Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < əkər).
( z < > y < > d < > ğ ) əyər. ədər. əğər. əzər.
yəhərin ön, arxa yanı. omzuq. umzuq. yumzuq. nərsədə dönük, girdə bölük.
yəhə taxdası. əyərlik. köçə.
əkər < > əğər < > əkər < > əğir. qaltaq. zin.
tatar qaltağı.
ınqırçaq. səmər.
at yəhərini göğüs qayışı: öşünlük.
at yəhərinin taxda bölümü: anğırçaq.
yəhərin kolan qayışı: ayıl.
iyerli uyarlı atlar.
yəhərin, palanın təpilib qalxıq qıraları: tapınqı. tapınqu. təpinqu.
yəhər aracı: təkəltü. içərqu.
yəhər aracları: orunduq.
yəhər araçları, gərəkləri: almal. yalmıl.
yəhər örtüsü: barındaq. köpcük.
yəhər altı: bükrün.
yəhərin arxası.tərki. qoncuq. büktürə. büktürmə.
yəhərin çaqılmış, çapalmış yanları: çanaq. çaqnaq.
yəhərin qalxuq qıraxları: təpəngü.
ənli yəhər qolanı: təpəngü. təpəngi. qalın qaltaq belləməsi.
heyvanın belinə bağlayan qayış: qolanğ.
yəhərin altına qoyulan tərlik: belləmə.
yəhər bağı, bəndi: aşırtma. aşırma. qulan.- at quyruğu altından keçirilən, yəhərə bağlı qayış: qusqun. quşqun.- əğrək önü: art qaşı: yəhər qaşı: yəhərin ön arxasında olan belli yüksək yerləri.
yəhərin taxtası, qurşanmamışı, qaplanmamışı, lütü: qaltaq.- qaltaq qaşı: yəhərin öndə arxasında olan yüksək yeri

YƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

çul. palan < yapanğ

YƏHƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaltaq. qaytaq. çaltaq. çalqat. çalçat. zin.
əğri yəhər: əğri palan. yəhəri, palanı əğri.
əğri yəhər: əğri palan: yəhəri, palanı əğri.
quşqunsuz yəhər: qaltaq. çaltaq.
yəhər qaşı: yəhər almalığı.
yəhər, palanın arxa bölümü: götlüq.
yəhərin üstünə taxılan ağac arac: qaltuq. qaltaq.
yəhərin qaşı: qarbus. qarbuz.
yəhərin altından əklənən keçə, örtü: iğrə. əğrə < əkrə.
at yəhərinin altına qoyulan keçə, örtü: belləmə.
dos dosdun yəhərlənmiş atıdır.
qaltaban. yəhərin altına tutturulan, keçə qapalı, ağac qalıbı: əğrim. qaltaban.- yəhərin qaşı: qorbus.- yəhərin yanları: cınaq.
yəhərin təxdə bölümü: qaltaq. qaytaq.- yəhərin ağacdan yasanan, düzələn at böləyi: qaltaq.
yəhər örtüsü: çapraq.
yəhər qatlağı: yəhər qurağı, iskileti.
yəhər boşaltmaq: at üzərində, yəhərin böğrünə yanakılamaq, yana əğilmək.
yəhər qapamaq: yəhərləmək. yəhər vurmaq, çatmaq.
yəhər qaşı: yəhərin iki ucunda olan çıxıntılar.
yəhərə də gəlir, səmərədə: hər işə yarır

YƏHƏRCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

əşəkcik. əkəkcik

YƏHƏRLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < əkər). əkmək. artıaq. yükləmək. yerləmək. arqamaq. hazırlamaq.
edərləmək.
yerləmək.
atlanı yerləgiz: atları yəhərləyin

YƏHƏRLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

edərlik. yəhərin altına qoyulan ağac otaq

YƏX (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

( < yaxlanmış. yax. < yığ. yəxdən: yığlan. ). yığlanmış buzlamış. tonqlaq. donqlaq. donaq. donuq. tonuq. tonuş. donuş

YƏQ NƏSƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yək nəsəq. tək sayaq. bir türlü. yalkıtkış. bir sazlı. bir qıl. bir hıl. bir sıdırğın

YƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yək. yak. yenğə. yekə. tək. yalınız.
yəğ. yeğ. yek. daha iyi

YƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yək. yəğ. üst. üstün. daha lyl. lyl. hayırlı•

YƏQCƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəxcəl (fars). yəxcəüy. buzöy. buzev. buzay.
təbii yəxcəl: doğal buzlaq. donçal. donğçal. donğqal. donqal. > doçal. tuçal

YƏQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəkə. yaka. dumanı (gəmi sükanı, buyurduruğu, fərmanı) tərpətmək üçün başına taxılan qol

YƏQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəği. yağı. yaq. şeytan

YƏQİNƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkindən. dipləyin. inanışlı. doğrı. anığ biliv. yaxşıca

YƏQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəğma < yağma < yığma. qapqı. ğənimət. talan. qarat. qarət. yarat. yarma. yasa. qanıl. çapma. qənimət

YƏQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəğma. (
< yaxmaq. yok edmək.
< yığmaq. vergi. xırac.
< yarmaq. yarğa. dağıdmaq)

YƏQMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəğma. yağma. (dağıdıb, qənimət almaq amacı ilə olan cumuş, hicum). çapul. axın. ilğar. qarət. toyumluq. doyumluq. çapavıl. yığma. çərik. qənimət.
savaşda yenilən çər çərlik verməlidir

YƏQNƏSƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəknəsəq. təknəsəq. yəknəsəq. düzək. düzcə yer. hamar. bir sayaq. təkiz. düz. təkdüzə. yeksan

YƏQNƏSƏQSİZLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəknəsəqsizlik. təknəsəqsizlik. təkdüzənsizlik. təkizsizlik. düzəksizlik. düzcəsizlik. düzənsizlik. düznəsizlik. sayaqsızlıq. uyuşmazlıq. uyaşmazlıq. tutuşsızlıq. tutaşsızlıq

YƏQNİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəxni (fars).< yığna. çeşitli çeşitli nərsələrdən düzəlmiş yemək. (ət. bürcək (noxud, bağla, yemişlədən, ha belə başqalarından olan yemək)

YƏQSAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəksan.əksan. bərabər

YƏQSANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təksanaq. sozuq. təkdüzə. təkiz

YƏQSANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəksanaq. təksanaq. təqdüzə. təkdüzə. təkiz. sozuq

YƏQTAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəxdan (fars).yığlan. yaxlan. yaxdan

YƏQTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəxdən < yığ). yığlan. yığılan yer