Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YEQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yekun.
devşirmə. kürtük. yığın. cəm;.
toplam. bütün.
birlik

YEQÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəğni. üstün. fayiq. muzaffər

YEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yel sözündə neçə çıxar vardır, əsnəklik. boşluq. yumşalıq itilik. güclük, ha belə başqaları).
sınır, rumatizm xəstəliklərində olan yel kimi gəzən ağrı.
yəl. bahadur. batur. pəhləvan.
al. yeləncik. cin.
bəla.
ölət yeli: qırqın kəsəli.
əsən hava. axım. əsinti. əsin.
şiş. qabarıq.
yel almaq: yellənmək: şişmək.
gövdədə şişmə yellənmə sonucu olan ağrı, sızıntı. rumatizm.
iy. sezi.
yel almaq: iy almaq. sezmək. uzaqdan mənimsəmək.
iti buran yel. davul. boran. fırtına.
əsinti.
yel kimi gözə görünməyən varlıq. cin.
yel qovuc bitiyi: ovsun duası.
yel toxumaq: cin çarpmaq.
oqarqı yel: güneydən əsən yel.
yel anası: yellərə hükmədən tanrıca.
yel avruvq: rumatizm.
yel oq: bir bitgi adı.
dərədən yuxarı doğru əsən yel: özəngi.
qurqan yel: qasırqa. xortum.- avuz yel: söz. söz.
yel ağru: rumatizm.
yel qaqdıra aylanmaq: boş gəzmək. avara dolaşmaq.
yel dartqıç: ocağın küllüğü.
yel vurmaq: yelin əsməsi.
yuvaş yel: əğik yel.
güntuvun yel: güneydən əsən yel.
bir yöndən əsən yel: apazlama. qapazlama.
yelə baxan: yaltaq. yeltək. dönək. sübatsız.
yel yayar: qazlı.
bu yel yayar yeməkdir.- qara yel: güney batı yeli.
gurultulu yel: bora. boran. fırtına.
sıcaq əsən bir yel: sıruqu.
yel əsintisi. yeləs. yelli. havadar.
yelin əsməyi: uçulamaq: cüvlamaq.
doğu güney yeli: gün doğrusu.
yel ölçmək: boşuna düşünmək. salqaramaq. sanqıramaq. xəyallanmaq.
yel tutmaq: ağrımaq.
yel yaparaq: çabcaq. tələsik: yel yaparaq gəldi getdi.
yel alsın: yox olsun.
yel ayağ: iti. hızlı.
yel kimi: çox yeyin.
yel qoğmaq: boşuna uğraşıb, əməklənmək.
yelə vermək: boşuna vermək. itirmək. savurmaq.
yel alan yer: yələğin. yeləğin. yelli yer.
yel alan: yeləc. yələc. havalı.
yel kimi: yələk. yelək. yeləqən. yələgən. iti. hızlı. sürət. sürətli.
su, yel həlqəsi: yutqun. utqun. girdbad.
yelli hava: fırtınalı hava. salıq

