Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YEŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəş. çəş. yaş. göy daş. firuzə

YEŞƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeşək (fars).dişək. dişlik

YEŞƏRP : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaşarp. eşarp. (< yaşmaq: örtmək). yaşmaq. baş örtüsü

YEŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeşik. {yaşmaq, gizləmək, qapatmaq, örtmək, paketləmək işi, yaxud işlərinə yarar nərsə) (
< yaş (: gizli. gizli nərsə. bağlı. qutu. qab).
< yığşıq. yığmağa yarar nərsə. ip. hörük.)}.
qutu. tay.
yaşıq: bağlı.
yüküş: bağlanmış. gizli. gizli nərsə. bağlı. qutu. qab.
yaşut bəkutka: gizli bağlı (bekitmək: bükmək. büküt. qapalı. bağlı).
(yeşük. yaşuq). örtünməli, bürünməli nə. paltar. dışlıq, eşiklik geyimi.
bağlı. yük.
yeşikli kişi: yüklü kişi.
yeşik yeri: yük yeri.
bağlayan, saran nə, ip.
yasıq. qutu. cəbə. cilit. tulqa. dəmir börk

YEŞİQQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağ. hörülmüş.
ip. hörgən.
yeşik ağaca sarıldı: ip sarıldı.
tulqa. dəmir hörgülü tulqa.
ışıq

YEŞİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

gənəlliklə örtük, geyim. çaqşır. dizə baldıra sarılan, geyilən sarıq.
yaşıl qiymətli daş. qutsanmış, dəğərli daş

YEŞİMLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeşim qeymək. tozluq geymək.
geyinmək. örünmək

YEŞQÜÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeşküçi. çözən. həll edən. çıxardan. paltarıvı yeş

YEŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > d ) deşmək. çözmək. açmaq. ötürmək. düğünü. açmaq. həll edmək. hallaşlamaq.
açmaq. ötürmək

YEŞÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeşük. bax > yeşik

YET TÜKMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraqol. polis

YET : Arin Turkish Etimology Dictionary

yat. yad. çat. həqq.
sizin mənə gücənməyə yetiz yoxdur.
yada daşı: haq daşı.
yeti. yetə. yetərlik. qudrət. quvvət. güc. uzluq. yətənək. bəcəri. məharət. yetili. bütün. kamil. bacarıq. yetisiz: çıxarsız

YET : Arin Turkish Etimology Dictionary

boyun

YETCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetcək. yetgə. bitək. bitə. bitgə. çörək. ürən. törən. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. düşə. yaran. düşəvic. düşənc. düşən. düşərgə. girdəc. gəlir. çıxar. yağ. yarayış. yarıq. yarar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. mənfəət. fayda

YETCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetcək. yetcə. yetgə. bitək. bitə. bitgə. çörək. ürən. törən. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. düşə. yaran. düşəvic. düşənc. düşən. düşərgə. girdəc. gəlir. çıxar. yağ. yarayış. yarıq. yarar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. mənfəət. fayda

YETCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərgən. yeni yetmə. yeni gənc. gəncik. novcəvan

YETCƏNQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetcənğlik.yetcənlik. yengənclik. ərgənlik. yeni yetməlik. gənciklik. novcəvanlıq

YETCƏNLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetcənlik.yetcənğlik. yengənclik. ərgənlik. yeni yetməlik. gənciklik. novcəvanlıq.
yetcənlikdə üzdə çıxan cuş, sivilcə: ərgənlik

YETƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yetmək).
qədər.
ta.
can.
cə.
dək.
axşama tetə: axşama can.
evə yetə: evəcan.
yetəri qədər. çox.
yetə oxumuş. yetə görmüş.
niyyət. amac. imrən.
yetəsi yaman: kötü. pis istəkli.
yetəsi arın: təmiz istəkli.
yetəsi yaman. adam olmaz: pis uğurlu (niyyətli). adam olmaz.
kök. soy. dədələr. cədd. cəddlər ( y: c. < > cədd ( (ərəb). )).
yet. yeti. yetərlik. qudrət. quvvət. güc. uzluq. yətənək. bəcəri. məharət

YETƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeti.
yardım. imdad.
yeti aracları.
güc. zor. qudrət.
çıxar. qablat. qabiliyyət.
əl. vasitə.
onun yeti ilə verdim.
yədə. yada. damarlı yəşil daş ki əsgi türklər arzulanıb (niyyət edib) quya atardılar

YETƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yörtə. çalqı. yol. yöntəm. qılıq. yordam. yası. yapı. fənn. sənət.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları

YETƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetək.
> yədək ( < yetmək: qoşulmaq).
fürsət. imkan.
yetək tapsan bizə baş çək.- əlin yetsə: imkan olsa.
ərək. amac. umac. varılacaq yer.
yetəkçilik. aparış. sürmə. yönətiş. rəhbərlik. dolandırma işi.
işlərdə güclü yetək seçməli.
heyvanı çəkəcək ip. yular sapı.
qayığı, gəmini axıntıya qarşı qıyıdan çəkməyə yarar ip.
qayığı yədəyə vermək.
gərəyə (gərəkli olduğunda işlənmək üçün) boşuna buraxılmış nərsə.
yədək açar.
yədək azıq.
yanıcə götürülən nərsə. yularından çəkilərək götürülən boş at.
bir işi, olayı yapmaq üçün, bir nərsiyə qarşı durmaq üçün yararlanan yardaq, köməkçi ayqıt. yardaq.
aşı. peyvənd.
yantaş. yandaş.
yataq. sıra. növbət

YETƏQÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəkçi.
başçı. törəgə. başqarma. yolbaşçı. başlıq.
yetəkçi qulluğu: başqan görəvi.
yetəkçi qurumlar: yönətən orqanlar.
işan. mürşid. malla

YETƏQƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

yetəgəy. mars

YETƏQƏYLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyük ayı ulduz topluluğu