Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

YÜYRƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

açınan at yüyrək olur: tumar görmüş at yeyrək, yorqa olur

YÜYRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüyrək. yüyrük.
gəlgedli. işlək.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
çapaki. çapağı. iti gedən. iti. bataraq. yeyn. yorağ. yorğa

YÜYRÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüyrük. yüyrək. gəlgedli. işlək.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol

YÜYRÜŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yürüş. yürüt. axınc. axıc. axış. taxınc. taxıc. taxış. taxıt. basınc. basıc. basış. çapıt. çapqıt. çapqın. salınc. salıc. çapul. çapvul

YÜYÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ceyran. karaca. cüyür. yayran. kır kəzəsi. kıralay. kır keçisi. keyik. tağ öçki. elik

YÜYÜRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüyürək. yügrək. yügürək. qaqırcaq

YÜYÜŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüyüşüm. sürüşüm. sürüşmə. keçişim. keçişmə. yayışım. yayışma. dəğişim. dəğişmə. ərişim. ərişmə. yoxuşum. yoxuşma

YÜYÜŞÜM : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüyüşmə. sürüşüm. sürüşmə. keçişim. keçişmə. yayışım. yayışma. dəğişim. dəğişmə. ərişim. ərişmə. yoxuşum. yoxuşma

YÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz. (yüzük: üzük. yücə: uca. yuxu: uyku. yük:ük. yüksək: üksək). bəniz. üz. tös. sıray. çıray. önq. irənönq. menğiz. bet. bit.
yüz döndərmək: küysərmək. küsmək. incimək. öykəmək.
yön. vəch.
nə yöndən.
bu yöndən: bu vəch ilə.
üz. çəhrə. vichə.
sayıda yüz•.
türsün. bet. çehrə. surat. çıray. çehrə.
yüzlərcə: sayıca çox.- yüz əkşitmək: dodaq bükmək.
yüz kərə: yüzləb.- yüz əlli toy: əsgi qaraçay da yüz yaşını geçənlərin şərəfinə düzənlənən şölən.
iki cüzmək: iki yüz. cüz yiqirmi belə on: yüz otuz.
geniş yüzlü. tombul üzli. yarabet. çarabet.
soluq yüzmək: uçqun bet.
iki yüzlü: totürək. tozürək. pasürək. səmimi olmayan. riyakar.
ayağqabının yüzü, üzü. qabaş.
dolqun yüzlü: toqbet.
şişman yüzlü: qıştı bet

YÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz.
çıxaq > çiçək. çəçək. çıxra > çehrə.
süz. üzək. süzək. yüzək. ovçu heyvan.
görüm. görnüş. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə.
bəniz. bet.
qabağ.
gülər üz: açıq qabağ.
qarım. qarış. görüş. zahir. surət.
qarşı. cibhə.
evin qarşısında.
içüz: görülməyən, bəllənməyən, bəlirməyən yön.
üz vermək: enmək. yenmək. olmaq. vaqe; olmaq. viqu; tapmaq.
orda nə enmişdi ki böylə el yığışmışdı.
yerüzünün su ilə örtülü olmayan bölümü: qara. topraq.- yüz illik devrə: qərn. qarın. əsr.
yüz kişi çətinki yalan danışa.- çadır, ayaqqabı üzü kimi nərsələr yapılan bez: qarabaf. qarabağ. qarabafda. qarabağda. qarabafdal. qarabağdal.
yer üzü: topraq. dünya. qara yer.
arığlayıb, üzü qararmaq: qara kütük kəsilmək.
yanğı ilə qara kütük kəsildi.
qara üz: qara üzlü: üz qızartıcı, utanc verici durum.
somurtqan, üzü gülməz: qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı.
utandırıcı, üz qızartıcı durum: qara. ləkə. əğib. ayıb.
bu işlər bizim adımza qara gətirir.
üz, burun, dodaqların şişməsiylə bəlirən kəsəl: qaradalaq.
üzü gülməz kişi: qara cəhənnəm: qara tamı.
üzü qara, qalan yeri ağ qoyun: qaraca.
üzü qayğılı, sıxıntılı, qaşları çatıq, qaşqabaqlı kimsə: qara örtülü.
qara örtülüyünə baxma, içdən açıq, yüngül, güləyən kişidir.
ağrıqdan, kəsəldən üzü sararmış olan: qaraquzqun.
tərsə ölçsən düz çıxar, asdar gedsə üz çıxar.- bir nərsənin bir başa, düz kəsildiyindən ortaya çıxan düz üzün şəkli: kəsit. yanay. pırofil.
sönməyə üz tutmaq: qararmaq. qeyb olmaq.
üz asmaq: qararmaq.
eşiyinə üz sürmək: eşik öpmək: sayqı olaraq, qapını, astananı öpmək.
yerüzü: gillisu: su topraq.
üz üzə gəlmək: daşlaşmaq. dəşləşmək. əşləşmək. əşitləşmək. muqabilə edmək.
üzü yola: söz dinləyən. sözə baxan. əslək ( < əsmək). enik. yenik. müti’.
əlini üzünü yumaq: ilgisin kəsmək.
üzü yola, dincək uşaq yüngül uşaq.
ağüz: üzüağ. üzağ. ağtür. onurlu. namuslu. şərəfli.
ağüz: üzüağ. üzağ. ağtür. onurlu. namuslu. şərəfli.
gün üzü: göy. asiman.
gün üzü: göy. asiman.
axarı yatağına, içi üzünə, üzü içinə durmaz: qərarsız. dəğişgən. qayğan. günü gününə uymaz.
könlü üzdə olan: arın. dışarılı. daşralı. dışqır. türkəsaya. saf.- yüz metirlik yer: evlək.
dördüzlü: dörd üzü olan ehram, piramid.
dördyüzlü: dörtdördlük: kəsirsiz. əksiksiz. tamm. som. kamil. mükəmməl.
üz çevirmək: dönüşmək. döngəmək. dönmək. çönmək. tərk edmək. bəfasızlıq edmək.
dışüz: dışyüz: eşiküz. zahir. bədənə.
çoxyüzlü: çoxüzlü: çox vəchli. kəsirülvicuh.- ikiüzlü: ikiyüzlü: (kimsə. nərsə). bulaşıq. bulğaşıq. bələşik. pozuq. alaylı. kələkə. duzağı. tələkə.- yerüzü: yer kürəsi. dünya. çevrən. evrən.- qapıq, tutaq, tutuq, soluq üz, yüz: tuxat. toxat. qayğılı. alasıranğ. alcıranğ. çaşqın. şaşqın. uğru itmiş, batmış.
üz bə üz: qarşı. rubəru.
gölə qarşı ev tudduq.
mənə qarşı oturun.- əkşik üz: düğün qaşlı: çatıq qaşlı: qaş qabaqlı. qızqın. darqın. sınırlı.
gülər üzlü: açıq alınlı.
üz üzə gəlmək: qarşılaşmaq. muvaceh olmaq.
üzdən gedmək: yenilmək. məhcub olmaq.
gülərüzlülük: bəşşaşət.- kişi içi gözəlsə, üzü çirkin, genə xoş gəlir, içi çirkinsə, üzü huri, genə turş gəlir.
öz devrimi üz devrimi, içim devrimi, biçim devrimi, baş devrimi aş devrimi.
könülə üzə qıymaq: içə dışa qıymaq: kişilik edmək.- göy üzü tutulmaq: göy qapanmaq.- qarqanın üzü qara, içi ala (pozuq)

YÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

üz. yanğ. yağ. kopi. nusxə.
kimliyin yağısı, üzü: sicillin kopusu.
yaz.
soru yazın: surət məsələ.
silməklə soru yazın, keçmək olay oylanırsın.
yüzük. üzük