Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

{;bat; sözündə bu anlamlar vardır: nabud. məhv. ziyan. zərər. iflas. qərq. }.
batı.
bat qara yel: batıdan gələn qara yel.
arxa. # bet. üz.
bat !: nabud ol !. məhv ol !.
bata. zəmin. zəminə.
batın. iti. dayanmadan. çapıq. tez. hızlıca. çapıq. yeyin. qıvraq.
bat ged gəl.
bat gətir.
bat dəğib gəldim.
bat gəldi yangedi: yeyin gəldi dayanamadı.
bat !: cum ! gomül !.
(batmaq basmaq < # > atmaq).
duman atır: duman batır.
bata bata gəlir: ata ata gəlir.
duman batır. duman basır, bürüryür: batar.
duman basdı bürüdü: duman batdı bürüdü.
bata bata: basa basa. təpə təpə.
bat bas. padar. batar. yüyrək. hazır. yeyin. cəld. çapaq. fori.
ün. şöhrət. qudrət. etgili.
son.
bata ayağ: fatəhə. dua çanağı.
mat. tunaqı. donaqı. tunuq. donuq. boğuq

BAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bad.
bad (fars) (< vat (sanskirit) (yel). pat. bad. bat. bət. bəd. (- badιranğmaq: patlamaq
badramaq: patramaq).
şişik. yeyin. iti.
bada bad: padar. tez tez. dal ba dal. haydanhay. həsir hüsür. çalılıq ilən.
bada bada: böyük böyük. iri iri. qoca qoca.
bada. başlanğıç. әvvəl. birinci, ilkin mәrhələ

BAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bət.
bətər. tünd. iti. bərk. ağır.
batı. bata. batış. batas. günbat. günbəd. günbatar.
təkəmiş. təkişi. təkimşi. təkimişi. tez. sabıq. çapıq. iti. tez. çap. çapur. çalıt (> cəld (fars)). yeyin. çapıq. çapıq. ildam. yıldam.
bat bat: pat pat. bət bət. çabıq çabıq.
bat bat: yeyin yeyin. qatraq. tez tez. çabuq çauq. iti iti.
batbat: bətbət: tez tez. çapıq çapıq. tələsə tələsə

BATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bat. batı. batış. batas. günbat. günbəd. günbatar.
bat. otur. otura. zəmin. zəminə

BATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclu.
qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. ğurur

BATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bada.
(< batmaq). batası. bata. badazlı. battan. ədəbsiz. şaşqın. çolağ. iş bilməz. bacarıqlı.
bad. başlanğıç. әvvəl. birinci. ilkin mәrhələ.
sonra. daha. başqa. qeyri: bundan bada bir nərsə yox

BATACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarabatacıq. qarabadamcıq. kiçik dənəli, qoyu ala, mor ərik çeşiti

BATAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

badaç. badıç. badaş. bağdaş. çardağ. darbəst

BATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< tapmaq: övmək). metatez < tapaq. övgü. övmə. səna. mədh. tə’rif.
metatez< tapaqçı. yaltaq. övən.
çamur. batağlıq.
gizli. gömülü.
çökülü, çamırlı topraq.
batan. batma başqası (xəsiyəti) olan.
pislik, kötülüklərlə dolu yer.
xəznə.
bataqa sıçan, əngində yığar.
batma, sınma, vərşikəstəlik durumu. batmaqa uğradan nərsə.
bataq adam.
bataq iş.
bataq ölçü

BATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

batıc. batmıc. çökgək. çökgən. cummuq. üzərinə ağırlıq edəndə çökən, batılan.
bulaşcaq. bələşik. batlaq. batalaq. kötülüklərlə dolu.
batağa düşdü.
xəznə.
borc. gedərgəlməz.
batqa. palçıqlıq.
gömçük. palçıq. çamır.
qarabataq: qarabatqaq:
qara tüklü, balıqla bəslənən, qaqası uzun, sivri, güclü dəniz quşu.
bir görünən, bir itən nərsə, kimsə