Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

yaycıq. yayqa. yayqat. yayaq. yayıq. qıyış. qıyışıq. qıyşıq. qıyşıt. qayşıq. qayşıt. qayşaq. qayşat. əğrilik. əğrit. əğril. əğrim. əğriş. bükülmə. bükləm. bükrük. bükrüş. bükrül. bükrüt. bükrüm. bükrüb. inhina

YAYSIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yazıq. əzik. bükük

YAYSIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaysı. kəmanə

YAYŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> yaşyaq (< yaşmaq: örtmək). yəhər örtüsü

YAYŞILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yayılıb açılmaq. çözülmək

YAYTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaydaq. ( < yayaq: yaylaq: yaraqsız. silahsız: yəhərsiz (at). lüt (gövdə). yalın (ayaq).).
yədək. (yol. iş. üçün) yədəklik. ortancı nərsələr. dəğişik.
dəğişik at. çılpaq at. yədək at. yəhərsiz at.
bir lay. yalın qat. gəmilərdə köməkçi qayıq.
çıplaq. yayaq. piyada.
lüt heyvan.
mübtədi. ibtidayi.
sadə.
caydaq. boş. çıplaq.
yədək. gəmidəki qayıq. əl altında (buyruqda) olan araçlar

YAYTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaybanğ. yassı

YAYTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaydırmaq.
açdırmaq. çözdürmək. çözgüdürmək. sökdürmək. ərittirmək. həll etdirmək. ayrıtmaq. savdırmaq. sovdurmaq. parçalatdırmaq. balçatdırmaq. gəvşətdirmək. boşatdırmaq. pozdurmaq. xərablatmaq. fəsx etdirmək.
şaye; edmək

YAYTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaydırmaq. əstirmək. əsnətmək. uzatmaq. genişlətmək. soluqlatmaq

YAYTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaydırmaq.
yayıb sərmək.
çaşdırmaq.
bilgnini çöxu söz azdırır \\ ışığın çoxu göz yaydırır.
yatturmaq. yadturmaq

YAYTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaymaq. yayqalamaq. açıb büküb, dəprəşdirib, tərpətib çırpmaq. qımıldatmaq.
parçanı suda yaydur

YAYUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayaz. irmağın geçit yeri.
kilim

YAYUZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

savuşmaq. qaçmaq. yoxalmaq. yox olmaq

YAYVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

> yavan.
bəllənməmiş, açıq, lüt olan. yayıq. açıq. məbsut. yalpuq. yalpıq. yayluq. yayılıb açılmış.
geniş. açıq. bol. yayılmış. münbəsit. yası gen açıq.
dəvərək: ağzı yayvan qab.
dağınıq. toplı olmayan. pərişan. ğeyri məzbut.
laqeyd.
yalpaq. yalpuq. yalfaq. açıq. geniş. yası. düz.
ağzı yayvan: ağzı dadsız. yanqşaq. yanğşaq. yanşaq. çənəçi. gəvəzə. qonuşqan.
ağzı yayvan: ağzı açıq. sarsaq. boşboğaz. ağzı gəvşək. gəvəzə.
yayıq danışıq: hər tərəfli.- ağzı yayvan: yanğşaq. ağzı boş. gəvəzə. laqırtı

YAYVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavan.
dadsız. məzəsiz.
yayraq. yayıq. dağnıq. dağnaq. toplanmamış. dərlənməmiş.
gen. geniş.
yayvan ağızlı qab, çanaq, küp, çömlək, saxsı, mətrət: tağar.
yardımsız. köməksiz. qoldavsız. təkəl. yalqız. sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz.
qərib. biqanə.
ağzı gen, yayvan, açıq, bol, enli yekə qab: təknə. təşt. kavlan. kovlan. ləğən. ləgən. ləyən. gələn. gənəl (< gen, geniş olan).
xəmir gələni.
palta ləğəni.
yayvan, yuvarlaq qab: çanaq.
oturaqlı dayaqlı, köklü basımlı, yayvan geniş, sabit olan nərsə: döşəkli.
yayvan ağızlı qab: devrək. çevrək.
qurut əzmək üçün, ağzı gen, yayvan, dibinə sarı daralan saxsı qab: qaqaran (< qaqmaq: əzmək). kavran. kəvrən. mətirət

YAYVANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> yavanlıq.
genişlik. açığlıq. bolluq. inbisat.
dağqınıqlıq. pərişanlıq.
gəvşəklik. laqeydlik