Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YİYƏLƏNİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyələnmiş. edinlik. edinilmiş olan. alınmış. qavranılmış. sahablanıq. qazanım. qazanılmış müktəsəb

YİYƏLƏNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyələnmə. mənimsəmə

YİYƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

isirəmək.
işlətmək. kullamaq. kollamaq. qayırmaq. qapışmaq. alışmaq. öğrəşmək. öğrənmək. örgəşmək. örgənmək. qazanmaq. edinmək. istehsal edmək. iktisab edmək.
onu o kullayır.
özələmək. mənimsəmək. kəndinə mal edmək

YİYƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

iyələnmək.
isələnmək. əldə edmək. edinmək. alınmaq. qavranmaq. qazanmaq. sağlamaq. sahablanmaq. sahib olmaq. ələ düşmək. almaq. çalmaq > çəlmək.
içmək. iç edmək. əzbərləmək. mənimsəmək. öğrənmək.
ürək çalmaq.
mənləmək. bənləmək. qəsb, musadirə edmək.
qanırmaq. qanğırmaq. qaqırmaq. qaqırtmaq. qaqrımaq. qaqrıtmaq. qaqrınmaq. mənimsəmək. qapsarmaq. qapısamaq. qopsarmaq.
qonşu avlusuna əğilən alma ağacımızın almaların qanırdı.
özgə malın qanırabilsəndə, için qanıranmazsan.
tez yetən, olanı qanırmış, gec yetənə, qalanıda qıymamış.
bilgiyə, biliyə yiyələnmək: qanaqmaq. qanaqlamaq. qanaqınmaq. yanaqlamaq. yanaqınmaq. yanaqmaq.
yersizcə, yolsuzca (həqsizcə), güclə başqasının nərsəsinə yiyələnmək: qapınsımaq. qəsb edmək.
iki işi bir yerdə edinmək.
yamanlıqdan, iyilik edinməz.
bu kitabdan çox bilgilər edindik

YİYƏLƏNMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyələnik. edinlik. edinilmiş olan. alınmış. qavranılmış. sahablanıq. qazanım. qazanılmış müktəsəb

YİYƏLƏNTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyələndirmək. yiyələtmək.
bilgiyə, biliyə yiyələtmək, yiyələndirmək: qanaqlatmaq. qanaqıtmaq. qanaqdırmaq. yanaqlatmaq. yanaqıtmaq. yanaqdırmaq

YİYƏLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyələndirmək.
bilgiyə, biliyə yiyələtmək, yiyələndirmək: qanaqlatmaq. qanaqıtmaq. qanaqdırmaq. yanaqlatmaq. yanaqıtmaq. yanaqdırmaq

YİYƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəli yuvalı, yeyimli keçimli, gəlimli gedimli olsun

YİYƏLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəlik. iyəlik.
düşümlük. malikiyyət.
mal üstünə vurulub, yiyəliyi göstərən damqa, mark, möhr: düşüm.
mülkiyyyət.
mülk. təsərrüfat.
özgör. özgür. özəl. ərk. mənsik. bənsik.ixtiyar.
yiyəliyi, ərkliyi, ixtiyarı olmaq: əlində olmaq.
bu iş mənim əlimdədir

YİYƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

görən, yiyən yalı (qədər) dadanmaz.- qaryiyən: qaryeyən:
qar üstünə yağıb əridən yağış.
qalın sis qatı.
ox ovçunun, iş bilənin, diş yiyənin, geyim geyənindi