Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BECİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

becidmək.
becidləmək. becid sıx tutmaq. becid olmaq. bərk tutmaq. sürəkli çalışmaq. aldırmaq. vurqulamaq. üstünə düşmək. tə;kid edmək. sırtılmaq.
nədən böylə becidirsən
hazırlamaq

BEÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

beç toyuq: beçə toyuq: toyuqda çox dəğişik bənəkli bir küməs quşi i çirkin br bağımsı var

BEÇARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözərişsiz. gözərsiz. keçərsiz. çıxırsız. düzəsiz. onarsız. onursuz. olunmaz. otsuz. otasız. arnaşsız. çarasız. umutsuz. ümidsiz

BEÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(> bəççə (fars) < biçmək: bölmək). ). biçik (kəsik). bala. toğuz. uşaq. buta. buda. cocuq. yavrı.
beçə toyuq: beç toyuq: toyuqda çox dəğişik bənəkli bir küməs quşi i çirkin br bağımsı var

BEÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(quş) atmaca.
< > beşə. paşa. ilkin (doğan) ərkək oğul.
sivilcə. cuş.
beçə bal: çiçək bal

BEÇƏC : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki üç cüt öküzün bərabərcə pulluğa qoşulması.
ip. urqan.
beçəv bolmaq: ipə tutaraq yuxarı çıxmaq

BEÇƏEV : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçev. biçəv. biçöy. ( < biçə: biçilmiş. çapıq. kiçik + ev: oy: öy). anaokul. anaoxu. kudəkisdan. yuvacıq. cocuq yuva

BEÇƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

biçəl.
bəcəriksiz. aciz.
saqat. götürüm.
ocağın iki onikisi arasında doğanların bürcü

BEÇƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

butmaq. balalamaq

BEÇƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

sərçəgillərdən kiçik bir quş

BEÇƏTƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

beçədən. uşaqlıq. balalıq. balayatkı. balayatıq. yatın. analıq yatğı. balıyatkı. tuxumluq

BEÇQƏM : Arin Turkish Etimology Dictionary

beçkəm. bax > biçkəm

BEÇQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

beçki (fars). < biçgi

BEH (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< beq. bax > bəq. (heyva) < bey. beğuk. beğ. bəğ. böyük. böyük biyik.
biq alma: beyalma: heyva: böyük alma

BEQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bek.
bax > bəq.
bək. bey. ul. ol. kök. pey. təməl. him.
bərk. pek. çox. ən. sağlam. sıxı.
bək alqa: lap öncə. ilk öncə.
bək arış: çox gözəl.
bək azdan: ən azından.
bək başı: ən başı

BEQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bekar. aytək.sobay. mücərrəd

BEQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bekar. bikr (bükük: açılmamış). əl dəyilməmiş

BEQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bekar. ərqin. ərgin. irkin. subay. mücərrəd. başıboş. üydəkisiz

BEQARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bekara. axıltı. axal. aşqal. axsal. kovşal. zibil

BEQET : Arin Turkish Etimology Dictionary

beket. qalıt. duraq duralğa. ayaldama. avto beket: qaraj

BEQƏCƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dişi domuz.
obur. şişman. çox yiyən

BEQƏMCƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

begəmcək. zor sağılan inək

BEQƏNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

begənə. pişirilmiş mayalı boza xəmiri.
begənəsi ozqan boza: əkşimiş boza