Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

çara. açar.
ovçu neçə al bilsə, azıq onca yol bilir.
yol kəsən. haydut. qarqman: sərkər. sərkar. oğru.
yol yarasın: yolun açıq, iyi, yaxcı, rahat olsun.
yol açan: sökmən. yiğitlərə verilən unqun. yağını sökən.
yoldan çıxaran: azdıran. azıtqan. ayıtqan. adıtqan.
yola gedən: qoşulan. qatılan. yol gedən.
müsafirət. səfər.
mənə yol çıxdı.
tələsik yola çıxma.
keçir. çara.
yul. qaynaq. çay. pınar. su pınarı, qaynağı, qözü.
keçəcək yer.
qılağuzlar dənizdə gəmilərin yolun bilir.
axacaq yer. kəhriz. kanal.
su yolu.
cizgi. xətt. sopa.
yollu qumaş.
gediş.
seyr. səyahət. səfər. yolçuluq.
yol almaq: yolçuluğa çıxmaq.
yeriyiş. sürət.
bu atın, arabanın yolu nasıldır.
rəsm. ayin. adət.
bu iş yolunda deyi.
hər işin yolu vardır.
yolu ilə yapmaq.
məslək.
onun yolu başqadır.
oda bu yoldadır.
uğur.
sənin yolunda baş qoyaram.
vasitə. vəsilə. əsbab.
hər nəyin yolu vardır.
təriq. ərkan. səbk.
övün. öğün. kərə. dəfə.
yolaç. törə. türə. qayda.
çat. çar. çarp. çart (çapr). oğ < > uğ. iv. oluq. nərsənin üstündə açılan yol. uğrı. uğur. cizgi. xədd. baca. oğcaq. oycaq. ocaq. oyuq yer. durba. yolağ. zolaq. bir günlük yol. mərhələ. qonaq. məsafə. bolış. tərz. səbk. çara. keçir.
burdan ora neçə qonaqdır.
bu yolu üç gündə başa vurduq.
qol. axar. tamar. damar.
yağmır suları yerin damarlarına işlədi.
tutam. rəviş. səbk.
taraq. daraq. təriqət.
bu nə tutamdır ki siz tutduz.
qılıq. kimi. üz. surət. tərz. vəziyyət.
sənəd qılığında nir kağaz.
nə qılığdadır o.
gəlin qılığında bəzəkli.
gediş. tür. cür. surət.
işi bu tür açmaq olmaz: bu surətdə həll edmək olmaz.
sıçan yolu: yer altı lağımi.
oruq. onuq. eyləm. usul. üzərindən gedilən.
qısa yol: kəstirmə yol. yolaq.
qut. mut. bəxt. yazgı. qadər.
örf. adət. törə. gələnək.
qılıq. qιymιl. iş. qιmιldι. fe;l. çəm. adət. meyl. endik. istək. uğur. yosun. yasa. türə. usul. qanun. yön. yon ülgi ayla.
fürsət yol tapmaq.
icazə.
çay.
başarı. şans. tale;.
onun hər quruda yolu boladı: onun hər zaman şansı vardır.
yol başçı: qılavuz. yolusta. rəhbər.
yollu qul. yolsuz qul: olduğu eldə evlənmə haqqına iyə olub. olmayanqölə.
dəfə. qərə. səfər. kəz.
yap. əb. usul. metod.
yul. cul. başlıq. fidyə oram. soxaq. caddə.
cızıq. cızgi. cizgi.
kərə. mərtəbə. qat.
məzhəb.
sokaq. soq. tıqrıq. tığrıq. tıxrıq. dar yol. aralıq. keçit. boğaz.
tarıq. dərmənə. təriq. tutum. yolum. yosun. sayaq. qanun. uslub. qayda. yasa. usul. dəstur.
yola salan: bədrəğə edən.
cay yol: köyün ana yolı.
hərəkət yolı: qalı.
yolda qarşılaşıb qonuşmaq: qoşbaş olmaq. qoşbaşlanmaq.
yol uzunluğu: ağac. yol uzunluğu. çağrım.- yolun buruq, virajlı bölümü: cinqiriq.- bir yolda: bir dəfə. bir qərə. qəz.
bu yolda: bu qərə. bu səfər.
nençə yolda: qaç qərə. qaç qəz.
ol yolda: o dəfə. o səfər.- tanrım yol bersin: yolun açıq olsun.
arba yol: qiçiq topraq yol.
ayağ yol: tuvalet.
yolu olmayan. yolsuz. qırıq. məssəbsiz.
at yol: patıqa.
yayav yol: patiqa.
yol bermək: yardım edmək.
yol bolsun: uğurlar olsun. iyi yolçuluqlar.
yol qəsmək: yola dayaq vurmaq. yolculuq sırasında hikayə anlataraq. şarkı söyləyərək yolu qısatmaq.
yol salmaq: yol açmaq.
yol dartmaq: yollanmaq. bir yerə doğru yola çıxmaq. yola qoyulmaq.
yolu bolmaq: şansı yavar gedmək.
qara qol: topraq yol.
yoluna girmək: düzəlmək.
yolunu şaşırmaq: tərsəymək. əxlaqı pozulmaq.- tutulan yol. turqa. tuturqa. təriq.
yolundan ala qalmaq: durmaq. toxdamaq.
yola çıxmaq: yürüşmək. yerişmək. tovlanmaq. yollanmaq.
yola salmaq: uzatmaq. göndərmək. yolsamaq. yolaşmaq. yürgüzmək. yürütmək. yeritmək. salı vermək. göndərmək. təşyi; edmək.
yol kəsmək: qıyınçılığa çıxmaq.çapmaq. çappullamaq. qazaqmaq. oğurluq edmək. hırsızlıq edmək. qarammaq. qıramaq.
yol göstərmək: başqarmaq. qurumsamaq. qılavuzluq edmək. hidayət edmək.
su yolu: qoğuş. oyuq.
yol bilici: yolavuc. yolçu. yolaç. yolağçı. yolavac. yolavuc. qılavuz. mürşid. rəhbər.
yol göstərmək: yoldamaq. yolaçmaq. yolavucmaq. yolçuqmaq. yolağçamaq. yolavacmaq. yolavucmaq. qılavuzmaq. mürşidlik edmək. rəhbərlik edmək.
yola salma: sürgün. bədrəqə.
yolu bağlamaq: tosmaq. tösmək.
gün uğrusu: gün yolu. günün çıxandan batana qədər keçdiyi yol.
saman uğrusu: saman yolu.
ildə bir kərə ocaqları arıtlanmalıdır.
su ocaqları tutulmuş.
hava zolağı: hava yolu.
dağ zolağı: dağ yolu.
ayağ yolu: tuvalet.
yol verməz: geçilməz.
geçilməz dağ.
geçilməz su.
dəmirqar yola: dəmir yola. dəmir qapu.
o yolda: öyləlik öcüri.
öyləlik olmaz:
öyləlik yaşamaq olmaz.
öyləlik qayıtdıq gəldik.
yol yol: kərpici. ivlək. əvlək. evlək. bölünmüş yerlərin ivi, xətti.
əvlək paltar.
əvlək parça.
yoluna qoyulmuş: mürəttəb. müntəzəm.
düzgün iş. düzgün bağça.
yol görsətmə: qulağuzluq. dəlalət.- yol + avac. yalavac: savaçı. savçı. peyğəmbər. kəsim. qırım. biçik. şəkil. islub. gəliş. tərz. məcra. yatlaq. yataq.- yol yapı: rah o saxtıman.
bərk dolaşıq yol: girəvə. girdəvə.- çıxmaz yol: çıxmaz. bünbəst.- dağ belindən keçən yol: bilan. belən. bilən.- oyuq yol: kərtik. kərtə.- sapan kərtəsi.
türk yolunda: türkcə.
yola çıxma: hərəkət.
yolundan çıxmaq: sapaşmaq. əğrilmək. bürkülmək. burulmaq. caymaq.
əlim sapaşdı.
tutamınızı dəğişməlisiz.
tutamızı kötüdən kötüyə yeritdiniz.
ədəbi tutamlar.
əsgimiş tutamları, yeni tutamlarla dəğişməliyik.
qoşu tutamı: şe;r səbki.
əl yolu, ayağ yolu, bulaşıq yolunun, bulanıq suyunu dışarı göndərən güh. qobur.
qobur tıxanmış.
qoburu açmaq.- yol qıran: yol kəsən. soyqunçu.
yol ver!: savul!. çəkil!.
yolunda: uğrunda. içün.
oğul içün.
yurd içün.- bir yol almaq: toğrulmaq. doğrulmaq. bir istiqamət almaq. bir yerə təvəccüh edmək.
çarşıya doğrulmaq.
evinə doğruldu.
işlədiləcək yol: qan alacağ damar.
yol açmaq: qapı açmaq. örnək vermək. örnək olmaq.
yol tası: yemək daşımağa öz olub, birbiri üstünə keçən neçə çanaqdan qurulur.
yoldan çıxma: sapma. azma.- yol alan: yürük. iyi yürüyən.
yürük at.
yol yol edmək: yolmaq.- yola yaraqlanmaq yolçu olmaq.
yola salmaq. yolçu çıxarmaq: təşyi; edmək.
yol aramaq: tədbir edmək.
yol almaq: yola çıxmaq. ilərləmək.
yolu almaq: varmaq. çatmaq. yetmək. vasil olmaq.
ayağ yol: abdəstxana. müstərah.- yol vurmaq: soyqunçuluq edmək.
yola vurmaq: təşyi; edmək.
uzun yol: dolaşıq, sürəkli yol.
yol üstü: önündən keçiləcək. yol uğrağı.
oğrın yol: gizli yol.
ulu yol: ana yol. şahrah.
yol bulmaq: yolunu bulmaq: çarə tapmaq.
yol bilir: müəddəb. tərbiyəli. adab ərkan bilir.
baytaq yol: yaya yol. yaya qaldırımı.
tatar yol: çapar yol. ana yol.
pir yoluna: eşq yoluna.
dəmir yol.
yola çıxmaq: gedmək.
yola çıxartmaq: yola qoymaq.
yola salmaq. əzimət etdirmək.
təşyi; etdirmək.
dörd yol ağzı.
yol düşmək: təsadüf edmək. uyqun olmaq.
yoluz düşsə bizə uğrayın.
yol şaşmaq: çatallaşmaq. müşəvvəş olmaq.
yol heç şaşmır: sapmır.
top yoluna gedmək: boşuna gedmək.
doğru yol:
ana yol.
sirati müstəqim.
yol tutmaq: salik olmaq.
qaçamaq yolu: bahana. çəkilməyə yol.
yoluna qomaq: düzəltmək. nizama salmaq.
yola gəlmək:
düzəlmək. islah olmaq.
razılaşmaq. müti; olmaq.
yol görünmək:
gözlər yolda qalmaq.
yol göstərmək: qılavuzluq edmək.
yol göstərən: qılavuz.
yola gedmək: uymaq. uyuşmaq. muvafiqət edmək.
yol vermək: izin vermək.
yola yatmaq: razılıq vermək.
yolu ilə uyqun. munasib.
yol yerimək: yol gedmək.
ay ışığının suda yansımasından ağ yol: gümüş sərvi.
yol yuda: axış. yağday. görnüş. yönğ. rəviş.- yol çəkmək: yol almaq. yol çəkip getdilər.
yol çəkmək: yol düşmək yol çəkdi sizlərlə görüşdük.
yol basan: yol kəsən.
yol başçı: başlıq. baştık. qoruçu.
yol dartmaq: yol çəkmək gedmək.
yol ərkan: törə. tərbiyə. görgü. yol yordam.
yol kəsən: basımçı. basıcı. basmaçı.
yol görsətmək: ündəmək. muşavir: məşvərətçi. ündüçi.
yol göstərən: uydaçı. uduz. mürşid. öğrətmən. məəllim.
yol yatı: yol aracları. gərəkləri.
yol yoruq. usul. yoruq. metod.
yol göstərən. yorcu. əsgər qılavuzu. öncü.
yola gəlmiş: yolaldı. tərbiyəli. gələnəklərinə bağlı.
yola salmaq: yolcamaq. uğurlamaq. uğratmaq. sağollamaq. uzatmaq. göz atmaq. atlamaq. hazırlamaq. yədəkləmək.
yolda rastlamaq: yolqırmaq

YOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qətə. qata. xət. geçək. geçit. güzər. keçmə. geçmə. cığır.
yolçuluq. qətə. qata. xət.
düzə. düzəc. türə. türəc. cürə. bilgi. yordam. yolağ. uğur. qılığ. çəm. yolağ.
geçit. gədik. aça. təriq. yolam. gəzək. cığır. məslək. təriqət. uslub. islub. kanal. çapa. minik. tərz. biçəm. gözə. baca. aça. cığır. təriq. axın. gediş.
yeng. yenək. rəsm. çığır.
çarə. dərman. çıxır. düzə. onar. onur. arnaş. əlac.
keçirək. keçirgə. güzərək. güzərgə.
iz.
yolçu keçər iz (yol) qoyar, haylı keçər, vay qoyar.
yolçu keçsə izi qalar, topraq əssə, tozu qalar.
yörtə. yetə. çalqı. qılıq. yordam. yası. yapı. fənn. sənət.
qanıl. tanıl. anıl. qanılmış, tanılmış olan. gələnək. yöntəm. ürf.
geçirim. keçirim. qapısalıq.
qayda. qural. qərar.
qural buyumuş olandan bəri, ağız çatırsa aşa, baş daşa dəğir.
sap. həq. həqq.
yolsuz: sapsız. yoluğ. həqsiz.
yollu: saplı. həqli.
siz yarı yollusuz, yarı yollu: siz yarı sapsız, yarı saplısız: siz yarı həqlisiz, yarı həqli.
yolu almışlar, verməmişlər: yol alınır, verilmir: sapı almışlar, verməmişlər: sap alınır, verilmir: həqqi almışlar, verməmişlər: həqq alınır, verilmir.
sizin yoluz (həqqiz) yoxdu belə danışmağa.
yolsuzluğa yol verməyin. sapıqlığa, yoluğluğa, həqsizliyə qarışı durun.
usul. isul. nizam. qanun.
yolağ. bağış. qoyu. olur. yengik. yenik. qolay. özür. geçit. keçit. keçər. geçər. buyruq. göstəriş. ərklik. onay. (təvafüq). mə;zuniyyət. ruxsət. izn. icazə. musidə. pərvanə.
kanal. kanğal. kağal. kaval. qaval. (< kav. kov). məcra.- ayaqyolu.
eşiyə, ayaq yoluna gedmək: oturmaq. dışqamaq. sıçmaq.- bir yolda ilərlətilmək: iyiləşdirilmək. iyiləndirilmək. eyiləşdirilmək. eyiləndirilmək. iygəndirilmək. eygəndirilmək. iyəşindirilmək. eyəşindirilmək. yeğindirilmək. yeğişdirilmək. yeğcəndirilmək. yeğcindirilmək. acınışdırılmaq. açınışdırılmaq. aşınışdırılmaq. aşlaşdırılmaq. aşılaşdırılmaq. xaşlaşdırılmaq. gəlşitirilmək. düzətdirilmək. doğrutturullmaq. doğutturullmaq. yönükdürülmək. islah ettirilmək.- bir yolda ilərlətmək: gəlşitmək. gəlgitmək. iyəşitmək. eyəşitmək. iyilətmək. iyigətmək. eyilətmək. eyigətmək. iygətmək. eygətmək. yeğitmək. yeğgitmək. yeğcətmək. yeğcitmək. acınıtmaq. açınıtmaq. aşınıtmaq. aşlatmaq. aşılatmaq. xaşlatmaq. düzətmək. düzgətmək. doğrutmaq. doğqutmaq. yönütmək. yöngütmək. islah edmək.- birinin yolun kəsmək: birinin baltasın qapmaq. işdən salmaq.
boğazında tikən qalsın, gedəni yoldan qalsın.
caymasan yoldan, qılarsan yuva.- dağ daşı gətib, çapıb, kərib kəsməklə açılan yol: qapan. qaban. çapan. çapın. gədik.
geçit verməyən dik sarp, uçurumlu, qayalıq, kötü yol, yer: qapan. qaban. qabalaq.- dara düdük yol: dərbət. dərbənd. dalcanaq. dalbanaq. darbanaq. darcanaq.
dinc yol: dinəş yol. rahat yol.
dönəməcli, dolaclı, burşuq nərsə, yol: qanqal. qanğıl.- yol üstü qalan nərsədən izlər: qandağ.
düşman qarşında qaçaqlığa yol verməyin.
gerçək bir olumu, durumu başqa yola yozmaq, çevirmək: işi
ə (nəyi nəyə) vurmaq
işi alaya vurmaq.
içidar yoxsul, özün bəyliyə vurur.- gəlin yolu: gəlin üzü. gəlingörə: gəlinertəsi. gəlinqıtı. gəlin gəldiyinin ertəsi günü, gəlini görmək üçün yapılan toplantı, yığva.- hər işi yolunda: işi iş, qaşığı gümüş.- iş bazar yola düşmək, başlamaq: işlər açılmaq.- iş yoluna gedmək, doğrulmaq: iş tutmaq.
işi yolunda olmaq: işi iş olmaq.- ışığın bir ildə aldığı yol: ışıq ili.
işləri uyqun uğurda, yolunda gedən kimsə: işi təkərində. işi tıkırında. işi qəltəyində.
işləri yolunda olmaq: işi iş olmaq.
iti dönəməcli, girintili yol: qatısərt. qıvrambac.
qarayol: qarayer. tamının dibi.
alışılmış yol yötə, yörtə: qaradüzən.
qaraçının, yol kəsənin, talançının, çapılçının qapdığı, yağmaladığı var dövlət, nərsə: qırac. qaraç. xırac. qapqı. ğənimət. qənimət.
yasaq (yasa dışı) yollardan sağlanan, qazanılan qazanc: qara para.
qara yolu: yerləşim ocaqların birbirinə bağlayan yol.
su yolundan açılan qol: qaragöz.
qardaş yolu: qardaş qapqası, xələti: gəlinin qardaşının, kürəkən sağdıcından alınan ərməğan.- qurtuluş yolu: nəcat yolu.
nərsənin dalında, yolunda olmaq: iz izləmək. izini sürmək. izləmək. araxasından gedmək.
nərsənin oluşuna yol açmaq: sağlamaq. savqalatmaq. sovqlatmaq. sovq vermək. itmək. itələmək. itəgələmək.
su yolu: kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş. qarım. arx.
