Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YÜCƏLİQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yücəliklə. yücgəliklə. yücəkgin. ucalıqla. ucaqıqla. ucqayla. ululuqla. uluğlukla. ulğuqla. sayqıqla. sayqıyla. böyüklüklə. böykülüklə. üstünlüklə. üsütşüklə. üsütlüklə. nəcibanə. şərəfətməndanə. şərifliklə. bozorqvaranə. əsilanə. əsalətlə

YÜCƏLİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yücəlmə

YÜCƏLİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > yücəlmə

YÜCƏLMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yücəliş. yücəlim.yüksəlmə. yüksəliş. yüksəlim. ucalma. ucalış. ucalım. yücəlmə. yücəliş. yücəlim. ulalma. ulalış. ulalım. osurma. osuruş. osurum. üslənmə. üsləniş. üslənim. böyüşmə. böyüşüş. böyüşüm. boyatma. boyatış. boyatım. yaprama. yaprayış. yaprayım. abrama. abrayış. abrayım. ərkinmə. ərkiniş. ərkinim. gəlişmə. gəlişiş. gəlişim. gülüşmə. gülüşüş. gülüşüm. gülləşmə. gülləyiş. gülləşim. ilərləmə. ilərləyiş. ilərləyim. inkişaf edmə. e;tila;. pişrəft

YÜCƏLT ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulula !. ulla !. qutal !. qutla !. yüksəlt !. mübarək qıl !

YÜCƏLTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ucaltmaq. ideallaştırmaq

YÜCƏLTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxlamaq. qorumaq. savunmaq. tərəf çıxmaq

YÜCQƏLİQLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yücgəliklə. yücəliklə. yücəkgin. ucalıqla. ucaqıqla. ucqayla. ululuqla. uluğlukla. ulğuqla. sayqıqla. sayqıyla. böyüklüklə. böykülüklə. üstünlüklə. üsütşüklə. üsütlüklə. nəcibanə. şərəfətməndanə. şərifliklə. bozorqvaranə. əsilanə. əsalətlə

YÜFTÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüğturmaq. yiktürmək. yüvmək. bir nərsə ilə iyilik edmək.
yüvmək. yiktürmək. yardımlaşmaq

YÜFÜFLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğuşlu. ərməğanlı

YÜFÜFMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğuşmaq. yardımlaşmaq. birbiriylə dost olmaq

YÜFÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğuş. hısımların (çox kərə qərdəğə qoyulan gəlini çəyiz yiyəsi edmək üzərə) paltar, mal ilə yardımlaşması

YÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükünü tutmaq: yük bağlamaq

YÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yük.
məsuliyyət.
artmaq. dəng. bar. toyaq. dək.
qat. taxım.
sıxıntı. zəhmət.
yük olmaq: zəhmət vermək.
yünğ. oq yələğ. yöq.
laşə. laşa. < metatez > şələ. gövdə.
yünğ. quş tükü. quş yələği. oq yələk.
yuğ.
rəhimdəki cocuq. cənin.
< > yığ. yükcə. yüksək. yuqğar { yuxari yükmək < > yığmaq. artma. tay. dəng. təngik}.
tap. {yükləmək: tapın artmaq. tablamaq}.
vergi. maliyat. salğın.
yük bağlamaq. yükünü tutmaq.
yüq yap: yük yap. yük. ağruq. ev nərsə şüyü. qab qacaq. uvaq dəvək.
yüriq. quş tükü.
quş yələğ. ox yələği.
yük. buxca.
yükünü yuxarı tutmaq: nazlanmaq. qırcanmaq.- yük almaq: qaldırmaq.
yükü çox:
zəhməti çox.
işi ağır.
yük almamaq: məsuliyyətdən qaçınmaq.
yük altından qalxamamaq: öhdəsindən gələməmək.
yük vurmaq: yük yükləmək.
yükünü tutmuş: işin birtirmiş. zənginləşmiş.
yükköç: > yüküç: yüköç daşqası: yüköç arabası: yük ilə köçmək üçün düzələn araba.
yük bağlamaq: tanqıqımaq. dəngimək.
yük atı: yabu. bayqır. bəyqir.
yük heyvanı: borta. kərəçi atı. yabı.
yükdən açılmaq, dincəlmək: savğun. yüngüllləşmək. yükdən açılmaq, dincəlmək. dincəliş. fərağət.
yükkə almaq: kəfil olmaq.
yükkə salmaq: kəfil edmək.
kəsinə yükkə almaq: üstələnmək. görəv ad edmək.- yükün açdırmaq. ödətmək. tülətmək. dölətmək. (yük # yok)

YÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yük.
balya. balğa. bağlı. tay. çalız. çalaz. ağrıq. ağruq.
yük olmaq: arxadaşı olmaq.
bağlı. qoşu. ev ağrıqları, vəsayili. yeşik. yaşıq. eşik (< yaşmaq: örtmək).
zəhmət.
görəv. vəzifə.
təndirə çörəyi yapma döşəyi.
bəlsək. qızarmalı əti, yeralmanı təndirin üstndən sallamaq üçün işlədilən mil, şiş, ayqıt.
içərik. içirlik. içlik. anğılam. alğılam. anlam. salt. salıt. gəbə. qapsam. içərim. içində olan. toplan. möhtəva. məfhum. məzmun.
yaşıq. yeşik. yaşyaq (< yaşmaq: örtmək).
çalız. çalaz. ağrıq. ağırlıq.
güman. sanıq. zənn.
ük. qondı. qoydı. dəng.
yükün. qanqal. zəhmət.
yüklük. yükümlük. görə. görək. görəv.
haydi, bu yüklüyə giriver.
böyük bir yük qaldıran çubuq: qaldırac. qanırtmac. qanqırmac. qaqırmac. qaqırtmac. qaqrımac. diləm. deyləm. əhrom. əhrüm.
iplə dalında yük daşıyan yükçü: ip yüküc.
mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlqə: qoçacıq. qoşacıq.- malqara, yük heyvanlarının dırnağnın içi karvalıb, kovalmaq, oyulmaq: çürümək. qarıncalanmaq.
malqaraya yük çatıb çəkmə (bağlama) işləmi: qara qoşu.
yük arabalarının yüklük qorucu çarçıva. bu çarçıva oxlarına gərilən ip: qaraçav. qaraçağ. qaraçov. qaraço.
yapılarda, yükü daşıyan atı, dirək: qanat. qonat.- yük qulluqları, servisləri: taşqo. karqo.
yük olmaq: zəhmət vermək.
yük heyvanı: yüklük. yabı.- eşşək yükü: ağır yük.- kimsiyə yük olmaq: ağırlıq olmaq.
yük arabası oxunun çatal bölümü: bağırcaq.- yük çəkən: yükəç. bağkeş. barkeş. ağrıq daşıyan.
yük heyvanı: bağqır. bəygir.
yük atı: yabı. yapu. yapı( < yapmaq). iş.
ev yükü keçim sıxıntısı, sorusu: ev baxımı, güdümü.
ev yükü: keçim sıxıntısı, sorusu.
sevgilik, seviklik, eşq sıxıntısı, üzüntüsü, yükü, dərdi: könül bulqası. könül bəlası. könül yarası. dərin üzüntü içində bıraxan acı.- yük daşımaqda işlənən dörd qollu, dörd bucaq təxdə: götürgə. təskərə.- yüngül dosdun, yükü ağır olar.
yük değil: zəhmət değil: yükü yox. ağırı, zəhməti yox.
yüksüzün: ağırmazsa: yük olmasa, olmazsa: zəhmətsiz. birzəhmət.
yüksüz: ağırsız: zəhmətsiz. yükə,ağıra dəğməz: zəhmətinə dəğməz.
yüklü: ağırsın: ağırçın: zəhmətli.
sizi yüklədik: sizə yük olduq. ağırsatdıq: zəhmət verdik.
yükür: ağır yük: yükağır: çox zəhmətli.
yük qıtmaq, azaltmaq: ağrıqıtmaq: zəhməti azaltmaq.
yükü yox, buyurun: ağırmaz buyurun nə zəhməti (zəhməti yox), buyurun. yüklü: yükümlu. yükük: ağır. ağırlı. zəhmətli.
qız yükü, duz yükü

YÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yük. sağunc. baqaj.
daşıma, yük heyvanı: ulov.
yük arabası: tınqıl tinqil. dinqil

YÜQAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükağır. ağır yüklü. yükür. çox zəhmətli

YÜQARABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kərdi, eyvan, yük arabası qıraqlarında tikilən, dikətilən qol, çərçivə, barmaqlıq: qanat. qana

YÜQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükat. yabı. yapı

YÜQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükcə. ükçə. dayaqlı. sağlam. müstəhkəm

YÜQÇƏLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükçələmək. ükçələmək. təpələmək

YÜQÇƏLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükçələnmək. yüksələnmək. ükçələnmək. təpələnmək

YÜQÇÜ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükçü. daşqaçı. hambal.
iplə dalında yük daşıyan yükçü: ip yüküc

YÜQÇÜLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükçülüq. hamballıq.
daşıyıçılıq. daşqaçılıq.
işçilik. ücrət. müzd.
boşuna, gərəksiz yüklənmək.
bu issidə, palto geymək yükçülüqdür.
boşu boşuna özün oyalanmaq, düşünmək, başın doldurmaq

YÜQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükə. göğüs. baş. sədr