Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YENTƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yentəkləmək.
sallanıb boşboşuna aylağ aylağ. avara avara gəzmək. salqarasamaq. sallanmaq. səndələmək. sarsılmaq. salsırmaq.
indəmək. endəmək. engirləmək. alçalmaq. azalmaq. yoxalmaq.
mal pulu itirib sonsuzlamaq. yazıqlanmaq. müflisləmək

YENTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

entəmək. kəmsitmə. kiçiltmə. alçaltma. əzmə. əzikləmə. düşürmə. yıpratma. basalama. pəsləmə. tərsləmə. qarabaxtama. qarayağtama. qaralama. xarlama. korlama. koralama. xorlama. üzərinə kül savırma, ələmə. izlal. zəlil edmə. zəlalətə salma, uğratma

YENTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyinti. azıq. rizq. tö;mə

YENTİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendik. endik.
buyurq. iradə. carbulcar. tələb. ayas. arzu. əriz. əriş. arzuman. arzı. özləm. iştiyaq. amac. iməc. umac ( < ummaq). bəllik. oxluq. əsmə. əsi. bulqa. bulqama. dilək. izələk. gözələk. hədəf. məqsəd. ərək. nişan. mənzur. axın. amac. iməc. qəsd. dilvas. ümid. arman. qaruq. murad. məqsud. çək. qanıl. yasa. təmənna. yaysa. qolax. yaxarış. yalvarış. istək. ərgi. irca;.
əlamət. arm. bəlgi. endik. nişan. bəlirti. çaqma. çaqmaca. işarə.bəlirti. im. iz. im. iz. əsər. yansı. yanıs. simgə. çantıq. çaltıq. çəntik. kəntik. kərtik. qantıq. kantıq. iz. im. um. imarə. bəlgilik. bilgilik. izək. izdək. izlək. ayıt. bəllik. işarət. əsər. endik. nişan. bəlgi. bəllik. endik. nişana. taxım. endik. nişan. sınırlada qoyulan nişan. yora. yorma

YENTİRƏVİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendirəvik. endirəvik. əndirəvik. endirəli. titrək. sarqaq. sallaq. endirəvik səslə: titrək səs

YENTİRİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendiriş. yeniliş. çevriliş. devriliş. çöküş. sınılış. altanış. düşüş. düşmə. yeniliş. salınış. yıxılış. əğiliş. əriliş. dönüş. çönüş. qovuluş. aşırış

YENTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendirmək. endirmək.
yeritmək. doğurtmaq. axıtmaq. yapmaq. uyqutmaq. qulutmaq. qılmaq. görmək. icra edmək.
yenmək. (yarışda) qamalamaq. qapalamaq. çapalamaq. altdamaq. sındırmaq. üstələmək. qələbə çalmaq

YENTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendirmək.yenciştirmək. yenğiştirmək. dizə köçürtmək. amana gətirmək. məğlub edmək

YENTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendirmək.
endirmək. yenmək. üstün gəlmək. qələbə çalmaq. yenğmək. utmaq. qazanmaq. oyunda. qələbə çalmaq.
qıtdırmaq. məğlub etdirmək.
təpələmək. təbələmək. təpəsindən vurub aşağlatmaq. əzmək. alçatmaq. təhqirləmək. topallamaq. toparlmaq. topa bağlamaq.
yenğmək. yenmək. sındırmaq. əndürmək. endürmək. əndər döndərmək. axdarışmaq.
onun evin yendürün

YENTİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendiz. endiz. indiz > hənuz.
(olumlu cümlədə). az öncə. daha indi. indicə. elə indi. taza yaza. yeni.
hənuz gəldim.
eşikdən hənuz dönmüşdü.
(olumsuz cümlədə). daha. hələ.
hənuz gəlmədi.
hənuz təprəşmədən

YENTÜN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yendün.
tərcih. səçim.
referans

YENTÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qələndər

YENÜL : Arin Turkish Etimology Dictionary

mutəvazı. alçaq könüllü.
yüngül.
içildi kamusu açıldı könül \\ çox ağır baş əsridi, oldu yenül (yüngül)

YENÜR BAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ged gedə ağılanan yara xəstəlik

YENÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yemək. yeyilən nərsə

YENYENİDƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenərin. qaytarın. dönərin. dönə dönə. qayta qayta. kərrən. təkərin. təkər təkər

YEP : Arin Turkish Etimology Dictionary

ip. yip. eyi. iyi. yaxcı. münasib. yoluna.
bacarıq. məharət.
yap: ip: sap

YEPLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ipləmək. yipləmək. eyiləmək. edqulamaq. eykulamaq. iyi, yaxcı yapmaq, görmək

YEPRƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

əktiv. fəal. bəcərikli. çalışqan

YEPRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeprik. yıpranmış. bükülmüş. ayrılmış. əyrilmiş. ərimiş

YEPYENİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

taptaza. qıcır qıcır.
hər nəyin qarıcı, ilkini, çağuncu, çağ öncülü, eniyi, yepini, yepyenisi, nobarı: qaruq. qarıq.
hər nəyin qarıcı, ilkini, çağuncu, çağ öncülü, eniyi, yepini, yepyenisi, nobarı: qaruq. qarıq

YEPYENİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(hər nədə). eniklik. yeniklik. yenibarılıq. nobarılıq. təbərzəlik. qarıqlıq. qaruqluq. qarıcılıq. ilkinilik. çağunluq. çağ öncülü

YER : Arin Turkish Etimology Dictionary

birdən olduğu yerə düşməyi anlatır: qarpadaq.
birin, nərsəni bir yerə sıxışdırmaq: qamamaq. qapamaq.
dalısı üsdə yerə düşmək: qanırılmaq. qayırılmaq.
güclü vuruqla (vurmaqla) yerə sərmək: iki səksən uzatmaq.
güclü vurqu ilə, boylu boyunca yerə sərilmək: iki səksən uzanmaq

YER : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ger}.
torpaq. ara. el.cer. orın. qıral. yurt (geniş yer. şəhər. kənd).
yer tutmaq: dura tutmaq.
yer vermək: barındırmaq. yerləşdirmək. barınaq: pənahqah.
yer yurd: barιş. otraq. dura. topraq.
yer evi: məxzən.
yer qarnı: qəbir. yer altı.
yer yerin:yer inyerin. yer yerindən. hər tərfdən yöndən. yerinə: ornuna.
yer qulağı yeddi qat: dünya yayıntı (şayiə) ilə doludur.
tapğιr. gəzək. kəz. kərə. səfər. yolam. durqun. göz. əl. çala. dönüm. atar. dəğişən. mərtəm. dəfə.
bir bütünlügü quran nərsələr. qurum. dəst. taxım:
iki qat paltar.- kitabın qatı: kitabı quran varaqlar.
pis. qara. səhv.
qatı gördüm: pis gördüm.
bərk. çox. örən. əkirt. bət. bətər. xan. ulu. uca. böyük.
sex. sıxa. sahə. bölüm: hançı qatda çalırşırsız.
oyanlıq. uğraş. iş. məşquliyət.
bir qat tapıb keçin.
heç kimsə qatsız olmasın.
sevgi. maraq. əmrək.
bu işdə sizin qatız nədir: marağız nədir. yasaq. doğru olmayan. suç. qaba. yazıq. əğri. yalın. yalnış. yaldız. yapay. taxma. düzmə. günah. engin. yaramaz. yergin. pozuq. bərə. turfa. saxta. pis. ( < > xəta. qəza).
qadan gəlsin mənə: günahın, ağrın mənim olsun.
( 1 < yat. yad. yatınmaq: yatırmaq.
< qay. qayt. qaytarmaq). qatın: yan. iç. qulluq. xidmət. hazır. anı. xatirə.
qatında tut: yadla. xatırla.
qatımda var: yadımdadı, xatirimdədir.
qatımda yox.
qatımdan çıxıb.
qatdan çıxart: unud.
qatına al: yadında saxla.
qatın yazı: xatirə dəfdəri.
qatındaş: abidə.
qat günü: qatın göünü: yad göünü: anma göünü günü.
qoca yaşlı. böyük. sayın. ər (arvada görə).
yer olsun: batsın.
bölgə. tay. or. yörə. ornaq. orun. özəl yer.