su yolu: qarğ. arx.
qarın üstünə yağmır çilədi, sonra da dondu, yollar qarçınladı. (qarçınladı: buz tutdu).
yaşam yolu: yaşam pitiyi. biyoqrafi.
yol alma: yol keçmə. ilərləmə.- yol üstü ara duraq: iniş. eniş. iskal.- yolun itirmək: yavmaq. yağmaq. ağmaq. yazmaq. azmaq. savmaq. cavmaq. sapmaq. çapmaq. cavıqmaq. savıqmaq. yavıqmaq. yağıqmaq. ağıqmaq. yağıqmaq. sapıqmaq. çapıqmaq. azıqmaq. münhərif, inhiraflı olmaq.
yolundan, izindən gedərək: izləyərək. izənərək. yollanaraq. qaraşaraq. baxaraq. baxınaraq. bağanaraq. tapınaraq. uyaraqtabe; olaraq. ittibaən.
ana yolu bıraxıb, qıraq, sapaq yolu seçmək: qapıları qapıyıb, pəncərələri açıb.
dağlıq, qayalıq yolun dönəməci: qaş.
hər yolda: hər halda.- nərsəni, kimsəni qarşılamaq üçün yol boyu düzülmək: qaşşaq durmaq. qarşaq durmaq.
bir nərsənin, kimsənin yolunda qonulmaq, olunmaq: izlənmək. izdənilmək. iztənilmək. izərnilmək.
gizli qaravlarla, hər nə izinilir. (qaravlar: mə;murlar).
uzaq yollar, qonut yoxlar (yoxlar: gözlər).
anayol: başyol.
yolların kəsişmə yeri: yolağzı. çatal.- yol bucağ bilmək: yol iz bilmək. yolu iyi tanımaq. görgülü, sınavlı olmaq.- yolundan keçərək. yoluyla.
qara yoluyla gedidi.- yol yaxınkən çıx ged.
anayol: başyol.
aşın vermə, qaşığın ver, yerin vermə, yolun ver.
ayağ yoluna gedmək: yellənmək. müstəraha gedmək.
ayrı yol tutmaq: ayrılmaq. baş çəkmək.
başyol: anayol.
bayağı, yol üstü tanışlıq: köprü üsdə göt götə dəğmişlik. düğün tanışı.
bir imkan, fürsət, açığlıq, yol tapmaq: qolayın bulmaq.- bir yol:
bir kərə.
hələ.
bir yola, məsləğə bağlısınmaq: əl ətək tutmaq.- bir yolda, sürəkə: bir düzüyə.- bir yolunu bulmaq: çözməsi çətin sorunu açmaq.
çevrə yol: şəhəri quşatan yol. çevrə. kəməbənd.
çəkdən, ölçüdən, yoldan yozmuş, azmış, çıxmış: yazqın. azqın. daşıran. daşırqan. sataşqan. saldırqan.- çığın, şəpənin, bəhmənin qar üstündə açdığı iz, yol: çığır.- çıxar yol: çıxış. çara.
çıxar yol: iyi, yarar, uğurlu sonuca gedən.
çıxış yolu, qapısı: qurtuluş, nəcat yolu.- çıxış yolu: çözüm.
çox dolaşıq, qarışıq yol: girivə.
dalıyol: əsli, fəri; yol.- danışan dağı aşdı, danışmayan yolu çaşdı.
dar, əğri büğrü yol: çobanyolu. patiqa.
dəli ilə yoldaş, yolda poxuna bulaş.- dəniz ulaşımı: dənizyolu.
dik, daşlı, atartutarlı yol: dəvə bağırdan.
tamıyacan yolu olmaq: rədd olub, dəf olub gedmək.
dinc, rahat yolu seçmək: qolayına baxmaq.
doğru yola çönmə, qayıtma: boşurqanma. peşmanlıq. ökünc. öğünc. dönmə. döngə. dönüş. çönmə. tovbə. nidamət.- doğru yola çönmək, qayıtmaq: dönüşmək. döngəmək. dönmək. çönmək. boşurqanmaq. peşmanlamaq. ökünmək. öğünmək. tovbələnmək. nidamət edmək.
doğru yoldan sapıq, sapmış: dallı. burdaqlı. suçlu. batqalı. sapaqlı. azmıq. günahlı.
doğru yoldan sapma: sapaq. azma. dal. burdaq. suç. pozaç. pozuç. qabart. batqa. günah.
dolaylı yoldan:
kəsə yoldan.
vasitəli yoldan.
dolma topraq yol: doldurulmuş. içini doldurmaqla, içinə tökməklə yapılan yol.
dördyol: dörd yolun birləşdiyi yer. çatraq > çarrah.
düşəverə yolu başa çatdırdıq: yıxıla qalxa, çətinliklə.
düşünülən yolların heç biri çözüm, çıxış yolu sağlamamaq, düzəltməmək: doluya qoyursan alamır, boş qoyursan, dolamır.
düzəlmə yolu: yapılma. düzəlmə yolu.
er (tez) qalxan yol alır, ev evlənən döl alır, gec evlənən dul alır.- görünür kəndə, biligit gərəkməz, görünməz kəndə, biligit gərək.
göy yolu: göy qapısı. samanyolu.- işi düzənində, yolunda olmaq. dolabı dönmək.
işinin uğrun tapmaq.
izlənən, gedilən yol, usul: çizgi. cızqı. cızıq.
kələ kötür yollar: əğri büğrü yollar.
kəsə yol: kəstirmə.
qarayolları: yol çəkən idarə.
qarayolu: caddə. şosə.
olmasına yol açmaq: gerçəkləşdirmək. oluşdurmaq. əriştirmək. səbəb, bais olmaq.- sıçan yolu: yeraltı dar yol.
su yolı: arx. axar.
su yolu, ayağı: güh. güng. apara. abara.- su yolu: güh. güng. kəriz. avqun. oyqun. kanal. kanalizasyon.
su yolu: oğlıq. oylıq ( oğulmuş, oyulmuş yer). evlək. ivlək. yivlək.- tapdanan, işlək, gənəl yol: eşilgən. eşgin.
təmiryolu keçidi: təmiryolu ilə qarayolun kəsiştiyi yer.- təmiryolunda çalışan kimsə: təmiryolçu.
tutulan yol: doğrultu. yön. istiqamət.- uzun yol: eşilgən. eşgin.
ürəyə yol açan: könül uğrusu.- üstündən yol keçən təpə: belək.
yaxışacaq yolda, tərzdə, rəvişdə: düzəli. düzəcli. türəli. türəcli. taxımlı. qılıqlı. yollu. biçimli. biçəmli. uslublu. istilli. usullu.- yapyol: arx yol.
