Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YENİCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenilik

YENİÇƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənc əsgəri

YENİÇƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeni kələk, zorbalıqla bir nə yapmaq istəyən.
yeniçəri başçısının baş geyimi: qaplat.
yeniçəri ocağında özəl qol, sinif: qorcı. cübbəçi. cübbəli.
yeniçəri ocağında, doğançı kimi, əsgər cərgələrindən: turnaçı

YENİÇƏRİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

polis. qolluq. kələntəri. pasdarlıq. pasdarxana

YENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeniğ. yenik. yenişik. eniş. enişik.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;.
yeyilmiş.
oyuq.
yenğ. alçaq ürək.
bit yeniği: nərsənin anlaşılamayan, pozuq, çürük yanı. şübhəli, gizli əksiklik.
yeyik.
bit yeniği, yeyiği: şübhəli, gizli əksiklik

YENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenik. yengik. enik.
qoyu. olur. yol. yolağ. yöntəm. bağış. qolay. özür. geçit. keçit. keçər. geçər. buyruq. göstəriş. ərklik. onay. (təvafüq). mə;zuniyyət. ruxsət. izn. icazə. musidə. pərvanə.
çürük.
gözdə eyik (yaxcı), içdən yenik (çürük): qabadəri. qabapost. üzdən doluq, içdən pozuq. dolu qanlı, çürük canlı. papaqlı baş, içdən yaş. iri yarı olduğunda, cansız, sağlıqsız kimsə. duruşlu, içi boş kimsə.
enməli. yenməli. məfluc. paraliz. fələc oluş.
beldən enik qıçdan olar.
qoldan enik.
enməli. yenməli. məfluc. paraliz. fələc oluş.
beldən enik qıçdan olar.
qoldan enik.
bağlı. məsqut.
öryan. yıxıq. yıxnıq. yıxınıq. xaraba.
olay. vaqiə. hadisə.
yeni eniklər.
sav. xəbər.
enik yox.
dün enikləri.
tapıntı. ixtira;. kəşf.
bizim çağımız eniklər sürəsidir.
törə. adət. rəsm. ənənə.
alışlıq. öğrəncək. adət. e;tiyad. mö;tadlıq.
siqara əsgidən eniki var.
yeni. taza.
təbərzə. nobar.
düşük. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. əlil.
müti;. tabe;.
cinsi gücü olmayan. iğdiş.
yeni. doğma. yaratı. orijinal. bəddi.
yerik. dadıq. çaylıq. yumuq. umaq. umuq. əmik. obrıq. hoprıq. öprük. təmə;. tamah. yapas. qılas. atış. utuş. oduş. alşıq. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. qınıq. coşuq. yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. azman < acman. aclıq. göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. talvas. gərik. çəkiş. dalqıç. araş. arzıq. marağ. seviş. iştah. istək. əsmə. əsi. əslik. istəş. özənc. özəniş. islaq. islat. ıslaq. ıslat. qaplıca. qapcıq. həvəs.
yenğ. ürəyi alçaq. alçaq könül. engin ürək. comət. firutən.
müjdə. xoş xəbər

YENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenik. yenişik. enişik. yeniş. eniş. iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş.
eniləyiş. geriləyiş. çöküş. sınma. sınış. yıxış. yıxılış. yıxılma. şikəst. tükənmə. dinmə. sönmə.
yaxın arxadaş, dos. canciyər.
könül enişi: ürəyə yaxın biri.
yumşaq. həlim. ram. minək. üzüyola. taxımlı. qılıqlı. xoşqılıqlı. xoşqılqınıq. xulqlu. xuylu. xoşrəftar.
əğikboyun. boynuəğik. başəğən. buyruqsın. tanıqsın. qoybaş. izləyən. gəlici. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;.
könlüyenik: (
könlüyenik, yumuşaq, yoğuşlu, mütəvaze; xanım, qadın: qadıncağız. qadıncıq).- yenik könül: enik könül. yoşa könül. iğdik. ərigən. əricən. comərd

YENİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenik.
yeyik. yencik. yeyilmiş. zay. zədə. iz. ısırıq. ısırılmış.
sıçan güvə yeniyi: diş yeri.
yüngüllük. yenikçilik: yüngüllük. (yenikləşmək: yüngülləşmək).
yerik. enik. endik. alışqanlıq. xuy. adət. istək.
zanğ. qanun. yenikə uyqun: qanuna uyqun.
yenək. hazır. anığ.
ləkə. çürük.
gügə yeniyi: güvədən oluşan dəlik, iz.
yeğni. yüngül. sapaq. səpük. xəfif

YENİQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikinmək. yenkinmək. yenilmək. itirmək. yitirmək. qeyb edmək. sınmaq.
bu döğüşü kim yenəcək, bəlli deyil hələ

YENİQLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikləmə. yenikləyiş. yenikləyim. yenilmə. yeniliş. yenilim. enikləmə. enikləyiş. enikləyim.
çökünmə. çökünüş. çökünüm. çökmə. çöküş. çöküm. sınma. sınış. sınım. qaptırma. qaptırış. qaptırım.
boynuna alma. boynalma. boynalış. boynalım. boynanma. boyunlaşma. boyunlaşış. boyunlaşım. tanıma. tanış. tanım. iqrar e;tiraf.
boyun əğmə. diz çökmə. olcamışi. sınım. düşmə. təslim. uyma. müti;, təslim olma. bıraxma. qaptırı. inqiyad

YENİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

eniqləmək.
təqlid edmək.
müsəllət olmaq.
qızdırmaq

YENİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikləmək. enikləmək.
boyun olmaq. itaət edmək.
yenilmək. köçünmək. çökünmək. çökmək. boyunlaşmaq. boynalmaq. boynanmaq. boynuna almaq. boyun əğmək. sınmaq. qaptırmaq. tanımaq. e;tiraf edmək: iqrar edmək

YENİQLƏYİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikləyim. bax > yenikləmə

YENİQLƏYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikləyiş. bax > yenikləmə

YENİQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikli. yerikli. dadıqlı. qaraçıq. qapısıq. qaplıcıq. tamahlı. tamahkar. təmə;li. yapasıq. qılasıq. atışıq. utuşuq. oduşuq. alışlı. qızıqlı. qoruqlu. qızımlı. qısıqlı. qınıqlı. coşquq. yaxışıq. yanqısıq. azman < acman. aclıq. gözlü. acgözlü. tutuq. tutuqlu. tutalı. dalvalı. talvalı. gərikli. çəkişli. dalqıçıq. oburlu. hopurlu. öpürlü. yumuqlu. umuqlu. umaqlı. əmikli. araşıq. arzıqlı. marağlı. sevişli. iştahlı. istəkli. əsikli. istəşli. özənli. öznəşic. həvəsli. həvəskar

YENİQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeniklik. (hər nədə). eniklik. yepyenilik. yenibarılıq. nobarılıq. təbərzəlik. qarıqlıq. qaruqluq. qarıcılıq. ilkinilik. çağunluq. çağ öncülü

YENİQMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikmək. doğmaq. icad olmaq

YENİQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeniğu. doğmaq üzərə olan. zahı.
bu arvad yeniğu

YENİQÜRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenikürək. enikürək. yoşakönül. iğdik. ərigən. əricən. comərd

YENİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qəza

YENİLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tazalana.
arvad təğvim değilki ildən ilə yenilə

YENİLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaytalama. təkərləmə. yansımək. yinələmək.
tazalama (bazsazi). təcdid

YENİLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenələmə. genələmə. təkrarlama

YENİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanılamaq. yanğılamaq.
başın yandıru yanqıladı: yarasın yenidən tazaladı.
o donun yanqıladı: yenilədi.
yanığlamaq. olan şəyi yenidən göstərmək. tazalamaq.
dağ bu səsi yanqılasın: yeniləsin.
qulağım yanqılır: qulağım cingildir. qulağıma səs gəlir.
yanqılamaq. yankılamaq. yanqamaq. yenəmək. tazalamaq.
utğuzmaq. utuzmaq. utulmaq. itirmək. əlindən düşüşürmək, aldırmaq. qeyb edmək.
yeni, taza duruma salmaq. təcdid edmək.
bu paltarlarıvı yenilə bir.
tə;mir edmək. tərmim edmək.
.
bu yapını yeniləyib satmalı.
təkrarlamaq. kərələmək. kərətləmək.
bu pozqunluqlarızı bir daha yeniləməyin.
bir kərə söylədiyini, yeniləməyə gərək yox.
bid;ət gətirmək: sünnətdən qıraq. yeniləmək

YENİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ehya edmək. tazalamaq. təcdid edmək