Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağ.
qabax zaman. əvvəlki zaman.
bayağ keçdi indini tut.
bayağdan dediyimdi.
daha öncəki. qabax. uzal. öng. aya baba. sələf.
dəmin. həmən.
gec. bayaqmadan: gec olmadan.
bayağı. yos. yoz. adi. qaba

BAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağ.
dəmin. bir az qabaq.
simbol

BAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağ. bayağı.
düzəysiz. qarbur. qarbura. öləçsiz. ölçəsiz. dərcəsiz. aşağ. səviyyəsiz.
bayağı, yol üstü tanışlıq: köprü üsdə göt götə dəğmişlik. düğün tanışı.
adi. alışılmış. mö;tad.
adi. ələladə.
netəliksiz. keyfiyətsiz. kalitəsiz.
amiyanə.
aşağı yuxarı. az çox. həmən həmən.
alışılagəldiyi kimi. görünür kimi. görüşdüyü kimi. düz. olağan. mə;muli. ələladə.
düz bir kişi.
düz bir şəhər, yol.
düzəysiz. qarbur. qarbura. öləçsiz. ölçəsiz. dərcəsiz. aşağ. səviyyəsiz.
dəğərsiz. aşağlıq. kovuş. kovşur (< kav. kov). adi.
engin. düşük.
enikonu. sanki. düpədüz.
əvam.
hər çeşitdən. abagəbə. dəğərsiz.
olağan. alışığan. adəta.
pozuq. əğrib. fasid.
qabaca. amiyanə.
sıradan. açıq. bəsit. sadə. başqalasız. fovquladə olmamaq. adi. sıra işi. olağan. bəsit.
bayağılıq. alçaq. aşağlıq. e;tibarsız.
kiçik. alçaq. aşağı. xor. kovuş. kovşur (< kav. kov). dəğərsiz. önəmsiz. düşgün. kötü. pis.
düşük. adi. aşağlıq.
yaplaq. alşaq. aşlaq. işlək. adi. bayağı. mə;muli

BAYAQABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağabaş. qafıl. qapıl. manqo. anqko

BAYAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağı.
əvvəlki. əsgi. əsgisi. qabaxki.
bayağı halım: qabaxki durum.
halım bayağıdan xoşdur.
bayağa görə durum yaxcıdı.
bayağı çuval.
bayağı duval, əsgi hamam, köhnə tas.
bayağı baş.
bayağı börk.
bayağıda olan kimi durur genədə.
anılar məni bayağı dərdə salır.
bayağı. baqat bayat. dəğərsiz. önəmsiz. aşağı. xor. hərgələ. kötü. gödək. kopal. köpəl. uyğaysız. tübəq. keçmiş. köhnəlmiş. kötü. pis. onqrəqi. önqki. ardaqi. yönəki. pəs. yay. cönököy. bayaq. bayağı. önqrəqi. önqki. ardaqi. yönəki. pəs. yay. cönököy.
bayağ. yos. yoz. adi. qaba.
bayağı zaman: bayıkı. keçmiş

BAYAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağı. bayağ.
düzcə. alış. adətən. adi. seçilməmiş. sıra. rasgələ.
alçaq. aşağ. aşağı.
sıra köomür.
sıra qarpuzi.
bayağı bir yemək yapmışdı.
bayağı kişidir.
bayağı qapsam, geyim: orta quşaq. aralıq geyim. əl geyim. (# qopsam: rəsmi).
bayağı kişi.
bas bayağı.
qılımlı. çaynaq. çeynək. adi. sansız. normal.
yabağı

BAYAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağı. bayağ.
düzəysiz. öləçsiz. ölçəsiz. dərcəsiz. aşağ. səviyyəsiz.
bayağı, yol üstü tanışlıq: köprü üsdə göt götə dəğmişlik. düğün tanışı.
adi. alışılmış. mö;tad.
adi. ələladə.
netəliksiz. keyfiyətsiz. kalitəsiz.
amiyanə.
aşağı yuxarı. az çox. həmən həmən.
alışılagəldiyi kimi. görünür kimi. görüşdüyü kimi. düz. olağan. mə;muli. ələladə.
düz bir kişi.
düz bir şəhər, yol.
düzəysiz. öləçsiz. ölçəsiz. dərcəsiz. aşağ. səviyyəsiz.
dəğərsiz. aşağlıq. yetiksiz. düzləmsiz. düzəysiz. qarbur. qarbura. dərəcəsiz. səviyyəsiz. adi. kovuş. kovşur (< kav. kov).
engin. düşük.
enikonu. sanki. düpədüz.
əvam.
hər çeşitdən. abagəbə. dəğərsiz.
olağan. alışığan. adəta.
pozuq. əğrib. fasid.
qabaca. amiyanə.
sıradan. açıq. bəsit. sadə. başqalasız. fovquladə olmamaq. adi. sıra işi. olağan. bəsit.
bayağılıq. alçaq. aşağlıq. e;tibarsız.
kiçik. alçaq. aşağı. xor. dəğərsiz. önəmsiz. düşgün. kötü. pis.
düşük. adi. aşağlıq.
yaplaq. alşaq. aşlaq. işlək. adi. bayağı. mə;muli.
güncəllik. gündə yapılan nə. rutin.
kovuş. kovşur (< kav. kov). dəğərsiz.
qara. önəm daşımayan nərsə, durum. adi.
qara sav sov: bayağı danışıq.
qısqıt. qısqırt. alçaldan. qəbeh. şəni;.- bayağı yemək: qara aş. qaraş.
bayağı, dəğərsiz kimlər: it köpək.
bayağı, həmməşəki yerdə yox, başqa yerdə, evdə qalan, qalmış: qalıntı. qonaq qalan.
bu gecə hammı evdədir, qalıntımız yoxdur.
bayağı, qolay nərsə: qar çalvası. qar halvası.- suyu qaymaqlı. kimsənin bayağı nərsəsi, hər nəyi uğrulu, asılı, faydalı olan: suyu sütlü.-: bayağı şair: qaldırım qoşucusu.- bayağı çubuq, dəğənək: qaraqol.
bayağı buğda: qarabuqta.
bayağı, öğrənilmiş, əsgi biçimdə, formda: qaradüzən.
bir özəllik daşımayan bayağı xalq: qara el. kütlə. kültə. türkəsaya kütlə. ərdəmsiz, bilimsiz, savadsız el

BERİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

veri. əda. ifa

BERİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

erik. verik. verən. comərd

BERİQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

erigi.
verigi. veriləcək.
vergi. borc. nisyə

BERİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

verim. kərəm

BƏQLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

beğlen. bəy soyundan olan

BƏQLƏNƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənən. umulan. görünən. gözlənən. mə;muli

BƏQLƏNİLMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənilməz. gözlənilməz. sürpiriz

BƏQLƏNQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəğlənqaz. qırmızı qaz

BƏQLƏNMƏDİKLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənmədiklik. gözmədiklik. ansızın. ansızlıq. bədahət

BƏQLƏNMƏDİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənmədik, gözlənmədik yerdən gəlmək, çatmaq: yox yerdən tapılmaq. göydən düşmək. göydən sələylə enmək

BƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəğlənmək.
şişmək. öğünmək.
bəylənirsən yaraşur kim, hüsn eli sultanısan.
bəkinmək. bərkişmək.
bəğlənmiş qala.
bağlanmaq. qapatılmaq. qamalmaq. qapanmaq. durğunmaq. durmaq. qalmaq.
bəy evdə bəyləndi.
saxlanmaq. durdurulmaq. qaldırılmaq.
evlənmək. bəyli olmaq.
arvad bəğləndi

BƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənmək.
bəkişmək. qadının evlənmsi. qızın ərə qədməsi.
saqlanmaq.
bəyliyə, ərliyə almaq.
orağut bəyləndi: arvar ərə getdi

BƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənmək. əğlənmək. əklənmək. durulmaq. duranğamaq. dirəngmək (< durmaq). sallanmaq. aslanmaq. sürənğəmək. sürənğizmək. axsınmaq. dinlənmək. təvəqqüf edmək.
gözlənmək. ummaq

BƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənmək. umulmaq. gözlənmək

BƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıxılaşmaq. sağlam duruma gəlmək

BƏQLƏNMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəklənməmək. gözlənməmək. umulmamaq