Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YAYLACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir toplumda yığnaqda arxaları. dibləri xoşluyan adam.
yağı. qarşı. düşman.
muxalif.
yaylaçılıq: muxalifət

YAYLAÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qardaçalı. bayraçalı. budala. qafası üşük, uyuşuq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh

YAYLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aylaq yaylaq: aylaq haylaq. işsiz gücsüz. avara. qırbal. qırban. sərsəri. boş gəzən

YAYLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeylaq.
( < yayılmaq). heyvanların yayılıb dolanıb otlamağına əlverişli yer. otlağ.
yayla. yaylaq. yazlanan yer.
yaylıq evi, yeri.
ayıqlanma, yayılma, əğlənmə, dolanma yeri. təfərrüxqah.
yayla. yazlıq

YAYLAQLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazlatmaq. yaylatmaq.- qoyunları harda yazlatacaqsan

YAYLALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarlalıq. yasarlıq ( < yaz: açıq). yansalıq. yüngüllük. yengillik. kövünlük. göyünlük. gövklük. kəviklik. (< köv: kav: boş). içi, könlü açılma. açınma. açınlıq. açığlıq. içaçlıq. boşaçlıq. bolluq. tapsalıq. güşadlıq. fərəhlik. fəraxlıq. inşirah. inbisat

YAYLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayı keçirmək.
zamanın xoş keçirmək. dadlanmaq. çaşnımaq. bəğənimək. həzz aparmaq.
yay, fənər, lastik, asqı işlətmişi (kimi) əsdirmək.
dolamaq. sarmaq. aylamaq. əğmək. bükmək.
kaman qurmaq. çilətmək. çiqlətmək. oxu yaya yerləşdirmək

YAYLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarlamaq.
ayırmaq. dağıtmaq. çözgüləmək. çözmək. sökmək. açmaq. savalamaq. sovlamaq. balçamaq. parçalamaq. balçamaq. boşaltmaq.əğritmək. pozmaq. xərablamaq. fəsx edmək.
piyada olmaq.sökülmək. düşmək

YAYLAMİŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaylamaq işi. yaylamaq işləri, düzəni

YAYLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aylan yaylan: apaçıq. bəsbəlli. aşikar

YAYLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayvan.
alanı geniş. az dərin olub. dayaz. yayıq hər bir nərsə.
axar su yataqlarında. keçit verən yeri yaylan deyilr.
yaylan kasa.
yaylan yaylan: yayıq yayıq:
boş. səfeh. boş dolanan. avara.
yaylan haylan gəzn gözəl.
yaylan qafa

YAYLANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüngəl. yüngül. zayıf. yaya. yayaq. piyada. çalpaq. çapıq. iti

YAYLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsnəmək. bollaşıb genişlənmək.
əğilib bükülmək. əslənmək.
gəvşəyi kimi ağzın iri açıq havala almaq.
açılıb bükülüb. ərinib bıqmaq. yumşanıb əzilmək. usanmaq.
basıb gedmək. çəkib gedmək

YAYLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yansalmaq. yarlanmaq. yasarınmaq ( < yaz: açıq). yüngüllənmək. yengillənmək. kövünmək. göyünmək. gövüklənmək. kəvikinmək. (< köv: kav: boş). açınmaq. açqınmaq. açınlanmaq. içaçınmaq. boşaçınmaq. bollanmaq. tapsanmaq. güşatınmaq. içi, könlü açılmaq. fərəhlik, fəraxlıq, inşirah, inbisat duymaq

YAYLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazlatmaq. yaylaqlatmaq.
qoyunları harda yazlatacaqsan

YAYLI ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxşı !. bəli !. söz davamında deyilən vurqu sözü

YAYLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kamanlı. kandar.
açılıb bağlanan ayqıtı olan nərsə. əsnək. keşli.
yaylı araba.
yaylı qapı.
yaxşı. asan. onqoy. onqay. unqay. kulay. qolay. caylı. köylü.
yarlı yaraqlı. silahlı busatlı

YAYLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmani.
münhəni.
ortadan biçilən, kəsilən ağacın, bir yanı yaylı, münhəni olan iki bölüyün hər biri: qapaq. qabaq

YAYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

döşən. açlıq. bəsat.
istirahat.
yaylığa çıxmaq.
dəsmal. əl yaylıq.
ox yay qabı. kiş qurman. qurman. sadaq. qədələç. yasıq.
yayla

YAYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağlıq.
başama. başyama. başamı. yəmşək.
saçıq. saçaq. saçlıq. qonu. süfrə.
yaylığın kiçit, kəndivi kiçtmə.
çapıt. çavut. hovlə. əllik. dəsmal. silək. silcək. siləcək. siləc. silgic. silgi. silici. silik. silən. silməkdə, təmizləməkdə işlənən bez. əlsiləc. əlbezi. alqara. əlqərə. qolsiləc.
təmrənli, uclu ox.
əlbezi. əlbez. əldəsmalı. silməcə. qolmaca. qarmaca. qapsaca. qabsaca. əllik. dəsmal.
yayalıq. yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
incə, yaylıq, yazlıq baş örtüsü: yasıtarası. kağızarası

YAYLIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

hamar. düzəngah. düz yer.
otlağ. otarlıq. mal qaranı otlatma yeri.
sədd. bənd.
yaylım od.
yaylım otlama: hər yandan güllələmə. (qululə baran).
yayılma. yayım.
ışığın yayımı, yaylımı, yayılması: ışıldama. ışınım. ışınsaçı. ışın saçma. tələ;lö;. təşə;şö;. inşia;. radyasyon

YAYLIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

otlağ. otlanan düz yer.
sürəkli. geniş olan.
yaylım atış: birkərədə çoxlu yaraqlı sarından açılan od.
yaylan. yayla. imumi.- yayla seçgilər.
yayla sınaq.
yaylım. yayma. dağıtım. sərik. hamısı bazar anlamındadır.
yayılım.
yaylım od:
atəşfişanlıq.
bir cərgən birdən açılan od

YAYLIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayılmaq. dağılmaq. dağınmaq. parçalanmaq. parçalaşmaq. parçaşmaq. paylaşmaq. ballaşmaq ( < balqamaq: bölmək). bölüşmək. bölünmək. saçılmaq

YAYLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalpuq. yalpıq. yayvan. yayılıb açılmış

YAYMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

genişlətmə. təşmil.
yayılma.
yol qırağında, satın üçün ufaq təfək nəsələrə açılan kiçik sərgi. əl satıcısının (dəstfiruş) sərgisi, süfrəsi.
yayılma. açma. sərmə. bəst.
döşəmə. sərmə.
yayış. yayım. savma. savış. savım. sovma. sovış. sovım. dağıtım. dağıtış. dağıtma. paylatım. paylatış. paylama. balatım. balatış. balatma. bölətim. bölətiş. bölmə. tükətim. tükətiş. tükətmə. əğitim. əğitiş. əğitmə. əritim. əritiş. əritmə.
yayqış. yayıq. yayınc. əğrik. əğriş. əğrit. əğrinc. ağma. ağış. ağıt. ağınc. yağma. yağış. yağıt. yağınc. cavma. cavış. cayma. cayış. yavma. yavış. yavnıc. savma. savış. savınc. sapma. sapış. sapınc. çapma. çapış. çapınc. qayma. qayış. qayğış. qayğıt. qayğınc. azma. azış. azınc. yazma. yazış. yazıc. yazınc. yozma. yozuş. yozuc. yozunc. ırqasış. ırqasıt. ırqasınc. inhiraf.
yayratma. üzləşdirmə. çaşırma. açma. duyurma. aşqarlama