Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YOBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaraq. yat yaraq. silah. təchizat. saramcal.donatım. don ətək. hazırlıq. yönə pusat

YOBAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaramaz. qaramas.
iri yarı. qatraq. qaba. güclü.
bu kişi nə qaramas biridir.
düşüncəsində, inancında aşırı olan. mütəəssib. pan. fanatik.
şex. sofi. dinində aşırı gedən, davranan

YOBAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sırtık. vəhşi. yavuz. yasav. yabı. açıq. yırtık. cızık. cırık

YOQ YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaq yuq. çanaq bulaşıqı.
yaq. yoq. yuq. yuq yaq

YOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

olmasın.
gec olsun, güc yox.
tapılmaz. aranmaz. bulunmaz.
adı var özü yox:
adı keçdiyinin var olmadığını anlatır.
adı olmasına qarşılıq (rəğmən) görəvini, etginliyini yerinə gətirməyən. sözün edib, işdə, ıs izi bulunlmamaq.
bənzətmədə suç yox.- qalır yeri yox: geri qalmaz, bənzər.
yox edəməyən: yoxlayamayan. boşadamayan. qaldıramayan. ləğv edəməyən.- əldən ayaqdan, var yoxdan sökmək: iflasa uğratmaq.
iş yox: işə yaramaz. yararsız.
iş yox: yararsız, alımsız olan.
bu yerlərdə iş yox.
işinmi yox!: işin yoxdu!:
önəmli değil, boş ver; anlamında söz.- qarnı tox, sözü yox.
ortadan yox edmək: aparmaq. götürmək. qaldırmaq. bıraxmamaq.
sizdən yana yaranmış aldatmaq, yox içizdə, zərrəcə qanmaq.
söğmənin tikanı yox, sövmənin tükanı yox.
uzlu olsun, üzlü yox: (uzlu: başarıqlı).
var yoxundan olmuş: baltası qırıq.
yox deməmək: cəvab verməmək, nərsəni süründürmək.
yox edmə: öldürmə. öldürüş. tələf. tələf edmə.- yox olası!: batası!. öləsi!. əksik olsun.
yox olmaq: yoxalmaq. ırılmaq. itmək. qeyb olmaq.
yox olsı: batmış. qarqış, ilənmə sözü. enmiş. engizər (< enmə).
engizərin biri.
yox saymaq: yoxsamaq. yoxasamaq. heç saymaq. heçləmək. heçsəmək. heçəsəmək. önəmsəməmək.
yox yerə: heç heçinə. boşuna.
yox yerə: heç yoxdan. nədənsizcə. səbəbsiz yerə.
yox yerə: heçdən. gərəyi, yararı yoxkən. qarşılığsızca. faydasızca.
heçdən bunca para sərpədik, gedərttik.
yox yerə: istərsizcə.
yox yerə, icabsızca, vacibsiz xərclədik. istərsizcə paraları uçurduq.
yerdə yox çəkim, al almanı, səndə var çəkim, qapır almanı.
atı yoxdu, eşşəyi bəğənmir.
yaraqdan iyi arxadaş yox, kötü yoldaş yox.
yox yerdən tapılmaq: bəklənmədik, gözlənmədik yerdən gəlmək, çatmaq. göydən düşmək. göydən sələylə enmək.- yox yerə imalə eləmə: düğün aşı kimi mənə bağlanma.- yox olmaq. görməz olmaq. duman bürümək.- yox olmaq: silinmək. məhv olmaq.
yox olsun: adı batsın. dəfolsun. ortadan qalxsın.
vara yoxa, sürəkli durmadan qonuşan: gəvəzə. çalçın. çalaçənə. çənəsi düşük.- səs yox!: süs!. sus!. tıs!.
tıs yox: dibin səssiz. tamam səssiz.- yox baba: yox canım: demə ya: yapma ya.
yoxa çıxma: (.
yaşam yolu, durmaz eşinməz, sözün deyər, söz eşitməz, yolun gedər, geri dönməz, yuxar gedər boşa çıxar, aşağ enər, yoxa (poxa.). çıxar.)

YOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğ. rəhmət. ehsan. yas, ölü gömüləsindən sonra üç, yədi günə qədər verilən yemək

YOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yox.
( yok. yox # yük).
heçnə.
xurcunuma yox sıyınmaydı: cibimə heçnə sığmır.
nə < metatez > ən. dəğil. təkül. daq. daq.
yox yox: nə nə: ən ən.
olmayan.
yoğ. qoyu. quyu. qalın. qəliz. kəsif.
yox edmək: qidərmək. qitərmək. qutarmaq. qaldırmaq. qavşatmaq: gəvşətmək. kovşatmaq. boşaltmaq. ayırmaq. açmaq. qaçıtmaq. qaçırtmaq. sıçratmaq. qəbətmək. öldürmək. nabud edmək. məhv edmək. gedmək. qitmək. yana, qırağa çəkilmək. aradan qalxmaq.
yox olmaq: alqınmaq. bitmək. tükənmək. məhvolmaq.- var yoxlamaq: ağır yüngülləmək. yoxlamaq. araştırmaq. təhqiqləmək.
basıb yox edmək: sıymaq. qırmaq. kəsmək. əzmək. pozmaq.
yox olmaq ərimək.
nabud olmaq.
iyi ərin, sümüyü ərir, adı qalır.
yoq basan: ölü qömüldüktən sonra verilən yemək.
yoq yer: yoquş yer•.
yoq edici:. yox edici. alqar. alqaş. alaq. öldürücü. alıcı. avlayıcı. bitirici. dağıtıcı. tağudar. dağtay. dağıdar. yıxıcı. güclü.- var yoxun almaq: soyub soğana döndərmək.
yox edmək: külüni savurmaq. məhv edmək.- yox edmək: yoxlamaq. əritmək.
yox edmək: yoxlamaq. uçurtmaq.
yox etdirmək: əzdirmək. basdırmaq.
yox kimi: yuxar. incə. incə ufaq. un ufaq.
yox olmaq: batmaq. itmək.
var yoxum batdı.- yoxluğa uğayan: yox olmalı. uğursuz. bataq. batmalı. umsuz. umutsuz. qurtarılmaz.
yox olmaq. sivişmək. qaldırılmaq. məhv olmaq.
yox olqunmaq: yittirilmək. yatturulmaq. qeyb etdirilmək. bir nəyi, nərsəni buxcaya saqlatmaq.
yox edmək: yoxamaq. yufamaq. məhv edmək. hədər edmək. həlak edmək.
işin yoxisə: boşuna. havayi. heçinə.
var yox:
çox az var. yox kimi.
xəbər.- yox olan. ölümlük. yoxalan.
yox olmaq: öprənmək. silinmək.
yoxuşa çıxmaq: urlamaq. yoxuşlamaq.
yox edmək: abarmaq. bitirmək. tükətmək.
yox edmək: abarmaq. bitirmək. tükətmək. coymaq. yoxmaq. harcamaq. itirmək. öldürmək.- yox olmaq: yoxolmaq. yox bolmaq: tumbolmaq. itmək. qurumaq. əksilmək.
ol adət duniyadan quruqandı: o adət dünyadan yox olmuş.
yoqqa əməl yox: yoxa çarə yox

YOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yox. yoğ.
(yoğ. yaq) itim. kötülük. ölüm. yüsəlmə.
yox: boş # yük: yoğun.
yox olmaq. çözülmək ərimək.
yoxa. boş. müfdə. caba.
bulaşıqlık. bulaşıq. qoxu. ləkə. iz. dat. tap. töbəl. təğmil. timğil. ənəkə. mirəkkəb yoku. yemək artıqı. iyi.
arama. bəğən. çıxış.
uqeymoğol.
ölüt (cənazə) törəni. yoğa. ölü üçün verilən yemək.
yoq edmək: yuğaltmək. itirmək.
yoq iş:köksüz iş. gərəksiz iş

YOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yox. oqay. xeyir.
yoq edmək:yox edmək. qırmaq.
yoq olmaq:yox olmaq. dınq bolmaq. məhvolmaq.
yox edmək: taşaytmaq. gözdən itmək, itirmək. çöbləmək. məhv edmək.
yox olmaq: yoqalmaq. taşaymaq. gözdən itmək. sıvışmaq. gizlənmək. ortadan itmək.
yox yerə: boşunaqqa. boşu boşuna.- yox edmək: qavşatmaq. gəbərtəmək. gəvşətmək. öldürmək.
yox olmaq: ölmək. qavşalmaq. gəvşəlmək.
yox olmaq: qıypaymaq. məhvolmaq

YOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğa.
qalxış. çıxış. siud.
yoqar qopub səkrəlim: yuxarı qalxıb atılalım.
yoxa. dəğərsiz. puç. heç.
mən verdiyim yoxa saydın

YOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxa. nazik.
ürəgi yoxa: nazik

YOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxa. yoxqa. yufa. yuxa.
yufaq. yufqa. incə. xəfif. zayıf. sığ. dayaz. dərin olmayan.
yüngül. incə.
yüngül geyim.
qaqır. qaqıt. qaqlaq. incə. arıq. quru. qaqırdaq. qaqşaq. zayıf. zəif.
lavaş. incə çörək. yufa. incik, yavxa çörək.
alihəpərut aləmi. sevişmədə, şəhvətdə son dərəciyə varmaq

YOQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğa. çoplu. zəngin. varlı

YOQACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxacıq.
çalaca. azacıq. azca. kəmisi. alaca. salca. bir salιm. bir çalιm. bir az.
yalqaq, dəricik, qabıq. qandır. zar. pöz. car. çar

YOQACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxacıq. incə
yoxacıq qırov: donqaq.
əmzik kimi yoxacıq barmaqlıq. kaput ( < qap: örtük)

YOQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğaç. qıyı. çayın iki yanından biri.
yoğacda oturdum.
yoğac keçdim: çayın o linə keçdim

YOQAÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxaçu. dilənçi. qoyqoyçu. verən gəlsin!. verəsi versin!

YOQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğaq. qaz.
axdırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq

YOQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğal. ləkə. ənəkə. zigil. ziyil. səkəl. sigil. xal. qabar. dat. tap. töbəl. təğmil. timğil

YOQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalamaq. yapalamaq. yanğsılamaq. sallamaq. ələ salmaq. kiçitmək. kəmsitmək. təhqirləmək. hoylamaq. korlamaq. xarlamaq. yuvalamaq. yuvub arıtmaq. yemək. aşındırmaq
su axıntısı, toprağı aşındırdı

YOQALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalan.
ölümlük. yox olan.
itən.
yoğalan nərsələr üçün hara gedməliyik

YOQALAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalan.sona ərən sonəri. sönəri. tükənən. bitən

YOQALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gül poxa düşsə yoxalar (poxalar.)., pox gülə düşsə, çoxalar

YOQALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoxalaşmaq. yufqalaşmaq. incəlmək