Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YİTİQQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yitik.
itik nərsə. qeyb olan nərsə.
itik, parlaq. kəsgin. bilənmiş.
yitirmiş. qayıp. yoxsul.
yetiq. olqun. kəsgin.
yetik. iyicə. çox. tam

YİTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qeyb edmək.
qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. yoxsunmaq. batırmaq.
bütün varın yoxsundu.
yenilmək. yenkinmək. yenikinmək. sınmaq.
bu döğüşü kim yenəcək, bəlli deyil hələ

YİTİRMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yitik. qayıp. yoxsul

YİTİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanutmaq. yıtıtmaq. ititmək. bilətmək

YİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalmaq. yox olmaq. qəybolmaq. yitmək.
sağ itirmək.
buxca, heybəyi toparlamaq. uclarını birləşdirmək
yedişmək. yədilmək. yədmək

YİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yidmək. yetmək. yetəmək. yətirmək. buxca, heybəyi toparlamaq, uclarını birləşdirmək

YİTRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

( t < > q ) bax > yeğrək. iyirək. eyürək. yaxcıraq. dadlı

YİTTİRİLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yatturulmaq. yox olqunmaq. qeyb etdirilmək. bir nəyi, nərsəni buxcaya saqlatmaq

YİTTT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yid. qazanc. aslam. girdəç

YİTÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yitük. itik. qeyb olan nərsə

YİTÜQLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yitükli. bir nərsə itirən, qeyb ədən

YİTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

itirmək. qeyb ətmək

YİTÜT : Arin Turkish Etimology Dictionary

məziyət. m’harət. bəcəri

YİV : Arin Turkish Etimology Dictionary

< ev. yuva. iv. kisə. paket. oyuq.
iv. ev. açıq. dəriz.
cizqi. saçaq. çat. tikiş.
iv. qır.
iv. uzunasına olan oyuq.
iv pozuq çərçivə.
zivananın ivi

YİV : Arin Turkish Etimology Dictionary

iv. tikilmiş nərsədə görünən iplik, saplıq izi, yeri. tikiş. dikiş. tikim. dikim. tikmə. dikmə.
ivli çivi: burqu. buraraq, qıvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı. mətə.- yivli çivi: burqu. buraraq, qqvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı. mətə.- yivli çivi: burqu. buraraq, qqvıraraq dəlik deşik açma ayqıtı. mətə

YİVÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yıvçi. yığıçı. yığıvçı. tikən. tikici. tikən. dərən. dərzi

YİVERİLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

göndərilən. rəsul

YİVİŞLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüişlik. şeh. nəm

YİVLƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yivlək.ivlək. evlək. oğlıq. oylıq ( oğulmuş, oyulmuş yer). su yolu

YİVLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ivli.
uzunasına oyuğu olan. oyuğlu. cizgili.
ivli çərçivə.
ilan kavı (köynəyi) kimi dolaşıq uzanan oyuğu olan.
ivli top.
ivli çivi: piç

YİYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyə. is. id. iy. sahab. malik.
varı olan. varan. sahib. malik.
ev varan: evi olan.
yiyə olunması istənən nəsnə: ərək. alası. amac.
yükəl. yüklü. ağırıq. mücəhhəz

YİYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyə. ıs. is. əkə. xoca. qopçur. qapçır. sahib. sahab. malik. əldəçi. ərkində, ixtiyarında təsərrüfündə olan.
ev yiyəsi, böyüyü: yetgin. xanasahab. xanasaab.- iş yiyəsi: işli güclü.
işyiyəsi: işbaşıq. işbaşıl. işsunan. işsalan. işverən. işkeçirən. işqoyan. işqoyqaran. işquran. işburan. işbuyran.
yiyəsindən qaçan: çapıq. qaçağan

YİYƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyəcən. əğəcən. iğəcən. yerbasar. birinin yerin tutan. canişin. ardıl. xəlifə

YİYƏCƏNLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyəcənlik. əğəcənlik. iğəcənlik. xəlifəlik. xələfiyyət.
yerbasarlıq. ardıllıq. canişinlik.
sınırlıq. qələmrov

YİYƏCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəcək. azıq tuz. ərzaq. toysum. doyumluq. qabarıq. qaparıq. qabdı. qapdı. yemək. qabın