yir. topraq. arazi. yerüzü. dünya.
təxt. məkan. mənzil. məqam. duraq.
aymaq. tayfa.
orn. orun.
yey. yeğ. iyi.
ərsə.
otraq. səndəl.
iz. damağ. nişan.
bu yerləri silin.
yara bitər yeri qalar, otda sönər közü qalar.
ayağ yeri.
sığacaq yer.
otaqda yer qalmadı.
hoteldə yer yoxdu.
bir işə özəl ara.
əğləncə yeri.
bazar yeri.
barq. məskən. lağ. məkan.
lağ çağ: zəman o məkan.
oran. orna. dəfdər.
alçaq. topraq. ərz. zəmin.
azərbayxan toprağı.
rum toprağı.
topraq yiyəsi.
topraq. orun. məkan. məvqi. irbin. məkan. ev. qırşı. sahə.
< > yörə. döğrə. çevrə. mühit.
bu yerə: bu yörəyə.
bu yerə gəlmə.
bu yörə dolanma daha.
pozuq yörə.
yerüzü. topraq.
yer sağrısı: yerüzü. yer yayqısı.
yer qırtışı: yer üzü.
qumaşın, nərsənin üzü.
orun. yerləşən yer. sini. sını. sınır. sınğır. məkan.
cay. urın. urun. urın. orun. məqam. cayqah. məhəl. məkan.
qara. quri. quraq.
turuş. duruş. iskan. məkan. məskən. mə;va.
yer kökü:. sarı turma.
yer küy:. yer kov.- sulu yer: taxıl.
yer bə yer edmək: orundlamaq.
yer məqam yiyəsi: törəli. torunlu. örünqli.
yer almaq. yerləşmək. orik olmaq. oturmaq. ordu qurmaq. kəmp edmək.
yer almış: orutmuş. yerləşmiş.
haman yerdə: oşında. orada. həmana.
qorxulu, təhlükəli yer: xınc. qınc.
təkiz, təklənmiş, düz yer: ot bitməz, ova. qatır. qaq. təkir. taqır. qatı yer, topraq, bərk, sərt topraq.
yer alması.
oynaq yer: boğun. məfsəl.
yerinə gətirmək: əda; edmək ödəmək.- yerə oturmaq: aşağı köçmək.
kəndini yerə vurmaq: təpinib, çırpınıb döğünüb durmaq.
yer edmək: iz salmaq.
yağmır köynəyimə yer etdi.
günəş vurub qumaşa yer edib.
etgiləmək. tə;si salmaq. keçmək. müəssir olmaq.
yerə vurmaq:
düşürmək.
aldatıb dolandırmaq.
arxa yerə gəlmək:
yenilmək.
arxası üstə düşmək.
açıq yer: boş yer: boş məqam.
yerə atmaq: yabana atmaq. önəm verməmək.
yerə salmaq: rədd edmək.
yer edinmək: yer salmaq. alıb, ələ keçirib oturmaq.
yerə batmaq:
gömülmək. quylanmaq.
yox olmaq. ölmək.
izi sorağı kəsilmək.
yer bağırsağı: bitgi adı.
yerə baxar: sinsi. utancaq.
bir yerə gəlmək: toplanmaq.
yer bəğənmək: yer seçinmək.
yer bulmaq: yer tapmaq:
oturacaq yer tapmaq.
otaqda yer bulamadım.
bir iş, qulluq, məqam tapmaq.
bir yer tapdım, oda boş deyildir.
yerini bulmaq: işə bağlanmaq. icra olunmaq.
buyruğuz yerini bulsun diyə, bunu yapdım.
yer çamı: bir çalı çeşiti.
yer palıtı: bitgi çeşiti.
yer sarmaşığı: yerdə sürülən sarmaşıq.
yer sıçanı: köstəbək.
qara yer: qəbir. gor. sin.
yerində: uyğun. çağında. münasib. layiq.
yer dəğişmək: oynatmaq. hərəkətə gətirmək.
batılan yer. bataq. suya batan yer. çamur.
qara bataq: bataqlı topraq.
yeri qaplamaq. yeri səritmək: döşəmək. salmaq. təfriş edmək.
