Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YARUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarab. təpər. yan. doğru.
mənə yarun: mənə doğru.
kimə yarın çəkibdi

YARUPQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

açan. saçan. (# yapurqan. yaşurqan. qizləyən)

YARUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

açılmaq. aydınlaşmaq. açmaq. ışıqlaymaq

YARUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaşut. şad. açıq. könik. könül. sevnik. həyəcanlı

YARUTQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ışıqlatan. açan

YARUTQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaran. aydınlatan.
işləri açan

YARUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaşutmaq. şad olmaq. sevinmək. keflənmək. kef eləmək.
aydınlatmaq

YARVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavər ( < yar). köməkçi

YARVI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarpu. yarpı. yavru.
cocuq.
mə;sum

YARYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarıran. dosd. tanış

YARYANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarıran. dosdyana

YARYAYMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarçaymaq. yorulmaq

YAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yasmaq. yassılanmaq: əzilmək. alçalmaq).
yasqı. sayqı. saymaq üçün tutulan, qurulan törən.
acıq. acı. müsibət. matəm.
yay. yal. yaz. yap. yassı.
qara.
güclü olmayan dəvə.
yaş. cavan. gənc.
yoz. adi. qaba. bayağı. yararsız. verimsiz. bitgisisiz topraq.
kələk. tor. tələ. duzağ.
ölü ağıdı. törəni.
üzüntü. siqin. sıxın. sıxıntı. kədər.
tul. qarakünlük. qaragün. matəm.
yas mərasimi: satu. sadu. sağu.
itgi. zərər. ziyan.
onun mənə təlim yas dəğdi.
bu işdə yas yox.
yasın alda asın (karın) ver.
ölüm. həlak.
onun oğlu yas oldu: öldü.
yas vermək:. oxşar (oxşarlıq), baş sağlığı vermək

YAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara. matəm. əza. tə;ziyə. sök (> suq).
yas tutmaq.
oğlunun qarasına oturmuş: yas tutmuş.
acıq.
yas tutmaq: ağımaq. ağılamaq. ağıt yapmaq.
yasa oturmaq: qara bağlamaq.
gənəl yas: imimi əza. imimi matəm.
unutulan aşqın yası tutulamaz ki.
yas tutmaq: yas saxlamaq: yaslamaq: qara bağlamaq

YASA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasal. qada. qadal. yonta. yonat. yönət. yöntə. düzük. düzgü. dəsdur. qanun.
yaza. cəza.
asma, e;dam yasası, yazası, cəzası: ip.
yonta. yonat. yönət. yöntə. düzük. düzgü. qada. qadal. qanun. dəsdur.
yasa tasarı, taslağı: yonta tasarı, taslağı. yonat tasarı, taslağı. yönət tasarı, taslağı. yöntə tasarı, taslağı. düzük tasarı, taslağı. qada tasarı, taslağı. qanuni düzənəc, düzənək, layihə.
hər nəyi üstələyən qaçaqçılıq yasası, qanunu: qaçaq xanlığı. qaçaq şahlığı.- ilkin yasa, qayda, qanun: ilkilkə. ilk ilkə. anayasa. əsasi qanun.
yasa dışı bir yerə mal soxub, çıxaran: qaçaqçı.- yasa dışı: yasaq.
yasaq yollardan sağlanan qazanılan qazanc: qara para

YASA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasam. yasaq. yusun. yosun. düzük. nizamnamə. qayda. qural. anayasa. yarqı. yönəlik. düzən. tor. türə. usul. qanun.
buyruq. yarqı. fərman. hükm.
qadaq. qadağa. qana qan. qisas.
qayırmaq. düzəlmə. sün;i. basma. qondarma. uydurma. sxtalıq. qalaylı. qullabi.
nizam. düzülüş. düzüm. ardcıllıq.
kölgə. tutuq. tar. qaraltı.
yol. şəriət.
(ş < > s ). yaşa.
ürf. yata. yapa.
tələ. al. alda.
yasağ. yasa. qanun. nizam. qural. qayda. yasaq.
qanaqan. qadaq. qadağa. qısas.
yasamişi. yasaq. sayaq. qanun. tutum. yol. qanun. qayda. usul. dəstur. düzən. tərtib. isul. nizam.
yasa batmaq: qaralar geymək.- yasa, qanun görəvçisi, bəkcisi: yasavul. yasaqçı. mə;mur. əmniyyə

