Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

yelik.
içi yelli kimi, boş, yuşaq görünən ağac, çürük. çöp. köpələk. paxdacıq. maxdacıq. pəmbəçub.
(baston. boqston. pustan. > postan (fars).) bürkük, şişik. əmcək.məmə.
qarayelin qoyunların məmələrini üstünün şişməsiylə bəlirən kəsəl

YELİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelik.
çox qaçan.
yılıq. əsin. nəsim. əsinti. rüzqar.
yılıq. yelək. əsinkə. əsinti. nəsim. rüzqar < üzgər

YELİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yelikmək. yellənmək.
savaşa gir yelikip güc ilə \\ sağın olmaz bahdırlıq güc ilə

YELİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yellənmə. yallanma).
yelməşən. yapışqan. tutqal. çiriş. çəsb.
dayanıq. cıdam. dözüm. səbir.
qılıq. hərəkət, eyləm, devinmə.
şiş. bez.
yellənmə. qoşma. qoşuş. qaçış. sürəkli qımıldanma.
yelim yaparaq: tələsiklə. böyük çaba ilə.
çəsb.
yilim. tutqal. yılım. çəsb.
yəlim. yilim. yapışdırılan tük, tükə bənzər nərsələr.
tutqal. tutqal. çəsb

YELİMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalıman. dağınıq biçimdə yapılan çapul

YELİMLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yələk yapışdırmaq. tutqallamaq. yapışdırmaq. çəsbləmək

YELİMLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutqallanmaq. yapışdırılmaq. çəsblənmək

YELİMSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dayanıqsız. cıdamsız. dözümsüz. səbirsiz

YELİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yel uğrağı. yel alan yer. yel değişi, yel teması.
əmcək. məmə. gövüs. süt toprası ( torba). məmənin, əmcəyin yelli, sütlü doluqsunan bölümü.
yelinmiş əmcəyin dəliyi daralar.
mart.
dırnağlı heyvan məməsi.
məmə. süt torbası.
yelin edmək: olqunlaşmaq. dolqunlaşmaq