yeri qaplatmaq. yeri səritmək. döşəttirmək. saldırmaq. təfriş etdirmək.
bor yer: bur yer: şoraq yer. çoraq yer. bar. bur. bor. bora. düz, təkiz olmayan.
yer göçgəni: köstəbək.
çox qalabalıq yer: arı qoğanı.
yer tutmaq:
işə yaramaq.
bilgivi işə salsan, yaşamda yer tutarsan.
yer saxlamaq.
yerinə gemək: olunmaq. tutmaq.- baş tutmaq.
yer şəqayiqi:ayı qulağı.
daşlıq, çanqıllı yer: burtlaq.
düz yer: yazı ( < yazmaq. yaymaq). ova.
köklük yer: kökən. vətən. mənşə;.
kökündə böyümək: başqa yeri görməmək. dünyadan xəbərsiz olmaq.
oturulacaq yer: kürsi. ayağlıq. altlıq. qaidə.
dirək kürsisi.
duvar kürsisi.
qara yer: qara qızıl: qarmaq. topraq.- qışı çox olan yer: yapar. qış yapar: qışlaq.
qonaq yeri: ordu. qonaq.- quytu yer: qoltuq. qırax. kənar. bucaq. yan.- orası bir qoltuqdur: yan yerdir.
qoltuq devlətlər: qıraxda qalan devlətlər.
rəsmi yer: turluq. torluq. durluq. devlət yeri.
üyüq yer: qumluq (yer sulu, buna bənzər yerlərdə ayağ basıldığı zaman batıb, çıxarması qüç olan qumluq yer.
yerin qulağı var: ağızdan çıxan söz nə qədər də gizli olsa, duyulur.- yer topu: yer kürəsi.
dar yer: geniş olmayan.
dara gəldik.
qıraq yer: yabanı yer. dağ.
tutacaq yer: qulp. tutam. qəbzə.
yüksək yer: dağ. təpə.
isti yer: sıcaq.
sıcaqdan soyuğa çıxmaq.
yer sıçanı: köstəbək deyilən heyvan.
yerli yerində. sıralı. münasib yerində.- yerdə. {
qarada. quruda. bir nə döşəməksizin.
yerinə. isə.
qorxulu yuxu görməkdən isə, oyaq dur}.
yer altı: zerzəmi.
yer altı yol: tünel. yer altı sokaq.
yeri var: yönü bardı. uyqun. münasib.
yerəsinə yetdir: işi açmaq, həll edmək. işi düzgüncə yapmaq.
yer başı: dünya.
yox yerə: boşunaqqa. boşu boşuna.
yer baş: topraq qaplı çatı. topraq dam.
yer baş üy: topraq damlı ev.
yer tutmaq: yerləşmək. bəğimək.
düz yer: yasav.
sərin yer: avma. ağma. kölkəlik. sayvan.
sığ yer: sayı.
yer yer: oymat.
yerinə gətirmək: bacarmaq. qerçəkləşdirmək.
atqa yer saldım: atı yəhərlədim.
əğik düzük yer: qatlaş.
yer bilə tənq bolmaq: yerin dibinə geçmək.
yer calaqan, el aldaqan: kurnaz. açıxgöz.
yer çörtlənvüq: yer fıstığı.
yer yüzü: dünya.
yer ətək: dünyanın öbür ucu.
yer iyəsi: topraqların tanrısı.
yer qapmaq: ölmək.
yer qaltası kimi: alçaq. qısa boylu.
yer oyulqan: topraq çökməsi.
yer dibi bilə yürüqən: saman altında su yeridən. kurnaz. hiləkar.
yer tırnamaq: çarasizlıq içində qalmaq. nə yapacağını biləməmək.
yer uçqan: topraq qayması.
yer usta: topraq ölçüm işlərini yapan kimsə.
yer üy: qilər. məxzən.
yerə qaratmaq: utandırmaq. məhcub edmək.
yerə soqqanlay edmək: utandırmaq. məhcub edmək.
yerə tüşmək: gömülmək. toprağa verilmək.
yerni yuxasın qalının bilgən: ağıllı. görmüş geçirmiş. dünya görmüş