YEL : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yen. < yenğ > (yenğ: alçaq). al. cin.
əsər. soğuq.
əsgin. əsin. əsim. nəsim.
ruh.
(qarından çıxan) qabara. qoz. qaz.
qabara atmaq: qaz çıxarmaq. yel bıraqmaq. əldən qoymaq. pısıtmaq. osturmaq.
güneybatı, batıgüney yeli.
hankı yel atdı: nə əcəb buralarda.- bir yel əsmək: iyi, kötü qoşular, durumlar bəlirmək.- fırlanıb, girdələnən yel: xortum. qortum. qasırqa. girdbad.
gecələri qaradan dənizə əsən yel: qara yeli.
güneybatıdan əsən soğuq yel: qaraçam.
güneydoğudan əsən yel: kəşişləmə. (# qara yel. quzeybatıdan əsən, gənəlliklə soğuq, gahdan fırtınalı, yağmır qar gətirən yel).
qara yel: quzeybatıdan əsən, gənəlliklə soğuq, gahdan fırtınalı, yağmır qar gətirən yel. (# kəşişləmə: güneydoğudan əsən yel).
qarayel:
orman içində, bayırda yamaclarda, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ, quytu yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. örtülü yer.
yel, şiş, rumatizmi gidərən ot: qaracaot.
güneybatıdan, batıdan əsən yel: qaraman. qarayel.
qaba yel: sıcaqdan sərinə əsən yel. lodos.
qancıq yel: bozyel. qabayel. güney yeli.
qanyel: dəri duyarlıq (həssasiyyət), qaşınma kəsəli. iqzema.
quzey batıdan əsən iti yel: qaranğı yel.
sərt yel, hava: ısırıcı. ısırcı.
ısırcı yel: yandıran yel. sazaq.
yel çevrisi: burtına. bırtına. fırtına. girdbad.
yel qəyədə nə aparacaqdı.
yeğniyi yel alır, ağır yerində qalır.
yel (yenğ. yen. cin) atına minmək: çox sınırlanmaq.- iti yel: dalqıran.
dəli yel: iti yel.
ağca yel: güney doğu yeli.
güney doğu yeli: ağca yel.- baş yeli: başı boşluq. havayılıq.
başı yelli, havalı: şişgin.- başında qavaq yelləri əsmək: dəliqanlılıq edmək.- güney yeli: ağyel.
güneydən əsən ılıq, sıcaq yel: güney yeli. güney fırtınası. bozyel. qaba yel.
iti yelli yağmır: boğanaq. bora. boran. sağnaq.- qarayel: batıquzey yeli. yağmır gətirən yel.- yazın əsdiyi güclü, ılıq yel: qaraburan. qaraboran.
yel qoğmaq: duman attırmaq. boşuna işləmək.- yumşaq yel: əpələk yəpələk ipələk yipələk. yaparıq. yaprıq. yapalıq. əsim. nəsim.
yumşaq yel: əsinti. nəsim.
qapalı yerləri havalandırmaq üçün qoyulan yelçək, yel çəkən, somuran: fırıldaq. xəfəkeş.
yelləndikdə fırlanan oyunçaq, nərsə: fırıldaq.
batı yeli: günbatısı.
doğu yeli: gündoğusu.
əsiyə baxıb, yelə qapınıb, (əsməyə baxıb, yelə qapınıb).
əsən yeldi, titrəyən yapraq. ər ər olsa, saxlayar arvad.
hər əsənə yel demə, hər axana sel demə.
saman titrədən yeldə var, dağ oynadan küləkdə.
gün yeli: doğu yeli.
gün yeli: doğu yeli.
incə: yüngül əsi, əsinti.
qarağıdan (ğərbdən: batıdan) əsən qara yel: qarabı. qarağıl. qarayel. ğərbi.
qaranğı yel: quzey batıdan əsən iti yel.
qarartı yeli: yağmur gətirən yel.
qarqayeli: batı yeli.
yel çıxartmaq: çalralamaq. kanralamaq. yellənmək. əldən qoymaq. qırağın, yanın çəkmək.
yel əsintisindən oluşan qum yığını, təpəsi: qumul.
qarasal qumul: dəniz qıyısından uzaqlıqda, çöllərdə oluşan qumul.
yel öylə əsə, dəvə göydə gəzə, vay yerdəki keçinin halına.
yeldən, soğuqdan qorunma üçün qapının dalına vurulan tutu, örtük, pərdə: qapı tutusu. qapı pərdəsi

YELATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelqovan.
pənkə. ventiletır.
yel qovanın saysız çeşitləri var: iki qanat. dörd qanat. on qanat,.,.
qayalıq, hündür, yel tutan yer.
yellik. yeli yansıtıp (qarşılayıb) başqa yönə çevirən

YELBASA : Arin Turkish Etimology Dictionary

> yelpazə. yelpik.
yelpaza, yelpik sallamaq: yelpikləmək

YELBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başı havada. hopba. hoppa. havayi. havayı

YELBAZAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelləmək. yelpikləmək

YELBIDIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yel + təpər. şişman. yelli. göbəkli

YELÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelçək. xəfəkeş. fırıldaq. qapalı yerləri havalandırmaq üçün qoyulan yelçək, yel çəkən, somuran

YELÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçi. yapaq. peyk. payaq. savaç. qasid.
yel kimi. hızlı

YELƏ YELƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yilə yilə. qaça qaça. qova qova.
yilə yilə səğirtin

YELƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yel. yellənən). yelək.
heyvanların ənsəsində olan uzun qıl.
at quyruğu.
yel itilik, çalıqlıq, uzunluq, əsənlik dəki, imidi.
yelə yelə: qaça qaça.
yelə yelə: yallah yallah. tez ol tez ol

YELƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yələ.
buraxılmış. azad.
qaçar.
qalağ. qəhbə.
başına. başı boş.
yava.
boş. özgür.
havayi. boşuna.
aslaq. sallaq.
havayi. açıqdan. müfdə.
qussəsiz. qəmsiz.
laübali. boş.
hərzə. boş.
qallaş. kəllaş. kəlləş. çaqqal. çalqaş. çallaş. kavtaq. kavtuq. kovtaq. qoltaq. qalaqlı. qalaq. yalaq. dalaq. çaltaq. qaltaq.qaytaq. qaltuq. ediş. iş. fışqı. dışqı. fışqıraq. dışqıraq. qaldırım yosması. ərcən. ərkək istəyən qızmış qadın. qarabet. dönək. şələxtə. qancıq. sürtük. qəhbə. fahişə. ruspi.
yelə yelə: qaça qaça

YELƏBİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelə vermək. qılıclar yıldırır bayraqlar yeləbir

YELƏBİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalabırmaq. yılabırmaq. dalqalanmaq.
bayraqlar yılabır. qılıclar yalabır

YELƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yələc. havalır. yel alan

YELƏCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelləncək. ucuna ip bağlayıb uçurtulan nə. uçurtma. bərdüvan

YELƏFSƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeləpzə. > yelpazə. yelpaquc. yelpik. yalpağuc

YELƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelək.
kürtük. kürtə. kürcük. kərih. iç üzü tüklü dəridən olan qolsuz, açıq yaxa jaket. çördək ( < çövürdək. çevirdək. çövdək. çevdək ( < çövürmək. çevirmək).
yeləğ suda batmayan, içinə köpələk (pəmbəçub) qoyulmuş jaket, kot.
çapraz düğməli yelək: çapraşıq

YELƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yələk. yələ. (yel alan).
quşun qanatında, quruğunda olub, onu uçurub saxlayan, böyük, iki yanlı tük.
qolsuz, önü açıq, yellənə bilən geyim.
iç yeləyi.
bir yaşılı dəvə balası.
bir yaşılı dəvə balası.
şırıx, şərit kimi əsik, kəsilmiş nərsə.
bir yələk kağız.
( > yal). arası açıq, iri, sərt, yelpiklənib quşun uçmasın sağlayan tük.
bir para heyvanların ənsəsində (boyun arxasında) olan uzun qıllar, ki yellənib sağa sola çarpar.
başa, təpiyə vurulan quş yələyi: otağa. kalağı.
toy yələyi: toyda şənlikdə (doğum günü, ad günü) göydən duvardan sarılıb aslanan, yələk yələk kəsilmiş bəzəkli kağaz.- allı ballı yələklər.
sarı güllü yələk.
yılıq. yelik. əsinkə. əsinti. nəsim. rüzqar < üzgər.
yel kimi. iti. sürət. hızlı.
oxun arxasına taxılan tüy. dəngə tüyü.
qolsuz, yaxasız üst geyəcəği. çəpəng. kaftan.
kərik. yarımtənə

YELƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yələgən. yel kimi. iti. hızlı. sürətli

YELƏQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeləgən. iti. hızlı. əşgün yorqa at

YELƏQƏRQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeləgərgən. kərkəs. alaca doğan. kərkənəz. gücüğən quşu