yaşam yolu: biyoqrafi.
yaya yol: yaya keçid: piyadərov.
yeraltı dar yol: sıçan yolu.
yol açmaq, vermək:
cığır açmaq. yol yapmaq.
qoyu vermək. qoyvermək. buraqmaq. bıraqmaq. icazə vermək. musaidə edmək. (- buğ bıraqdı.).
yol qoymaq. təprənişi, davranışı ilə başqalarına örnək olmaq. başqalarına önçülük edmək.
bir olayın nədəni olmaq.
qızıl dil danışar, göy başın axmasına, yarılmasına yol açar.
qapanıq yeri, keçilir duruma salmaq, gətirmək.
türmədən yol açıb, qaçdılar.
əngəlləri qaldırmaq.
yol alma: yola düşmə. yollanma. gedmək.- yol almaq:
ilərləmək.
yolun sonuna çatmaq.
yol aramaq: düşünmək. başatmaq. çara, çıxar axdarmaq.
yol arxadaşı: arxadaş. yoldaş. ayaqdaş.- yol atası: qılavuz. mürşid.
yol ayırdı: yol ayrımı: yol çatı. yol ayrımı. yolun qollara ayrıldığı yer. çatal > çarrah.
yol ayrımı: yol ayırdı: yolun qollara ayrıldığı yer. çatal > çarrah.
yol azığı: yol tuşası.
yol azmaq: uğrun çaşmaq. yanlış yola gedmək.
yol bağlamaq: kəsmək.
yol bel: geçilən yer. yol.
yol bəkçi: tutqavul. qarasürən.- yol bilən, kərvana qatılmaz: sınavlı, bilgili (aqah) kimsə, işini tək başına görər, aşar, açar.
yol bilir: ilkəli. yolağlı. ərdəmli. ədəbli. ərkanlı. tərbiyəli.
yol boyu: yolçuluq sürəsi.
yol bulmaq: yol tapmaq:
çözüm, çara bulmaq.
bolca, fürsət tapmaq.
yol çaşmaq: yol çatallaşıb qarışmaq.
yol çatı: yol birləşimi.
yol çizmək, cızmaq: nəxşə qurmaq, çəkmək.
yol edmək: patuqlamaq. uğraqlamaq. uğraqmaq. çox gedib gəlmək. bir yerə sıx sıx gedmək. eşiyini aşındırmaq.- yol əri: bir inanca bağlı olan. başdankeçdi. özverili. başı avcunda, qoltuğunda. dalqılıc. dəli. dəlir. dəlirqan. könllü. ölüməri. qızılbaş. əsrik. könüllü. uğraq. uğruq. geçmə. bir inanca bağlı olan. fədayi.
yol əri dəğil: onda inanc yoxdu.
yol əri yolda gərək: yoluna inanan, canına qıyar.
yol gedmək: yolda ilərləmək. olduğu yolda dayanmaq.
yol gəzgisi: pasport.
yol görünmək: yolçu, yola çıxmalı olmaq. yolçuluğu, yola çıxması gərəkmək.
yol göstərici: göstərici. biligit. biliqçi. bələtçi. bilətçi. yolbaşçı. yönətci. yönətici. boyrat. rəhbər. rəhnəma. tapqara. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. lider.
yol göstərici: tapqara. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. yolbaşçı. elbaşı. eləbaşı.boyrat. rəhbər. rəhnəma. lider.- yol göstərmək: bir qonuda, gərəkdiyi bilgiləri vermək.
yol gözləmək: nərsənin olmasın ummaq, bəkləmək.
yol ilkə: yol yordam: yol ərkan: görgü. davranış quralları. yönətim, davranış bilgisi. adabi maaşirət. maaşirət.
yol imləri, nişanələri: görgüz.
yol iz bilmək: yol bucağ bilmək: yolu iyi tanımaq. görgülü, sınavlı olmaq.
yol kəsici: yol kəsən. alaman. qaltaman. artlaman. qaraqçı. qaraman. soyqunçu. oğru.
yol kəsmək:
yol çapmaq. yol vurmaq. oğurlamaq.
itiliyin, yeyinliyin azaltmaq. yavaş gedmək.
motor yol kəsiyi üçün guruldamır).
yol qalısı: yol kilimi: yolluq. kənarə. dar uzun qalı.
yol oxları: yol imləri, işarələri, yazıları.
yol olmaq: bir davranış, başqalarınıda bürüyüb, gələnək duruma gəlməyi.
yol parası: yolluq. yol vergisi.
yol polisi: (qara: quruluq
sürən: atlı). qarasürən.- yol sormaqla bulunur: işi aparmaq üçün, bilənlərdən sormaq gərək.
yol təpmək: yol döğmək. yol eşmək. uzun sürə yerimək.
yol tutmaq: özünə yol seçmək.
əkinçilik yolun tutan, kənddə qalır.
maşıçılıq yolun tutan yolda qalır. dağ yolun tutan dağda qalır.
yol tutmaq: tutumlanmaq. təsmim tutmaq.
yol uğrağı: yol üstü. keçərkən uğranılan. uğraq. yanından yol keçən tükan, nərsə.
yol üstü xətəri göstərmək üçün, qoyulan kötük, ağac, dikəl: kötələ. götələ. çötələ.- yol vermək:
yolunu yapmaq: bir işin olacağını sağlamaq, toxumaq, işləmək, hazırlamaq. nərsənin keçməsinə köməklik edmək.
itiliyin artırmaq. son sürətini vermək.
qoğmaq. işdən çıxarmaq.
bu evdə yol verilməz işlərə baxsan, burdan sizə yol verilir.
yol vurmaq: oğurlamaq.
yol yaxınkən özüvü qurtar. çıx ged.
yol yapımında işlənən qırıx daş: balast ( < balamaq: bölmək).
yol yapmaq:
yol oluşturmaq, edmək.
keçən sürülərin izi, buralardan yol yapmış.
qandırmağa, aldadmağa çalışmaq. avutmaq. toğlamaq.
bir çıxar, çarə qılmağ üçün, işə girişmək.
yol yarağı: yol hazırlığı.
yol yatırmaq: qınıqlatmaq. qəbullatmaq. razılatmaq.
yol yatmaq: qınıqmaq. razılaşmaq. qəbullamaq.
