq. ək.əkik. əklik. əklənti. bəzək. süs. barlaq

YAPÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yassı dallı, tikənli çit çalısı

YAPÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavçan. yavşan

YAPÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

içli. içgin. törəli. yöndəmli. əsaslı. bünyəvi

YAPÇIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yupçın. bəsic. hazır. təyər. amadə.
yapçın yupçın: hap hazır

YAPÇINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavçunmaq. yapçunmaq. yapışdırılmaq. yapşunmaq

YAPÇIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavçurmaq. yapıştırmaq. yapçurmaq. yapşurmaq. yapşırmaq

YAPÇUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< > yapçınmaq. yavçunmaq. yapçınmaq. yapışdırılmaq. yapşunmaq

YAPÇURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təpçürmək. yapşurmaq. yavçurmaq. yapışdırmaq. vəsl edmək. rəbt edmək.
oxa yun yapçur.
yavçurmaq. yapıştırmaq. yapçırmaq. yapşurmaq. yapşırmaq

YAPİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir quruğun biçimi, duruşu. bünyə.
uru. bina.
daş uru: daşdan yapılmış yapı.
uru palçığı: samanlı çamır sıvı.
yapını gürşadlamaq, gürşadlamaq, quşaqlamaq.- topaç yapı: qıssa, qalın olaraq biçimsiz.- iri yapıli.
narin yapıli: nəhifül bünyə

YAPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

özdək. maddə. təməl. əsil. quruluş. oluş.
yapıt. yabıt. əsər. bina.
mamul, yapılmış.
ünvan. dərəcə.
qılıq.
qurd yapusunda görünən tülkülərdə var.
şəkil. biçim.
gövdə. oylum. çəlik. fizik. vicud. əndam. cüssə.
qonut. inşaat.
bel. dağ beli.
yabı. örtük.
qılma. yapma.
çapı. biçim. şəkil.
yapuq. dağ ətəyi

YAPI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapıt. çapı. çapıt. əndam.
qalartıq. qalartı. qaraltı. qarartı. qarartu. qaramtı. qaramıt. qoraltı. qoramtı. qoramıt. barınaq. ev. tikiş. tikinti. bina. saxtıman.
qaqır yapı: daşyapı. daş bina.
bu yapını neçiyə qabalaya verirsin. muqatii’yə verirsin.
çalqı. yol. yöntəm. yörtə. yetə. qılıq. yordam. fənn. sənət.
yapra. yapar. yası. quruq. qurum. qurluş. quruluş. saxtar.
(yapılan) becəri. başarı. yaratı. yaratış. yarayış. saxt.
gövdə. gövrə. bədən. tənə. heykəl. qaba saba. yontulmamış. yonulmamış. cüssə. iri.
iş. yumuş. yabı. yapu( < yapmaq). iş, yük atı.
toxu. toxurcun ( < toxumaq). bir bütünün qurluşu.
yapılış bünyə.
yabı. yük at.
altyapı:qabaltı. daban. binövrə. infirstirüktür.- bir yapının ocağından (mərkəzindən) yanlarına ayrılan bölüm: qol.- bitişik yapılar: kütlə. kitlə. tudə. topluluq. yığın.- duvardan çıxma yapı: mindirmə.- yapı qurmaq, salmaq: ev tikmək.
sağlam yapılı: daş dəmir. ruyin tən.- sağlam yapılı: qəvi bünyə.
yapı örtüsü: dam.- yapı, qurum içindəki ara kəsit, duvar: bölmə.- yapılarda yazılı, süslü daş: ayna daşı.- yapının bitməyə yaxlaşması: çatısı atılmaq.
yapının içindəki ara duvarlar: kəsmə. bölmə.- yol yapımında işlənən qırıx daş: balast ( < balamaq: bölmək).
yapı, saxtıman işləri: düzəltim. düzətim. yapım. yasım. yasam. qurum. inşaat.
gəmi yapım: inşaatı.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
böyük yönətimlərdə, yapılarda qapıçı: qapı oğlanı. qapıçı. qapıqul. nigəhban.- yapıda, çardaqda ağırlığı çəkən, uzunlamasına qoyulan qalın ağac, dirək: qatır. çatır.
yapılada dikə qoyulan yoğun dirək: qatıl. sutun.
xərmən yerlərində düzələn, üç yanı qapalı, bir yanı açıq yapı: qaraban. qaravan.
qara yapı: çamurla hörülmüş, sıvanmış yapı.
qarayapı: çamır, kərpiçlə yapılmış yapı.
qatlı yapıda ən aşağıda olan qat: qaradaban.
qatlı yapıda, yerüzə, yerdüzə, dabana yapışıq olan qat: qaradaban. həmkəf.
yapı tikmək, düzəltmək: salqamaq. salqatmaq. salığmaq. saxtıman, bina salmaq, yapmaq.
qaba yapı: təməl yapı. ana kök. kök yapı. kök gövdə.- bu yapının işçiliyi iyi deyil.
yapılarda yırtıq yamaq işlərin aparması: kəvəs onarı.- yapılarda, yükü daşıyan atı, dirək: qanat. qonat.- yapıların üstündə bıraxılan düz dam, düzlük: taraça. daraça. sərəcə. girbət. çirbət. çırbat. yetmə. yermə.- yapısı iri, kof, boş içli: iri yapılı, qara qafalı. yekə kündəli, içi kövrəli. iri qapalı, içi kavalı. üzdən tox, içdən pox. gözü qara (böyük), küflü qafa. kavalan. kalağan. çalağan. çağalan. qaqalan. qaqadan. qabalan. qabavan. qabadan

YAPIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

özünə tutanın tapıb, sözünə uyanın yapıb

YAPIBİLQİSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçimbilgisi. biçimbilim. şəkilbilgisi. morfoloji

YAPIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapan. çalıcı. çalğuçi. çarpıcı. düzən. sazəndə.
zireh

YAPIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapış. yaxış. yakıc. yaxıc. biçiş. biçim. biçik.
yapıc yasıc: ifrat təfrit. qasıq qısıq. ağır yüngül. anğıl engil. aşırı yasırı. doluq soluq. qatı yatı. bəkiş çəkiş. qatır yatır. qamıt kəmit. artıq əksik. qaşağı aşağı. uzuq üzüq. alt üst. artıq yartıq

YAPICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapan. yapqan. yapqır. yasağan. yasan. işlər. işləyən. işəngir. işəngər. edgər. edgir. edmən. qılğan. qılcan. qılqar. qılqan. görücü. görücən. görcən. görəngən. ərcil. fəal. əktiv.
yapan. edən. edici. qılan. qılıcı.
qurucu. quran. müəssis.
kargər. müstəri.
döşəmçi. döşəyici. qurucu. müəssis.
me;mar.
yapılı. olumlu. uyqun. uyuşlu. uyşuqlu. faydalı. müsbət. pozitif.- yapıcı güdə söz: qısa, göstərişli söz: qut, qıt söz: özlü, qısa söz: dərli, toplu söz: us, qıs söz: ötəyiş. ötləyiş. özdeyiş. muxtəsər, müfid kəlam. vəciz

YAPICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapcı. yapan. işçi qılqul. qılıcı. işləyən. amil. tüzağac. düzəkçi. düzəci. düzədici. sazqur. tikici. uzan.
itmiş. edmiş. uzman.
yabay. yapay. yapan. yaban. yaparlı. olumlu. yapar. ürətgən.
yabır. əktif. çalışqan. yumutqan. birləşdirən. pozitif.
bənna. me;mar.
sane;. amil. me;mar. bənna

YAPIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abıç. könüllü

YAPIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapımçı. yasımçı. yasamçı. düzətimçi. qurumçu. inşaatçı