Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YOZULMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaşmaz. azmaz.
yazmaz yanılmaz, yürüməz yozulmaz

YOZUMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gücün itirmək. gəvşəmək

YOZUMLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yozma. yorum. yorumlama. deyim

YOZUNC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yozma. yozuş. yozuc. yazma. yazış. yazıc. yazınc. azma. azış. azınc. qayma. qayış. qayğış. qayğıt. qayğınc. yağma. yağış. yağıt. yağınc. cavma. cavış. cayma. cayış. yavma. yavış. yavnıc. savma. savış. savınc. sapma. sapış. sapınc. çapma. çapış. çapınc. yayma. yayqış. yayıq. yayınc. əğrik. əğriş. əğrit. əğrinc. ağma. ağış. ağıt. ağınc. ırqasış. ırqasıt. ırqasınc. inhiraf

YOZUNTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yozundurmaq. ziyan vermək. zuluma uğratmaq

YOZUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yozma.
yozuc. yozunc. yazma. yazış. yazıc. yazınc. azma. azış. azınc. qayma. qayış. qayğış. qayğıt. qayğınc. yağma. yağış. yağıt. yağınc. cavma. cavış. cayma. cayış. yavma. yavış. yavnıc. savma. savış. savınc. sapma. sapış. sapınc. çapma. çapış. çapınc. yayma. yayqış. yayıq. yayınc. əğrik. əğriş. əğrit. əğrinc. ağma. ağış. ağıt. ağınc. ırqasış. ırqasıt. ırqasınc. inhiraf.
yozu. yoru. yoruş. yorma. çözü. çözüş. çözmə. açı. açış. açma. açlama. tə;bir. təfsir. təşrih. şərh

YOZUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pozmaq işin görmək

YOZUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

işi yozutmaq, çaşdırmaq

YÖQƏNSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

idəksiz. egisiz. issiz. iyəsiz

YÖQİRİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yöğirik. oynaq. yılğır. sapsan. yıldam. yılğır

YÖQRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yörük. yürüq.
yörük. göçəbə.
çapıq. iyi yeriyən. iyi yol alan.
köçən. köçücü. bir yerdə durmayıp yeriyən el. göçəbə

YÖQÜRTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoşamaq. cütləmək. üstələmək. iki neçə nərsəni bir birinə qatmaq

YÖLƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

esersok. təntik. dəlişgə. sərəng. əsivas

YÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< yan. yaq.
yan. yan yön. yol. doğru. cəhət. yuxarı. yan. yüz. vichə. uyqn (luq). vec. yaq. yün. bağıt. təmən. bağ. tərəf.
doğuya doğru: yuxarı doğru.
yan yönün: əyrisin düzün.
yan. yaq. abağu. yapaqu. sarı. qıyan. qıya. saq. tərəf. cəhət.
doğru. üz. vəch.
nə yöndən.
bu yöndən: bu vəch ilə.- hançı yana: hara doğru.
istiqamət. qoylu.
sürəm. sürən. tərəf. istiqamət. cəhət. böğür.
yön ət: diyafram

YÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

görür. baxır. axır. cəhət.
yönəş. yengiş. engiş. yoluq. yolaq. yolac. yolaş. yolanc. doğruq. duruş. duruc. durum.
doğrultu. tutulan yol. istiqamət.
yan. dön.
hər yöndən: dörd döndən, yandan.
döş. tərəf.
yan. qol. rəng. günə. tərəf. cəhət. uc. tərəf. yan. çırpı. doğru. istiqamət.
çırpıdan çıxmaq: ölçünü itirmək.
çırpıya gətirmək: yola qoymaq.
ana yön: əsl cəhət.
ayaqucu: ayaq yönü, tərəfi.
dörd qoldan gəlib ocaq qurdular.
hər yönlü: yönəli. başdan başa.
a;dan zıya.
ötə yön: qarşı. o yan.
siz qarşıya keçin.
yönü, üzü dönük olmaq: baxmaq.
evi gölə baxır.
baş yönü: başucu.
yan yön: dolay. dolayı. dövrə bər. çevrə. yaxın. çulqa. çuval. civar. həndəvər. homə. ətraf.
bu dolayda çox gəizşməyin.
dolay dolayı çönüb gəzdik.
yönlü yönəli, yöryetəli, ətraflıca sayaraq: bir bir. ayrı ayrı.
bir yöndə, qıyıda, sözdə ilərləmək, varışmaq: uzlaşmaq. yuzlaşmaq. yüzləşmək. üzləşmək. sazlaşmaq. saziş edmək.
bir yönə doğrulan: ötrü olan. yana olan.- dəğişik yönlərə gedmək: yolları ayrılmaq. görüş, baxış çatalı, ayrılığı çıxmaq.- görülməyən, bəllənməyən, bəlirməyən yön: içüz

YÖNCƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yenicək. gözəlcə

YÖNCƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraçı. yoxlayan. baxan. başqan

YÖNCİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yöncik. yolçuq. yencik. yolçu. yoluq. yoxsul. kasıb. kədərlənmiş. düşgün. kötü. zayıf. cılız. arıq. halı yaman çürüqlügündən ələ alınamayan.
yöncik ər.
yöncik iş.
yönciyin biridir.
yöncik ölkələr.
yöncik, yavuz tavradı: alçaq, çox pis davrandı.
yencik görsə qonaqlar

YÖNCİMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yencimək. kötüləşmək. yoxsullaşmaq. ısırmaq. tincimək.
qılıc tutıqsa, iş yöncür, ər tatıqsa, ət tüncür: qılıc paslansa, iş pozulu, kişi farslaşsa, əti tıncığır, əprir. əti tökülür

YÖNCIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kötüləşmək. pozuşmaq.
ər işi yönçirdi

YÖNCİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

incitmək. yonçıtmaq.
o məni yoncıtdı

YÖNÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uyqun biçimdə

YÖNÇÜNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yencinmək. yolqunmaq. yoxsullaşmaq. xərablaşmaq.
bilgə bükü yöncüdü: bilqin bilənlər yoxsullaşdı

YÖNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yan. yan yön.
yəhərin altında qoyulan parça.
müfdə.
hasat: yönəkəy.
lüt

YÖNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qolay. hasat. ərinc. rahat.
tasarı. düşün. düşünüq. düşnüq. düşünmə. düşüncə. fikir. fikr. niyyət. ərək. məqsəd.
nə düşünlə bura gəldiz.
tutum. yarqı. olca. dura. ölçü. ölçün. qərar. hükm.
yönək. yönət. daşın. daşnaq. daşnat. axın. adaq. ataq. amac. amca. iməc. imcə. ərək. ərəş. ərəc. əric. əriş. ərəm. erəm. irəm. istək. istəm. istəş. kəsit. kəsti. kəstəm. kəstim. niyyət. qəsd.- yarqı, ölçü (qərar) çıxarma.
olcalamaq. ölçünləmək. tutumlamaq. duralamaq. qərarlamaq. yönələmək. yarqılamaq.
yarqısız. olcasız. yönəsiz. durasız. qərarsız.
yarqılı. ölçülü. olcalı. yönəli. duralı. qərarlı.
üç kərə yarqı (qərar) qoyuldu.
bir yarqıda: bir ölçüdə. bir durada. bir yönədə. bir tutumda. bir qərarda.
iki yarqıdan, ölçüdən (qərar) birin tutmalısız.
incəlib, ölçünmədən, yarqı (qərar) verilməsin.
bu yarqıyla: bu ölçüylə. bu olcayla. bu yönəylə. bu durayla. bu qərarla.
yarqıya (qərar) gəlmək.
olcasın (qərar) pozmaq.
duralı duralı: qərarlı ölçülü