YER : Arin Turkish Etimology Dictionary

endik. nişan.
moqe;.
qona.
ülkə. ölkə. məmləkət.
meydan. aralıq.
duraq.məkan. məhəll. məqam.
el. bölgə. məntəqə.
(ambarlıq, tövləlik kimi nərsə üçün) bir yerdə damlığa ayrılmış yer: daldalıq. duldalıq. qarıqlıq. qaruqluq.
ağırlığı az, qapladığı yer geniş olan: qapaltı.- alverdə pul alınıb verilən yer: kasa. qapsa.
barmaqlıqla bölünmüş yer: kəpəz. qəfəs. qapas. kəvəs.
ayı gəpəzi.
quş gəpəzi.
bəlli olmayan yer, hara: durquzabad. durquzova. yalqızabad. yalqızova.
evdə, avluda (həyətdə), daldada, qırağda olan dam, yer: dulda. duldaq. dalda. daldağ. qoşağ. qoşlaq. (
(< qoşmaq. )
(< kav. kov).
günəş görməyən, almayan yer: qaluq. qalıq. qalmuq. qalmıq. qalmış. kavıq. kavuq. kavlıq. quzey. qazuy. qazuq. qazıq.
qayalıq aralarında qar yağış görməyən quytu, dərin yer: qaqma.
qayalıq yer: qaqma.- suların qaynaşıb axtığı daşlı yer: qaqraq.
uçurum, sarp qayalıq yerlər: qağşaq. qavşaq. qayşaq.
baş yer: yuxarı baş: törə: (- bir yerin ayrılmış olan törəsi, baş yeri, yuxarı başı: kəpəz. qəfəs. qapas.
şölən, toy quruldu, xanlar bəylər qapaza yerləşdilər.).- bir yerdə tikilib qalmaq: taxılmaq. qaqılmaq.
bir yerdə, açığlıqda ayrılmış bölüm: kəpəz. qəfəs. qapas.- cəhrədə məkiyin taxıldığı, saxlandığı yer. qapas. qapsa > qəfəsə. gəpəsə. qəfəs.
günə baxan yer: günəş alan yer. günəvər. güney. qaqlıq.
yer basmayıb yeyirən: quş ayaq.- yer yeməz: yeğin yeğin: yeyin yeyin: tez tez: sürəkli.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin vurulan, döğülən nərsə. qaqlacan. qaqacan.
yerə taxılan ağac: qadqıl. qaqqıl. sancaq.
bir işin yerin salmaq, gərəklərin döşəmək, donatmaq, hazırlamaq: işi pişirmək.- bir qapalı yerə ışıq alma üçün yapılan deşik, yencərə, yırcıra, pəncərə, yarıq, yırıq, cırıq, gözək: ışıqlıq. ışıqbaca.- bir yerdə, quruluş yerində qoyulan yüksək yer: kürsü qatba.
çox arxı, su yolu, nolu olan yer: qarıqlıq. qaruqluq.
çox gurultulu yer: it dərnəyi.
dar, qorxunc, xətərli yer: qapanca. qapan. qanşaq. qınşaq.- dışarla bağlantısı olmayan yer: qapalı bölgə.
hər istəyənin gəldiyi, qonaq olduğu yer: qapısı açıq.
tikənlik, otluq yer: kavqazlıq.
bir yerə çox gedib gəlmək: qapısını aşındırmaq.
öncədən bəlirmiş görüş yeri, çağı: qarar. qərar. qarul.
qaşıq yeri: qaşıqlağı: qaşıqla. qaşıqlama. qaşıqlıq.
dağdaşda çətin, gücün, dar xətərli yerlər: qapanca. qapan.
dalda yer: gizli yer.
iki könül bir olsa, tez tapar, dalda yeri.
daşlı qayalı, qazamatlı, uçurumlu, çuxurlu yer: qınara. qanara. qanaralıq. qınaralıq.- qonaqlama, düşmə yeri: qonaq böyük ordu. kəmp.
nərsənin bol olduğu yer. qan. xan. kan. qaynaq. ocaq.- iyilik, uğur kanı.
bilim kanı.
saxlanan yer: saxlo. saxlu. bank.
bir yerdə, evdə yaşamaq üçün gərəkli nərsələrin topu, hammısı: qalartı. qoşu.- bir yeri genişlətmək üçün, yanındakı tikəni ona qatmaq işi: çaluq. çalıq.- qalır yeri yox: geri qalmaz, bənzər.- yumşaq, boş yeri bərkitmək üçün, üstündə gəzdirilən enli, yuvarlaq (ustuvanə biçimli) təkər: < qaldaban < çaldaban > qəltəban (fars).- daş, taxdayla yasalı yer: qaldırım. döşəmə.
nərsəni eşələyib yer açmaq: biçmək yonmaq. yontmaq. yontamaq. qəttələmək. kərttələmək. kərtləmək. qartlamaq.- olduğu, bulunduğu durumdan, yerdən ayrılmaq üzrə olan, ayrılmaq istəyən: üznükçü. üzünçü. qaçıcı.- yasa dışı bir yerə mal soxub, çıxaran: qaçaqçı.- yerdən yerə mal qaçırıb, satan: qaçaqçı.- ovçuların, içinə girib, pusu qurduqları ağaclıq yer: pusqu. kafa < qapa.- daşlı çanğıllı yer: qaroc. qıroc.
