Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YÜQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükə. görəv. vəzifə

YÜQƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəc.
yüklənən. üstəc. üstlənən. kəfil.
yük çəkən. bağkeş. barkeş. ağrıq daşıyan

YÜQƏÇƏQLİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəçəklik. barkeşi

YÜQƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükək (y < >. ) ükək.
tabut. qabırcaq. qabqırcaq. sandıq.
bürc. minarə

YÜQƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəkləmək (y < >. ) ükəkləmək. qalaqlamaq. qalaq, qutu, sandıq yapmaq. bürc yapmaq

YÜQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəl. yiyə. yüklü. ağırıq. mücəhhəz

YÜQƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəmək. yükləmək. ukmək. yüdəmək. {tapın artmaq. tablamaq. ağırlık: yığınlık}

YÜQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yügən.
tizqin. düzgün. ovşar. gəm. yüyən. yular. gəm. başlıq. yelo. cilo. liqam.
yükünür. tapan. abid.
yükünür. tapan. ibadət edən.
yükən. ( y < > s ) sükən. yükəş. görəvli. məsul.
at başlığı. dizqin.
arba yüqən: yüqən bilək: dizgin.
yüqən salmaq: cilovlamaq. noxtalamaq. tabe; qılmaq. hükmü altına almaq.
yüqəndə durmaq: birinə tabe’ olmaq. boyun əğib yaşamaq.
yüqənni boşlama: qarar verirkən başqasına fikir haqqı tanımamaq.
yüqənsiz atça: tərs. önər. xuysuz

YÜQƏNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

cilovlamaq. noxtalamaq. dizginləmək. hükmü altına almaq

YÜQƏNLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cilovlı. noxdalı. dizqinli. gəm vurulmuş. uysal. evli

YÜQƏNSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(yüksüz. icbarsız). ərkin. ərikkən. qaravsız. qarösız.
dizginsiz. tutulmaz.
yüqənsiz at: palavarçı

YÜQƏŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəş.
yüklü olan. üstündə yükü olan.
görəvli. məsul

YÜQƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükəşmək. yükü çiğninə, sıtına, boynuna almaq.
uşaq yoruldu, yükəş gətirdim

YÜQƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükətmək. yüksətmək

YÜQQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükki. yuqar. ərikə. vala. ali

YÜQLƏQSƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləksək. yükləmək istəyən

YÜQLƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləm. yüküş.
ittiham. suç. pozaç. pozuç. qabart. yazqı.
müsnəd. xəbər.
yüküm. bilgi. bilgə. salıq. xəbər.
bilgin varmı keçənlərdən.
yüküm. bilgi. salıq. sav. xəbər.
veriş. alavı. alavıc. alvac. həvalə

YÜQLƏMƏDƏÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləməyici. yükləməyən•

YÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləmək.
( k < > ş ) yüşləmək. yüşürmək. yükürmək. yüküşmək. yüşüşmək. yüşmək.
təhmil edmək.
isnad edmək.
çoşlamaq. cuşlamaq. bərkitmək.
nərsəni birinə yükləmək: tolamaq. dolamaq. ağır, işgilli bir nəyi, birinə göndərmək, ilişdirmək.
bu işi mənim başıma doladı.
kökləmək. yapışdırmaq. yığmaq. sarımaq. dolamaq. çırmamaq. bağlamaq.
salı vermək. sallamaq. aslamaq. ağıdırmaq. baslamaq. battmaq: dəddəmək. zorlanmaq. gücənmək. saqçlamaq.
taymaq. taylamaq

YÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləmək.
balğamaq. balyalamaq. bağlamaq. taylamaq. dəng yapmaq.
eşşək eyləmək. çullamaq.
komalamaq. bağlamaq. çatmaq.
irca vermək.
yüklətmək. boğazlamaq. gövrələmək. gövrələtmək. gəbələtmək. dölləmək. döllətmək. ikiqatlamaq. hamilə edmək. liqah, ilqah edmək.
yüküşləmək. alavlamaq. alavıclamaq. alvaclamaq. həvalə edmək. verişləmək.
güc bir işi başqasına yükləmək, irca vermək: dolamaq.
sorumluğu birinə atmaq, yükləmək: başına yıxmaq.
çıxarını, xərcini yüklənmək, çəkmək, dartmaq.- üzərinə yükləmək: örtmək. çəkmək. dartmaq.
yorqanı üstünə çək.
kötülük yükləmək: ləkə sürmək. qaralamaq. qaramıtlamaq. qara çalmaq. kirlətmək. qırlatmaq. kötüləmək. pisləmək. yermək.
mal qarıya yük yükləməkdə işlənən iki yanına ip keçirilən aylaq, həlqə: qoçacıq. qoşacıq.- suçun başqasına atmaq, yükləmək: qara yapmaq. qara yaxmaq

YÜQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləmək.
artmaqlanmaq. sırtlamaq.
yuturmaq. götürmək. almaq

YÜQLƏMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yükləmək diləğində. istəyndə olan

YÜQLƏMSİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüklər görünmək.
tə;əhhüd edmək

YÜQLƏNƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüklənən.
başqasının işin, görəvin boyunlanan, yüklənən kimsə: kəsənək

YÜQLƏNƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüklənən. yükəc. üstəc. üstlənən. kəfil