Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YILTIZLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıldızlanmaq. ildizləmək. ( < il. ıl). köklənmək. bir yerə yerləşmək. soylanmaq

YILTIZLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaldızlayan. yaldıran. yıldıran. ıldıran. yağdıran

YEYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bərəbər yeyən: yeyimdaş

YEYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ət yeyən quş dimdiyindən tanınar.
qaryeyən: qaryiyən:
qar üstünə yağıb əridən yağış.
qalın sis qatı.
nərsədən geriyə qalan, tökülən bölümlər toplayıb, işlədən, yeyən: izqalatçı. izqalçı. izqalıtçı. artıqçı. tökütçü.
yemiş yetişər, yeyən yeyər

YEYƏNSIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyəndə. yeyincə.
yeyənsıra bizidə salın yada

YEYƏNTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyəndə.yeyincə. yeyənsıra.
yeyənsıra bizidə salın yada

YEYƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmər dayça, az yeyər yemi, göydən axmasa, çor vurar demi. ( kəmər: qamar: kiçik at).- yemiş yetişər, yeyən yeyər

YEYƏRTOYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyərdoymaz. acaqız. ac ağız.yalmağuz. acgöz. qarımpa. yeyici

YEYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeğ. yekə

YEYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeği. yaxcısı.
bilimdən yeyi yox, yalandan koru yox. (koru: yamanı). (yeği. yeyi. yaxcısı)

YEYİB BİTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

zayıf düşürmək. talamaq. dalamaq

YEYİB İŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşama. aşam

YEYİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağacın qabığın yeyib, qurumasına yol açan qurdcuq: qabıq böcəyi. qabıq qurdu.- aşın yeyib, aşlığa qoyub (sıçıb) ), duzun yeyib, duzlağı qırıb.- boğaza çəniyədək yeyib içdilər.
əlin yerdə, gözün gündə olsun, əkib biç, yeyib sik.
iyicəsinə yeyib için, suçum varsa, ondan keçin.
yeyib içmək: aşam

YEYİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acaqız. ac ağız.yalmağuz. yeyərdoymaz. acgöz. qarımpa

YEYİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çox yiyən. obur. şişman. beqəcən.
yalmağuz. acağız. yiyərdoymaz. acgöz. qarımpa.
yenir. yiyən

YEYİCİLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyicilənmək. rüşvət almaq, yemək

YEYİCİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyiciləmək. rüşvət almaq, yemək

YEYİCİLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

rüşvət vermək, yedirmək

YEYİCİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyicilik. rüşvətxorlüq. rüşvət alma

YEYİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyik. yenik.
bit yeniği, yeyiği: şübhəli, gizli əksiklik

YEYİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyik. gediş. gəriş. yeriş. istəş

YEYİQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyikləmək. yerikləmək. yeysəmək. yemək istəmək. arzulamaq. yiyəsinmək

YEYİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yeğilən. yenğilən. yenilən). qaqlanan. dimdiklənən.
sürəkli, tez tez, yeyin yeyin qaqlanan, dimdiklənən, yeyilən nərsə: qaqlacan. qaqacan.
aclığı gidərmə üçün yeyilən ağızlıq, yeməli: acurqa. azurqa. ajurqa. acuraq. azuraq. ajuraq. > azuqə.- gəvrək olub çiğ yeyilən, salatlıq bitgi: qaraqavuq.
kökü yeyilən bitgi türü: qarabatma.
noxuddan böyük yemişi yeyilən, çox sağlam odunlu ağac çeşiti: qaragöz.
susuz yerlərdə yetişib, yeyilən ot: qaravruq.
yeyilən ağ köklü bitgi: qaraqavuq.
oğulub, əzilərək yeyilən yemək: çalla

YEYİLİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeyilir, qırmızı göbələk: qanlıca. qannıca

YEYİLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşınma. aşınım. yıpranma. istehlak.
əsginmə. əsgimə. əsginim. əsgirmə. əsgirim. aşınma. aşınım. istehlak. amortisman.
tükətmə. tükətim. tükətiş. yoxaltma. yoxaltım. yoxaltış. kullanış. xərcləmə.
yeyilmə çağı ötmüş qarıqquruq nərsə: qart. qat