Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YERİTQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeritgən. yeritən. yeritici. geçirgən. geçirən. geçirici. sızdıran. sızdırıcı. sızıtan. süzdürən. süzdürücü. süzürgən. süzürtgən. sürən. sürəgən. sürügən. sərən. sərəgən. əsirtgən. əsdirən. əsirdən. aşdıran. aşdırqan. aşdırıcı. daşıran. daşırdan. daşırqan. dəğirən dəğirgən. dəğirici. sağıran. sağırqan. sağırıcı. sürütən. sürütgən. sürütücü. axıtan. axıtqan. axıtıcı. əkidən. götürən. götürgən. götürcü. çatdıran. çatdırqan. çatdırıcı. köçürən. köçürgən. köçürücü. içən. içəgən. çəkici. çəkən. çəkirgən. hopan. cəzzab. cazib

YERİTMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeriti. yeritiş. yeritim.
yönəti. yönətim. yönətmə. güdüm. idarə. dolandırı. dolandırım. dolandırma.
icra edmə.
yeritmə ərki: icra quvvəti.
yeritmə yetgisi: icra səlahiyyəti.
icrayi.
devlətin ən yüksək yeritmə orqanı: baxanlar qurulu. kabinə. heyə’ti vükəla.
axıtma. icra.
idarə edmə.
aparma. aparış. aparım. ilətmə. ilətiş. ilətim. qılavuzlıq. başçılıq. boyratış. boyratım. boyratma. götürmə. götürüm. götürüş.öndərlik. rəhbərlik

YERİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerinə gətirmək. qılmaq. görmək.
icra edmək.
idarə edmək.
yönətmək. dolandırmaq. idarə edmək.
buyruq yeritmək, dinlətmək: geçirmək.
söz keçirmək.- işini yeritmək: bez toxumaq.
bir işi dolandırmaq, yeritmək, idarə edmək. evirib çevirmək.
çalmaq. qanatlandırmaq.
endirmək. yendirmək. doğurtmaq. axıtmaq. yapmaq. uyqutmaq. qulutmaq. qılmaq. görmək. icra edmək.
geçirmək. çapıtmaq ( ç s ) saplatmaq. ötdürmək. ütkəzmək. ötkəzmək. sürdürmək. dinlətmək.
söz geçirmək.
ilətmək.
edinmiş bilgiləri yaşama ilətmək: bağlamaq. yaşama yeritmək.
işlətmək. icra edmək.
baş yeritmək: baş, kəllə, ağıl işlətmək.
yapmaq. uyqulamaq. uyqulatmaq. icra edmək.
gəmisin yeritmək: işlərin, güclüklərə qarşı sürüb ilərləmək, yerinə qoymaq

YERİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərpa edmək. qurmaq.
sürmək. iləri götürmək.
araba sürmək. sapan sürmək.
cüt sürmək.
yerləşdirmək.icazə vermək. sunmaq. təqdim edmək. gətirmək. yollamaq. yemək gətirdilər. şarab yeritdilər.
gəmi yeridən ırmaqlar.
yorıtmaq. yürütmək. yoğurtmaq. açmaq. sürtmək. sürdürmək.
ot onun qarnın yertdi: yorıdı.
yürgüzmək. yürütmək. yolaşmaq. yolsamaq. yola salmaq. salı vermək. göndərmək. təşyi; edmək.
tizik yeritmək: ivdirmək.tələsik çatdırmaq. qoşdırmaq

YERİTMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeritici. yönətmən. yönətici. güdümçu. idarəçi. ağaçı

YERİTMƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeriticilik. yönətmənlik. yönəticilik. güdümçuluk. idarəçilik. ağaçılıq

YERİTSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

icazəsiz

YERİYƏMİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayaqsız

YERİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

atımlı. attım atan. ilərləyən

YERİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yürüyən.
yerir. keçər. geçər. keçərli. geçərli. rəvan. rayic.
gedən.
orta hızlı, yavaş, gen adımla yeriyən at: qara əşgin.
yalnız başına yeriyən, ilərləyən: qapaduyuq. qapantuq. qapatuq. qapabaş. qapanbaş. qapanca. kəllə şəqq. inad

YERİYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çöməlib qoş ayaqla sıçrayaraq yapılan yeriyiş: qarqa yerişi

YERİYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

davranış. basıl. basıq. axıl. hərəkət. gedişat. gediş. rəftar. yörüm durum. qılıq yoruq.
yürüv. yürüş

YERQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerk. qızılağaç

YERQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxalamaq. yerxamaq. yelxalamaq. yelxamaq. yalxamaq. çalxalamaq. çalxamaq.
sallamaq ırqalamaq. yırqalamaq. sarsıtmaq. təprətmək. dəbətmək. tirtirətmək. titrətmək. oynatmaq. qımıldatmaq.
yıxamaq. yılxamaq. sudan keçirib arıtlamaq, təmizləmək

YERQALANDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxalandırmaq. yelxalandırmaq. çalxalandırmaq. yırqalandırmaq. yırqandırmaq. ırqandırmaq. ırqalandırmaq. təprəndirmək. dəbəşdirmək. sallandırmaq. sarsındırmaq. tirtirətmək. titrətmək. oynatmaq. qımıldatmaq

YERQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxalanmaq. yelxalanmaq. çalxalanmaq. ırqalanmaq. yırqalanmaq. ırqanmaq. yırqanmaq. təprənmək. dəbəşmək. sallanmaq. sarsınmaq. tirtirənmək. titrənmək. oynanmaq. qımıldanmaq

YERQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxalanmaq. (1 < yarqanmaq: açılmaq. 1 < yığınmaq: çəkilmək). parçalayıb açmaq. yuğub kirdən arıtlamaq.
çəkinmək. pərhiz edmək.
günahdan yığnalmaq: yırxanmaq. paqlanmaq. sağınmaq. yeyxalanmaq. yığxalanmaq. yığınmaq. yığqalamaq. yuynmaq

YERQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxamaq. yerxalamaq. çalxalamaq. çalxamaq. yelxalamaq. yelxamaq. sallamaq ırqalamaq. yırqalamaq. sarsıtmaq. təprətmək. dəbətmək. tirtirətmək. titrətmək. oynatmaq. qımıldatmaq

YERQANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarasa

YERQANTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerxantı.yalxantı. yıxantı. yılxantı. çalxantı

YERQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qara topraq

YERQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatlıq. həmkəf

YERQƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yergətmək. yerləşdirmək. yerlətmək. yatırtmaq. əyləşdirmək. əğləşdirmək. əkləşdirmək. oturutmaq. otruşutmaq. oturtmaq. barındırmaq. abandırmaq. sığındırmaq. sığdırtmaq. qabqaştırmaq. qorcalatmaq. saxlatmaq. iqamət, sikunət vermək

YERQGİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yergin. adalan. adaldı. adalır. adalmış. adanır. adı anılan. adı duyulan. adın. adıqdı. adıqlı. adıvar. anğın. anılan. anlı. anğın. çavğaş. sanlı. tanınan. tanınmış. ünəl. ünal. ünlü. göstərişli. məşhur

YERQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yergi.
həcv. daşlama.
məzəmmət.
yayqı. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)