yol yeriməklə, borc ödəməklə, pul sərpəməklə, yaş yaşamaqla tükənir.- yol yol: iz iz. xət xət. qət qət. qat qat. sır sır. sür sür. damar damar. damarlı. çizgi çizgi. cızıq cızıq. qırım qırım. kərə kərə > kərkərə (> kirkirə). boyuna cızqılı olan. çubuqlu.
yol yolağ: gediş. sürəc. rəftar.- yol yoldaşı: yol arxadaşı.
yol yorda: yörülgə. gələnək. dəb. adət. rəsm.- yol, imkan açmaq, vermək. çanaq açmaq, tutmaq.- yol yaxınkən: gec olmadan. görülən kötü duruma düşmədən. artıq sıxıntıya nədən olmadan.
yolu əlinə almaq: yola düşmək.
yola çıxma: gediş. əzimət.
yola çıxmaq. yola düzəlmək.
yola çıxmaq: yola düşmək.
yolağmaq. səfərə gedmək. musafirət edmək.
yol üstündə durmaq.
yolçuluğa başlamaq. işə, hərəkətə keçmək. təprəşmək.
yola düşmək. bir yerə gedmək üçün ayrılmaq. gedişmək. yollanmaq.- yola düşmək: yola çıxmaq:
yolu əlinə almaq.
gedişmək. yollanmaq. bir yerə gedmək üçün ayrılmaq.
yolağmaq. səfərə gedmək. musafirət edmək.
yol üstündə durmaq.
yolçuluğa başlamaq.
işə, hərəkətə keçmək. təprəşmək.
yola düşmək: yolu əlinə almaq.
yola düzəlmək: yola çıxmaq.
yola gəlmək: bir yolda ilərləmək. açınışmaq. gəlşinmək. düzəlmək. doğrulmaq. yönüğmək. iyiləşmək. iyilənmək. eyiləşmək. eyilənmək. iygənmək. eygənmək. iyəşinmək. eyəşinmək. yeğinmək. yeğişmək. yeğcənmək. yeğcinmək. islah olmaq.
yola girmək:
yola gedmək. gəzintiyə, səfərə, səyahətə çıxmaq.
doğru sanılan, bəllənən yola gəlmək.
yola qoyulmaq: yola çıxmaq.
yola qoymaq, düşürmək, salmaq: işlətmək.
yola qoymaq: duruzmaq. turuzmaq. durquzmaq. qoğzamaq. ayaqlatmaq. qalxızmaq.- yola qoymaq: düzənləmək. aparmaq. yönətmək. hidayət edmək.
yola qoymaq: yola soxmaq: düzənləmək. düzənliyə soxmaq.
yolağzı: çatal. yolların kəsişmə yeri.
yolçu yolda: xoş qalasız.
yoldan çıxarmaq: başdan çıxarmaq. başdan edmək. iğfal edmək.
yoldan çıxartmaq: ayırdaraq, uyqunsuz işlər yaptırmaq.
yoldan çıxartmaq: saptırmaq. başdan çıxarmaq. ayarmaq. ayartmaq. yayarmaq. yayrıtmaq. yozdurmaq. azdırmaq. qamandırmaq. inandırmaq. qandırmaq. iğfal edmək.
yoldan dönmək: getdiyinə peşman olmaq.
yoldan düşmək: yolu itirmək.
yoldan düşmək: yolu itirmək.- yoldan qal, yoldaşdan qalma: yoldan keç, yoldaşdan keçmə: yaramaz biriylə, iyi yola çıxmaqdansa, iyi yolu sağlamaqdansa, iyi yoldaşın olsunda, otur, yaşa.
yoldan qalmaq: yolundan qalmaq: gedəməmək.
yoldan sapıtmaq, çaşıtmaq: aldatmaq.
yoldan sapmaq: azıtmaq.- yolgeçən: hammının gəlib getdiyi yer. ayağ altı yer.
yolla gedən yorulmaz deyiblər bil, sevən könül, sevdirən könül, gəl yola gir.
yollara düşmək: çara yara axdarıb, dolaşıb durmaq.
yollara tökülmək: qalabalıqla yola çıxmaq.
yolları ayrılmaq: görüş, baxış çatalı, ayrılığı çıxmaq. dəğişik yönlərə gedmək.- yolu düşmək:
bir yerdən keçəsi olmaq.
sırası gəlmək.
geçərkən uğramaq.- yolu tutmaq:
yola çıxmaq.
yolu qapatmaq.
yoluna girmək: düzəlmək.
yoluna qoymaq: gərəkli biçimə vermək.
yolun açıq olsun: uğur ola. uğurlar olsun. səlamətliklə.
yolun itirmək: çıxar çıxmazını bilməmək. ziyan nəfini bilməmək. qarşı qarışığa düşmək.
yolun şaşırmaq: yanlış yola gedmək.
yolun tapmaq: ipucun bulmaq.
yolun tutmaq: ölmək.- yolun: yoluşun. gəlişin. gedişin. axışın.
yoluna baxmaq: (birin) gözləmək.
yoluna baş qoymaq: bir yolda, bütün varlığın vermək.
yoluna çıxmaq:
yolda qarşısına çıxmaq.
qarşılamağa gedmək.
yoluna girmək: gərəkdiyi biçimdə gəlişmək.
yoluna qoymaq:qabqaştırmaq. düzənlətmək. çəki düzən vermək. idarə edmək. yerli yerinə qoymaq. tənzim edmək.- yoluna sapmaq: nərsiyə baş vurmaq.
kələk yoluna sapdı.
yoluna: uğruna. dolayına.
para yoluna, vardan oldu.
yolunan gedən yorulmaz, acdan yemək sorulmaz: əğri olsun yol olsun, düz danışan dil olsun.
yolunda gedmək: dəvami olmaq. olumun sürmək, yaşanmaq.
yolunda: uğur.
yolundan qalmaq: yolundan qalmaq: gedəməmək.- yolundan sapmaq: cığırından şıxmaq.
yolunu bulmaq:
gərəkən gərəçləri tapmaq.
yasal olmayıb, qaçaq yollardan qazanc sağlamaq.
yolunu bulmaq: qolayını tapmaq.- yolunu çaşmaq: nə yapacağını bilməmək.- yolunu sapıtmaq: yolun əğmək. yoldan eləmək.
yolunu tutmaq: bir yerə doğru gedməyə başlamaq.
yolunu yapmaq: yol vermək: bir işin olacağını sağlamaq, toxumaq, işləmək, hazırlamaq.
yoluyla:
yolundan keçərək.
qara yoluyla gedidi.
araçılığıyla. aracılığıyla. ıslacıyla. vasitəsiylə.
diləkcəsin (şikayətin) posta yoluyla göndərmiş.
yol yörəsiylə, usuluna uyqun olaraq.
hər işi yoluyla yap.
yoluz açıq: uğurlar.
yol yol: iplik iplik. ip ip: tel tel, tar tar.
