Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BEZLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urlı. qursaqlı. ciqli

BEZMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bezilmə. bezarmış. bıqma. bıqılma. bıqıntı. usanc. usanma

BEZMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bıqmaq. turulmaq. durulmaq. yorulmaq. tuqunmaq. tükünmək. usanmaq. büşmək. bıqmaq.
işdən büşüb dardıq: bezdik.
titrəmək.
acaymaq. içi sıxılmaq. cəsarəti qırılmaq. bezərmək. bezgərmək. sıxılmaq.
yalğımaq. yorulmaq. sıxılmaq. usanmaq

BEZMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

nifrət edmək.
bezilmək. bezginmək. bezarmaq. bıqmaq. bıqılmaq. cana doymaq. usanmaq. usanılmaq. sıxılmaq.
bıqmaq. dözəməmək. dolmaq.
qına gəlmək. qınaqmaq. doymaq. bıqmaq. usanmaq.
aşırıca bezmək, qızmaq: qanını qurumaq

BEZMƏKDİVAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< buz + amaq ??. titrəmək. soğumaq. üşənmək
< bezərmək < biçərmək < biçilmək. bıcıqmaq: qızıb. hirsdən dayanamamaq. dözəməmək. bıqmaq. düşmək. pişmək. bıqmaq. doymaq. darıxmaq.
bu işdə bezdim artıq: pişdim

BEZMİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ezgin bıqmış. bıqqın. bitgin. dolmuş.
bezikmiş. bezarmış. bıqmış. bıqqın. bıqıntılı. usanmış

BEZTİRƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bezdirən.
bezikdirici. bezdirici. bıqdırıcı. usandıran. usandırcı.
kəsillədən. yadatan

BEZTİRİCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > bezdirici

BEZTİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaçınmalar, çəkinmələr, bezdirsin yaşam səni

BEZTİRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bezdirmək. büzmək. büzdürmək.əğritmək. pozmaq. darqatmaq.
aşırıca bezdirmək: qanını qurutmaq.
aşırıca bezdirmək: qanını qurutmaq

: Arin Turkish Etimology Dictionary

( b m ) mə. iki sözü birbirinə əkləyən sözcük.
sözbə söz. sözmə söz. düzbə düz. düz düzbə. tünbə tün.
qoyun mələməsi bildirir

BƏ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

çağırma sözü. əbə. hey.
bə hey!: birə!. ey!. yahu!

BƏBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbək. uşaq.
qolçaq.
göz mıncığı

BƏBƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbək. körpə. kiçik cocuq. dada.
cici bəbə: böyüyün cocuq kimi davranması.
gəlin eşikdə, bəbə beşiqdə: gəlini evə gəlmədən, uşağı beşikdəykən yoçlayıb, bəsləməli.- əbədən bəbəyə: yedidən yetmişə.- kiçik bəbək: körpə. bəbəcik.
bəbək topraq: gilli (:yumşaq, yağlı topraq). körpə. cocuğun altına sərilən gilli topraq

BƏBƏCİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik bəbək. körpə

BƏBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbək.
bəbə. körpə. biçə. bəccə (fars). biçək. yavrı. cocuq. uşaq.
qolçaq. kişi biçimində uşaq oyunçağı.
qolçaq. gözəl qız, qadın.
bəbənək. göz qarası.- kiçik bəbək: körpə. bəbəcik.
bezdən bəbək: işə yaramaz kimsə.
əl bəbəyi, gül bəbəyi: şımartıq. ərköyül.
nərsiyə dirək, dayaq, göz bəbəyi, qəlbi yerində olan ürək.
ölkəmizin, durmuşumuzun ürəyi

BƏBƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əbək.
bəbə. uşaq.
göz bəbəyi: bübəcik.
gilə. bəybək.
girdə.
günəş bəbəyi.
qıqqa. qolçaq. oyuncaq bəbək

BƏBƏQLƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbəkləşmək. qoduxlanmaq. sırtılmaq. şımarmaq

BƏBƏQLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbəklik. qoduxluq. cocuqluq. uşaqlıq

BƏBƏQORU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbəkoru. bəbəquru < (bəbək: gilə + quru). gözünün bəbəsi, giləsi korlaşan kimsə. gözmıncığı

BƏBƏQURU : Arin Turkish Etimology Dictionary

< (bəbək: gilə + quru). bəbəkoru. gözünün bəbəsi, giləsi korlaşan kimsə

BƏBƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəbənək. bəbək. göz qarası. qərinə

BƏBİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

babır.
(< baybır: bayrab. bayat). bərk əsgi, qədim, köhnəlmiş, böyük, əzim.
burslan. bəbir. tonqa. tunqa.
beber. babir. bebur: aslanla qaplanın calaşmasından törəyən heyvan. < bebürlənmək: danqazlanmaq. (bir deyişə görə bebrin bir adıda
;sırtlan;;dı. barbaru (asur) beburum (latin)> brav (fırans): cürətli. ürəkli. )

BƏCCƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< biçə. biçək. bəbək. yavrı. cocuq. uşaq