Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YEQƏBAŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəbaşlıq. təklik. yekəlik. inziva.
yekə başım, dinc başım.
yekə otur, dinc otur

YEQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəc. təkic. birəysəl. fərdi

YEQƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəçi. təkçi. təkəçi. birəyçi. fərdçi. fərdiyyətçi. vahidçi. əndividüalist. individüalist

YEQƏXAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəxan bənçil

YEQƏXANALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəxanalanmaq.taslamaq. şişinmək. bulutlarda gəzmək. həvalanmaq.
igitlik taslıyan

YEQƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekələmə. təkləmə. yalqızlama yalqızıq. təcrid

YEQƏLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekələmə. yayratma. səlçənəmə. pıtratma

YEQƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekələmək. yekkələmək. böyükə qaldırmaq. xanlamaq. ululamaq. ullamaq. bir nəyi, kimsəyi özünə bağlamaq, özündən saymaq

YEQƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəlik. irilik. böyüklük. qocamanlıq

YEQƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəlik.
palçıq, suvaq qatmaqda, sürməkdə işlənən, əl yekəlikdə mala: qaqınc. qaqış. qaqıc. çapa

YEQƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəlik. təklik. təkəlik.
təklik. yekəbaşlıq. inziva. xəlvət.
yekə başım, dinc başım.
yekə otur, dinc otur.
birəylik. fərdiyyət.
abaltıq. abaltay. böyüklük. abalıq.
yaşlılıq. böyüklük. qocalıq. ululuq. ucalıq

YEQƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəlmək. ərkmək. böyümək. artmaq. ösmək. önmək. bitmək

YEQƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəlmək. qurçalmaq. qurtlanmaq. böyümək. ağranmaq. uluqmaq

YEQƏLMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göl balığı yekəlməz

YEQƏMƏZƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəməzək. yekəmsək. təkimsək. yekəbaşaq. inziva tələb. xəlvətnişin. xəlvətqozin

YEQƏMSƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəmsək. yekəməzək. təkimsək. yekəbaşaq. inziva tələb. xəlvətnişin. xəlvətqozin

YEQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeğən. ( < enğ. en).
qardaş oğlu.
o mənim yegənimdir.
yenən. nəvə. nəvələr. yeğni. sütəmər cocuq. çıxan.
yeğ. üstün tutulan. yeğin. yeğlənmiş.
qardaş çocuğu.
törən. nəvə.
cocuq. uşaq (dayı. xala. əmi. qardaş. bacı uşağına yaxud başqa sayqılı bir kimsənin uşağına verilən ad).
artıq. üstün.
yeğən qazanmaq üçün oyun oynamaq: qumar oynamaq

YEQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeğən. qardaşoğlu. bacoğlu

YEQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeğən. tuvqan. iki qardaş cocuğu

YEQƏNDÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yegəndürmək. baş eğdirmək

YEQƏNTİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəntili. qabartılı. abartılı. şişirtli. mubaliğəli

YEQƏSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəsi.
hər nəyin irisi, yekəsi, ulası, böyüsü, böyüyü: qalamata. qalabata. qalaqata. qalaqaba. qalamar

YEQƏSİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekəsik. kübarqın. gurbaqın. böyüksinən. böyüksək. özsevər

YEQƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekədən. qayğalaq. kibirli. qurumlu. qururlu. çalımlı: yekədən danışmaq: qayğalaq söyləşmək

YEQƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekətmək. dəvələmək. qubbalamaq