daşlı çuxurlü yer, tarla: kavsaq. qarsaq.- əkilməmiş sürülməmiş, daş çanğıllı yer: qabanlıq.- hərgələ, sanasız sayasız, kimkiməlik, başsız ayaqsız, buzlaq duzlaq, hesab kitabsız durum, yer: qabanlıq. kimin könlü buz istər, kimin könlü duz istəlik.
geçit verməyən dik sarp, uçurumlu, qayalıq, kötü yol, yer: qapan. qaban. qabalaq.
yer yer qabarcıqlar olmaq: qabar qabar olmaq.- geri qaradır qara, dönmə geri, keçmişin, sözdə yoxdu yeri.
gəlinin düşən yeri, gəlin olsun.
gəlin düşən yeri, gəlin olmalıdı.
gizlinpac oyununda, qurdun, əbənin durduğu yer: qala. gizildək.
gözdən düşüb, ürəkdə yer axdarır.
qeçit yeri: yol boyu. yol üstü.
yerdə yox çəkim, al almanı, səndə var çəkim, qapır almanı.
aşı isdi, yeri yasdı (yasdı: rahat.).
yağışdan qaçan yerin itirər, yersiz hürən, çətin gətirər. (çətin: çətinlik. koraz. güclük.).
yerkökün çıxartsan, yer nəyin üstə dayanar.
görüş yeri, evi: qortuq qoltuq.
yer yurd: ocaq bucaq.
gəminin yol ara sığındığı, barındığı yer: iskilə. qısqıla. bəndər.
ıssız yer:ısık. isik. çuxurluq.
gənəlliklə bir yerdən nərsə alıb vermək üçün açılan, yasanan baca: qanaqıl. çanaqıl.
gişə çanaqılı.- heç sürülməmiş yer: qarayazı.
qara yer:
gömüt. sin. qəbir.
topraq. yer üzü. dünya.
qarayer: yeraltı. kav. gəv. kəvət. zerzəmi.
orman içində, bayırda yamaclarda, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ, quytu yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. örtülü yer.
örtülü yer: qara iyrək, əğrək, əyrək, evrək, evlək. orman içində, bayırda yamaclarda, poyraz, qarayel tutmayan, qoyunların barındığı quylağ, quytu yer.
maldavarın gizli olaraq yüksək dəğərlə satılması, satılan yer: qara bazarı. (maldavar: mal o məta;. cins. kala).
sulaq yerlərdə, bulağ qıraqlarında yetişən ot: qazayağı.
susuz yerlərdə yetişib, yeyilən ot: qaravruq.
şeh yerlərdə bitən çiçəksiz bitgilər: qara yosunları.
yer altınıda bilmək, üstünüdə: çox bilmək.
yer qoşunu, ordusu: qaragüc.
nərsəni uzatmaq, bir yerə yapışdırma üçün çaxılan, taxılan uzatma: qarataxın. qaraçağın.
su çıxan yer, göz: qaragöz.
yaban həvic, yerkökü: qarakavza. qarakavaz.
yer yer su dolu çöküntülər: qaragöz.
idarə, məçid kimi böyük gənəl yerlədə, su, arınlıq, təmizlik işləri, gərəcləri üçün ayrılan yer, otaq, bölmə: qantıl. qantın. qantam. qantama. qatma. abdarxana.
ıssız, boş yer: qarqa səkməz: qarqa uçmaz.
iş kişilərinə, adamlarına özgü yer: işlik orun. bizinis kiləs.
özgü yer: məxsus yer.- iş yeri işyer: işyeri. işlik. işlətmə. çalışdırmakarqah. atolyə. ustaxana. e;malatxana.
işləri yerinə gedmək: işi olmaq. doğrulmaq. çözülmək.
soruları, çətinlikləri çözülmək, doğrulmaq:
çox gözlədikdə, sonunda işimiz oldü, doğruldu.
kiçi yapılı, sərt, quraq yerlərə dayanıqlı sığır türü: qarasıqır.
qar, yağış, gündən qorunma üçün quytu yer: qaraltı. kölgəlik. qaçına. qaçınıq. barınaq. barnaq. tənəkə. pənahqah.
qarayer: yer altı. yeraltı.
qayalıq, daşlıq yer: qartlan. qaytal. qaytalan. qayalıq, daşlıq yer.
saxlanılacaq yer: qaraltı. sipər. savur.
saxsı qapaq çatıların üstünə çıxılmağ üçün qoyulan ayaqlıq yer: qarıqlıq. qarqlıq.
səpici (aşçı: dəriçi. dəbbağ). sevdiyi dəriyi yerdən yerə endirər. (çırpır).
suyun birikdiyi yer: qaralıq oluğu.
uca yer: ucut. ucuv. ovc.
ürəyində yer almaq, açmaq: saqqızın oğurlamaq. ışığın oğurlamaq.
