Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YAYQARU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahar. ilkbahar. yaza doğru gedən zaman.
yaza doğru

YAYQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayqa. yayaq. yayıq. yaycıq. yaysıq. qıyış. qıyışıq. qıyşıq. qıyşıt. qayşıq. qayşıt. qayşaq. qayşat. əğrilik. əğrit. əğril. əğrim. əğriş. bükülmə. bükləm. bükrük. bükrüş. bükrül. bükrüt. bükrüm. bükrüb. inhina

YAYQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

açqı. yerə sərilən nərsələr. döşənək. döşənən, sərilən, yayılan, açılan nərsə. yerə sərilən nərsələr.
sərgi. döşəmə. yayılmış, sərilmiş, döşənmiş olan.
yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. şayiə. boş söz. (bəd quyi.).
şayiə, dediqodu, yayqı, hayqı, küygü salmaq. yaymaq: əslətmək. əstirmək

YAYQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

məhkəmə.
bəylər yayqıya oturdular.
açılıb. yayılıb. sərilən hər bir nərsə.
dəsdərxan.
gediz. qüvüz. giviz. toxu. qalı, kilim kimilər

YAYQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayğı.
yayılan, sərilən, sərpilən nərsə.
sərgi.
örtük. mələfə. ləhaf. nərsənin üstünə, altına sərilən yayıq, parça, örtük.
yorqan döşək, balış, yastıq yayqısı.
süfrə yayqısı.
hamam yayqısı

YAYQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşəyci. toy. ordu başı: ordu quraqı: yurdun, qorqanın (qərargahın) qulluq, düzən işlərinin yönətcisi

YAYQILIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yayqılma

YAYQILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayqınma. yayqılım. yayqışma. bax > yayqışım. genişlənmə

YAYQILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayğıldamaq. qayğıldamaq. cayğıldamaq. əsə əsə, titrəyə titrəyə yerimək

YAYQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayqın. açıla. halsız. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. cansız. damarsız. yorqun. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf.
anqın. məşhur. nafiz.
geniş. enli. açıq.
qapsıq. qaplayan. örtən. umumi

YAYQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayıq. səpin

YAYQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

geniş. uzun. usun.
ılqın. sərab.
yayıq. geniş. genişləmiş. yayılmış.
sınırı geniş. geniş içli.
rayic.
iştuq. eştuq. eşidilmiş. aras, aralıq sözü. dedi qodu. şayiə

YAYQINLAŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dallandırmaq

YAYQINLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

genişləmək.
dal budaq salmaq, atmaq dallanmaq. dallanıb budaqlanmaq. genişlənmək.
bayqınlaşmaq. halsızlaşmaq. yorqunmaq

YAYQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

genişlik. yayınıqlıq.
parçanıqlıq. paylanıqlıq. payqınlıq. ballanıqlıq. balqınlıq ( < balqamaq: bölmək). bölgünlük. dağınıqlıq. saçqınlıq

YAYQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uza. uzay. genişlik. uzunluq

YAYQINMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yayqılma

YAYQİRÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaykirü. göyüz( göy üzü) fəza. uzay

YAYQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayma. yayıq. yayınc. əğrik. əğriş. əğrit. əğrinc. ağma. ağış. ağıt. ağınc. yağma. yağış. yağıt. yağınc. cavma. cavış. cayma. cayış. yavma. yavış. yavnıc. savma. savış. savınc. sapma. sapış. sapınc. çapma. çapış. çapınc. qayma. qayış. qayğış. qayğıt. qayğınc. azma. azış. azınc. yazma. yazış. yazıc. yazınc. yozma. yozuş. yozuc. yozunc. ırqasış. ırqasıt. ırqasınc. inhiraf

YAYQIŞIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yayqışma

YAYQIŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yayqılma

YAYQUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazquq. qısrağın məmə uclar

YAYQURACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayqaracı. iğrən. iğrək. iğrəqən. inğirək. inğirən. inğirəgən. inrək. inrən. inrəgən. anğıraq. anğıran. yanğıraq. yanğıran. yanğırqan. böğrək. böğrən. böğürən. böğürgən. bağıraq. bağıran. bağırqan. bağırtqan. gurtuq. gurultuq. gurultucu. gurlayan. gürtüq. gürültüq. gürültücü. gürləyən. çağırqan. çağırtqan. çığırqan. çığırtqan. nə;rəçi. nə;rə çəkən. ərbədəkeş

YAYLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazla. dağ yazlığı. yayıq. yüksək yerdə olan düzlük. plato.
yələ. kəbir (bəzi) heyvanların ənsəsində olan yayıq. uzun qıl.
qıraqa duran. uzaq olan ucqar qıraq yer. sıranın sonu.
yayla kənd.
calpaq. yalpaq. oltaq. pılato. otar. mərtə;. otlağ.
topdoğru. tosdoğru. tübdüz. təbtəkiz. hamar.
yaylaq. yazlıq. yaz yeri. yazlıq. yüksək dağlıq bölgə.- yaylaəri: yayla əri. yaylada yada yaylaya çıxarkən doğan cocuqlar için kullanılan adlardan

YAYLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarda. bayra. bayda. kövşən.
heyvanları qardıya çıxart.
yayla evi, barakı: çatı. çantı