YASA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasaq. yasay.
qaynaq. durbaş. qanıl. yöntəm. qanun.
ayin. sırqın. düzgün. dizgi. düzgü. dizgə. biti. oğur. burmul. buyurmul. nəsəq. qada. qaidə. nizam.
yörəlgə oğur. burmul. buyurmul. qada. qaidə.
qaidə.
siyasət.
yöntəm. qanıl. qanun.
səza. keyfər. qan. cəza. qisas.
döğüş çağında devlətə milli yardım.
şəriət.
təfsir. tə;bir.
düzən.
ayin.
istək. əsmə. əsi. arzu. əriz. əriş. təmənna. xahiş.
qıyım. qətl.
yəğma. qarət.
hökm. fərman. buyruq. əmr. nəsəq.
yasa məhkəməsi: mucazat yeri.
çəki. ölçü. qərar. hökm. höküm. hükm. hüküm.
yerindən duran çəkir çəkisin ( çıxarır hökmün).
yatıb duran yasasın yatırdır: (qanunun qurur). özbaşnalıq. qarnışlıq. hərc mərc. anarşi.
düzgün. düzən. yöntəm. qanıl. qanun.
qarat. qarət. yarat. yarma. yağma. yəğma. çapma.
tör. törə. yöntəm. qanun.
anayasa: qanuni əsasi. başaqtör (< başaq: birinci. əsasi + tör: törə: qanun).
yaraq. yasay. yasamişi. qoynı. qoynu. qoni. qoylı. qoylu. onar. yonar. yolay. salıt. salt. sıra. seri. dizik. düzük. düzək. dizək. dizəm. düzəm. dizən. düzən. dizin. düzün. düz. düzgün. dizi. düzü. diziş. düzüş. dizgə. düzgə. dizgi. düzgü. dizgin. düzgün. dəngə. dərəc. dərcə. dəri. dərik. sıra. seri. cərgə. çəki. qada. qayda. qatar. doğru. inzibat. kilas. intizam. nəsəq. nəzm. nizam. tənzim. tərtib. (taxı. uğur. arayış. biçik. biçim. biti. qılıq. uyuş. yapım. saxt. ).
anayasa: ilkilkə (ilk ilkə: ilkin yasa, qayda, qanun). əsasi qanun.
yasa qurulu. yasal qurul. yasal qurul: qonqalav. qonqalağ. el evi. qanun məclisi. milli məclis.
dağ düzəni, yasası: cəngəl qanunu. kimkiməlik

YASACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasalca. (qanuna görə. qanun yoluyla). yontaca. yonatca. yönətcə. yöntəcə. düzükcə. düzgücə. qadaca. qadalca. qanunən. qanunca

YASACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasavcıq. mıncıq kimi süs bəzək ufaq tüfəkləri

YASAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasalçı. yontaçı. yonatçı. yönətçi. yöntəçi. düzükçü. qadaçı. qanun qoyucu, qoyan.
yasavul. yasaqçı.
qaynaçı. durbaşan. mə;mur.
muqənin. qanunçu

YASAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasavçı. yasavay. yasavul.
yasav, qanun gözətçisi. polis. 1 jandarm. carçı. qorucu. torğaq. torçu. toruqçu. gözətçi. sağçı. parlamentir. yasa yapan. yasa qoyan.
yasaya bağlı. yasal

YASAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

muqənençilik. qanun qoymaq

YASAXLANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqat. yasaq