Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAVUZU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yer yavuzu qazğan: yerlərin yavası qazğan. əkinə otlağa yaramıyan yer

YAVYAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

cavcav. lafalaf. boşaqı, boşuna danşıq

YAVYÜRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ ürək. şişman. səmiz

YAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yaymaq: yayıla bilən. açıla bilən. gənələ bilən). ( < yayılmaq: açılmaq).
kovman ( > kaman). kovus ( > qovs). iki ucu kirişlə (zehlə) bağlanaraq, əsnək duruma gətirilmiş ayqıt. (ox atmaqa yarar). fənər. burqay. asqı. qurma.
yay bağrı: kamanın göğşü.
yay qurmaq: yayı gərmək. kaman açmaq. atış, savaşa qurulmaq. hazırlanmaq.
ilkbahar. yaz.
kirişi yayı açmaq, çəkmək. yazışmaq. çözüşmək. yayışmaq.
bayağı. bayaq. önqrəqi. önqki. ardaki. yönəki. pəs. cönököy. yüngül.
yaz.
yay evi: yaz evi. yazlıq ev.
yavaş. asta. aram.
tez gəl yay ged.
əğri. bükük.
kiriş. gərgin ip. gərginlik.
bu fəsildə hər nəyin sıcaqdan açılmasından böylə adlanmış.
yay qoş: yazın işlənilən, barınan yer. cütlük.- yayqara: gurultu. hay küy. səs küy. alaşa. alaşalıq. heçə hüçə götürülüb, yayılıb, cumub, bağırıb çağırmaq.- yay qolı: yayın iki qaşından biri.
öğrənci yayı: yay atmaqa alışmaq, qapınmaq üçün oynadılan yey: qapbaz.- qaşa oxşar kimi, yaylı belli olan nərsələr: qaş.- yay çəkip ox atmaq.
oxu bərk atmaq üçün yaya keçirlən ağac. atabək. ( < ata + bərk: bərk ata).
yay çilləsi: yay kirişi.
yayı kirişinə qurmaq: qəzləmək. gəzləmək. kəzləmək.
yayın künclərin bərkitmək üçün bağlanan ip: buqçi. bükçi. boğçı. büküc. boğuc. kiriş. bağ.
yayın örtüyü: toz.
yayın ucu: çıqçıb.
yay qurmaq: gəzləmək. oxu yayın kirişnə taxıb qurmaq.
yayda qışlamaq gərək: qış işin, görəvin, çəkimin görmək, yerləmək.
yaynı al ayı: haziran ayı.
yaynı art ayı: temmuz ayı

YAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaç. saç. çaçı. saçı. kəman. kaman. çaman.
qovs < kovs. qaş. qaş görnüşlü əğri nə. əğməc. əğrilmiş olan. kaman. qovs.
yaya. səfhə. çevrə. evrə.
qurulmuş yay (kaman): oxlu yay. dolmuş. dolu.
yay biçimində qumul təpə: bağqan. barqan.- hallaçların pambıq açan yayları: atqı.
yay qaşlı: kaman qaşlı.
yay kirişli: kamanlı ip.
yay verib duran: qıyşıq. qınqır. əğri büğri. yanaki. doğru olmayan. qovqı. kovqı. kəc.
yay, kaman kirişi: yaya gərilən, çəkilib dartılan ip, qayış: çillə. çilə ( < çiqlə: düğun).
yaylıq yüngül ayaqqab: çapıla.
yaz, yay üçün qar saxlanılan quyu: qar quyusu. qarlıq.- daşqa təkərin, qaval qasnağın doğuran, yay biçimində kəsilmiş ağacların hər biri: kəsək. qasaq.
gecə ilə gündüz, yay ilə qış arasında sıcaqlıq soğuqluq dəğişimi çox olan yurd: qara yurd.
gün yayı: günün göydə cızdığı çəmbər.
qışınki yağlı əbbək, isti kürsü, yayınki kərdi yanı, odlu tüstü.
yay ayları: qazanc.
yay sonu yetişən iri, sarı, sulu armıd çeşiti: qarpız armıdı. qopuz armıdı.
yayın sonuncu ayı: ortay (orta + ay ). oday (< od + ay). şəhrivər. oqust. avqust.- yazın yağışı, yayın barışı (bar verməsi)

YAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

caya. başı qıt. ağlı qıt.
yay. səfhə. çevrə. evrə.
yayan. piyada.
kəmani. münhəni.
nərsənin bıraxdığı düz, əğri, yaya, devir çevir, ziqzaq cızığı, xətti: dönəcə. dönəncə. qırafik cızıq, xətt.- yaya keçid: yaya yol. piyadərov.
yaya qoşun: yürük.- yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol: yaylıq. yayalıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol

YAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

istəkli. sevimli. meyilli.
ay yayacan.
(kişidə) göt. oturaq. yancaq.
yay.
yün qabartma aracı.
yayalamaq: yün qabartmaq.- yaya bolmaq: əğrilmək. beqelmək.
yaya bav: yayın ipi.
yaya bıçqı: əğri ərə.
yaya qopuz: bir tür kəmənçə.
tavuş yaya: səs telləri.
yaya qınqır bolmaq: əğrilmək.
yaya qınqır edmək: eğmək. bükmək.
yayaboyun: əğri boyunlu.
cayabut: əğri bacaqlı

YAYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayav. yayaq. yayan. (
< yayıq: bağlı olmayan. açıq. boş. aracsı.
< yer. yürüv. yiyik. yüyrük.
< yayaq: < ayağ ( < azaq: adaq) \ yüyək < yüyük < yüryük (yeriyəli) < yermək.
yürük ellər: köçəri ellər. yürük çəri: piyada əsgər. 1 < yaylaq: yaydaq: lüt. yalın.).
yeriyən. yeriyib gedən. yürüyən. yüryən. piyada. yaya. yanğa. qaraçι. ayan. piyada. gəzən.
yaya başı: piyada başı. saltər ( < sal: salt: uca böyük + ər: hündür ər. piyadalar içində atlı çəribaşı).
atlı yayaq savaşda yaralandılar.
yaya yol: baytaq. dar yol.
yayan yapıldaq: yalın ayağ.
gurlayıb düşman. yerir atlı. yayan.
yayıya yayaq daşlar yayılmış: piyadaro. yasdı daşlarla düzülmüş
çiy. xam. bilgiz (bilgisiz). görgüsüz. qamqalat. incəlməmiş. budala. qaba. bilgisiz. cahil. görgüsüz. düşgün. aciz.
bayığ. buyruqsuz. yoxsun. yoxsul. yoxsuz. lüt. əlayağı boş. məhrum. nəsibsiz.
(yeni çəri çağından ön) qoşun. ləşgər.
yayaq. yayıq. yayılmış. sərik. gücsüz. diksiz. ayağsız.
yay. əğri. bükük.
yaya olmaq: əğrilmək. bükülmək.
yaya bağ: yayın, kamanın ipi.
tabış yaya: səs telləri.
yaya qınqır: əğri üğrü.
yaya boyun: əğri boyun.
yayabüd: əğri basaq: bacaq: qıç: ayağ.
pambıq çalma ayqıtı.
yanaq. avurt.
baş yayaq: üst çənə.
yayaq aylandırmaq: çənələmək. bir azcıq yemək yemək.
yayaq çapmaz: susmaz.
yaya yeriyən. yayan. piyada. dabankeş. dabançək. dabançəkən.
yayanğ. piyada. yaylanğ. yayaq.- yaya yerimək: daban atmaq

YAYAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

oqçu

YAYAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gövdədəki bağ, girişlər

YAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayqa.
əğri. əğrik. münhəni.
lovhə. kətibə. bölük. yazıt. tikilidaş. tikmədaş.
yayqat. yayıq. yaycıq. yaysıq. qıyış. qıyışıq. qıyşıq. qıyşıt. qayşıq. qayşıt. qayşaq. qayşat. əğrilik. əğrit. əğril. əğrim. əğriş. bükülmə. bükləm. bükrük. bükrüş. bükrül. bükrüt. bükrüm. bükrüb. inhina.
atdıya çatmaz yayaq, bu dosluğu sən bırax

YAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayqa. əğrik. əğlənti.
qonaqlıq. ziyafət.
təfrih.
əğləncə toplantısı.
əğrənti. əyrənti. əğrik. əyrik. əğik. əyik. əğinik. əyinik. əğimli. əyimli. əğrilmiş. əyrilmiş. əğilmiş. əyilmiş. əğiliş. əyiliş. əğilim. əyilim. əğim. əyim. yönəliş. yönəlim. girişiş. girişim. gəriş. girəyiş. girayiş. istəklik. axım. axqın. axıntı. axışımı. çəkişim. çəkişmə. çəkiş. meyl. meyilli. mayil. meyillik. təmayül. çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. kefli.
əğinik. əyinik. əğrik. əyrik. əğik. əyik. əğimli. əyimli. əğrilmiş. əyrilmiş. əğilmiş. əyilmiş. əğiliş. əyiliş. əğilim. əyilim. əğim. əyim. əğrənti. əyrənti. yönəliş. yönəlim. girişiş. girişim. gəriş. girəyiş. girayiş. istəklik. axım. axqın. axıntı. axışımı. çəkişim. çəkişmə. çəkiş. meyl. meyilli. mayil. meyillik. təmayül.
yazıq. əzik. izik. suç. pozaç. pozuç. qabart. günah. xəta.
aldırmaz. laübali. saymaz. umursamaz. ilgisiz. çarpıq. sarpıq. əsrik. qərib. əğrik. əğric. əğlincik. yayaq. çalqın. çanğıl. qanğıl. qandıl. qanşaq. qayşaq. çəntil. qəndil. kəndil. çəltik. çəllək. kefli. dəlişman. laqeyd.
münhəni

YAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baydaq. piyada.
yaydaq. çıplaq. piyada. yaylanğ. yaya.
yayıq. cayıq. cayaq. təsəlli.
yayaq tiş: azı dişi.
yazaq. yadaq. piyada

YAYAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cayaqlamaq. ayrılmaq. çəkilmək.
yoldan yayaqladıq.
yerimək. gedmək. ayağlamaq. attımlamaq. hərəkə edmək

YAYAQLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraqsızlaşmaq. piyada olmaq

YAYAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayalıq. yerimə. piyada gedmə

YAYALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelləyib qabartmaq. yun, pambıq çalmaq

YAYALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir minəkdən enmək, sökülmək, yayalanmaq, piyada olmaq: düşmək

YAYALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayalı, kamanlı çalqı: kamança. qabaq

YAYALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaylıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol. piyadərov.
yayalığın (piyadərov), xiyavanın qırağına qoyulan qoruqluq daş: qapadaşı. cədvəl. cədvəl daşı.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
yayalıqda döşənən daş: qaldırım. qalatım.qalatım.
bu qaldırımın qaldırımları çox qabadır.
qaldırılı ara, meydan

YAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bax > yayaq). yaya. yayanğ. yeyən. yay. piyada.
süt əmər dayça.
yumşaq yun.
yaya yeriyən. piyada. dabankeş. dabançək. dabançəkən. yaya. ayağla yeriyən. piyada.
yayan yolçu.
yayanlar geri qaldı.
yayan qalmaq: atsız qalmaq. məhrum. nəsibsiz. bəhrəsiz.
bilgidən yayanlar.
yaya çərisi: piyadə nizam.
yayavlay. yaya olaraq

YAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaya. piyada.
sapaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. cahil.
aydaçı. paylayan.
yayıcı. açan.
yayıcı. döşəyən. döşəyici. fərraş.
yayıcı. verici. açan. açıcı. gərzək. paylayan. payxaşlayan. payxaşçı. pəxşçi. pəxş edən. payıcı. paylac. taylayan. tayıçı. aydaçı. dağıdan. dağıtıcı. dağıtımcı

YAYANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaya olaraq: biz yayanca yeriməyi bəyənirik

YAYANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaya. piyada

YAYANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

atsızlıq. yayalıq. piyadalıq.
uzun yolda, yayanlıq çəkilməz