Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YEMDÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qasıq qılı (tükü)

YEME : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenə

YEMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

belə. daha.
yük götürən dəvə, qamış yemə götürür

YEMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğurlama. aşırma.
özgə, başqa birinin nərsəsin yemə, aşırma, oğurlama: aşırma: intihal.
yemə içmə: qırtlaq. boğaz.- yemə içmə: boğaz. iaşə.- yemə içmə: əğləncə. zovq. eyş

YEMƏCÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəcək

YEMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenğmək. yendirmək. sındırmaq.
çətinlikləri yenmək gərək.
acqurd kimi, acqözlüklə əlinə keçəni yemək. bir nərsə buraxmamaq: çarçur yemək.
ursuqmaq. vurulmaq. dövülmək. yenilmək.
yenək. aş. azıq. xurək. çörək.
yenmək. utmaq. üstün gəlmək. qazanmaq.
aşındırma. toxunaraq əritmək.
ad. aş. as. aşamlıq. tamaq.
aşırtmaq. aşırmaq. oğurlamaq. içəri atmaq.
tuşə. tuqş. tuş.
aşdırmaq. gəmirmək. oymaq.
dolçanın ipi, quyunun biləzik daşın (quyu ağzının daşı) yemiş.
alıb götürmək. yıxmaq. əksiltmək.
sel topraqı yemiş.
dəniz qıyını yeyər.
işlətmək. kullamaq. xərcləmək. sərf edmək.
var yoxun qumarda yedi.
yeməyi var yeməz.
tutulmaq. uğramaq.
iki sillə yedi.
soyuq yemək.
ısma yemək.
ısırmaq. sancmaq. salmaq. toxunmaq.
canımı cücülər yeyib.
bu böcək yermi.
almaq. qəbul edmək.
həram yemək.
aşarmaq. aşamaq. içərmək.
yiyəcək. qabdı. qatıq. qaparıq. qabın. qapdı. tatım. tuzdam. yem. aş.- başın ətin yemək: çox dirənib başın aparmaq.
bu dilənçiyə bir nə ver, lap başımın ətin yedi.
toyuq ayağı yemək: çənə çalmaq.
kəndi kəndin yemək: qussədən ərimək.
birlikdə yemək yemək: qazanlaşmaq.
ayağ üstü yemək. yemək vaxtı dışında ayağüstü atışdırılan yemək: örü.
çox yemək: tıxışdırmaq: sopalamaq.
doya doya yemək: sarmaq.
tıxa basa yemək: vurmaq. urmaq.
bir yemək sırasında gözlənən ardıcıllıq:
açıq yemək: giriş (antirə) yeməyi.
yoğur yemək: quyuq (əsl) yemək.
toxluq: toxbasar: son yemək (deser).
yemək vermək: azuqlamaq. yedizmək.
bir kərəlik yemək: yeyimlik.
hər çeşit pişmiş yemək: pişmə. pişi.
yemək yemək: azuqlanmaq. yeyinmək.
hirslə yemək: utmaq. köçürmək. aşırmaq.
bir bulut pilovu köçürdü.- quşluq yeməyi: öğlədən öncə yeyilən yemək.
dönmüş yemək: iylənmiş yemək.
ağız dadilə yemək: dadını almaq. ləzzətlə yemək.- qıtır qıtır çörək yemək.
qapış qapış yemək: ac gözleklə, qapa qapa didə didə yemək.
yemək yemək: azuqlanmaq.
yemək istəmək: yeysəmək.- qış yemək: soyuq çəkmək

YEMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

aş.
aşam.
aşırmaq.
aşqa.
yemək qonaqlığı: aşqa.
eşşək başı yemək: anlayışsızlıq, içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. kavırlıq. kavıllıq. kovatlıq. (< kov. kav). beyinsizlik. qavrayışsızlıq. qalın qafalıq.
doyqu. azıq. qıda. çalız. çalaz. qəza. rizq.
geymək. girmək. keçmək. qəbullanmaq. donanmaq.
qalmasın işə, sözə, duruma geydik, düşdük, keçdik.
yemit.
yoxalamaq. aşındırmaq
su axıntısı, toprağı aşındırdı.
almaq. götürmək. utmaq. qəbul edmək.
o ağır söz yeməz.
tanrı bilir, o utanmaz, bizi nə işləri, olayları yeməyə güclədi.
əklənmək. aşılanmaq.
qatıq. xurək.
yemək çeşiti: qaşıq atmaz.
yenmək. indirmək. endirmək. sindirmək. sındırmaq. götürmək. qəbullamaq.
onun sözlərin endirəmmirəm.
indilik bunu endirin.
almaq. alnamaq. götürmək. utmaq. onatmaq. onamaq. boyunlamaq. aldırmaq. baş sallamaq. bəğənmək. məzur edmək. qazandırmaq. olmaqlamaq. olurlamaq. tanımaq. tutmaq. saymaq. uyuqun, doğru, mütənasib görmək. təsdiq, təsvib edmək.
bayağı yemək: qara aş. qaraş.
çalva (halva) yemək: aş içmək: soyuq su içmək: kötü bir duruma düşmək.
dan yeməyi: açta aşta. ağızalma. səhər yeməyi. sübhanə.
düğün, toy yeməyi: qapmıq. qaqmıq.
əkmək yemək: bir işdən qazanc sağlamaq, tə;min edmək.
əlinə keçəni utmaq, yemək istəyən: işgəçi. işgəməçi. işgəmbəçi. qarınqulu. qarınpa. qarınçı.
gurultulu iştahla yemək: hopurmaq. höpürmək. hapırmaq. aşırmaq. içəri ötürmək.
güclü, toxlu, müqəvvi yemək: qapısqa.
içini qurd yemək: çox tasalanmaq.
yemək qonaqlığı: yeməkli olan qonaqlıq. (# içgi qonaqlığı).
aşın yeyib, daşın atıb.
aşın yedin, daşın atma.
qiyməli yemək: qıpışqa.
oğulub, əzilərək yeyilən yemək: çalla.
malqara yeməyi: kavra. kavar. kəvrə. yem.
ye, yeyə bildiyin qatca (qədər).
hələ hülədən, bir az bundan ondan yemək: çöplənmək.
azıcıq yemək: aclıq bastırmaq.
başını yemək: ölümün, yoxluğun sağlamaq.
başının ətini yemək: güclə, zorla istəmək.
birbirini yemək: birbiriylə uğraşmaq. qarşılıqlı olaraq pislik edmək.
dayaq, kötək yemək: döğülmək.
axşam çağı, yeməyi: aşa.
ara yeməyi: bəslənmə. okulda, iş arsında yeyilən yemək. kolasyon.
baş yemək: öldürmək.
böyü tikə ye, böyük söz demə.- çiğ çiğ yemək: şox qızıb iti bir türdə daranmaq.
çox yemək yeməyən: boğazsız. iştahsız.
dişi dişini yemək: diş qıcırdatmaq: çox qızmaq, öfgələnmək. öpgənmək. öpgələnmək. öfgənmək. içərləmək. hincinmək. hıncınmaq. hıcqınmaq. alınmaq.- durmadan, aralıqsız yeyərək: çalaqaşıq.
gözüvü yiyəlim, yeyim: gözüvü sevərim: nə olur. yalvarırım. lütfən.
içib, yeyib qurtarmaq: sömürmək. somurmaq. sormaq.
nə bulduğun yeyən: boğazından qalmaz. boğazına dözməz.
obaşdan yeməyi: obaşdanlıq. səhər yeməyi. ər əkməyi.- oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat, xırdavat yeməklər: kərəz > çərəz. yer yemiş. quruyemiş. məzə. dilaltı. dişaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq. dadlıq. qatış. qatıq.
ön yemək: atlıq. altlıq. antirə. giriş. suyuq.
altlıqa buyurun.
özün, için yemək: dododağın çeğnəmək.- ufaq təfək yeməklər: çərəz.
yemə içmədən başqa qayğını düşünməmək: boğaz qayğısında olmaq.- yemək yemə: boğaz savaşı.
yeyəcək yemək: azıqlanmaq.
bal yiyən, arı iğnəsinə dözər.
aca yemək, xəstiyə yataq sorulmaz: görünən kəndə bələdəçi nə gərək.- artığına yemək, içməkdən kəsəllənmiş: qarıqtı. qardı.
çox yemək: içgəsin, qarnın doldurmaq.
içgili yemək, qonaqlıq: çağırmıq. çaqmıq. qaqmıq.
incə yemək: dadlı, yeməli yemək.
iticə yemək: aşırmaq. götürmək.
bir qablama aşı götürdü.
qarmaqarışıq aş, yemək: qatıqlı aş. qatıqlaş.
qaşıq atmaq, çalmaq: tərtələsik yemək yemək.
böyük bir aclıqla, istəklə, iştahla yemək, işləmək, çalışmaq: qaşıq sallamaq.
neçə nərsənin qatılmasından oluşan yemək: qatıqsıma.
yemək çağı, zamanı: qaşıq çalımı.
onun atdı biri düşdü, özgədə yemək, bizdə ürək pişdi.
yemək içmək havalısı: dəlisi.
yeməklə doymayan, görməklə doymaz.- yeməyin çox pişib, bulamaclaşması: yoğur kimi.- yolunan gedən yorulmaz, acdan yemək sorulmaz: əğri olsun yol olsun, düz danışan dil olsun.
yemək pişirmək: aşlamaq.- yüngül yemək: qəhvaltı.
yüngül yeyəcək: qəhvaltılıq.
yemək yemək: qarın doyurma.
dan yeməyin yüklülət, şam yeməyin yüngüllət.
yemək borusu: qarınbaqı

YEMƏQQANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməkxana. yeməklik. resturan
yol üstü, bir yeməkliyə endik

YEMƏQQANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməkxana. aşçı tükanı

YEMƏQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməklə.
daş yeməklə, daşlıq olmaz, quş daşlığı, daşdan boş olmaz (boşalmaz)

YEMƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməkləmək. yeməkli qonaqlıq vermək

YEMƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməklik. yeməkxana. resturan
yol üstü, bir yeməkliyə endik

YEMƏQSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməksəmək. yemək istəmək. acsamaq (ac < > aş) aşsamaq

YEMƏQSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməksiz. ac

YEMƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

tatuq. dadlı

YEMƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

topallamaq. axsamaq

YEMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağızlıq.
aclığı gidərmə üçün yeyilən ağızlıq, yeməli: acurqa. azurqa. ajurqa. acuraq. azuraq. ajuraq. > azuqə.
yemiş. qaqa (cocuq dilində). dadlı. süycü. şirin.
dadlı, yeməli yemək incə yemək.
çox dadlı, yeməli nərsə: bal.- yeməli ot çeşiti: qaldırq

YEMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sucuq. ləziz.
içməli yeməl: aşrım. aşam ( < aşırmaq. aşamaq). aşlıq

YEMƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

almamaq. götürməmək. utmamaq. qəbul edməmək.
o ağır söz yeməz.
gözü yeməmək: gözü su içməmək. bir işin üstəsindən gələbildiyinə güvənməmək, inanmamaq

YEMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ac kişini qurd yeməz.
itə atsan yeməz: çox pis, dəğərsiz.
yer yeməz: yeğin yeğin: yeyin yeyin: tez tez: sürəkli.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin vurulan, döğülən nərsə. qaqlacan. qaqacan.
astarı var odundan, yiyər yeməz yoğunlar

YEMİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimi.
mənim yemik: kimi.
baş əmciyi

YEMİLLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənillik. əmillik.
yavaşlıq.
naşılıq

YEMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yemək). yem. yeməli.
bər. sonaç. nəticə.
qögət. meyvə. əkimin onüçlə igirmi üç arasında doğanların bürcü.
meyvə.- xiyar, qoğun kimi soyulub yeyilən nərsələr: soymandı.
sıxılmış yemiş suyu: sıxı. sıqı. sıqıntı. sıxıntı.
bərsiz ağac, baş əğməz.- bərsiz barsız karsız.
buda bizim bərimiz.
bayağı, çürük yemiş qurusu: qığ.- yemiş səbətlərinin dibinə başına qoyulan dal yapraqlar: ağızlıq

YEMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeməli. qaqa (cocuq dilində). dadlı. süycü. şirin.
baştın. meyvə.
(qurutmağ, dənəsin çıxarmağ üçün) açılmış, yarılmış yemiş: qaq. kav.
al qımızı nərsələr, yemişlər: qandağ.
çiğ, kal, körpə, xam, olmamış yemiş: qaqaçı.
qazıq yemiş: yerkökü. qırt qırt. qıt qıt. qızılot. qızılçökük. həvic.
yemiş yığmaq üçün sırıq ağac: qaray. qarac. qarağac.
kal yemiş: qabarqıc. qabartlaq.
qaraçalı tikəninin yemişi: qaqırdaq. qaqırlaq.
qarayemiş: qaramış:
qoyu qırmızı dallı, çiyələyə oxşar yemişli, qışın yapraqları tökülməyən ağac çeşiti.
qalın, sağlam ağaccıq. taflan.
qızılcıq böyüklüyündə, içi tüksü (tükə oxşar) qılçıqlı, yabangülü yemişi: qadıngöbəyi.
bal kərəsi yemiş kimi, ol qatı (qədər) sevindikki.- şam, çam yemişi: qadıq. qozalaq.
olqunlaşmağa, yetişməyə, pişməyə uz tutmuş yemiş: qızqar.
suyun çəkmiş, qurumsu yemiş: qaqlaq.
vuran vurmuş, vuranda yemiş.
alma, heyva kimi yemişlərin, yeyilməyən tuxumlu, bərk iç bölümü: içik. içələk > eşələk. eşək.
təbərzə, nobar yemiş yetiştirmək: çıtanlamaq. çıtanlatmaq. çağallamaq. çağaltamaq.- quruyemiş: yer yemiş. oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat, xırdavat yeməklər. kərəz > çərəz. dadlıq. qatış. qatıq. məzə. dilaltı. dişaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq.
yer yemiş: quruyemiş. oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat, xırdavat yeməklər. məzə. dilaltı. dişaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq. kərəz > çərəz. dadlıq. qatış. qatıq.- tək parça qapcıqlı yemiş: birçanaqlı. birçənəkli.- yemiş qurusu: qax. çiğ. çir.- yetişməmiş körpə yemiş: çağala. çağla.
çox yetişmiş dadlı yemişlərdən axan, süzən özü, şirəsi: bal.- incə yemiş qurusu: bastıq. qax.- quru yemiş: çərəz. acil.- ağacdan yemiş toplamaqda işlənən, ucu əğri soba, ağac: qarağı. gəlbəri.
birtakım böcəklərin bıraxdığı dadlı sıvıya yapışaraq, yapraq, yemişləri qara bənəklərlə qaplayan ilkəl göbələk: qara ballığ.
qarayemiş: şabalıt. kəstana.
noxuddan böyük yemişi yeyilən, çox sağlam odunlu ağac çeşiti: qaragöz.
badam kimi yemişlərin ləpələri, içi: ləpə. qoz. dənə. qanız. qanzı. qınzı. qınız.
bölünüb, dənəsi çıxarılıb, qurutulmuş yemişlərin yeyilən yapraqları, bölükləri: qanat.- günəşdə quyuqlaşmış üzüm, yemiş, nərsənin şirəsi, suyu: günbalı.
qışa, soyuğa, şaxdaya dayanıqlı yemiş: qarcıq yemiş.
quru yemiş: qax. qaqı.
tarlalarda bitən, pis qoxulu, yemişli ot: qarqabardağı.
yemiş daşımaq üçün, incə taxdadan düzəlmiş kiçik qutu: qalıcuq. çalıcuq. qutucıq.- yemiş qururdulan eyvana oxşar açığlıq: qaqlıq sərgik.
yemiş yetişər, yeyən yeyər.- yemişlərdə görünən göbələk kəsəl çeşiti: qaraləkə.
ağacı demə, yemişi de, üzünü demə, özünü de.
qan yemişi: içi qırmızı yemiş.
gəlinyemişi.
sarı güllü bitgi. papatya.
heyva ağacına oxşar bir ağac

YEMİŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alıç. qaradənə