Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YERİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yürümək.
ayaqlamaq.
ilərləmək. atdım atmaq.
çapmaq. qaqmaq.
ayaqyalın yerə basmaq, yerimək: kavlanmaq.
çağışaraq yerimək: çalqışaraq yerimək: çalxanaraq yerimək: əsə əsə yerimək: əsrə əsrə yerimək: əsərək, əsriyərək yerimək: sağa sola sallanaraq yerimək.
çalaman, salaman yerimək: calana calana, çalğana çalğana, sallana sallana, nazla çalımla, xuraman yerimək.
dağ yeriməzsə, kişi yerir: qarşı yöndən sonuc alınmayıb, səs çıxmasada, kişi olan, özü işə girir.
dalqa yerimək: fırtına qopmaq. iticə bulanıb, burulmaq.
dizi dizi, əlləri üsdə yerimək: əməkləmək. iməkləmək.
iki yana sallanaraq yerimə: apul apul.
kiçik uşağın yeriməyə başlaması: adaqlamaq.
qalxıb gəlmək, yerimək: durugəlmək.- qırcana qırcana, qırışa qırışa, sallana sallana, qırr fırrnan yerimək: süzülmək.- qırcın hırcın, nazlın salınan, sallanan, əğilib büzülüb yeriyən: çalış. çapış. çağış.- səkrək, topalaq yerimək: axsamaq.
sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək: borusu ötmək.
yerimağın çaşmaq: ayaqları dolaşmaq.
yıxıla yıxıla yeriyən: sallax. alqın.
əsə əsə, titrəyə titrəyə yerimək: qayğıldamaq. yayğıldamaq. cayğıldamaq.
izindən yerimək, gedmək: birinin başladığı işi iz bə iz sürdürmək.
sallana sallana, qıra qıra, qırcana qırcana, nazla dolu yerimək: qıraman > xoraman. qıram qıram > xoram xoram.
tək ayaq üsdə yerimək: naqqışlı gedmək. qaraquca.
yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol: yaylıq. yayalıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
yol yeriməklə, borc ödəməklə, pul sərpəməklə, yaş yaşamaqla tükənir.
uzun sürə yerimək: yol təpmək. yol döğmək. yol eşmək

YERİMƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalma. keçməmə. gedməmə. işləməmə. çalışmama

YERİMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

etgisiz. əsərsiz.
geçməz. işləmiyən. rayic olmayan. yerimiyən

YERİMİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

geçməz. işləmiyən. rayic olmayan

YERİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urn. urun. bədəl. əvəz.
onun urnuna: onun yerinə.
yaş uringə, gözümdən axar qan.
börk üringə, başə qomuş tac.
yerdə. isə.
qorxulu yuxu görməkdən isə, oyaq dur

YERİNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğərinə. dərəginə. bədəlinə. əvəzinə.
düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq: qonulamaq. qoyutmaq.- işi yerinə qoymaq: biçiminə qoymaq: qaqlamaq. haqlamaq.qadaqlamaq. qaqatlamaq. yaxlamaq.- kişi başında (insan başında) pipik yerinə uzaran, ayrılan saç: kakil. < qaqıl. pərçəm.- yerinə gətirmə:
adı olmasına qarşılıq (rəğmən) görəvini, etginliyini yerinə gətirməyən. sözün edib, işdə, ıs izi bulunlmamaq: adı var özü yox.
göz yaşı dərildi, gül yerinə.
paltarda düğmə, giltə yerinə tikilən qarmaqcıq: geçirtmə. çalkeçit. salkeçit

YERİNİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerinik. yernik. təəsüf

YERİNİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

durağan. üşəngəç. bəğənməz. müşqülpəsənt

YERİNQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeringən. çox üzülən. kədərlənən. darıxan

YERİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əzinmə. sürkünmə. üzülmə. götünmə. kötülənmə. pəsəlmə. pəsənləmə. pisəlmə. pəslənmə. yozlaşma. pozlaşma. yıxılma. batma. bataqsama. nizul. zəval. inhitat

YERİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

boşuqmaq. peşman olmaq. təəsüflənmək.
yernəmək. iqrənmək. tiksinmək.
tizik yerinmək: tələsmək. qoşılmaq. qaçınmaq. ivilmək. çaqqanmaq. çaqlanmaq.
böylə qoşılmaz.
qoşılmağında çəki, həddi var.
üzülmək. darığmaq. peşman olmaq.
yerinə yerinə geri döndü.
keçmişivə yerinməqil.
uşaq üçün yerinib sevinməkdə, sənin üçündü.
gələcək üçün nə yerin nə gönən (gevən. sevin).
qocalığda yoxsulluqdan kim yerinməz.
yerinib öğüşüb ağlaşdılar.
kişi yoxluğdan yerinməsin, ki olur çox görünəndən görünməzin.
zamanıdır əgər bəylər yerinə \\ ki bağlandı eşşəklər at yerinə.
yerətmək. təmbəllik edmək.
yeyəcək. tuqşə. tuşə. azuq

YERİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

peşmanlamaq. təəssüflənmək.
yenilmək. qapdırmaq. məğlub olmaq. utuzmaq.
yanığsınmaq. yazıqsınmaq. yaxınmaq. yanmaq. incinmək. acınmaq. azarlanmaq. üzünmək. üznülmək. üzülmək. hayıfsınmaq. heyifinmək. əsəflənmək. təəssüflənmək

YERİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerində. iyi. yetərli. uyqun.
bir yerdə, quruluş yerində qoyulan yüksək yer: kürsü qatba.
sağlığı yerində: qanlı canlı. sağasağlam

YERİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerində.
əlverişli. uyqun. uyuşlu. uyşuqlu. yaraşır. yarayışlı. şəkilli. biçimli. sanalı. sayalı. hesablı. müsaid. münasib. müvafiq. mutabiq.
sıralı. çağında. uyqun. uyuşlu. uyşuqlu. tutarlı. münasib.
coşqunluqdan, coşuqluqdan, həyəcandan yerində duramamaq: qabına sığmama: könlü içinə sığmamaq: içi dəriyə sığmamaq: dözümsüzlük edmək

YERİNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerində.
onat. uyqun. onat. doğru. ödgür. olqun. yetərli. vaxtında.
orunlu. münasib. uyqun.
yerində durmayan: aylanıvçı. çox qəzən. aylanıvıq: sərsəri. avara. qəzməyi səvən

YERİNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

işi yerindən qoparıb çözməsinə qızqınlıqla, köklü davranmaq: işə balta ilə girişmək.
şehdən, istidən yerindən qalxmaq, qurtulmaq.
kir qabardı.
mizin qaplaması (üzü) qabardı

YERİNTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerindən.- yerindən duran çəkir çəkisin: çıxarır hökmün. özbaşnalıq. qarnışlıq. hərc mərc. anarşi

YERİNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerindirmək. üzmək. məhrum edmək. darığdırmaq sağın bir ürəyi yerindirmə. tanrım səni yerindirməsin

YERİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

etgili. müəssir.
yeritlığa girmək: müəssir, nafiz olmaq.
cari.
etgin. etgən. təpgili. geçgin. keçgin. toxunaqlı. acı. üzücü. çarpıcı. kəsgin. birəbir. dəlici. dələcən. deşgən. deşən. deşginli. deşinli. deşirli. deşgirli. izgili. müəssir. tə;sirli. amil. əktiv. nifuzlu.
yeriyən. yürüklü. keçər. geçər. keçərli. geçərli. rəvan

YERİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerür. çalıq. çapuq. iti. səriən

YERİRLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerirlik.nafiz. rariclik.
yerirlik sürəsi: əsərli, raric olmaq dövrəsi

YERİRLİQTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerirlikdə.nafizlikdə. rariclikdə

YERİRSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürümsüz. keçərsiz. geçərsiz. dəğərsiz. geçimsiz. keçimsiz. geçişsiz. geçməz. rivacsız

YERİSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

özəl yeri.
hər nəyin yerisi var, hər yolun yerişi var, hər nə yapdın gerisi var, hər nə çapın, geyişi var. (ırmaq keçilirkən, at dəğişdirilməz).- at yerişi çeşiti: qaraəşgin.
qara yeriş: qarayış. minicini sarsıtan, sallantılı at yerişi.
hər nəyin yerisi var, hər yolun yerişi var, hər nə yapdın gerisi var, hər nə çapın, geyişi var. (ırmaq keçilirkən, at dəğişdirilməz).- qapaqar yeriş: çapqın. çalamıt.
qarqa yerişi: çöməlib qoş ayaqla sıçrayaraq yapılan yeriyiş.
orta yeriş: ortalıq yeriş: orta yerim: insaf

YERİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çalışma. işləmə.
maşının yerişi.
rəfdar. yürüş. yürüyüş. yeriyiş.
yeriş duruş: cürüm türüm. qιlιq
yoruq. qılıq. xuy.
ornuna. yerinə.
yerli.
yürüş. qılıq. davranış. xuy. rəftar.
yeyik. gediş. gəriş. istəş.
yerli