Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

bat.
< (bəs bas bat) > pis. batılan. pis. zor. bərk. bas. bəs.
bu ona bət dedi.
bət ayağ: ağır ayağ.
sıxlığı, qoyuluğu, tütlüyü, bərkliyi, çoxluğu göstərən söz. cik.
bət üzüm gətirib bu il.
bət adamdır.
tilif. cibrə. bir nərsənin suyu, suyuqluğu çəkilirkən qalan köçəyi. çöküntü.
üzüm bəti.
çuğundur bəti.
pat. ağır nərsənin düşməsindən, bir nərsənin pis yıxılmasından çıxan gurultu.
pat düşdü.
şəb. çab. tez. iti. bət gəlisən nə xəbərdi.
bət gələn bət gedir.
bət salmaq: yıplamaq. ipləmək. iplə qıl aldırmaq•.
bətər. tünd. iti. bərk. ağır. təkəmiş. təkişi. təkimşi. təkimişi. tez. yeyin. ildam. yıldam. sabıq. çabük. çapıq. çapur. çalıt (> cəld (fars)).
bət bət: pat pat. bat bat. çabıq çabıq.
bətbət: batbat: tez tez. çapıq çapıq. tələsə tələsə

BƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəd. bənd. bağtarı. bağat. sədd

BƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bənd. bağac. sədd. qandağ. qondaq.
bağac, sədd, bənd vurmaq: qandağlamaq. qondaqlamaq. qundaqlamaq

BƏTALƏT : Arin Turkish Etimology Dictionary

batağlıq. batıqlıq. gəvşəklik. turğunluq. durğunluq. ağırlıq.
o durqunluqla, iş görülməz

BƏTBƏXT : Arin Turkish Etimology Dictionary

batqat

BƏTÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcı. baxcı. baxşı. baxşi. bağşı. bağıçı. bağşı. ırkıl. ırqıl. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. falçı. görümçü. gözbağcı. qaraçı. savaqay. cadugər sehirbaz. sehirçi. cadugər. kahin

BƏTÇİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcı. gözdərçi. falcı

BƏTÇİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağı. büyü. cadu. sehr

BƏTÇİLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıçılıq. bağşılıq. baxçılıq. baxıcılıq. baxşilik. baxşılıq. arpaçlıq. əlbaxşılıq. ələ baxıb fal açanlıq. ırkıllıq. ırqıllıq. büyücüluq. falçılıq. görümçülük. gözbağcıçılıq. qaraçılıq. savaqaylıq. cadugərlik. sehirbazlıq. sehirçilik. kahinlik

BƏTDƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< battmaq< batırmaq) yükləmək. salı vermək. sallamaq. aslamaq. ağıdırmaq. baslamaq. zorlanmaq. gücənmək

BƏTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > batar.
butur. pətər < > təpər. batılan qoyulan quyulan yer. ev. qonut. batan. vətən.
aşırı. qıyaq. fövqüladə. mubaliğəli. yaman. yavuz. iti. yaklış. yavuz. bərk. yaman. şədid. şiddətli. çox sərt. əntiq. foquladə. xariqüladə. qıyaq.
qıyaq gözəl. qıyaq zəngin.
qıyaq bağadur.
badli. bədov. yeyin. batın. batın getdi batın gəldi. çevik. iti. çabıq.
alama. arman.
getgen. çətin. bərk. sıx. güc çax. aşırı.
< bat. batar bətər: şiddətıi. güclü. batlı vurmaq¬. batlı addım: yeyin qədəm. batlı yeri: hızlı yeri. batlı: şişik.
soy. quşaq. tuxum.
bətərivə lə;nət: zatıva qara.
bat. bət. tünd. iti. bərk. ağır. qıyaq. qıyağ. şədid

BƏTƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağır. yüksək dərəcəli.
ağır xəstəlik.
beş bətər: ən bətər. dahada pis. çox kötü.
çox bətər: bəsbətər.- kan, təlim, çox, bətər, qatı yalançı, aldadavac: kəzzab

BƏTƏRBET : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüzsüz. qüstax

BƏTƏRBETLƏNMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qüstaxlanmaq. güstaxlıq edmək