Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YƏTƏQLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəklətmək. ataşlatmaq

YƏTƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəklik. yetəklik. köməklik. köməkçilik

YƏTƏQTƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəkdəş. yataqdaş. sıradaş. dizidaş. rədiflə gedən nərsələr

YƏTƏLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədələ !. götür !. al !. bax > yədəmək

YƏTƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəmək. ( < yetmək. yetirmək).
çəkmək. dərləyib toparlamaq. uclarını birləşdirmək. çəkmək. dartmaq. sürütmək. sürmək.
atın uyanın mən yədəyim.- atın birin mindi, birin yeddi.
ata balasın yədib getdi.
dəvələrin yedip getdilər.
bu yol hara yedir. əsirləri yədə yədə apardılar.
istəksiz yedilən kişidən ər çıxmaz.
it kimi yeddilər apardılar.
tanrım bizləri uğura yədsin.
yetmək. yidmək. yetəmək. yətirmək. buxca, heybəyi toparlamaq, uclarını birləşdirmək.
ipindən, yularından, cilovundan, yalavundan. tutub çəkmək, götürmək.
axıntıya qarşı çəkmək.
qayığı yədəmədən yuxarı çıxmaq olmaz.
çəkmək. sürmək

YƏTƏMİŞİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədəmişi. cadugəri

YƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədən. yədəkçi. çəkip aparan. yetici. çəkən. aparan. qılavuz. yolağcı

YƏTİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədici. bax > yədən

YƏTİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədilmək. yədəkdə götürmək. qılavuzluğ edmək. qatılmaq. təhiyyə olmaq. çəkilmək. hazırlanmaq. düzmək.
xanın əmrinə yədilip getdilər.
onun yoluna yədəlüp.
onun sözünə yədəlüp. bir görünməz qıl ilə tünlə gün yədişir.
haq yoluna yədilənlər gəlsin bizə.
onların önündə neçə atlı yədilirdi. körpünü keçməyə yədiləndilər.
yedildim, o dünyaya köçməliyəm.
bir biri ardınca yedildilər getdilər.
buyruq olsa yedilir bir qıl ilə devlət mana

YƏTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yedirmək. yidmək. yetəmək. aşılamaq. aşlatmaq. yetmək. yidmək. yetəmək. aqtarmaq. axdarmaq. axıtmaq. çatdırmaq. buxca, heybəyi toparlamaq,
əl suya yetirmək: gəzinmək. həyətə çıxmaq. su tökməyə gedmək

YƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yədmək

YƏVÜLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvulmaq. yığılmaq. ərişmək. olqunlaşmaq

YƏZƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəzək. öncü. tilayəda

YƏZƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yəzək. gəzək. pasıban. pas. casus

YƏZƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəzəmək. aramaq üzərə dolaşmaq.
gəzək qamığ yeri gəzədi

YIBAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoxu. ətir

YIBARMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

göndərmək

YIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

eğitim öğrətimində, ilk yarı il: güz dönəmi

YIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıl
yal. yalıq. at yələsi.
il. yaş. sənə.
yılan yılı: türklər;in on iqili yıllarından biri.
yund yılı: at ili. türklərin on ikili yıllarından biri.
yunt yılı: türklər;in on iqili yıllarından biri

YILA SARNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağlayıb bağırmaq

YILABIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yeləbirmək. yelpərmək. yelpələnmək. dalqalanmaq. ıldıramaq. yıldıramaq. parıldamaq.
bayraqlar yılabır.
qılıclar yalabır.
qlıclar yalabırdı, başlar kəsildi.
qılınclar yalabırdı, ölüm gözə göründü.
güllənmiş yalabıran ağaclar.
bulut içində şimşək yalabır.
günəş kimi yalabırır.
şimşək yalabırdı

YILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yalımaq. parlamaq. ışıqlanmaq.
yığlamaq. ağlamaq.
yurtu üçün ölgənqə yılamağız: yurdu üçün ölənə ağlamayın

YILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ilan

YILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

cilan. cılan. jılan. ilan.
nək yılan: əjdərha.
ox yılan. kəndini insan, başqa nərsələr üzərinə atan bir yılan.
soxan yılan. tulum kimi iri bir yılan.
yılan yılı: türklər;in on iqili yıllarından biri.
yarpuz: yılan yiyən bir heyvan. firavun sıçanı.
boynaq: yılana ağı verən kələr.
ilan qıs qıvraq olmuşdu.
ilanın ıslıq çalması, fısıldaması: qızğırmaq.- içəqi yılan: şərit.
biləv yılan: qarayılan. zəhərsiz yılan.
castıqına yılan girmək: yaxın qohumdan kötülük görmək.
yılan süt: sütləgən bitgisi.
yılan gönçək: salyanqoz qabuğu.
tomurav yılan: boğa yılanı.
uv yılan: engərək

YILANBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kinli. hınc dolu