Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BƏNÇİLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

maxtanmaq. maxtanırqa. maxtanırçaq. şişmək. özsevərlik

BƏND OLMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutağlaşmaq. tutuşmaq. tutulmaq. girftar olmaq

BƏND OLMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlaquluq. bağlılıq. bağlı. bağlanmış. mərbut. müəqqəd. məsdud

BƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

bikik. bıqıq. bükük. bağlı. mərbut.
buğar. boğar. bükə. buğa. boğa. həlqə. işgil. kişən. kirşən. köstək. zəncir. qeyd.
bükət. sarğı. bağ. bağu. sədd.
çək. əqd.
çiqin. düğün. boğum. aşıq. omuz.
həlqə. buxaq. boğuq. boğaq. qolad (> qolladə). bağ.
mane;.
kündə. kündələnq. boğanğu. buxanğu. buxov. tüşəq. duzaq. tüşəncil. boğav. köstək. işgil.
məfsəl

BƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəd səd həd. bükət

BƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəd. bağ. boqağı. buqağı. köstək. zəncir. qeyd. əqd. bağlama. rəbt. qınaq. barmaq məfsəli. barmağın çıtlayan yeri.
yəhər bağı, bəndi: aşırtma. aşırma. qulan

BƏND : Arin Turkish Etimology Dictionary

çıqat. bət. səd. bağaj. cüt. ciq. qoş. əkləm. boğum

BƏNDÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadaqçı. qadaq. çiviçi. nalbəd. yamaçı

BƏNDƏ DÜŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilinmək. girlənmək. ilişmək. çıxmaz qalmaq. acizləmək

BƏNDƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqa. toxa. aşiq məşuq. qoybağ

BƏNDƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəmilik. iliman. liman

BƏNDƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

iskilə. ağız. yanşaq. yanaşacaq yer.
bəndəri qorumaq üçün dənizin qıyılarına buraxılan, atılan daşlar, qayalar. bırağıntı

BƏNDƏŞMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

məndəşmək. bənd salmaq

BƏNDLƏMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bədləmə. bağlama

BƏNDLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

boğmaqlı. boğumlı. məfsəlli

BƏNƏFŞƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənəfşə, bənövşə çiçəyi: mor çiçəyi. qarabaş

BƏNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

mənq. minğ. menğ. mənәk. beng. dağ. daq. tağ. timqil. ləkə. iz. xal.
nuxdə.
dənə. tuxum.
ərmağan. hədyə
paxır para.
işləməli qumaş

BƏNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bən. tabçıq. xal

BƏNƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

para. pul. çağa. çəkə.
bənəkli: bənli. mənğliq. xallı

BƏNƏKLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ala çuba. alalı beləli. çaxır. ləkəli. cuqur. yuqur. alaca

BƏNƏKLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alavala. alaqula. alabula. boyasıq. nimrəng. xallı mallı

BƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənək. bənğ. xal. ləkə.
geyikin iri, bənəkli çeşiti: sığın.
bənək bənək: səpgil. sərpmə

BƏNƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənək. çığıt. çiğit. ləkə. xal. çil. çil.
çil çil: xal xal.
qəhvə rəngi, alımsı (qırmızısı) bənək: sis. çis. çiş.- ala bənəkli balıq çeşiti: qanlıçapaq. qanlıçavaq.
birtakım böcəklərin bıraxdığı dadlı sıvıya yapışaraq, yapraq, yemişləri qara bənəklərlə qaplayan ilkəl göbələk: qara ballığ.
göbəyi bənəkli lobiyə çeşiti: qaragöz.
göbəyində bənəyi olan lobya, lobya: börülcə. qarnıyarıq. qarnıqara.
qar yağan kimi, ağ qara bənəkli görünən tilvizyon pəncərəsi: qaryağdı.
börülcə adlanan, göbəyi bənəkli kiçik lobiyə: qargəzdirən

BƏNƏQLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsə üzəri bənəklənmək: iğnələnmək

BƏNƏQLƏRLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çuğundur körpələrin öldürən, ya da cılız saxlayan, yerləştiyi bölgələri qara bənəklərlə örtən göbələk çeşiti: qarabacaq