Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AQNA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağna. əknə. döşək, balış, yorqan kimi nərsələrin içinə doldurulmuş, qoyulmuş pambıq, saman kimi nərsələr

AQNAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnaq.
avlaq. ovlağ. çuxur. özəlliklə eşələnən əvədənən oynanan yer.
cocuqların ağnağı.
atların ağnağı.
axıntı yapışqan şirəli su.
bir nərsənin oluşan, yetişən, üz verən, bollanan vaxdı, fəsli.
balığın ağnağı: yumurtlayan vaxdı.
ağdıq. əyrik. әğrik. əğri.
dirək ağnaq durur.
(< avnaq: avlayan. yığan. qavrayan) anğlı. anayışlı.
ağnaq uşaq.
əğri. axımır. yıxıla.
ağnaq duvar.
ağnaq kişi.
aşqın. axan.
aşqın topraq: axan topraq.
axnaq. meyl. qırağ.
ağnaq vermək. buruq vermək. iz itirmək.
dovşan izin ağnaq verdi, hara getdiyi bilinmir

AQNAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnama. qayma. axma.
qayaların, çürüyərək yumşamış, yerlərindən (gurultuyla) qayması, axması, ağnaması: qayşamaq. qayışmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq

AQNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnamaq.
ağılmaq. əvədəmək.
tərptmək. dili buruşmaq, dolaşmaq.
üzmək. yüzmək.
yerə yatıp sürtüşüb dəbələnmək.
çaşmaq. kəkəmələşmək. kəkəmək. dili tutulmaq.
utandı dili ağnadı.
yıxılmaq. yerə düşmək.
at yamacdan dəriyə ağnadı.
anlamaq.
ağnat: anlat.
yıxılmaq. yanqılış olmaq. bel vermək.
yatıb yumarlanmaq. çönmək. (heyvan haqda).
öğünüb sevinmək. sevincindən coşub oynamaq. öğünmək.
kəkələmək. dili tutulmaq. buruşmaq.
avnamaq. yuvarlanmaq. devrilmək

AQNANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnanmaq. ağınmaq

AQNASIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnasın. avnasın. dəbələnsin

AQNAŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnaşdırmaq. an (ğ)latmaq. açıqlamaq. arılamaq

AQNIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağnıq. yığıncaq. yığıntı. odun yığnağı. yığılan yeri

AQOBA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ oba. soylu

AQOLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağola. yönətici. amir. yabgu. üst düzəy yönətici. gənəl vali. özərq. ardalı. ardalu. ayqucı. ayquc. danışman. yarıcı. baştutar. başqan. başta gedən. başladaçu: başlatıcı. başliq. bəğ. bəy. varlıq. ərklik. güc. liderlik. soyluluq. bölün. darğa. darqa. tarqat. bağan. ərzi. xan

AQOS : Arin Turkish Etimology Dictionary

akos (fars) < əğis. daşçıların qələmi

AQOŞTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağoştə (fars). axışmış

AQRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağra. ağır. sambal. ciddi.
xətər.
rasgələ, ağra, ciddi olmayan, gərəksiz iş: iş olsun diyə

AQRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağraq. ( < ağ < av ) ağıl.
(< axmaq) axım. bəlqəm.
ağraqlı: bəlqəmli.
yüksələn. ilərləyən.
axraq. əğrək. tarlanın artıq suyunu götürən arx. xəndəq

AQRAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağraqlı. alqalı

AQRALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağralıq. ağırlıq. kəbin. başlıq. mehr. mehriyyə

AQRALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağraltı. (< ağ: tor) ağartı. qaraltı. kölgə. bağtar (> pərdə).
bir ağac ağraltısında bayıldıq: yengəldik. (istirahat etdik).
yığıc. tutu. əngəl.
ağraltı olmaq: mani; olmaq.
kimsəyə ağraltı olma !