Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YUVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(oyva. oyba. oba). ( < av). { ev: yuva (: yiv: yıv: qırıv. cızığ) hər üçü bir kökdəndi}. hövütgə yava. yuva. mağara. ev. həvirtkə. kətək. öycik (quş hövütgəsi). qapçık. kovan.
aşyan (fars). aşıqan. aşılanmış yer. yerləşmiş yer. otraq. qalaq. kovşan > kaşanə. ev. dəlik. baca. yamut. bark. barnaq. təknə. təngə.
kətək. köməs. nin.
sıçan yuvası: tarbağ.
uya. yin. en. nin.
arslan yini.
göz yuvası.
yuvasını yapmaq: həqqindən gəlmək. iyicə döğüb uslandırmaq.
ufaq, yosulyana kiçik dəməkcə, yuva: küməs. izbə. külbə.
başın küməsinə soxdu.
bir küməsdə otrur.- yoğurt yuvası: yoğurt çalınan qabın qoyulduğu sıcaq yer

YUVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kovara. kabuk. qapaq. kəvirtək. kətək. kiçik üy. kavşana. kovaşan (kaşanə). iç. mərkəz. yaşıyan. aşiyan. ev. koma. küməs. nin. kiçik ev.
bayquş yuvası: çox öyran viran, pozuq yer.
yuvaq. loğ. loğadaşı.
dəlik. deşik. in. nin.
evsin. kiçik heyvan nini.
dəlik. yurd. göz.
iğnə dəliyi: iğnə yurdu: iğnə yuvası: iğnə gözü: çox incə, dar yer.
in. kova.
mərkəz. nüvə. özək.
oyuq
nərsəni oyub, başqa bir nəyi o oyuğa, yuvaya yerləşdirmə: qaqma.
gövərçin bəsləmə yuvası: göyərçinlik. gövərçinlik. gövərtə. gömərtə.
caymasan yoldan, qılarsan yuva.
gündüz gəzər yuvada, gecə gəzər ovada. (oxuçu. şarkıçı. köçəki. rəqqas.).
qızlar hamısı bir yuvanın quşudur.- tülkü yuvası: qaptan.
qalalarda, gövərçinliyə oxşar gözçü, bəkci yuvası: göyərçinlik. gövərçinlik.- boş itə yuva tapılmaz: işsiz gücsüzün gedəcəği yeri bəllənməz.- cocuq yuva: yuvacıq. anaokul. beçəev. biçəev. biçəv. biçöy. anaoxu. kudəkisdan.
dirək, situnun dayandığı, durduğu yuva, oyuq, dayaq: ısqaca. qısqaca

YUVAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuvac. çuvaş. kərəki. çadır. cacır. çaşır

YUVACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alnaq.
incə qamışdan hörülmüş quş yuvacığı: çiğ (> çeğ (fars). çex (fars). ).
cocuq yuva. beçəev. biçəev. biçəv. biçöy. anaokul. anaoxu. kudəkisdan

YUVAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yuvarlaq). yumaq (yumalmaq). (bükməklə, qıvırmaqla oluşan) həlqə. büklüm.sürgü. silindir. ustuvanə. loğ. qaytaban toprağı, asfaltı bərkitməkdə kullanan yuvarlaq təkərlək daş. ustuvanə. ərkəgin. ustuvanə. yoğun axlov. mərdana.
(yuvarlaq). yumaq (yumalmaq). (bükməklə, qıvırmaqla oluşan) həlqə. büklüm.
ip, saç büklümü.
yuva. loğ. loğadaşı.
çaxmaq yuvağı: ağacdan, dadan, dəmirdən olub, yeri bəritmək üçün işlədilən ustuvanə, mərdana.
uzun, yuvaq ağac: sərən.
ip, saç büklümü

YUVAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvağ.
girdə, qolayca fırlana bilən, ağır nərsə.
dam yuvağı: loğ. damların üstün düzəltmək üçün qəltək, daş silindir.
paltarla bağlı nərsələr. heyvanlarda öksüz tırnaq. parraq.
toxu. topaq. dönqülüq. bulçuğ. həlqə. ayla. ağıl. qurs. arın. parraq. təmiz.
yumşaq.
bugün gün yuvağ: bugün hava yumşaq.
yuvqa. səfeh

YUVAQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yataqqol. içqol. anaqol. araqqol. oranqol. oratqol. ortaqol. qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

YUVALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dürək. türək. qəltək

YUVALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tələkək. təkələk. təvərək. təkərlək toğalaq. girdə

YUVALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uvalamaq. yuvarlamaq.
yumarlamaq. yığmaq. yuva yapmaq

YUVALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvub arıtmaq.xarlamaq. korlamaq. yapalamaq. yoxalamaq. yanğsılamaq. ələ salmaq. sallamaq. kiçitmək. kəmsitmək. təhqirləmək. hoylamaq.
evində bayquş yuvalasın: evində bayquş ötəsi!:evində bayquş tünəsi!. evin dağılsın

YUVALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

pis kişilər yuvalandğı: yer canavar ini, nini

YUVALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yiyəli yuvalı, yeyimli keçimli, gəlimli gedimli olsun

YUVALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yuvarlanmaq. yuvulmaq. dığırlanmaq.
onun başın yuvarla: kəs sal.
yuvalmış başın qurbanı: kəsilmiş başına qurban.
düşman başı yuvalsın

YUVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duzsuz. yalan yulan. yuyan yalğan sözlər: yalan yulan sözlər. qələt.
paltar yuvan. cırıcı. (c < > k. q) kirici. kirçi.
yuqa. yuğa. yunğaq. təmizləyən. aran. sabın

YUVANÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təsəlli

YUVANİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yuvanç, yavanıç)

YUVANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dincəlmək. rahatlanmaq. avunmaq. yengəllənmək. yüngüllənmək

YUVAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yumru. yumar. topuq. ( f < > p ) tofuq. tumalac. təpə. təl. girdə. qulaq. kündələnq.
əğri. kəc. buruq. piç.
tom. yumar. yumur. yumrı. top. yuvarlaq. girdə. kürə. şar.
yer topu: yer kürəsi.
yuvarlaq nəsnələr: top. yığın

YUVAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yumar. yumaq.
büklüm. təkərlək. qanqal. çillə. çilə ( < çiqlə: düğun).
iplik çiləsi.
qulubul.
kürə.
mühəddəb biçimli olan kiçicik yuvar: dənə. həbbə. qabarcıq. qabarcuq.
ışıqyuvar > ışıquvar. ışıqkürə > ışıkürə. ışıquvarı. ışıqkürəsi. fotosfer.
yer yuvarını iki əşit, bərabər uzaqlığa bölən cızıq, xətt: ustuva xətti. ortacıq. ekvator

YUVARLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

həlqə. kürən. kürəm. dayirə şəklində. qoyun. qıvrıq. içbükəy. tımbıl. dımbıl. şişman. tombul. tomalaq. dayirə. tögərək. tuqul. təkərlək. dayirə.
qıvrım. qıvrıntı. dönəməç. dolama. dolayı. dalqa. çevirmə. sapma. büzük. burum. qatlama. tavlancaq. tavtar (saç). dəğirmi. çevrəli. toparlaq. dəğirmi ( > dayrə). girdə. çevrə. yuvalaq. yumaq. top. güllə. top. yay yuvalağı.
qurvı. girdə.
təkəlrək. təkərük. təkərmi. təkər. dəgirmi. girdiş. gərdiş. toğlaq. toğalaq. qərqərə. qıldıraq. yumaq. tombalaq. tostoparlaq. lündə. kündə. güllə. kürə. top. büktə (ş < > k ) püştə. topaq. topuq. qumal. girdə. kündə.
girdə. kürəvi. tombalaq. dombalaq. tombul. şişman. burçaq. burçaq. burçuq. dəgirmilik. girdə. qozaq. top. qabar. qurs. quy. qoy. top.
top üz.
top kahı.
top aqasya.
yuvar. top. kürə. şar. topalaq. girdə. kəllək. kəllə biçimində. kəllə biçimində əni boyu bir olan. toparlaq. topaq. top. yumaq.- bir topaq ip, sap.
topalaq kişi.
bir topalaq pambıq: bir yumaq, bir yuvarlaq pambıq dəngi, dənəyi.
yer topu: yer kürəsi.
tombalaq cocuq.- toparlaq kişi.
tos toparlaq cocuq.
hoqqabaz yuvarlağı: tombala.
ucunda, başında topu, yuvarlağı olan: toplu.- toplu çadır.
toplu iğnə.- yuvarlaq əkmək, ətmək: somi. somun. sumun.- yuvarlaq qayıq: qofa. kofa.- su qozağı: su qabarı

YUVARLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dombalaq. tombalaq. tumbalaq.
müdəvvər. girdə. toparlaq. qolvə (fars) < küplə. girdə. girdə. topacıq. gombul. şişik. döğürmü. dığırmı. dəğirmi. girdə. yumarlaq. şar. topaç.
yuvarlaq hesab: toparlaq hesab. təxmini hesab.
küvrə. kürə. qalob. qolab. dolab. quşaq. dayrə.
yer quşağı: yer kürəsi.
başlı. topçul.
dəğirmi. təkərlək. girdə.
yayvan, yuvarlaq qab: çanaq.
yuvarlaq başlı: almabaş.
iri yuvarlaq başlı topuz: çomaq < > çoqmaq. çoqmar.
(;əlli;
yüz; kimi). yuvarlaq, bütün sayı: dalya.
ağ, yuvarlaq qabaq: mallabaşı.- günəşin yuvarlaq biçimi: günəş qursu.
incə qabıqlı, yuvarlaq, ağ, dənəli üzüm çeşiti: qabarcıq. qabarcuq.- incə, ucları yuvarlaq qaş: qələm çaqrı.
incə, yüngül, yuvarlaq, kiçik başlıq: taxa. taqqa.
kiçik, yuvarlaq, qalınca əkmək, çörək, kükə: qaqala.
kümük, yuvarlaq tuxumlu ot çeşiti: qıltıqlı yonca. dığırdıqlı yonca.- qubbanın oturduğu yuvarlaq, çox bucaqlı bölüm: qasnaq.
sıxışdırılmış, yuvarlaq, topar qar: qartopu. qartop. qartoqu. qartoq.- tarlada bitən qara, yuvarlaq dənəli bitgi: qaracıq. qaracula. qaragüllə.
ucu sivri, başa doğru genişlənib, yuvarlaq uşaq oyunçağı:qatıp. qotıq. (artılımış, yoğunmuş, yuvarlanıq). mazalaq. bazalaq. pazalaq. topac.topaq.
yoğur ( xəmir) yoğurmağa yuvarlaq, dərin təknə, qab: qarsan.
yumşaq, boş yeri bərkitmək üçün, üstündə gəzdirilən enli, yuvarlaq (ustuvanə biçimli) təkər: qaldaban < çaldaban > qəltəban (fars).- yuvarlaq səbət, sələ, torba: topac.topaq. qatıp. qotıq.
yuvarlaq, yağlı pənir çeşiti: qaşqaval.
içinə para atmaq üçün, bir dəlikli, yuvrlaq qab: qumpara. dəxil. qalla

YUVARLAQNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sümülcümək. sürüşmək. sürçəmək. yuvarlaqnaq. tökəzimək (tökülmək). büdrəmək

YUVARLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

biləkləmək. töngərətmək. devirmək.
topurlamaq. toparlamaq. yumalamaq. yumağlamaq. uvalamaq. yuvalamaq.
yuvarlana yuvarlana: çöməltayaq. paldır güldür.
yığıb yuvarlamaq: toparlamaq. top edmək.- xəmiri topalamaq

YUVARLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağqan. dığılanan. təkərlənən