Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BƏLNƏŞİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlnəş. açnama. açnayış. hazırlama. istehzar

BƏLSƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bələmək (> pələsənğləmək. < balsamaq). bulamaq. dolamaq. bağlamaq.
dilimə balsadı: dilimə bağladı

BƏLSƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilgəsər. bilsər. sinğər. siğər. siyər. əzbər. hifz

BƏLSİNİŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilsənişmək. anımsamaq. yad almaq. yadalmaq. xatırlamaq

BƏLSİZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bilsiz. çağsız. zamansız. vaxsız

BƏLTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəldə. bələd. qala. şəhər

BƏLTİRMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəldirmə. göstərmə. sınırlama. bəllətmə. bəlirtmə. ayırma. ayıqlama. tə;yin

BƏLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

baluğ. ayağ. qədəh.
içi boşatılmış inək buynuzu

BƏLÜK : Arin Turkish Etimology Dictionary

saçın hörklü bir bölümü

BƏLÜRMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlləmək

BƏLÜRSÜZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəllisiz.
məchul.
nabud.
asımlı. şübhəli. məşkuk

BƏLVA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bulamaq. bulağay. bulağa. bulğan. bulanış. bulğansıq. balqaş. girişik. gərişik.
bulağay: qarışdırıcı. bulandırıcı

BƏLVA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bulğaq. qarışıqlıq. devriş. çevriş. fitnə. fəsad. tirəlik. dirçəliş. inqilab

BƏLVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bulğay. bulğa. aşu. qarqaşa. qatqaşa. qarmaqarışıqlıq. pozqunluq. hərc mərc. aşub. şuriş

BƏLVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulağay. aşub. bulğaq. qovğa. qarışıqlıq. gurultu.
işçilər arasında bir gurultu qopdu.
bu gurultu nədən ötürüdür

BƏLVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulğa. balqın. balın. ürküntü. qopuş

BƏLVAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bulağayçılıq. tərsləşik

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ət bəni, xalı: ur. əğinc. çıxın

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənək. tabçıq. xal

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dən. ləkə. xal. səkəl. sikil. zigil. yoğa. yoğal. dat. tap. töbəl. təğmil. timğil. ənəkə

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ək. doğu türkcəsində, feillərin birinci kəsin, təki (müfrəd), çoxu (cəm) sərflərində, kimlik adağı (zəmir) (mən bən. biz miz) bütünlüklə fe;lin sonuna gəlir. ama ataman türkcəsində belə deyir:
edərmendoğu: edərimataman.
edərmizdoğu: edərizatman.
etdimizdoğu: etdikatman.
bertimizdoğu: berdikataman. doğu türkcəsindən ataman türkcəsinə gəlincə, bir çoxun incə qalın dodaq səslər bir birinə çevrilir:
buynuz: munquz.
bəniz: minqiz.
pişik: muşuk.
gübrə: gümrə.
bıyıq: mıyıq.
pamuğ: mamuğ.
binq: minq.
buncuq: mincaq.
bunqalmaq: munqalmaq.
bağdaş: mardaç.
bızıqpozuq: muzuq.
benq (xal): menq.
binmək: minmək.
böğürmək: möğürmək.
beyin: meyin.
yuvalaq: yumalaq

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

mən. min

BƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

nişan

BƏNCİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızman. çıxarcı. mənfəətci

BƏNÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xudpəsət