üstü örtük yer, nərsə: qamara. qapara.
yel öylə əsə, dəvə göydə gəzə, vay yerdəki keçinin halına.
yer yuvarını iki əşit, bərabər uzaqlığa bölən cızıq, xətt: ustuva xətti. ortacıq. ekvator.
yerə yayılan samaşıq çeşiti: qarqayamşağı.
yerinə gətirmək: yeritmək. qılmaq. görmək.- yoğun olan iş yeri: işocağı. iş mərkəzi.
yox yerə: istərsizcə.
yox yerə, icabsızca, vacibsiz xərclədik. istərsizcə paraları uçurduq.
yaxın yer: görülə bilən göz önü.
çox günəş alan yer: günəç.
yerin, günəşə ən yaxın yeri: günbəri.
yer dəğişmək: keçinmək. daşınmaq.
bəklənmədik, gözlənmədik yerdən gəlmək, çatmaq: yox yerdən tapılmaq. göydən düşmək. göydən sələylə enmək.- bir iş üçün ayrılmış yer: ev.
yazı evi.
iş evi.
incəsənət evi.
dolma yerdə yapı salınmaz: (doldurulmuş. içini doldurmaqla, içinə tökməklə yapılan yerdə).
gəzinti yeri: yolağ. qolağ. park.
yer altı oyuğu: daluz. dəhliz. yolağ. qolağ. tünel.
düzcə yer: düzək. hamar. bir sayaq. təkiz. düz. təknəsəq. yəknəsəq. təkdüzə. yeksan.- el bəğənməzsə, yer bəğənsin: gözdən düşüncə, ölmək yeğ (iyidir).
yerin doldurma: qarşılama. dəngləmə. onarı. təlafi.
bu itgiləri necə dəhliyəcəyiz, qarşılayacağıq.
əkin əkim yapılan yer: əkəlgə. əkənək. tarla. zəmi. məzrəə.
ıslaq yer: sulu topraq.
qaynaq, bulaqlı yer: qaysar.
qutsal yer: təkyə. hörəkə. hörək. örək. örəkə. ziyarətqah.- quytu, kovtu yer: çuxur. batıq.
yaşamında yer almaq: yaşamına girmək. yaşamının bir böləyi olmaq.
yaşamında yer almaq: yaşamına girmək. yaşamının bir böləyi olmaq.
yer dəğişmə: köçüm.
sürəkli yer dəğişmək: köçəbələşmək. bir yerdə duraq tapmamaq.- yerbasar: əğəcən. iğəcən. iyəcən. yiyəcən. birinin yerin tutan. canişin. xəlifə.
dinlənmə yeri: qurna. istirahətqah.
qazılmış yer: qazlıq. qazlaq. govur. gavır. çuxur.
bu yer: bura ( < buara). burası.
arac, yapzal, əbzar qoyulan qutu, yer. yapdilab. yapdolab.- bu yer: bura ( < buara). burası.
bir yerdə, sözdə, işdə dayanamamaq, duramamaq: tikiş tudduramamaq.
oyuq yer: deşik. eşik.
giriş yeri: eşik. deşik.
yer yetəsiz: (
çaşıb, başın (ağlın) itirib, yer yetəsiz, qabaca, yöndəmsiz davranmaq: eşşəkləşmək. eşşəklənmək. daşaqlanmaq. dışaqlanmaq).
ev yapılacaq böyüklükdə, olan yer: evlək.
yer ölçüsü olan
dönümün; dörddə biri: evlək.- dar, sıxışıq, sıxıntı verən yer: qıyındaraq. qıyındara. qındaraq. qındara.- əni boyu qırx arşın olan topraq, yer: dönüş. dönüm.
iki dönümlük yer sürdüm.
(tiyatr).
səhnə yeri, mətni, zəminəsi: don.
içərilik, daldalıq, qıraqlıqda duran, qalmış yer, sığıncaq: çəkməcə. xəlvətgək.- qarmaqarışıq yer: cüyüt çarşısı, bazarı.
quru, susuz, verimsiz yer: çoraq. şoraq.- olduğu yerdən uzaqlatmaq: azıtmaq.- əğimli, əğinik, əğik, yatıq, meyilli yer: badal.
yer yer qaraya çalan qır at donu: bağlaqırı > paxlaqırı.- yer yer: yer bə yer. oyan buyan.
örtülü yer: toxurcun ( < toxumaq).
qapalı yer: dam altı.
arı kimi əri olanın, dağcan yeri olar.- ayaq alıtı yer: ayaq basılacaq yer: ayaqlıq.
baş yer: törə. sədr. baş köşə, quşə.- bayramyeri: əğləncəli, şən yer.
dağ başına yüksələn yer: yamac. bağır. bayır.
beşibiryerdə: beşibirlik. beşibirarada.
bir araya, bir yerə gəlmə: aralaşma. yığışma. yığılma. yığnaq. toplanma. birikmə. təcəmmö;.
bir araya, bir yerə gəlmək: aralaşmaq. yığışmaq. yığılmaq. yığnaqlanmaq. toplanmaq. birikmək. təcəmmö; edmək.- bir araya, bir yerə gətirtmək: aralaştırmaq. yığmaq. yığışdırmaq. toplamaq. birikdirmək. cəmləmək.- biryerdə: bir arada.
