Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

yatmaq yeri.
keşik. qorucu.
ətək.
çay ətəyi: çay yatağı.
yatmaq yeri.
yukan. bükan. cənin.
mərkəz.
keşik.
kövləgə. qaza. koma. kəvək. ağıl.
gecə gözətcisi.
yatma odası. yuxuluq. uyuluq.
gecə bəkcisi. qaravıl. qaravul.
yadaq. anma. isləş. istəş. diləş. alqış. dua;. vird. zikr.
yatın.
yatınlar yasınmış, ışıqlar sönmüş: (yataqlar açılmış, sərinmiş).
çayın daşlıq yatağı: qaqralıq. qayalıq.
döl yatağı: oğlan. tuxumluq. rəhm. rəhim.
gəmi yatağı: qoy < kov. dənizin qaraya doğru yaptığı kiçik körfəz (< kövrəz), girinti. gəmin. bəndər.
heyvan yatağı: gələnbə. ağıl.- it yatağı: oğruların patığı, barındığı yer.
könüllər olsun arslan yatağı.
könüllər olmuş arslan yatağı.- aca yemək, xəstiyə yataq sorulmaz: görünən kəndə bələdəçi nə gərək.- axarı yatağına, içi üzünə, üzü içinə durmaz: qərarsız. dəğişgən. qayğan. günü gününə uymaz.
könüllər olmuş arslan yatağı.
könüllər olsun arslan yatağı.
ölüm yatağı: dinəc döşək: dinc döşək.
yataq, yorqan içinə qoyulan əsgi çapıt, qırxım: içirik. içərik. içirlik. içlik.
heyvanlarda döl yatağ: qulunluq.
ağ yataq: asılı yataq.- balıq yatağı: balıqlağa. balıqlava. balığın bol olduğu yer.
iki dağın birbiriylə birləştikləri dərə yatağı: çataq.
tuxum yatağını (cənini), döl kisəsin dolduran sıvı, may;: çağnaq.
yataq paltarı: yapır.incə, qalın genə bol geyim

YATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yadaq. yayaq. yaya. {yatlaq}.
orun.
yataq hazırlamaq: orun salmaq.
quşquluk. həmişə yadırqanan, çəkingən. şəggilik. məşkukluq.
həmişə. davam.
yorqun. arqın. aciz.
yətək. yədək. sıra. növbət.
kəsəl. xəsdə.
yaya. yayan. piyada. yazaq. yayaq.
bir işin. əməlin olunması üçün. gəlişi gedişi üçün yaranmış çəçivə. çevrə. qoşut. yaraq. dövrəbər. cızqı.
iznə. axaq. yat. kəsim. məcra.
çayın yatağı: çayın iznəsi.
in. yuva.
bir nərsənin çox olduğu yer.
qorucu. qoruculuq. qulluq. qulluqçu. qaravıl. yasav. yasavıl. xidmət. xitmətçi.
içinə bir nərsəni yerləşdirə bilən əğri. girdə qab. araba yatağanı.
yurd. topraq.
azərbaycanım mənim. elim günüm yat yataqım yurdum mənim.
gecə donu (libasi xab). yat.
döşək. yat.
yataq yorqan: örtük döşək.
mərkəz.
piyada.
davamlı ged gəldə olan. dolaşma.
gəzəyən.
əngəl. müzahim.
bəstər (fars) < > bastar < > pəstər < > pıstır. altlıq. altda olan.
avlaq. ovlaq.
ambar.
oğruları, oğurluq nərsələriynə gizlədən kişi.
bəndər. liman.
gəmi yatağı: bəndərqah.
yol. məcra.
yataqan. yat. pusat. busat. bəsat. basat. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat.- yataq odası:
yatmaq takımları qoyulan kiçik oda. sandıq odası. sandıxana.
yatılan otaq.
döl yataq: oğuluduruq. yumurtalıq.
yataq takımı.
yatağa atılıb dincin almaq: tümbə. tumba.
iki, dörd qollu olan əğləncəli yataq: salıncaq

YATAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bax > yataqay). təmbəl. uykucu.
böyük pıçaq.- yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı

YATAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yatağan. (yatar durumda olan).
bərk uzun pıçaq.
yatağan pıçağının bir çeşiti: qulaqlı.
bir çeşit enli yatağan: varsağı.
yat. yataq. pusat. busat. bəsat. basat. qalxan zireh kimi, qorunmaq üçün nərsənin üzərinə yatırılmış yat yaraq, silah sürsat.
qəmə. iki ağızlı pıçaq.
təmbəl.
borcunu ödəməyən.
yatıq. geniş. enli. uzun. əğri qılıc. saldırma. kasatura.
qorda bıçaq. əğri qılıc

YATAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

təmbəl. uykucu. uyuşuq. yataqan. yuxugöz. uyuşuq. yanyat. üşəngənc. daşdaban. boşbel. belkav. batuq. bəcəriksis. büknüt. götürəm. ərincək. ağır qanlı. işə yaramaz

YATAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

darğa. güzərçi

YATAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasaqçı. gözətçi. bəkçi. qorucu. torğaq. torçu. toruqçu. sağçı. onğçı

YATAQDAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yatdaş. yutdaş. batdaş. batandaş ( > vətəndaş).
yatılan otaq arxadaşı

YATAQDIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bu yerlər yava otlara yataqdır

YATAQQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvaqol. içqol. anaqol. araqqol. oranqol. oratqol. ortaqol. qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

YATAQLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanaqlatmaq. yanığlatmaq. yanqalatmaq. yaddaşlamaq. not götürmək. aşılıtmaq. çıxmatmaq

YATAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəkli. kəsəl. xəsdə.
tonlu. donlu. güclu. qocurlu. qatıq.
yataqlı < metatez > dayaqlı. payalı. dayanaqlı. dayanıqlı. dayanımlı. dayanışlı. dayanqan. dayınaqlı. dayınıqlı. dayınımlı. dayınışlı. dayınqan. dayanan. inaq. güvənilir.güvənilən. inanılır. inanılan. içgin. əmin. sağ. sağlam. qayım. möhkəm.
daşlaq qayalaq yatağlı çayların, ırmaqların, yaxud buz parçalı axar suların çıxardığı səs: qağaş. qağış. qığış. qağıştı. çağaş. çağış. çığış. çağıştı. çığıştı.
gündüz gecə, gur axan çaylar qağaş qağaş qağışlayır

YATAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

imkanlı. dərin. yaraqlı. bol

YATAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yatlaqlı. yatağı, məcrası dərin olan.
yataqlı ırmaq