çaxır gözlərindən (göy gözlərindən) iplik iplik yaşlar açırdı.
düz, hamar yol: yengə mingəsiz yol. yengəl mingəlsiz yol. əngəbəsiz yol.
gözü yolda: yanğıranğ > nigəran > əndişəli. anğaşalı.
dərin olmayan su yolu: arx < yarq yarıq. yarqı.- oyunlu yol: xətərli yol.
yama yol: kəsə yol.
ha yolu ulaşımı: uçaqla daşıtım.- yol üstü: yol ara.
gəminin yol ara sığındığı, barındığı yer: iskilə. qısqıla. bəndər.- yola düşmək: (bir nərsə üçün) yollanmaq. qoysulmaq. qoyulmaq. (> qosil (fars)).- yola salmaq: yoldaşlamaq. geçirmək. uğurlamaq.
sizi qapıya dək keçirəlim.
qaçaq yol: ana yoldan ayrılıb, kəsitmədən gedən yol.
anayol: yolqa. şahrah.
düşman qarşında qaçaqlığa yol verməyin: götü boşluq.- ilmiklərin (ilməklərin) qaçmasına yol verməyən: qaçmaz
qaçmaz corab.- altından qaçıla bilən yol: iki uclu, neçə uclu söz, yanıt, davranış. qaçamaqlı. kəsnitsiz. kəsiniksiz. kəsərlik daşımayan. qaypaq. qərarsız.
kiçik su yolu: qaç. kiçik arx. arxıc. arxac.- qaba, iri, kəpçə daşlardan yapılan, qaplanan yol: paket qaldırımı.- səni öpüb qoxlağa doyamadım, uçub getdin, bağlı yollar, varamadım.
çala çalqısı: oğru borusu: oğru kələfcəsi: oğrunun işlədən, yararanan yolları, qılıqları, yordamları.
ayağ yoluna gedmək: əlsuya yetirmək.
biliklə sevən dağlar aşdı, bilgisiz sevən, yolun çaşdı.- bir işin olmasına yol açmaq: qaşığın yapıp, sapın taxıb.
keçmişinin yolun görən, gəlcəyinə yol açar.- bu yol kəndin ortasına enir.
doğru yoldan ıraqlaşmaq, uzaqlaşmaq. ırqalmaq (< ıraq). çaşmaq. yahalmaq.
gərəyə görə yol açır, boyuna görə don biçir.
mən gedirəm, yol gedsin, çılpaq gəlib boş gedsin. nə əkən var nə biçən, toxda gəlsə, ac gedsin.
yol açan, göstərən: yolçu. ışıqçı. ışıq tutan. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər.
yol açmaq. yol göstərmək: ışıq tutmaq. qılavuzlamaq.
yol gedməyin itiliyi, sürəki: yoluq. itlik. itilik. sürət. ivinti. ivədi. çapıqlıq. çabıqlıq.
gözü yolda, qovuşmadan ölmək: üzük gedmək.- qarayol: şosə.
qarayolla, dəmiryolu kəsiştiyi keçid: yerbir keçit.- uçan vara (əldən gedən) yaxınma, çıxmaz (girməz) yola, taxılma, gəlsə qonağ, qonağla, bilməz (izsiz) yola, alınma (inanma).- yol açmaq: oyuqlamaq. oyumaq. oymaq. uyandırmaq. oyandırmaq.
istək oyuqlamaq: istək oyumaq: istək oymaq: istək uyandırmaq: istək oyandırmaq: istəyinə, istəməsinə yol açmaq.
yolsuz, yol aşınmaz, kovasız su daşınmaz.
yola salmaq: axarlamaq. axarramaq. axarlatmaq.- qazılı yoldan qaçdı, buruşuq dağdan aşdı.
su yolu: geçirim.
iti dönəməcli, girintili yol: qatısərt. qıvrambac.
yol boyu. yol üstü: qeçit yeri.
kimsəni gözləmirəm, ürəyim yolda qalsada.
qarayol: şahrah.
gözü yolda olmaq: qəribsəmək. qarıbsamaq. qaruqsamaq. qarusbamaq. özləmək.
hacılaryolu: samanyolu: samanuğrusu. kəhkeşan.
yol açma: bıraxma.
kişini öz öldürməsinə bıraxan nədənlərdən, iç sıxıntısının çoxluğu, qabalığı, içduyu sorquların buruşuqluğu, yanıt tapa biləməməsi olabilir.
bu yol bizi böyük qanca bıraxdı.
atla yola çıxan, eşşəkçini yolda bıraxar, qoyar.
ayaq yoluna gedmək: quşaq çözələmək.
yaşam yolu, durmaz eşinməz, sözün deyər, söz eşitməz, yolun gedər, geri dönməz, yuxar gedər boşa çıxar, aşağ enər, yoxa (poxa.). çıxar.
yol quran ol, yol qıran yox.
yol düzən ol, yol pozan yox.
yol uzunluğu ölçəyi: ağac (< araç: aralıq.).
yol yörə: yol yordam: düzən. qon. qona. qonat. qonun. qoy. qoya. qoyat. qoyun. yöntəm. usul. ərkan.- qapalı, çıxılmaz bir yerdən, durumdan çalınan, açılan yol: çalım. çaluq. çalıq.
bataqlığı qurutmaq üçü çalım vuruldu.
düşdük elə bir çalıya, çıxılmağa yox güman çalım.- yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol: yaylıq. yayalıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
bilmədiyim hər yolu dənədim, səndən sonra.- hər yolu dənəmək, bütün oyunları yapmaq: həlləm qəlləmləmək. götür qoy edmək.
batışına, fəlakətinə yol açmaq: qanına çörək doğramaq.- birinin batmasına yol açmaq: qanına girmək.
gəlin evdən yola salınanda verilən başlıq: qapıcalıq.
onay sağlamaq: icazə almaq.
ərklik, onay çıxmaq: bir işdə sərbəs bıraxılmaq.
ərklik, onay qoparmaq: gücəniklə icazə almaq.
onayızla: onay versəz: icazənizlə.
onaysız: icazəsiz.
onaysız heç nə yapılmasın.
onaysızlıq: icazəsizlik.- olur alın sonra.
olursuz bura girmək olmaz.
olur verin gedim.
oluruzu gözləyirəm.
iki kərə olurladım, üçüncü olmaz

YOLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincək. ram.
yola çıxanı keçirmə. uğurlama. təşyi;.
üzü yola, dincək uşaq yüngül uşaq.- üzü yola: söz dinləyən. sözə baxan. əslək ( < əsmək). enik. yenik. müti’

YOLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yula.
ayrı. yoruq. düzən. nəzm.
iyi. uyqun. tüzük. düzük. düzgün. düz. doğur. gözəl. aras. arıs. arsuq. arsoq. arın. təmiz. nəzimli. nəzmli. dərik. dərikli. tərtibli.
sələk. yumuş. ulaq. sam. saf.
yola qılavuzlamaq: qondqarmaq. qöndqürmək. qondarmaq. doğrultmaq. düzəltmək. tikmək
yola gəlmək: qonmaq. ramlaşmaq.
tosun at qondu.
su qaynağı. yerdən fışqıran su. gözə. fəvvarə.
ışıldaq. ışıq verən. məşəl. qəndil.
gələnək. salt. ürf. adət. usul. ərkan.
məşəl. qəndil.
yulum. fədakar

YOLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoluq. yolaq. yolaş. yolanc. yönəş. yön. yengiş. engiş. doğruq. duruş. duruc. durum

YOLAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarə. çara. çıxır. düzə. onar. onur. arnaş. əlac

YOLAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yol göstərən. qonaqçı. mihmandar. rəhbər. öndər. öncü.
yol. törə. türə. qayda.
yolavuc. yolçu. yol bilici. yolağçı. yolavac. yolavuc. qılavuz. mürşid. rəhbər

YOLAÇAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğişik uyqulamalara, işlətmələ, yönətlərə yol açan bağlantı: qardan. qayırdan. qayıran

YOLAÇMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

birin yoxlayıb, əli altda saxlayıb, yanlışlığına yol açmasını önləyən: kimsə. iyi asdar, üzü saxlar

YOLAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

asılmasına yol açmaq: ipə götürmək.
böyük gedər, tükətim, xərc altına girmək, yol açmaq: qapıyı böyük açmaq

YOLAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoldamaq. yol göstərmək. yolavucmaq. yolçuqmaq. yolağçamaq. yolavacmaq. yolavucmaq. qılavuzmaq. mürşidlik edmək. rəhbərlik edmək

YOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolağ. qolağ.
ılğım. sağın. sanğın. sərab. çor çöl. susuz çöl.
yorğa.
gəzinti. gəzənək. aralıq. hal. rahro. koridor. yarıq. rahro. koridor. yol. yöntəm. uğur. təriq. uğur. qılığ. çəm.
uzun, dar aralıq. keçit. dəhliz < dalğız. rahro. dalan. koridor.
işinin uğrun tapmaq.
yol yolağ: gediş. sürəc. rəftar.
uzunluğu eninə görə, artıq olan nərsə.
ustuvanə.
qaleri. sərgi.
gəzinti yeri. park.
tünel. yer altı oyuğu. daluz. dəhliz.
rahro. koridor.
yol. yöntəm. bağış. qoyu. olur. yengik. yenik. qolay. özür. geçit. keçit. keçər. geçər. buyruq. göstəriş. ərklik. onay. (təvafüq). mə;zuniyyət. ruxsət. izn. icazə. musidə. pərvanə.
yolax. (çöldə, uzaqdan su kimi görünən ışıq yanıltmacı, yahatmacı, aldatmacı). ılğım. yalğın. pusarıq. salğım. sağın. sanğın. sərab.
yoluq. yolac. yolaş. yolanc. yönəş. yön. yengiş. engiş. doğruq. duruş. duruc. durum.
zolaq. qolaq.- onay sağlamaq: icazə almaq.
düşməsən yolağa, düşərsən colağa.
ərklik, onay çıxmaq: bir işdə sərbəs bıraxılmaq.
ərklik, onay qoparmaq: gücəniklə icazə almaq.
onayızla: onay versəz: icazənizlə.
onaysız: icazəsiz.
onaysız heç nə yapılmasın.
onaysızlıq: icazəsizlik.- olur alın sonra.
olursuz bura girmək olmaz.
olur verin gedim.
oluruzu gözləyirəm.
iki kərə olurladım, üçüncü olmaz

YOLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yulağ.
bulaq. qolaq. suyun kiçik qolları. çeşmə.
axdırur gözüm yolaq \\ tuşqılır ördək yoğaq.
cığır. cılqa. qırlardaki kiçik yol. yol yol çizgili olan hər nərsə.
yolaq barçın. yolaq parça. yol yol çizgiləri olan.
dürüst. namuslu. təmiz.
çığır. yenilik.
qısa yol. kəstirmə yol.
bulaq. kiçik kiçik birçox su pınarlar.
yol yolaq.
zolaq. yol.- hava zolağı: hava yolu.
dağ zolağı: dağ yolu.
yul yulaki: kiçik kiçik bir çox su pınarları.
axdırur gözüm yolaq, tuşqılır ördək yuğaq