Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BƏLQƏSƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgəsəl. bəlgəsil. bəlgəlik.
bayiqani. arşiv. dokumanter. müstənəd

BƏLQƏSİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgəsil. bax > bəlgəsəl

BƏLQƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgət. bilgət. bəlgə. bəllət. tapu. tapı. inat anıt. dəlil. sənəd

BƏLQƏTİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgətitmək. bəlgələtdirmək. bəllətitmək. inatdırtmaq. anıtlatıtmaq. sənədlətdirmək. diklətmək. tikilətmək. tapıtdırmaq. birkitdirmək. diblətdirmək. köklətirmək. var etdirmək. barlatıtmaq. varlatıtmaq. dabanlatıtmaq. sağlatıtmaq. doğrututmaq. onatdırmaq. onqatıtmaq. onqututmaq. qonqututmaq. qonututmaq. yerləştitmək. qərarlatdırmaq. sibutlatıtmaq. isbat etdirmək

BƏLQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgi.
bəlgə.
bilgi.
bələk. bəllək. ayırt. əlamət. nişan.
açıq. aşqar.
zahir

BƏLQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgi. çaqma. çaqmaca. endik. nişan. əlamət. mark. arm.işarə.
bəlgi, im, qaş, taxma, qoyma, nişan kimi qoyulan nərsə: gözləğ.
kitab gözləği: xəlfəçin.
gözləği itirdik.
yol gözləğlərin gözətləyin: yol nişanların muraat edin

BƏLQİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgik. bəlgəlik. arşiv

BƏLQİLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgili.
bəlirli. müəyyən. nişanlı.yansılı. yanıslı. simgəli. imli. əlamətli. bəlli.
bəlkili. quşqulu. işgilli. şübhəli. ehtimallı

BƏLQİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgilik. bilgilik. iz. im. um. imarə. əlamət. endik. nişan

BƏLQİM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlkim. bəlkə. olsun ki

BƏLQİMƏZMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlkiməzmək. bəlikəməzmək. bulmazınmaq. alğamazmaq. alğımazmaq. alsamazmaq. andamazmaq. anğamazmaq. başı almamaq. başqamazmaq. duyqumazmaq. düşgəməzmək. düşgüməzmək. düşnəməzmək. düşünməmək. engəməzmək. fikr edməmək. görməsənmək. güvnəməzmək. ıraqsamaq. ıraqsanmaq. ırqasanmaq. uzaqsamaq. uzaqsanmaq. ıraq, uzaq görmək. keçəməzsəmək. qurqumazmaq. quşqumazmaq. duşqumazmaq. olmaz sanmaq. olmazanmaq. olmazınmaq. olmazsamaq. olmazsımaq. oysamazmaq. sanmazınmaq. taslamazmaq. ehtimal verməmək

BƏLQİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlirgin. tam, kəsin olaraq bəlirmiş. açıq. net. sərik ( sərih (ərəb))

BƏLQİNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlginmək. bilginmək. duyqulanmaq. oyqulanmaq. düşünülmək. keçirmək. sezinmək. sızınmaq. izlənilmək. hiss olunmaq. hiss edilmək.
var yoxun duyqulanmır: hiss edmir
duyqulanmadan gəlib keçdi: hiss olunmadan.
ağır ağrı duyqulandı: hiss olundu.
qızqınlıq duyqulandı: hiss olundu.
bu ayrılığa, onun dözəmməyib, tezliklə ərinməsi duyqulanır: hiss olur.
bu uzun uzaqlıqdan sonra ilkin görməyizdə nər duyqulanırsız: hiss edirsiz

BƏLQİSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgisiz. bəlirsiz. nişansız. marksız. qeyri müəyyən. nişansız. əlamətsiz. bəlirsiz. ğeyri müəyyən

BƏLQİSİZİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgisizi. bəlsiz. bəlirsiz. bəlgəsiz. qeyri müəyən

BƏLQİŞİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgişinçi. bax > bəlginişçi

BƏLQİŞİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgişinçi.bax > bəlginişçi

BƏLQİŞİNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgişiniş. bax > bəlgitinmə

BƏLQİŞİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgişinmə. bax > bəlgitinmə

BƏLQİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgit. tanıt. qanıt. büçülgə. yapta. yapat. hüccət. dəlil. bürhan. isbat

BƏLQİTİNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgitinçi. bax > bəlginişçi

BƏLQİTİNİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgitiniş. bax > bəlgitinmə

BƏLQİTİNMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgitinmə. bəlgitiniş. bəlgitişmə. bəlgişinmə. bəlgişiniş. bilgitiniş. bilginişmə. bilgşinmə. bilgişiniş. öğrəşinmə. öğrəşiniş. öğrəginmə. öğrətinmə. istixbarat.
istixbar. savlaşma. xəbərləşmə. soraşma. soruşma. soruşuş. sav bilgi, xəbər ətər, ittilaat mə;lumat toplama.
incələmə mincələmə, incəltiş mincəltiş, tədqiqat təhqiqat, oxu, mutaliə topluq (məcmə;, təşgilat) işi

BƏLQİTİŞMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgitişmə. bax > bəlgitinmə

BƏLQİTMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlgitmək. bələdləmək ( < bilqət < bilmək). bilgərləmək. bəllətmək