bir yerə ısınmaq: iyicə yerləşmək.- boş yerə: boşu boşuna: gərəksizcə. lizumsuz.
çamırlı, palçıqlı yer: batağlıq. sapal. sapıl.çəpəl. çapal. çapıl.- çanğıllı yer çağıldaq: çanğıldaq.
çoraq, verimsiz yer: bor. boraq.- dağ ardında olsun, yer alta olmasın: öıməsində, uzaqda, ulaşılmaz yerdə olsun.
düz yer: hamar. yaylım. düzəngah.
qara yer: sın. qəbir.
qayğan yer: qayma. züvgən.- qırax, yan yer: künc. qoltuq.
qorunaqlı yer: qoruqan. qala. istihkam. estehkam.
öz mühitin, yerin sevən: bölgəçi.
uca yer: qopa. təpə. yuxqar.
verimli yer:özlü topraq.
yatmaq yeri: yataq.
yer almaq: geçmək. qatılmaq. daxil olmaq. sıraya keçmək.
bu işə keçməyin.
yer almaq: girmək.
nə üçün onun adı kitaba girdi.
yer edinmək: oturmaq.- yer edinmək: yer tutmaq: qonmaq.- yer kürəsi: yerüzü. dünya. çevrən. evrən.- yer ölçmək üçün düğünlü ip: gəz ( < kər: kəs).- yer yemiş: quruyemiş. oğnaq, ufaq təfəq, xıdavat, xırdavat yeməklər. məzə. dilaltı. dişaltı. dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq. kərəz > çərəz. dadlıq. qatış. qatıq.
yer yer: yer bə yer: buradan oraya. köy köy.
yer yiyəsi: qonağanğ. malik.
yer yurd: ev eşik.
yerində, sözündə durmaq: dirəşmək. bərkinmək. bəkinişmək. bərkinişmək. bəgginişmək. üstələmək. israr edmək. sabit durmaq.- yerli yerində: adlı sanlı.
yerli yersiz: çağlı çağsız.
yoxyerə: boşuna. boşunaq. boşquna. havayı. havasına.
yer alan: bulunan. mündəric.
yer almaq: dərc olmaq.
ara yer: ortalıq.
ara yerdən qaldırmaq: ortadan qaldırmaq.- gərəksiz yerə: oturduğu yerdə: durub dururkən. yersiz. nədənsiz. gərəkməzin.
basamağsız, pilləkansız yer: dabandaş. dabanış. dalağış. dalağdaş. düzayaq. yerdəş. yerüs. yerüz. həmkəf.- düzcə yer: düzək. hamar.
əğləşmə, oturma, dayanma yeri: bəklək bərklək əklək.
hamar, düz yer, yol, nərsə: atar tutarsız. düzayaq.
qapalı yerləri havalandırmaq üçün qoyulan yelçək, yel çəkən, somuran fırıldaq. xəfəkeş.- yer çəkimi yönündə: düşəy. çəkiləy. şaquli. düşümünə. dik. əmudi.- yer yer əğilmiş: düzgün olmayan. yamrı yumru. kəc məc. əğri büğrü. qant qunt. qantın quntun. qayta quyta. qanqal.
yox yerə imalə eləmə: düğün aşı kimi mənə bağlanma.
başı yerdə: düşgünbaş. yarıqbaş.
bir çevrə, qurum, cərəyan içində, nərsənin yer dəğişimi. dolaşım.- bir yerdə dinc duranmayan: türmə qaçqını.- olduğu yerdə dinc olanmayan: türmə qaçqını.- bir yerə yığıb dağıtmaq: aşlayıb açlamaq: aşlayıb daşlamaq.- dişləmə izi, yeri: qapıq. ısırıq. çeğnik.
əlin yerdə, gözün gündə olsun, əkib biç, yeyib sik.
gəzmə yeri: park. gəzinti. dolanca.
qara yer: gömək. gömük. gömüt. gömgən. basıq. dalıq. sın. sin. qəbir. məzar. türbə. daxma. damğa < tuqma. dinləlik. dinlənik. gor ( < kovr).- yerə girəsi!: batası!. gömüləsi!.- yerə quylanan dəğərli nərsələri araştıran: gömüçü. göməçi. gömən. göməyən. təpnəçi. dəfinəçi. gömləyən.- qılınc çəkib baş alır, arşın çəkib bez alır, yorulduysa yer alır.
qonaqlara ayrılmış yer, otaq sağuqluq. səlamlıq. hörəklik. örəklik. tənəbi.- yer yörüngəsinin, gündən ən uzaq yeri: günötə.
yox yerə: heç heçinə. boşuna.
yox yerə: heç yoxdan. nədənsizcə. səbəbsiz yerə.
səbəbsiz yerə: heç yoxdan. nədənsizcə. yox yerə.
çox incə, dar yer: iğnə dəliyi: iğnə yurdu: iğnə yuvası.
üz verisən astar istir, yer salısan yatmaq.
yuxarı görə enişli yer: yensə yengsə > ənsə. yerin:
yerin salmaq. yer eləmək. daşın almaq.
ivinti yeri: axar suların iti, çalaq axan yeri