Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ZEYRƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zeyrək. zirək. zivik. sivir. sever. zirəng. qaqdırıq. qaqanalı. qaqanalı. oyunçu. oyanıq. uyanıq. iti. çalqan. çalaq. çalağan. çalğan. başlı. huşlu

ZEYTUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzun, iri zeytun çeşiti: qarqaburun

ZƏ’FƏRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< sağran. ( < sar. zər). zartaqan. zarqonaq. sarqιnaq. altunsağrı. altınsarı olan boya

ZƏH : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəng. zil. çağana. çağanaq. barmağlara taxılıb, iki ələ keçirilib çalınan zəng. zınqırov

ZƏHLƏGEDMƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ətacı. ağıcağız. dişi incidən, dili iğnədən

ZƏHLƏQETMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəhlə gedmiş. alımsız

ZƏHLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zənqli. səsli. daşlı. dəngli

ZƏXİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

( (ərəb). ) < > sıxım. < sıxı. sıx. qıs. toquz. tox. qalın

ZƏLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sülük. qan soran

ZƏMBƏRƏQLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəmbərəkləmək. qaraqlamaq. qoraqlamaq. həlqərəcləmək. sürmələmək. qapını kilitləmək

ZƏMİMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yamşaq. yanşaq. bağıntı

ZƏNCİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadana.
zəncir (qadana.)., su saxlamaz, yırtıq ağız söz saxlamaz

ZƏNCİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

zincir. qıncır. köstək. ayağ bağı. bağ. ulaq

ZƏNƏX : Arin Turkish Etimology Dictionary

saqaq. ğəbğəb.
zənəxdan: inqək. enək. əng

ZƏNƏXDAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çənə çuxuru

ZƏNGİNLƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayumaq

ZƏNGİNLƏŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aynıv. böyümə. gəlişmə. dirilmə. canlanma. bayıqlanmaq. bayıqmaq

ZƏNGİNLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

aymaq. bayırmaq. bəyirmək. varlanmaq. tumanmaq. tümənmək: ( < tuqman. tuqan < tuq). baylanmaq. bəylənmək. bayınmaq. bayıqmaq. varlanmaq.
tuplənmək. diblənmək. diplənmək. kökləşmək. bayuşmaq. bayışmaq

ZƏNGİNLƏŞTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bayıqdırmaq

ZƏNGİNLƏTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

devlətlətmək. bayutmaq. ( y < > d < > z) bədütmək. bəyütmək. böyütmək. böyütmək. bulğaytmaq. ulğaytmaq. zənginlətmək. devlətlətmək.
tanrı məni bayutdu

ZƏNQ ZUNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zənğ zunq.
zınq zunq: uzun uzadısına çıxan, incə səs.
canq cınq: içdən çıxan cingilti səs.
danq dunq: şişik, gobud, yoğun çıxan səs

ZƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəng.
< çanğ. kərənqurq. qonqıraq. çınğıraq. zənqulə. çanqula. danğ. çanqula ( > zənqulə). cərəs. çanaq ( < çan. çanğ. çağn. çağın). cunqurdaq. çınqırdaq. çınğıraq. çaqıldaq. çıqıldaq. qonquraq.
zəng. ( z < > ç ) çanğ. canğ.( < canğ). dınqır. naqus

ZƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zəng. çan. zil.
barmaqda çalınan çan, zil, zəng: çasanat. çastanat

ZƏNQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

zənğ. zəh.
zil. çağana. çağanaq. barmağlara taxılıb, iki ələ keçirilib çalınan zəng. zınqırov. çınğıraq. zınğıraq. çalan. çalar. çalıcı. çan. naqus.
qaraçı zili, zəngi: təxdə, dəmirdən, pul şəkilində olub, barmaqlara taxılıb, birbirinə vurulduqda, şaqşaq səsi çıxarır. çalbağa.
tilfun.
qussələri daşa vur, quraqları yaşa vur, tutulsa ürək, zəngi alıb mənə vur