Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YERLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uralı.
duraqan. durqun. təpirsiz. hərəkətsiz. sabit.
daha yerli: daha iyi, uyqun, gözəl, yaraşlı, yarayışlı, şəkilli, biçimli, sanalı, sayalı, münasib: iyiraq.
ilişgin. qatnaşlı. aralı. ələqəli. əlaqəli. tutarlı. tutumlu. dəğişli. dərəkli. dəğin. dəğik. dərək. dərik. ilgili. iləkli. iltəli. iləli. ilgəli. ilişgili. ilgişli. ilintili. işligil. işlik. işgili. bağlı. bağımlı. mərbut. nisbəti olan. nisbətli. bağlantılı. tutnuşlu. tutşunuşlu. munasibətli.
kişi haralıdır, qazanan, sərpəyən yerli. (sərpəmək: xərcləmək.).
yerli çağlı: uyqun. uyuşlu. uyşuqlu. oxuşlu. oxşaylı. yerində. tutarlı. munasib.- yerli dibli: böyük bir özənlə. həm də nəcür: özənə bəzənə.
yerli dibli döğüb əzdim.- yerli olmayan: gəlmə.
yerli yerinə qoymaq: qabqaştırmaq. düzənlətmək. yoluna qoymaq. çəki düzən vermək. idarə edmək. tənzim edmək.
yerli yersiz gərəkir gərəkirməz. gərək gərəkməz. istər istəməz: istər istərməz: olur olmaz. düşər düşməz. tutar tutmaz.- yersiz ensə, yerli qaçar

YERLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerdola. izbə. padval. zerzəmi.
yergi. zəminə.
yaşıl yerlik barçın

YERLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

xaksar

YERLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ösüş. iyəlik. məqam

YERLİKLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ədəbli. qılıqli. dərəkli. sanlı. saylı

YERLİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşik. duraqlıq. durqunluq. təpirsizik. hərəkətsizlik. sabitlik

YERLİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşmək. duraqanmaq. durqunmaq. təpirsizmək. hərəkətsizləşmək. sabitlənmək

YERLİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qərar. oltraş. olturaş. otraş

YERLİYERSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutartutmaz

YERLÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tam. iyicə

YERMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədiş söqüş. kötüləmə. söğüm. qınama. ilişdirmə.
yergi. donatım. donat. həcv. sərimə. saraqa. alay. əğlənmə. iğnələmə. saraqa

YERMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilənc. ilənmə. qarqış. lə;nət. nifrət.
qınama.
taraça. daraça. sərəcə. girbət. çirbət. çırbat. yetmə. yapıların üstündə bıraxılan düz dam, düzlük.
yayqı. yergi. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. arxadan çəkişdirmə. birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. şayiə. boş söz. (bəd quyi.)

YERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınamaq. tənqiləmək. pisləmək. bəğənməmək. çəkiştirmək.
eli yermə sən.
yerilir yerən \\ sevilür sevən \\ döğülür döğən.
hər nə verdim yerdi (deyindi), yemədi.
azarlamaq.
qiybət edmək.
yendirmək. endirmək. alçatmaq. xor görmək.
alçatmaq. soxmaq. ayıblamaq. qınamaq. söqmək. ilişdirmək. yamanlamaq. kötüləmək. pisləmək.
ələsalmaq.
iqrimək. bəğənməmək. pisləmək. xoşlamamaq. yerinə qoymaq. vermək. iğrənmək. çiğrimək. zəmmətmək.
orunc alıb yermədi: əmanət alıb verdəi.
bəylər bunu yerər, qılmaz: bəylər bunu pis baxıb qılmaz, edməz. iğrənmək.
təhqir edmək. sərzəniş edmək.
qalaylamaq. danlamaq. paylamaq. əzmək. tə;ziz edmək. tobixləmək. təpikləmək. sərzəniş edmək. məzzəmət edmək.
yərmək. bəğənməmək. xoşlanmamaq. tiksinmək. iğrənmək. çəkinmək.
aş yermək: boylu qadının yeməyi bəğəməyib, qıvır zıvıra yerikləməsi.
alçatmaq. zəmm edmək.
kəndi kəndini yermək: irilmək. qayğıdan titrəmək. arılmaq

YERMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaymaq. ərmək. döşəmək. uzatmaq.
qıçın yerib yatmış.
ayıblamaq. məzəmmət edmək.
qaralamaq. kötüləmək. kəmçilətmək.kəmçiləmək. təhqir edmək.
açmaq. ararmaq. aralamaq. yaymaq.
yerləmək. pisləmək.
sökmək. söğmək. yedirtmək. yamanlamaq. yağın yağın, bol bol, sərtcə bir nərsəni yapmaq. düşürmək.
durmadan, ağzına gələni döşədi.
indirmək. endirmək. engitmək. yengitmək. alçatmaq. oğmaq. oğutmaq. təhqirləmək.
siz məni endirirsiz.
qaralamaq. qaramıtlamaq. qara çalmaq. kirlətmək. qırlatmaq. kötüləmək. pisləmək. ləkə sürmək. kötülük yükləmək.
qaramaq. qaralamaq. kötüləmək. pisləmək

YERMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuğul. ırman. carçı. qovucu

YERMƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ırman. carçı. qovucu. çuğul.carçı. qovucu. çuğul. ırman

YERMQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerəvurmaq. əzmək. pisləmək. tə’nə vurmaq

YERNƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerinmək. iqrənmək. tiksinmək

YERNİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədbəx. suyu süzmüş

YERNİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerinik. təəsüf

YERPİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əprimək. əsgiklikdən köhnəlikdən əriyib yerə axan kimi olmaq

YERSƏYİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeğnisəyiş. yengisəyiş. engisəyiş. yüngülsəyiş. kiçişsəyiş. kiçimsəyiş. kiçiksəyiş. alçasəyiş. alçaqsəyiş. düşürsəyiş. kəmsəyiş. korsayış. xarsayış. əsgisəyiş. yapaysəyiş. yıpsayış. yorsayış. üzsəyiş. kütsəyiş. xəfifsəyiş

YERSİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

həmkəf.
həmkəf oda: yer odası

YERSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəğənmək. yerləşmək. bir yeri yurt edib oturmaq

YERSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerə bağlanmaq, öğrəşmək. bir yeri yurt edinmək.
onlar bu yeri yersindilər: yer edib oturub, yerləşdilər