Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YERSİZ İŞSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaman alaxan. alamıq. avara. aralıq kişi

YERSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

köçəbə. köçgün. köçəgün.
durub dururkən. oturduğu yerdə. nədənsiz. gərəkməzin. gərəksiz yerə.
çiğ. yaramaz. uyarsız. uyuşmayan. münasib olmayan.
irkən. erkən. irtən. ertən. irtin. vaxsız.
bu görəv onun yaşına erkəndir.
yersiz ötən xoruzun, kəsilər başı.
artığına. artıqmac. gərəksizinə. qucaqsız. lizumsuz. lazimsiz.
çiğ. çiy. qırt. olmamış. xam. başaçıq ayaqyalın. münasibətsiz.
ilgisiz. bağsız. bağımsız. tutarsız. tutumsuz. dərəksiz. qırıq. mərbut olmayan. nisbəti olmayan. nisbətsiz. bağlantısız. tutnuşsuz. tutşunuşsuz. munasibətsiz.
məndən ilgisiz sözləri sormayın.
tutarsız. anlamsız. (birbiriylə tutarsız olan. birbirin tutmaz. ipsiz sapsız. ipə sapa gəlməyən. ipə sapa gəlməz. ipi sapı yox. sana başa uymayan).
bir əsir, bir kəsir, yersiz qalır yesir.
dalqabaq, tutar tutmaz, tutarsız yersiz danışmaq: iləri geri qonuşmaq.
işsiz, yersiz qalmaq: açıqda qalmaq.- birbirin tutmaz, birbirinə tutarsız, yersiz, anlamsız: nərsələr: ipsiz sapsız. ipə sapa gəlməyən. ipə sapa gəlməz. ipi sapı yox. sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan.
yağışdan qaçan yerin itirər, yersiz hürən, çətin gətirər. (çətin: çətinlik. koraz. güclük.).
yerli yersiz gərəkir gərəkirməz. gərək gərəkməz. istər istəməz: istər istərməz: olur olmaz. düşər düşməz. tutar tutmaz.
yersiz ensə, yerli qaçar.
yersiz qonuşmaq: boşboğazlanmaq. kavazağlıq, gəvəzəlik, gəvzəlik, gəpsəlik, gəpəslik, düşük çənəlik edmək. gəpəsləmək. gəpsələmək. kavazaqmaq. gəvəzələmək. gəvzələmək. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq.
yoxsul, güclü sıxıntılı, yersiz xanımlara keçici barıncaq: qadınevi

YERSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sırasız. yolsuz. münasibətsiz.
yersiz söz söyləmək: asma budamaq

YERSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolsuz. yaxışıqsız. uyqunsuz

YERSİZCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolsuzca. həqsizcə.
yersizcə, yolsuzca (həqsizcə), güclə başqasının nərsəsinə yiyələnmək: qapınsımaq. qəsb edmək

YERSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ələqəsizlik. ilgisizlik. iləksizlik. iltəsizlik. iləsizlik. ilgəsizlik. ilişgisizlik. ilintisizlik. ulqaşızlıq. qatnaşsızlıq. ölçüsüzlük. arasızlıq. bağsızlıq. bağımsızlıq. bağlantısızlıq. tutarsızlıq. tutumsuzluq. tutnuşsuzluq. dərəksizlik. qırıqlıq. irtbatsızlıq. mərbut olmamazlıq. nisbətsizlik. nisbəti olmamazlıq. munasibətsizlik

YERŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerşik.yeriş. yürüş. yürşük. qılıq. qılşıq. sürmə. sürəm.dartıq. dartış. rəftar. hərəkət

YERŞİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerişli. yürşük. yürük. yerik. axışlı. axıclı. axarlı. axqın. yumşaq. açıq. yüngül. ayıl sayıl. düşnüklü. rəvan. səlis. münsəcəm. insicamlı

YERŞİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yürşüş. qaçaq. çapağı. çapapış. çapma. atın, nərsənin iti qaçma yetənəyi, qabiliyyəti.
bu heyvanın qaçağı daha iyidir

YERŞİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

saldırtmaq. düşmək.
düşmana düşmədən öncə oylanmalı, düşünməli.
düşmana düşürün

YERTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayağı, həmməşəki yerdə yox, başqa yerdə, evdə qalan, qalmış: qalıntı. qonaq qalan.
bu gecə hammı evdədir, qalıntımız yoxdur.
olduğu yerdə gecələyən, qalan: qalıntı. qonaq.
bu gün üç qalıntımız var.
bir sürə üçün, bir yerdə qalan: qalıcı. qonaq.- bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi: araçı. qalava. kalava. qalva. çalva. çalava. qalba. çalba. qalğay. xalfa. padov.- bir yerdə, quruluş yerində qoyulan yüksək yer: kürsü qatba.- biryerdə: bir arada.
tarlalarda yetişən, üç yüz, beş yüz dənəsi bir yerdə, bir arada olan bir ot kökü: qaqqoc.
hamısı birdən, bir yerdə: götürü. qapal. qabal. qapala. qabala.topdan. qallanqop. ümdə.
iyilik yerdə qalmaz deyilər, kötülük ed, başında yığ dəğənək

YERTƏQİŞƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sürəkli köçən, yer dəğişən: qaraqaçan (qara: yer. )

YERTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləmək. yerləşdirmək. qurmaq. yaratmaq. vəz; edmək

YERTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapalı, çıxılmaz bir yerdən, durumdan çalınan, açılan yol: çalım. çaluq. çalıq.
bataqlığı qurutmaq üçü çalım vuruldu.
düşdük elə bir çalıya, çıxılmağa yox güman çalım